Dag 6 Orlando: Disney Springs en terugreis

Toen Rick gisteravond terugkwam uit Universal Studios was ik allang in Dromenland. Hij slaapt dan ook wat langer vanochtend maar ik ben weer vroeg wakker. Ik sta op als Rick dat doet, maar neem mijn tijd om me klaar te maken.

Rick heeft vanochtend nog wat bijeenkomsten voor de conferentie. Hij neemt zijn koffer vast mee en ik geef mijn bagage aan de bellman om vanmiddag weer op te halen. Dan check ik uit en roep een Uber.

Dit keer krijg ik Tony, een heel vriendelijke man. Voor hem is het de eerste keer dat hij naar de Animal Kingdom Lodge moet. Hij zegt dat het Animal Kingdom park heel populair is geworden nadat het Avatar gedeelte is geopend.

Hij stond vanochtend om half vier op en na twaalven wordt het rustiger dus gaat hij dan een slaapje doen. Ik speel al een tijdje met de gedachte een Uber chauffeur te worden. Je kunt helemaal je eigen uren bepalen en het is in een gebied als het onze ook druk met aanvragen. Ik ben er nog niet uit of het iets voor mij is.

Op Ricks aanraden ga ik ontbijten bij Boma in de Animal Kingdom Lodge. Daar hebben ze een buffet met Afrikaans eten. Het is een gezellig restaurant en het eten blijkt Zuid-Afrikaans. Onder de Engelse gerechten staat het Afrikaanse equivalent. Dan zie je hoezeer die taal nog op Nederlands lijkt.

Rick heeft helemaal gelijk dat dit buffet origineel en lekker is. Ik vind er meer dan genoeg van mijn gading. Ik kan het dan ook niet laten na mijn eerste bordje een tweede keer te gaan. De gerookte "salm" vooral en ook een Afrikaans eiergerecht vind ik heerlijk. De sambal is lekker, maar heel anders dan de Indonesische "sambal". Dit buffet gaat op de favoriete ontbijten lijst!

De Animal Kingdom Lodge zelf ziet er ook leuk uit. Er schijnt ook uitzicht te zijn op de safari, maar de ramen zijn helemaal beslagen door de vochtigheid dus ik zie niets. Ik roep weer een Uber en dit keer brengt Carlos uit Venezuela me naar Disney Springs. Ook met hem heb ik weer een leuk gesprek (hoewel leuk is het niet helemaal, hij is zijn land ontvlucht door de gevaarlijke situatie daar).

Disney Springs is het grote winkelcentrum van Disney. De winkels zijn net open en ik besluit eerst van de ene naar de andere kant te lopen om te zien wat er is. Ik kijk ook op de menu's van de restaurants waar ik langskom. Rick en ik willen hier voor we naar het vliegveld gaan nog middageten nuttigen.

Het is vandaag wat minder warm en vochtig dan de rest van de week. Ik loop tot ik niet verder kan. Daar zie ik de Disney Pin Traders en dit lijkt een grotere winkel dan die bij Epcot. Ik zoek Halloween pins en vind die ook. Het lijkt me leuk die tijdens de cruise te dragen.

Een bezoek aan de grote Disney winkel hier is al vele jaren een traditie voor we huiswaarts gaan. Jammer genoeg wordt de winkel verbouwd en is hij lang niet zo leuk en uitgebreid als anders. Ik vind er dan ook niets van mijn gading.

Verder kijk ik toch nog even bij Pandora, maar ik zie verder geen leuke bedels. Zij hebben Pinocchio niet dus ik ben blij die meteen gekozen te hebben. De laatste winkel, die me leuk lijkt, is Disney Styles. Inderdaad zijn daar wat leuke dingen, maar ik zie mezelf er niet in lopen.

Het loopt intussen tegen twaalven en Rick is bijna klaar. Ik zie een bar buiten van Terralina met een aantal mensen eraan zittend. Mijn voeten doen pijn en ik heb wel zin om te zitten. Ik bestel een bloody Mary en ga op Rick wachten.

Die komt niet veel later en we strijken neer aan de bar van The Boathouse voor onze lunch. Rick neemt een kreeft cocktail, die een halve kreeft blijkt te zijn. Verder kiest hij een burger. Ik neem de mosselen in een heel lekkere tomatensoep, alleen wel heel veel knoflook!

Nu moet het dan echt gebeuren, het afscheid van Disney. Gelukkig voor ons niet voor lang want volgende maand gaan we op onze speciale cruise met Disney Cruise Line. Ik zie er enorm naar uit, maar de voorpret is er al.

Zonder oponthoud rijden we naar het vliegveld waar we de huurauto inleveren. Het is even zoeken waar de United balies zijn en dan zijn we zo ingecheckt en door de veiligheidscontrole.

Rick baalt enorm want we hadden beiden goede stoelen in Economy Plus, maar om de een of andere reden zit hij nu in een midden stoel. Hij verandert dat naar een raamplaats helemaal achterin. Ik heb wel mijn gereserveerde raamplaats in Economy Plus.

De vlucht gaat vlot, ik lees verder in mijn boek en voor ik het weet is het tijd om te landen. In de verte zie ik het Washington Monument en Capitool. Zaterdag mag ik "onze" mooie stad weer laten zien.

De taxi chauffeur naar huis is heel grappig en voor we het weten begroeten we Orion en de katten weer. Orion loopt over van enthousiasme en laat niet toe dat Snickers ook wat liefde wil.

Voor ons avondeten gaan we eens naar Outback. Dat restaurant is vlakbij en toch gaan we er weinig heen. Reden is dat we slechts af en toe zin in biefstuk hebben. Die doen ze hier supergoed en relatief goedkoop!

Wij nemen plaats aan de bar en bestellen onze biefstukken. Ik neem de filet mignon en Rick een andere biefstuk en daar hebben we champignons en asperges bij. Het is heel smakelijk!

Op de terugweg naar huis halen we avondeten voor Saskia. Zij komt vanavond thuis en gaat morgen naar Baltimore voor een conferentie. Het is zo leuk haar weer te zien! En zo begint weer een weekend.

Ze houden toch wel een beetje van elkaar

Dag 5 Orlando: De laatste volle dag, Hollywood Studios en EPCOT

Rick staat weer net voor zevenen op en ik probeer nog wat verder te slapen. Ik hoef pas om negen uur in Hollywood Studios te zijn. Toch ben ik net na achten weer helemaal klaar om te gaan en besluit dan toch maar een Uber te roepen. Wellicht kan ik net als gisteren vroeger terecht in het restaurant.

Dit keer is mijn Uber chauffeur zeer zwijgzaam, maar Angel brengt me keurig naar de ingang van Hollywood Studios. Nadat mijn kleine tasje rigoureus (ze zijn hier grondig!) is doorzocht houd ik mijn magicband tegen het Mickey kopje en doe mijn rechtervinger op het de scanner tot het groen wordt. Dan ben ik het park in.

Mijn reservering is bij Hollywood & Vine en ik wist niet dat dit een karakterontbijt locatie is. Het is daardoor heel druk en ik wacht tot mijn naam precies om tien over negen wordt geroepen. Ik heb dus ontbijt met Goofy en een aantal andere figuren, die van een show zijn, die ik niet ken. Dat krijg je zonder kleine kinderen.

Darlene is heel vriendelijk en legt uit hoe het buffet werkt. Het gros ervan past niet in mijn dieet, maar ik bestel een omelet met alle groentes en er is zalm. Dat maakt alles goed. De koffie is ook lekker en al met al vind ik het toch leuk, die gekostumeerde figuren, al weet ik niet wie ze zijn.

Intussen heb ik ook mijn fast passes aangepast, want daar klopte niets van. De fast pass voor Tower of Terror, waarbij je meerdere malen met een lift "valt", heb ik veranderd naar nu meteen. Ik loop er dus heen en voor ik het weet ben ik deel van de Twilight Zone.

De eerste keer ooit dat ik dit ritje deed vond ik het helemaal niets, maar nu is het een van mijn favorieten. De ernaast gelegen Rockin' Roller Coaster heeft ook maar een wachttijd van een half uur, dus dat is mijn volgende vertier. Een van de leukste achtbanen ooit is dit.

Vroeger vond ik Space Mountain in het Magic Kingdom geweldig, maar die is me nu te schokkerig. Grappig genoeg hoor ik een paar mannen achter me hetzelfde zeggen. Het ligt dus niet aan mij.

Ik vond het leuk!

Nu is het tijd voor mijn fast pass voor The Little Mermaid. Hier had ik eigenlijk geen fast pass voor nodig, want het is een live show en in deze tijd van het jaar niet zo druk. Het is heel goed gedaan en ik vind de Ariel vooral heel erg op de tekenfilm Ariel lijken, Eric niet zozeer.

Als deze show klaar is heb ik nog ongeveer een half uur voor mijn volgende fast pass. Die besteed ik door wat van mijn stappen bijeen te krijgen. Het is met drukte best moeilijk om er goed de pas in te zetten, maar het lukt me redelijk. Deze week heb ik, net als in Las Vegas, bijna 20000 stappen per dag gelopen.

In het schattige en kleurrijke Toy Story Land gebruik ik mijn fast pass voor Toy Story Mania. Hier moet je taarten schieten op doelen en zo punten vergaren. Ik moet daar meer in oefenen, want ik schiet maar 40% van de tijd raak. Erg leuk dit!

Op de Disney app zie ik dat de Tower of Terror opeens (na 70 minuten) maar 15 minuten wachttijd heeft. Ik haast me dus naar de andere kant van het park en doe de Tower of Terror nog eens. Het blijft leuk!

Mijn lunch reservering is bij de Sci Fi Diner voor vijf voor half twee. Het is net voor enen en ik heb nu al trek. Ik ga dus vragen of ik eerder naar binnen kan, maar volgens de host zal het misschien wel tien over half twee worden. Oei, daar ben ik niet blij mee!

Niets aan te doen en op zijn aanraden ga ik een wijntje halen bij de bar naast het restaurant. Wie schetst mijn verbazing dan ook als ik een sms krijg dat mijn tafel klaar is als ik net dat wijntje heb besteld. Gelukkig mag het mee het restaurant in.

Dit is zo'n leuk restaurant. Het lijkt op een oude drive in, toen je met de auto naar de bioscoop kon. Voor Amerikanen is dit nostalgisch, maar voor mij ook een beetje want toen wij hier kwamen waren dat soort bioscopen er nog steeds.

De gekste filmpjes spelen in dit restaurant en ik neem plaats in een van de "auto's" helemaal achterin. Ik bestel een klassieke burger maar met sla in plaats van brood. Al ben ik geen burger fan over het algemeen, deze is wel goed te pruimen. Ondertussen moet ik lachen om de films, zo belachelijk!

Speeding Ticket is zo grappig, je zit in een auto en natuurlijk kost het je wat

Eenmaal weer buiten kijk ik naar de wachttijden. Voor de Rockin' Roller Coaster is die maar een half uur en ik wil die echt nog eens doen! Zo gezegd, zo gedaan, zo'n leuk ritje! Jammer dat het nu weer een uur wachttijd is, een derde keer zit er niet in.

Bij de Tower of Terror is de wachttijd echter weer maar een kwartier. Zal ik? Ja, ik zal! En voor de derde keer zit ik in deze kapotte lift. Ik moet toegeven dat het de eerste keer het leukst was en nu is het mooi geweest.

Tijd om dit park te verlaten en de boot naar EPCOT te nemen. Dat hebben we nog nooit gedaan en blijkt best snel te gaan. Ik ga niet helemaal naar EPCOT want het is sneller om van de Yacht Club naar het park te lopen. Heel goed te doen en gaat in de te onthouden categorie.

In EPCOT heb ik tot mijn verbazing tijdens de lunch een fast pass voor Soarin weten te bemachtigen. Na de Avatar attracties van gisteren is dit de mooist in Disney World vind ik. Nadat ik over 's werelds beroemdste en mooiste attracties heb "gevlogen" besluit ik als laatste ritje deze reis Figment nog te bezoeken.

Terwijl ik naar binnen loop valt me opeens op dat Robin Williams hier ook aan meedeed. Figment reist dagelijks mee bij de voorruit van mijn van. Het ritje is zo leuk! Kennelijk is er ook een Pandora Figment bedel, maar gewone stervelingen zoals ik mogen die niet kopen. Je moet daarvoor lid van het een of ander zijn.

Buiten gutst het zweet, of zoals mijn grootmoeder zou zeggen, druppelt de transpiratie, weer van me af. Tijd voor een wijn slushie bij Nieuw Zeeland. Rick sms-t dat hij klaar is en we spreken af dat ik bij het Beach Club hotel op hem ga wachten.

Met wat pijn in mijn hart, want ik ben zo dol op dit park, verlaat ik EPCOT en loop naar de Beach Club. Gelukkig vind ik daar een comfortabele stoel in de lobby, want Rick laat nogal op zich wachten.

We hebben voor het avondeten gereserveerd bij Wine Bar George in Disney Springs. De manier waarop Disney Springs is met zijn parkeergarages is zo ingewikkeld dat we er een half uur over doen om de juiste plek te vinden.

Wonder boven wonder zijn we toch op tijd voor de reservering. Ik had om een tafel buiten gevraagd, maar heb het zo warm dat ik vraag of er binnen nog plaats is. Dat is gelukkig het geval.

Dit restaurant staat bekend om zijn wijnen en daar bestel ik een Nieuw Zeelandse sauvignon blanc van. Rick neemt een biertje. Om te eten delen we een bord met charcuterie en een bak met pittige verschillende soorten olijven. Het smaakt allemaal zeer goed.

Dan zet Rick mij af bij het hotel en gaat naar Universal Studios. Daar heeft Microsoft beide parken helemaal afgehuurd voor hun klanten en medewerkers. Rick vermaakt zich prima, maar ik ben stiekem blij dat hij geen kaartje voor mij meer kon krijgen.

Na de hele week hard werken verdient Rick dit vertier en ik zou hem alleen maar hinderen door mijn vermoeidheid van de dag in Disney. Mijn voeten doen ook heel veel pijn.  Het is goed zo, ik vind dat ik alles uit mijn kaartjes heb gehaald en nu is het tijd om te ontspannen en slapen.

Dag 4 Orlando: Park "hoppen", drie parken op een dag

Rick vertrekt weer om half acht en ik blijf nog ietsje langer liggen, maar sta een minuut of tien later ook op. Ik zou willen dat ik thuis zo makkelijk opstond!

Vandaag ga ik maar Animal Kingdom en heb een reservering voor mijn ontbijt bij het Rainforest Café daar. Ik roep weer een Uber en dit keer komt Maria me halen. Ze vertelt over de vele wegwerkzaamheden waardoor ze een flink stuk om moet rijden. Inderdaad is men overal druk bezig.

Mijn reservering is voor vijf over negen, maar het restaurant is al open als ik er om half negen aankom. Het is het grootste Rainforest Café van allemaal dus er is nog zeker een tafel open voor mij. Ik bestel de eggs Benedict zonder Hollandaise saus, aardappels of toast.

Mijn serveerster Kelly kijkt daar wat vreemd van op, want dan blijven er enkel twee gepocheerde eieren en twee plakjes Canadian bacon over. Dat is toch echt wat ik wil eten en het smaakt me ook nog eens heel goed.

In dit Animal Kingdom park is sinds ik er voor het laatst was een heel nieuw gedeelte geopend gebaseerd op de film Avatar (die ik nu weer wil kijken!). Er zijn daar twee nieuwe attracties, die enorm populair zijn, en fast passes waren allang vergeven toen ik wist dat ik hierheen zou gaan.

Dat wordt dus wachten in de rij want ik wil ze per se doen. Als eerste sluit ik aan bij de rij voor Avatar, Flight of Passage. Er staat dat die 75 minuten wachttijd heeft, maar dat is okay, want ik heb deze hele ochtend voor die twee ritjes uitgetrokken. Dit is nog kort want gisteren was de rij twee uur lang.

Terwijl je in de rij staat is er al van alles te zien. Het "landschap" is zoals in de film, erg mooi en fantasierijk met allerlei niet bestaande, maar prachtige planten. Opeens gaat de rij heel snel en omdat ik alleen ben kan ik zo mee met de volgende "vlucht". Uiteindelijk heeft het maar 40 minuten geduurd voor ik op mijn "banshee" zit.

De Na'vi, het volk in de film Avatar, kunnen die banshees berijden, maar wij mensen zouden door ze worden opgegeten. Met technologie kunnen we nu echter linken met een avatar en zo met een Na'vi gids op een banshee door het prachtige Pandora vliegen.

De simulators zijn zo gedaan dat het lijkt of je op een paard gaat zitten. De vlucht over Pandora is schitterend!! Het leuke is ook dat de "banshee" waar je opzit ademt en beweegt, wat je tussen je benen voelt. Het is net of je op een echt dier zit.

Meteen wordt dit mijn favoriete attractie in Disney World! Wat is dit prachtig gedaan! Ik neem me dan ook voor nog eens te gaan. Maar eerst wil ik de andere attractie doen, de Na'vi Rivier. Hier staat een wachttijd van 80 minuten voor, maar ook dit gaat sneller.

Het bootritje over de rivier is zo rustgevend! We gaan door prachtige grotten en zien een Na'vi zingen. Zo zen allemaal!

Ook dit is weer helemaal de wachttijd waard, hoewel een heel andere ervaring dan de vlucht. Disney weet het altijd zo perfect te maken! Ik had geluk want na mijn ritje wordt de rivier voor onbepaalde tijd gesloten. Zo lang dat ik hem niet had kunnen doen vandaag.

Bij Flight of Passage staat nu dat er maar een drie kwartier wachttijd voor is. Daar ga ik voor! Helaas wordt dat wel een uur, want ook hier waren technische problemen. Het is me de tijd helemaal waard want ik weet nu wat te verwachten en zie ook meer dan de eerste keer. Het is onbeschrijflijk goed gedaan, je waant je echt in Pandora.

Intussen heb ik trek gekregen en ga weer naar het Rainforest Café. Hier had ik voor half twee gereserveerd en het is nu vijf voor een. Ik laat de hostess weten dat ik wel aan de bar ga eten, zodat ik niet op mijn reservering hoef te wachten, want nu is het wel heel druk!

Aan de bar zijn drie bartenders en alle drie praten ze met iedereen om me heen, behalve mij.  Twee dames naast mij, die in de buurt van Katja blijken te wonen, krijgen medelijden en geven mij hun menu's om te bekijken.

Het wordt een beetje een spelletje hoe lang ze me zullen negeren. Het Britse stel aan de andere kant van mij doet ook mee. Het is vermakelijk, maar na een kwartier heb ik er genoeg van en laat zwaaiend weten dat ik er ook ben en wil bestellen.

De bartender vraagt of ik het menu wil bestuderen waarop een van de dames uit New Jersey zegt dat ik dat allang uit mijn hoofd ken. Nou, inderdaad! Ik bestel maar gauw mijn cobb salade zonder dressing. Dat is een enorm ding, erg lekker, maar ik kan de helft nog niet op.

Ook afrekenen is een ramp en ik ben blij dat ik genoeg contant geld heb. Een grote tip laat ik zeker niet achter! Precies vijftien procent, ze krijgen geen cent meer (meestal geef ik 18-20%).

Animal Kingdom heeft ook een safaripark en ik wil het ritje daar doorheen gaan doen. Dat heb ik al jaren niet gedaan en er is vrijwel geen wachttijd voor. Het is net zoals de Beekse Bergen, we zien o.a. giraffen met jong,  olifanten met een baby en mandril apen ook met baby.

Het is een erg leuk ritje en de gids vertelt interessant over de verschillende dieren, die we zien. Het duurt alleen wel langer dan ik had verwacht. Ik heb met Suus en Jort afgesproken om elkaar te ontmoeten en die zijn intussen al lang en breed in het park.

Gauw loop ik naar Dinoland en tref hen daar met Jorts ouders in het Rest-o-saurus restaurant waar ze een koel drankje aan het drinken zijn. Het is meteen vertrouwd en alsof we elkaar al jaren kennen. Dat is ook eigenlijk zo, maar dan virtueel.

Als de drankjes op zijn gaan we onze fast pass voor Expedition Everest gebruiken. Jorts moeder gaat niet mee dus we zijn met zijn vieren. Suus en ik zitten voorin en de mannen achter ons. Zoals altijd is dit een heel leuk achtbaan ritje.

We kletsen nog even na en nemen dan weer afscheid want zij willen nat worden in de Kali River Rapids en ik wil toch nog weer even naar EPCOT. Ik heb geluk want de bus daarheen staat al klaar en niet veel later loop ik weer in mijn favoriete park.

Het Food & Wine festival is zo leuk! Ik begrijp best dat mensen speciaal hiervoor naar EPCOT komen. Het is zo warm dat ik mezelf weer trakteer op een wijn slushie van het Nieuw Zeeland standje.

Dan zie ik ook een standje waar ze een bloody Mary met alles erop en eraan hebben. Daar bestel ik er een van en geniet ervan bij de fontein in "Parijs". Inmiddels is Rick onderweg naar het Magic Kingdom dus baan ik me een weg naar de monorail.

Wonder boven wonder komen we precies tegelijk in de Magic Kingdom aan! Voor we gaan eten wil Rick nog een paar ritjes doen. Hij kiest Pirates of the Caribbean, altijd een favoriet van ons beiden. Ik ga dan ook graag nog eens het bootje in.

Rick heeft een fast pass voor de Haunted Mansion en ik kon die niet krijgen vanwege mijn fast pass bij Animal Kingdom. Ik wacht dus buiten op hem. Ik was graag nog eens gegaan, maar heb dit ritje dinsdag ook al gedaan.

Jammer genoeg is er verder geen tijd om meer ritjes te doen. We lopen naar de Skippers Canteen waar we gereserveerd hebben voor het avondeten. Dit is een van de vier restaurants in het Magic Kingdom wat nu wijn en bier serveert tot onze blijdschap.

Robin is onze "skipper" en doet het erg leuk. Ze is ook nog eens zeer prompt en onze biefstuk salades zijn erg lekker. Terwijl we eten horen we allerlei vuurwerk en de parade schijnt langs te komen. Jammer dat we die missen, maar het is niet anders

.

We verwachten dus dat het helemaal rustig is als we weer naar buiten stappen. Niets is minder waar. Er is een prachtige show gaande op het kasteel van Assepoester. Heel mooie projecties en liedjes uit de bekendste tekenfilms. Aan het einde is er natuurlijk vuurwerk, heel blij dat we dit zomaar meepikten!

Nu stroomt iedereen natuurlijk het park uit en Rick en ik besluiten even te gaan winkelen om de grootste menigte te laten vertrekken. We kopen een paar leuke Halloween t-shirts om tijdens onze cruise te dragen en wat magneten om op onze cabine deur te doen tijdens de cruise.

We hoeven nu nog maar even in de rij te staan voor een monorail en ook de tram naar de parkeerplaats is snel gedaan. We zijn dan ook zo terug in het hotel. We zijn meer dan veertien uur op de been geweest dus zoeken snel ons bed op!