Dag 6 Zwitserland: Luzern

Het moet gezegd, ik slaap hier iedere nacht heel goed. Om zeven uur ben ik dan ook wakker, maar doe het stil voor Maria. 

Een half uur later is zij ook wakker en we maken ons klaar voor het ontbijt. We willen de trein van negen uur halen. Met een overstap gaan we naar Luzern. 

Ruim op tijd zijn we op het station en stappen in de trein naar Bern. Die rit gaat vlot tot de trein moet stoppen voor mensen op het spoor. 

Daar is het punktuele Zwitserse trein netwerk niet op bestand. Met een kwartier vertraging komen we in Bern aan en hebben onze directe aansluiting gemist. 

Gelukkig hebben we vijf minuten om de train naar Olten te halen. Die is namelijk ook vertraagd. Ook in Olten moeten we haasten, maar uiteindelijk zijn we maar een half uur later dan gepland in Luzern. 

We lopen eerst de beroemde overdekte Kapelbrug over. Daar hangen oude schilderingen over de vroege geschiedenis van Luzern. Ik probeer ze te lezen, maar dat is niet eenvoudig. 

Eenmaal de brug over lopen we door de Altstadt met zijn mooi beschilderde huizen. Het stadhuis is mooi van buiten, maar helaas niet open. 

Na een tijdje komen we bij een andere brug en steken die over om de Fran Xaver Jesuitenkerk te bezoeken. 

Die kerk is best mooi van buiten, maar van binnen is hij schitterend. Ontzettend veel schilderingen, het altaar is indrukwekkend en de kleuren ongewoon, vind ik. Hij is zeker een bezoek waard. 

Luzern heeft een tweede minder beroemde overdekte brug. Die lopen we over en stellen de navigatie in op het Leeuwen monument. 

Wat ik had gehoopt gebeurt niet: we vinden geen gezellig restaurant in het oude gedeelte. We komen in een winkelstraat terecht en strijken hongerig neer bij een Heini.

Daar hebben ze een smakelijk klinkende lunch voor 20 frank. We krijgen eerst ieder een half bruinbrood, zo groot!

Het is lekker, maar het kruimelt enorm. Een vriendelijke Zwitserse oude man vertelt dat hij het brood na al die jaren nog steeds niet zonder knoeien kan eten. 

De salade met tonijn mousse erop en de groentesoep zijn ook veel, maar zeer smakelijk. Voor de prijs vinden we het heel goed. 

We lopen verder naar het Leeuwen monument, waarmee de gevallen Zwitserse soldaten tijdens de Franse Revolutie worden herdacht. 

Ernaast ligt de Getschertuin, die we met onze Swiss Travel Pass gratis kunnen bezoeken. Gelukkig, want het valt ons allebei erg tegen. 

Dat kan in mijn geval zijn, omdat mijn pijngrens bereikt is. Maria gaat alleen het pad op en af en komt weinig onder de indruk terug. Geologie zal ons ding wel niet zijn. 

We lopen terug naar het station en gaan de Golden Pass Express weer nemen. Dit keer gaat die dus van Luzern naar Interlaken Ost. 

Ondanks het sombere weer is dit ook een prachtige rit. Misschien daarom niet zo spectaculair als van Montreux naar Interlaken, maar wel de moeite waard. 

Om vijf voor zes zijn we in Interlaken Ost en de trein naar West staat al klaar. Tien minuten later zijn we in ons deel van de stad. 

We frissen ons even op in de kamer en tegen zevenen lopen we naar Cafe Restaurant Schuh om te gaan eten. We krijgen een tafel bij het raam. 

Het is intussen opgeklaard en de bergen zijn uit de wolken. We hebben er mooi uitzicht op. We bestellen beiden de schnitzel en die is erg lekker bereid. 

De bediening is vriendelijk en we praten na het eten nog wat verder. Maria moet er erg aan wennen dat we om de rekening moeten vragen. Die wordt in de VS op tafel gelegd zodat je kunt betalen wanneer je wilt. Er is voor beide methodes wat te zeggen. 

We lopen terug naar het hotel en zien de mooie zonsondergang kleuren. Morgen is het alweer de laatste dag hier voor we terug naar Zürich gaan.