Over Katja, Fiona en zonsverduistering

Ondanks de heel harde matras heb ik vrij goed geslapen. Rick daarentegen vindt dit bed verschrikkelijk. Hopelijk gaat hij eraan wennen, want we zullen hier een week blijven. We staan op, maken ons klaar en gaan dan als eerste naar Starbucks. 

Daar halen we koffies voor onszelf en Katja en een kalkoenspek met ei broodje voor Rick en de boerenkool met champignons egg bites voor mij. Terwijl we dat doen krijgen we van Katja het bericht dat Fiona ziek is. Dat is natuurlijk heel vervelend, want nu kan ze niet meer naar Katja toe. 

We brengen Katja haar koffie en helpen haar naar een grotere kamer verhuizen. Hier zal ze blijven tot het manneke vrijdag geboren zal worden. Het is nu nog niet duidelijk of dat via keizersnede of opwekken zal gebeuren. Als hij zoals nu in een stuit blijft liggen zal het een keizersnede worden. 

Op de baby monitor kunnen we zien hoe actief de baby is

Rond tien uur gaan we naar Katja en Kevins huis om Fiona op te halen. Ze is wat snotterig, maar verder in een opperbeste bui. We nemen haar mee naar ons huisje en daar vermaakt Fiona zich een half uurtje in bad. 

Zwaaien naar Mommy als we langs het ziekenhuis rijden

Als ik Fiona aan heb gekleed rent ze even lekker in onze enorme woon- en eetkamer. Er staat net genoeg mobilair in dit huis om functioneel te zijn. Het is duidelijk gerenoveerd. Het staat alleen in een mindere buurt wat wij van tevoren niet wisten. Het enige wat we daarvan merken is dat het nogal lawaaierig is op straat. 

Het volgende avontuur voor Fiona is met Omi en Grandpa naar de supermarkt gaan. Ze mag in het "auto"karretje zitten en vindt dat prachtig. Ze helpt Rick bekwaam met sturen. Verder vindt Fiona een Minnie appelsap flesje dat natuurlijk meteen mee moet. 

Als lunch mag ze Lunchables hebben. Fiona is dol op de ham en de crackers, maar het koekje met creme ertussen is het helemaal. Volgens haar is dat een "tuptake" en ze likt de creme er met veel enthousiasme vanaf. 

Als we klaar zijn met boodschappen doen brengen we Fiona terug naar Kevin. Die brengt haar naar zijn ouders voor haar middagslaapje, want hun huis wordt ook nog eens verbouwd. Het is wel heel veel voor het jonge stel. 

Wij gaan lunch halen. Katja heeft zin in een salade bowl van Mr. Greek. Daar hebben Rick en ik ook wel oren naar. Als we met het eten weer in Katja's kamer zijn is Kevin er inmiddels ook. Nu is het tijd om de zonsverduistering te gaan bekijken. Wij hebben speciale zonsverduistering brillen mee en Katja kreeg er een van de verpleegkundigen hier. 

De verduistering begint net na twee uur en duurt iets meer dan anderhalf uur. Tegen het hoogtepunt gaan we naar buiten waar op een binnenplaatsje dokters, verpleegkundigen en patienten zich verbazen over het fenomeen. De verduistering is hier niet compleet, maar 90% komt daar dichtbij. Het is een supergaaf gebeuren.

De anderen gaan terug naar Katja's kamer en ik blijf op een rustige plek op het telefoontje van mijn hepatoloog wachten. Die vertelt over het resultaat van mijn leverscan. Het is geen slecht nieuws, maar hij wil de scan over een half jaar wel herhalen. Nou ja, maar goed dat ik naar hem toe ben gegaan. 

De rest van de middag brengen we met Katja en Kevin door. Voor Katja is het een bittere pil om te slikken dat ze weer door dezelfde traumatische gebeurtenis moet als met Fiona. Ze heeft het er moeilijk mee, maar heeft ontzettend lieve ex-collega's als verpleegkundigen om haar op te vangen. 

Rick gaat eten halen van de Japanner. We laten Katja en Kevins eten bij hen en nemen dat van ons mee naar huis. De jet lag begint mij flink parten te spelen en ik wil even ontspannen voor ik ga slapen. Ook geeft me dat de kans om een heel nodige was te doen.

Hieronder wat foto's van het huis aan de binnenkant.