Een "koele" maandag

Dat het maandag is weet ik als Ricks wekker om tien over zeven afgaat.  Hij staat op, maar ik heb daar nog geen zin in.  Voor ik het weet is het half negen en zijn Rick en Orion weer boven.  Nu moet ik er ook aan geloven en sta op.

Tot mijn verrassing is het maar negentien graden buiten!  Dat is wel heel koel voor augustus.  Toch lekker genoeg om buiten te eten.  Ik besmeer een paar meergranen crackers met geitenkaas en heb er een flesje turmeric, gember en meer groentesap bij.  Erg lekker allemaal!

Sharon vroeg of we de personal training vandaag om kwart voor elf kunnen doen in plaats van tien uur.  Maakt mij niet veel uit, dan doe ik mijn cardio wel voor de personal training. Om kwart voor tien sta ik me uit te sloven op de ARC trainer.

Tot mijn verrassing staat Sharon om tien uur toch naast me.  Zij is eerder klaar met haar afspraak dan gedacht.  Ik vind het ook prima om mijn cardio na personal training te doen. Sharon heeft weer een uitdagend half uur voor mij bedacht.  Na afloop rolt ze mijn schouders ook nog even, wat hard nodig is.

Na nog drie kwartier cardio loop ik weer naar buiten.  Daar is het ietsje warmer, maar ik weet nog niet of ik wel wil gaan zwemmen vanmiddag. Jammer genoeg zijn de scholen begonnen en gaat het zwembad pas om vier uur open.  Aan de andere kant is het dan misschien ook warmer, ik laat het er maar vanaf hangen.

Thuis lijn ik Orion aan voor zijn wandeling en daar gaat hij zoals altijd heel graag voor mee. Ik word een beetje droevig als ik het gesloten zwembad zie.  Nog een week en het wordt weer tot eind mei volgend jaar gesloten.  De zomer is me weer veel te snel voorbij gegaan!

Als lunch maak ik weer een tosti van rozemarijn brood en Goudse kaas met een kop gazpacho.  Ik kan echt van ieder hapje gesmolten kaas genieten, zo lekker! Ik hoop dat Whole Foods de Souper Girl gazpacho nog lang zal hebben dit seizoen.

Nog steeds sta ik met mezelf in tweestrijd of ik zal gaan zwemmen.  Even overtuig ik mezelf ervan dat dan maar binnen bij Lifetime te gaan doen, maar onderweg wordt het weer zonnig en het is 26 graden. Voor ons is dat koel, maar ik bedenk me dat dat in Nederland een zomerse dag zou zijn.

In plaats van naar Lifetime ga ik dus naar Whole Foods om avondeten te halen. Vandaag is de eerste dag dat Whole Foods van Amazon.com is. Zij beloofden meteen kortingen en die zijn er inderdaad. Maandag kun je een maaltijd (vlees of vis met twee bijgerechten) voor $12 kopen hier en daar maak ik gebruik van.

Thuis raap ik mijn moed bijeen en loop naar het zwembad zodra het om vier uur opent.  Ik ben absoluut de eerste en heb het hele bad voor mezelf.  Ik weet dat ik er maar beter meteen kan inspringen, anders gaat het niet meer gebeuren.

Het water is koel met vijfentwintig graden, maar na een paar baantjes is het aangenaam.  Pas als ik aan de laatste tien baantjes bezig ben komt er iemand naast me zwemmen.  Ik heb er weer een kilometer opzitten, nog drie en dan heb ik mijn doel bereikt. 

In het zonnetje droog ik wat op, maar als die weg is wordt het echt erg koel.  Ik ga naar huis en probeer nog op het deck te zitten, maar ook dat is me te koud.  Misschien is het ook wel vermoeidheid, want ik heb heel wat gesport vandaag. Rick vindt het in ieder geval helemaal niet koud als hij thuiskomt.

We hebben zalm met allerlei groentes als avondeten.  Het smaakt lekker, maar ik kan maar niet warm worden.  Rillend eet ik mijn avondeten en Rick vraagt zich af of ik ziek aan het worden ben, maar ik voel me verder goed.  Zonder airconditioning en met mijn laptop op schoot is dat koude gevoel eindelijk weg.

Mijn voeten gaan omhoog en met een tevreden knauwend hondje ga ik tv kijken. Helaas ziet de weersverwachting voor morgen er niet goed uit en ik hoop echt de laatste drie kilometer zwemmen nog vol te maken voor het zwembad dicht gaat.  Ik denk wel dat het gaat lukken.

Een rustige dag thuis

Het is wat somber buiten en ik blijf lekker doezelen nadat Rick naar beneden gaat met Orion. Het is nog wel droog en een lekkere temperatuur.  Dit is voor ons doen een "koele" augustus tot nu toe, maar dat betekent vooral temperaturen van boven de vijfentwintig, in plaats van boven de vijfendertig graden.

Kai is intussen in Italie aangekomen en Bea's moeder haalde hem van het vliegveld. Bea heeft een zomerbaan dus moest wachten tot na haar werk om hem te zien.  Kai schrijft dat hij weer erg blij is zijn geliefde weer te zien.  Helemaal goed, dus.

Daar komt Kai in Bologna aan

Als ontbijt maak ik weer crackers met kaas en een glas groentesap.  Ik ben vandaag wat langzamer en voor ik het weet is het tijd om naar de sportschool te gaan. Ik warm daar even op en dan komt Sharon me halen voor personal training.

Het halve uur gaat snel en alle spiergroepen komen aan bod.  Dat is goed want het helpt tegen de pijnen, die ik had bij het opstaan.  Na afloop doe ik nog bijna een uur cardio op de ARC trainer om mijn stappen bijeen te krijgen.

Dan haal ik Orion op thuis en maak een wandeling met hem.  Hij vindt dat heel leuk, want hij krijgt constant snoepjes toegeworpen.  Een jongetje fietst vlak langs ons, maar Orion is meer geinteresseerd in zijn lekkernijen.  Het werkt goed zo!

Voor de lunch ga ik naar Whole Foods, want ik heb toch wat nieuwe kaas en andere boodschappen nodig.  Ik neem gazpacho en groente en kip dumplings voor mijn lunch.  Op het deck geniet ik ervan en lees daarna in mijn boek tot Lisa komt om me een massage te geven.

Met Orion heb ik getraind om op zijn matje te gaan zitten als de deurbel gaat en warempel, hij doet het dit keer!  Als ik de deur open komt hij wel kijken wie er is en blaft even, maar ik stuur hem terug naar de mat en hij gaat.  Hallelujah! Lisa is ook onder de indruk.

Langzaam maar zeker werken mijn trainingen.  Orion blijft ook onder- of bovenaan de trap wachten tot ik boven of beneden ben, zonder dat ik een bevel hoef te geven.  Grappig genoeg doet hij niets van dat alles met Rick en stiekem voel ik me trots dat Orion wel naar mij begint te luisteren.

De massage is pijnlijker dan gewoonlijk.  Het is al nooit mijn favoriete bezigheid dat uur op de tafel, maar als het veel pijn doet al helemaal niet! Gelukkig is Lisa echt heel goed en als ze ziet dat het teveel wordt gaat ze naar een ander lichaamsdeel. Probleem is dat al mijn spieren niet blij zijn vandaag.

Orion slaapt intussen naast de tafel en Snickers op de tafel tussen mijn benen.  Pig ligt op de bank, die wordt steeds dapperder waar het op Orion aankomt.  Alleen Flapjack is nergens te bekennen.  Dit keer ben ik heel blij als het uur voorbij is!

De zon schijnt opeens en ik merk op dat ik wel wil gaan zwemmen.  Dat raadt Lisa af.  Zij vindt dat ik mijn spieren rust moet geven en de massage zijn werk laten doen.  Dat is ook wel zo en eigenlijk klaag ik nooit over op "dokters"advies lui te moeten zijn.

Als Lisa vertrokken is neem ik mijn boek en een Diet Coke naar buiten en ga in mijn hangmatstoel liggen lezen.  Orion speelt wat met Mia van de buren en blaft wat naar de andere honden.  Verder ligt hij lief bij me. Ik geef hem wat kaas in zijn "champignon" en dat houdt hem goed bezig.

Mijn boek blijft interessant en het is lekker buiten.  Tot het opeens wel erg donker wordt en ik donder hoor in de verte.  Ik ga naar binnen en kijk naar Katja's verlovingsfoto's in het bos.  Prachtig zijn ze geworden en Django heeft "Save the Date" om zijn nek.  Alleen gaat die datum nu hoogstwaarschijnlijk veranderen.

 

Een kleine selectie van veel mooie foto's

Als Rick thuiskomt besluiten we eens naar Requin te gaan.  Daar zijn we pas een keer geweest en het menu klinkt goed.  We nemen plaats aan de bar en daar blijkt dat ze ook een goed happy hour hebben. 

We beginnen met een vis dip met crostini, heel lekker!  Rick neemt twee gerechten van het happy hour menu en ik de mosselen in pittige tomatensaus.  Mijn portie is wel heel klein als hoofdgerecht en het blijkt dat ze een voorgerecht brachten.

Heerlijke visdip

Net als in Hells Kitchen zien we de keuken aan het werk

Met veel excuses krijg ik een tweede portie.  Het is heel vreemd, want de frieten liggen bovenop de mosselen.  Ik haal ze er vanaf en besluit volgende keer te melden dat ik de frietjes apart wil. Het smaakt allemaal wel heel erg lekker en Rick is ook zeer tevreden over zijn keuzes.

Het is een goed begin van het weekend.  Als we buitenkomen onweert het flink.  Ik ben zo blij dat Orion daar niet bang voor is! Hij wacht geduldig op ons in zijn bench, totaal niet nerveus van de donder en bliksem.

We hebben helemaal geen plannen voor dit weekend.  We zien wel wat er gaat gebeuren. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!

Gewoon nog eens een blog, ik kan niet op een passende titel komen

Om de een of andere reden viel de pizza van gisteravond helemaal niet goed en kon ik niet slapen van de misselijkheid.  Gelukkig besloot mijn maag dat ook niet fijn te vinden en de rest is geschiedenis zoals we hier zeggen.

Daarna viel ik als een blok in slaap en word pas om kwart over zes wakker.  Veel later dan gewoonlijk en ik val niet weer terug in slaap.  Het is dan ook niet moeilijk om om acht uur op te staan.

Vooral ook niet omdat het weer een lekker warme zomerse dag is. Ik maak een crumpet met kaas en tomaat en een kop koffie (van Ricks al gezette koffie) als ontbijt en luister naar het cicade concert en de zingende vogels. Ik vind het deck zo heerlijk in dit seizoen, het is gewoon een extra kamer.

Maar natuurlijk moet er gesport worden.  Alleen zie ik dat mijn Fitbit weer eens onverwacht leeg is en ik laad die even op. Daardoor ga ik toch later naar de sportschool dan ik zou willen en heb maar tien minuten voor Sharon me voor de personal training komt halen.

Toen ik naar binnen liep zag ik de rode en zwarte linten aan het hek. Vandaag ligt de high school coach, die afgelopen weekend in een ongeluk omkwam, opgebaard in de kerk aan Church Street waar Anytime Fitness ook is.  Die kleuren zijn de high school kleuren dus de linten zijn voor hem.

Sharons dochter was een cheerleader de afgelopen jaren en Sharon heeft voor bloemen van de cheerleaders gezorgd.  Ook zij gaat echter niet, zo goed kende zij hem ook niet en er zullen al zoveel mensen zijn. We zijn het erover eens dat begrafenissen niet bepaald ons ding zijn. Met zoveel mensen herinnert de familie ons toch niet.

Toch houdt het me bezig.  Misschien omdat ik de familie zijdelings ken of omdat het gewoon zo'n zinloos ongeluk was?  In ieder geval is het hartverwarmend te zien hoe de gemeenschap reageert.  Zo is het weer duidelijk dat we toch in een apart stadje wonen al is dat vastgegroeid aan Washington.

Thuis lijn ik Orion aan voor zijn wandeling.  Die is helaas maar kort, want al gauw komen we langs een tuin met twee blaffende honden.  Orion is zo sterk, ik kan hem ondanks zijn harnas nauwelijks aan!  Ik probeer nog andere richtingen, maar overal zijn mensen of honden.

Dan gaan we maar binnen wat trainen.  Orion moet op zijn mat blijven zitten als ik buiten ben en de deurbel laat gaan.  Eerst tref ik hem iedere keer bij de voordeur, maar opeens heeft hij het door en zit hij nog op de mat als ik weer binnenkom.  Jammer genoeg zijn er geen anderen bij de voordeur, maar dit trainen is toch belangrijk.

Voor de lunch ga ik weer naar Chopt denkend dat dit de laatste dag is dat ik mijn favoriete salade kan bestellen.  Ik vraag het aan de medewerksters en de salade zal er nog zeker een week zijn!  Ik geniet er in ieder geval weer van, wat een heerlijke combinatie van ingredienten waarvan ik de helft niet eens zou weten waar ik het zou kunnen krijgen hier.

Orion rent even lekker met zijn vriendin Mia en dan doe ik hem in zijn bench.  Hij valt dankbaar aan op de bevroren gevulde Kong, die hij krijgt.  Ik loop naar het zwembad waar ik nog net een stoel onder een parasol kan bemachtigen.

Beide zwembanen zijn bezet met kinderen, die zwemlessen krijgen.  Er is mij gezegd dat die voor volwassenen bedoeld zijn dus ik neem mijn flippers en kickboard mee.  Zodra ik aan kom lopen vraagt de coach of ik wil zwemmen. Op mijn bevestigende antwoord wordt de baan meteen leeggemaakt.

Er stond op het bord dat het water dertig graden zou zijn, maar dat is zeker niet het geval!  Gelukkig niet eigenlijk, want met deze hitte is wat verkoeling wel te wensen.  Een half uurtje later heb ik er weer een kilometer opzitten en eigenlijk zou ik verder willen, maar ben bang dan weer zo'n terugslag te krijgen.

Dit seizoen heb ik zestien kilometer gezwommen tot nu toe.  Het haalt niet bij Chris' mijlen (zij zwemt drie mijl (5km) iedere avond), maar ik ben er toch trots op.  Misschien haal ik morgen een mijl of twee kilometer, we zullen zien.

De muziek staat weer zo hard dat ik me eraan erger, maar gelukkig zie ik iemand anders klagen en wordt het meteen een stuk minder.  Ik ben misschien vreemd, ik houd er niet van de hele tijd muziek te horen. Chris vindt dat ook, maar kennelijk heeft iemand besloten dat het tegenwoordig nodig is de hele tijd die (luide) muziek te hebben.

Tot mijn grote verrassing wordt er opeens om kwart voor vijf aangekondigd dat er een kwartier jazz muziek zal zijn.  Wat een verschil en hoe rustgevend!  Rick sms-t of ik nog bij het zwembad ben en dat is het geval.

Hij zwemt zijn baantjes en dan gaan we huiswaarts.  Rick wil iets kouds voor zijn avondeten en ik zie mijn kans schoon.  We gaan naar Sushi Yoshi voor sashimi en sushi, mijn favoriete Japanse restaurant hier.

Na even wachten krijgen we stoelen aan de sushi bar en bestellen ieder onze keuzes.  Rick neemt een wasabi shumai als voorafje en die is anders dan wij kennen van de Thaise restaurants (logisch natuurlijk), maar wel lekker.

Rick neemt nog twee sushi rollen erbij en ik een bord sashimi en een handrol (die eruit ziet als een ijsje). Het smaakt ons allemaal heel goed en de bediening en sushi chefs zijn heel aardig. Niet voor niets is dit restaurant zo populair!

Het is een goed begin van het weekend.  We hebben nog geen specifieke plannen, maar het wordt vast weer genieten.  Dat is wat de zomer is voor mij en hopelijk duurt die nog lang!

Wie had gedacht dat ik zo'n waterrat zou worden?

Kennelijk is het af en toe toch wel goed om wat minder druk te sporten, want ik voel me vanochtend weer een stuk beter.  Toch heb ik mezelf erbij neergelegd dat ik ook in de zomer tegenwoordig heel wat pijn heb.  Balen, maar het is niet anders.

Om acht uur heb ik genoeg van mijn bed en kleed me in bikini en mijn strandjurk.  Rick en Orion begroeten me beneden en hebben de achterdeur al open staan. Ook de koffie staat weer klaar en ik bak een paar eieren met kaas en tomaat als ontbijt.

Vandaag is het drie jaar geleden dat Katja en Kevin verkering kregen en het is precies een jaar tot hun bruiloft.  Ik zoek een leuk Blond Amsterdam plaatje en feliciteer ze op Facebook.  Ik word bijna nerveus van de gedachte dat het nu nog maar een jaar is om alles voor te bereiden (kun je nagaan hoe Katja zich voelt!), maar dat is toch nog veel tijd!

Tegelijkertijd met Rick vertrek ik.  Hij naar zijn werk en ik naar Lifetime Fitness.  Daar zie ik in het zwembad de dames waar ik al kennis mee heb gemaakt, maar die zijn diep in gesprek.  Een aantal anderen knikken ook vriendelijk ter begroeting. 

Met mijn noedel en gewichten ga ik het water in.  Ik zie dat de temperatuur dertig graden is en toch voelt het koel aan.  Zo gauw went je lichaam aan warm weer! Een paar minuten later gaat de muziek aan en wordt het weer een heel leuk, maar ook best intensief uur springen en gewichten in het water.

Halverwege komt Jan op me af en verontschuldigt zich dat het vaste groepje mij niet bij hun gesprek betrok.  Ze hadden het over politiek legt ze uit.  Ik vind het heel aardig van haar en zeg dat het prima is.  Daarna vraag ik me af wat hun politieke affiliaties zijn, want onze verschrikkelijke president heeft zich weer eens belachelijk gemaakt op Twitter!

Het uur vliegt voorbij en ik vind het jammer dat dit zwembad volgende week gesloten zal zijn.  Ben ik net in een routine moet die weer even op pauze.  Ik ga proberen zo'n uur met noedel en gewichten in ons zwembad te doen (of tenminste een half uur).  De gewichten en noedel heb ik tenslotte ook.

Thuis loop ik tot ik vijfduizend stappen bijeen heb op het deck en lijn dan Orion aan voor een flinke wandeling.  Gedeeltelijk wordt die langer omdat er zoveel mensen buiten zijn!  Ik moet constant de andere kant op om die te mijden (opdracht van de dierenarts). 

Het gaat allemaal goed tot er een hond in een tuin is waar Orion weer heel hard om trekt.  Hij is sterker dan Cosmo of ik ben minder sterk, maar ik heb moeite hem in toom te houden.  Met de snoepjes lukt het beter.  Niet veel later heeft een man zijn hond los en ik roep hem toe dat Orion niet goed is met andere honden.  Gelukkig heeft hij zijn hond goed onder controle.

Dat laatste zou ik ook zo graag bereiken en wie weet lukt het ooit.  Ik zie wel echt dat Orion heel erg op mij let en met de snoepjes negeert hij andere mensen om zich heen compleet.  Er is dus hoop. 
 
Helemaal buiten adem (Orion) en bezweet (ik) komen we weer thuis.  Ik neem een snelle douche om me wat op te frissen en ga dan lunch halen.  Ik kan het niet helpen, het wordt weer de Melrose grain bowl van Chopt.  Waarschijnlijk is die morgen voor het laatst beschikbaar en als hij nog een maand blijft zal ik heel blij zijn, zo lekker!!!

Na op het deck van de salade genoten te hebben maak ik me klaar voor het zwembad.  Orion gaat gedwee in zijn bench, hij heeft het duidelijk warm en vindt het fijn in de airco te zijn.  Dat zal de komende dagen erger worden, want er komt een hittegolf.

Het zwembad water is iets koeler dan het was door de koelere nachten de afgelopen week. De luchttemperatuur is 31 graden dus het is lekker verfrissend.  Ik ben eerst van plan meer dan een kilometer te doen, maar voel teveel rare pijnen en wil mijn lichaam niet overbelasten. 

Veertig baantjes zijn dus weer genoeg voor vandaag.  Dit seizoen heb ik dus vijftien kilometer gezwommen tot dusver en dat is meer dan de afgelopen jaren! Ik vind het heerlijk en hoop dat ik geen blessures krijg waardoor ik niet verder kan.

In de schaduw lees ik nog een beetje en ga dan weer huiswaarts waar mijn trouwe viervoeter zelfs nog ligt in zijn bench.  Gewoonlijk zit hij al enthousiast te kijken.  Zodra hij Mia buiten ziet is zijn energie helemaal terug en ze rennen lekker langs het hek.

Mijn hangmatstoel lonkt weer en daar lees ik verder in mijn boek.  Als Rick thuiskomt stelt hij voor pizza te bestellen, want hij weet dat ik al de hele dag hoofdpijn heb.  Ik heb echter meer zin om even ergens heen te gaan.

Dat wordt Ledo Pizza en daar zien we onze buren nota bene aan een tafeltje.  Dat niet alleen, maar niet veel later komen andere kennissen binnenlopen.  Dit restaurant is er nog niet lang, maar duidelijk in trek ondanks de vele pizza concurrentie.

Als voorgerechtje bestel ik de knapperige ravioli en dan een mini pizza met feta, kip en groentes.  Die pizza's zijn schattig en lekker, al krijg ik hem niet helemaal op, hoe klein hij ook is.  Alleen heeft Rick zijn pizza nog steeds niet!

De manager komt zich enorm verontschuldigen. Ricks pizza is op de grond gevallen.  Hij biedt Rick een voorafje of een salade aan, maar die heeft daar geen zin in.  Eigenlijk vind ik dat hij die pizza voor de halve prijs had moeten geven, maar goed.

Als Ricks pizza eindelijk komt ben ik klaar, want anders zou mijn pizza koud zijn geworden.  Rick besluit het meeste van zijn pizza mee naar huis te nemen. De verontschuldigingen waren aardig maar het maakte al met al onze maaltijd een stuk minder leuk. 

Wij laten het ons niet deren en thuis gaan mijn voeten omhoog en de tv aan. Saskia is intussen veilig in New Hampshire aangekomen, gelukkig.  Zij verraste Mo op diens verjaardag en dat werd goed ontvangen.  Altijd goed als alle drie de kinderen happy zijn!

Snickers lijkt Flapjack te vragen wat hij over dat hondenbeest denkt.  Beiden hebben nog nooit zoveel geblazen als tegen arme Orion, die enkel wil spelen.

Als je te moe bent om op je botje te knauwen

Zwemmen en meer zwemmen

Een ding moet gezegd, ik slaap heerlijk met al die beweging en het zwemmen!  Ik word volgens mij ook meer uitgerust wakker en dat maakt vroeger opstaan ook niet zo moeilijk.  Rick en Orion gaan om kwart over zeven naar beneden en als Rick om net na achten weer bovenkomt sta ik al naast mijn bed.

De zon schijnt uitbundig.  Zoals zo vaak na zwaar weer lijkt de lucht wel schoongewassen en de vochtigheid is voor even verdwenen. Op het nieuws hoorden we wel dat er niet ver hiervandaan een tornado was, die de huizen van twee gezinnen verwoestte.  Tornado's blijf ik een van de engste weersverschijnselen vinden.

Rick vertrekt naar zijn werk en ik maak een crumpet met gesmolten kaas (geen enkele kaas smelt zo goed als Goudse!) en een opgesneden tomaatje.  Ook de grote kop koffie gaat er op het deck goed in.  Dan maak ik me klaar om te gaan sporten.

Helaas slaapt Saskia nog dus ik doe Orion in zijn bench. Ik heb al een tijd geen gebruik gemaakt van mijn Lifetime Fitness lidmaatschap.  Het is nu op het punt van gebruiken of annuleren.  Ik besluit eens een aqua training klas te proberen.

Nu het zo warm is doe ik mijn bikini thuis al aan en mijn jurkje eroverheen. Iedere keer als ik Lifetime Fitness binnenloop neem ik me weer voor er echt vaker heen te gaan.  Zo'n mooie club, terwijl Anytime Fitness vaak heel vies is.  Maar ja, die is vijf minuten weg en zoveel makkelijker daardoor.

Na mijn spullen in een kluisje gedaan te hebben loop ik het zwembad binnen.  Daar zijn al heel wat mensen aanwezig voor de klas. Ik vraag een vriendelijke dame wat de benodigdheden zijn.  Zij helpt mij helemaal en stelt zichzelf voor als Kathy.  Van haar hoor ik ook welke wateraerobics klassen het leukst zijn hier.  Zo te horen komt zij iedere dag.

Als nieuwkomer word ik door allerlei mensen vriendelijk begroet.  De meesten zijn ouder dan ik en ik vrees een beetje een oma klas. Kathy verzekert me dat het flink intens is en ik kies de zwaarste gewichten, op hoop van zegen denk ik nog en verwacht er niet veel van.

Nou, daar kom ik in dat uur op terug!  Mijn hemel!  Er is interval, er zijn gewichten, de instructrice is heel streng (op een leuke manier) en moedigt aan tot meer.  Ik voel mezelf transpireren in het water!  Ik ben bijna opgelucht als het klaar is, want pff, er mogen dan veel grootmoeder types aanwezig zijn (feitelijk hoor ik daar ook bij, besef ik me), maar dit is geen oma klasje!!

Al mijn spieren voelen als pudding en ik besluit in de hot tub even uit te rusten.  Daarin ben ik niet de enige.  Maar het is mij eigenlijk te warm en ik haal mijn spullen op en loop naar de van.  Daar merk ik dat ik een van hun baddoeken mee heb genomen.  Nou ja, ik ben van plan donderdag weer te gaan dus dan breng ik hem wel terug.  Ik ben zeer enthousiast over deze klas!

Het enige nadeel is dat de Fitbit niet waterdicht is en dus al die stappen in het zwembad niet telden.  Thuis lijn ik Orion dan ook aan en wandel een heel stuk met hem om toch die stappen bijeen te krijgen.  Intussen vermijd ik zoveel mogelijk andere mensen of honden tegen te komen.  Dat gaat goed en 6500 stappen later zijn we weer thuis.

Saskia vertrekt naar Richmond voor een afspraak met haar psychiater.  Katja heeft even wat steun nodig, want zij maakt een heel moeilijke situatie mee tijdens haar klinische rotatie.  Het is heftig en ik weet niet hoe zij het doet!

Tijd voor mij om Vienna in te gaan voor wat boodschappen.  Ik haal de ingredienten voor een picknick maaltijd voor vanavond bij Whole Foods en dan mijn favoriete salade voor de lunch van Chop't.  Het is heerlijk weer en ik smul ervan op het deck.

Daarna loop ik de straat over naar het zwembad.  Daar zie ik Chris op een van de ligstoelen slapen.  Ik wou dat ik zo makkelijk in slaap zou vallen!  Ik ga eerst wat lezen en dan vraagt Chris of ik mijn banen al getrokken heb.  Nee, want ik ben er net.

Tegelijkertijd beginnen we aan onze routines, na nog even met Freya gekletst te hebben.  Heel af en toe zijn er behalve Chris ook anderen, die ik ken hier.  Vroeger kenden we vrijwel iedereen!

De veertig baantjes gaan lekker. Ik doe dertig met kickboard en flippers en tien schoolslag, zodat mijn armen ook nog iets doen.  De leuke Disney liedjes die speelden hielpen ook erg! Vandaag heb ik heel veel beweging gehad en die kilometer is zeker genoeg, maar ik wil langzaam opwerken naar anderhalve kilometer.

Chris en ik ontspannen nog een paar uur lezend en in mijn geval Duolingo Italiaans weer beginnend.  Ik wil in september zeker een week naar Bologna, de dichtstbijzijnde stad bij Bea's ouders' huis en dus Kai.  Ik wil dan ook echt wel laten zien dat ik Italiaans spreek.  Duolingo doend komt het ook meteen weer terug.

Rick maait bij thuiskomst de achtertuin en gaat dan nog tien baantjes trekken in het zwembad. Daarna genieten we van onze "picknick" maaltijd.  We hebben een stokbrood en verschillende kazen en vleeswaren, olijven, vier kleuren gesneden paprika's met tzatziki dip en gazpacho.  Het smaakt allemaal voortreffelijk!

Het is heerlijk buiten en de vuurvliegjes zijn er weer. Ik ben moe van alle beweging en Rick en ik willen America's Got Talent kijken.  Mijn stoel gaat achterover en het wordt leuke tv.

Een koeler weekend

Zaterdag

We slapen voor ons doen lekker uit en zijn blij de zon te zien als we opstaan.  Het is een stuk koeler dan de afgelopen dagen, maar nog steeds lekker met een graad of twintig. Na Orion uitgelaten te hebben gaan we op zoek naar ontbijt.

Rick rijdt naar de Starbucks en bedenkt zich dan dat hij zijn portemonnee vergeten is.  Gelukkig heeft hij de Starbucks app en daar staat nog genoeg op voor onze koffies. Verder heeft Rick een cadeaubon van $10 voor Dunkin Donuts dus daar halen we ontbijt.  Zelfs voor Shell waar Rick benzine voor de maaier wil halen heeft hij een cadeaubon.

Wat een geluk allemaal en lekker goedkoop ook zo. Thuis eten we op het deck het ontbijt.  Mijn flatbread met eiwit, kaas en groentes is heel erg lekker.  Dan moet ik mijn zelfdiscipline weer vinden om te gaan sporten.

Rick gaat het gras maaien en neemt Orion mee.  Ik doe een interval op de elliptical en als ik achtduizend stappen bijeen heb vind ik het genoeg geweest. Rick is ook net klaar en we frissen ons op. Orion rent langs het hek met Mia en krijgt zo ook goede beweging. 

Maandag is in Leesburg het Delirium Cafe geopend, het eerste in de VS.  Rick heeft reikhalzend naar die opening uitgezien, maar Leesburg ligt hier zo'n vijfenveertig kilometer vandaan dus niet iets om op een weekavond te doen.  Een late lunch vandaag is echter perfect.

Via de tolweg rijden we zonder oponthoud naar het oude pittoreske stadje.  Het cafe is precies waar ik dacht dat het was, waar vroeger een winkel met allerlei Franse snuisterijen was in het midden van het historische gedeelte. 

Het is er druk en wij zetten onze namen op de lijst voor een tafeltje.  Intussen bestellen we een biertje in de gezellige bar.  Overal zijn de roze olifantjes, die bij het Delirium merk horen, te zien.  Rick heeft in Belgie de Huyghe brouwerij bezocht en hij heeft een paar bretels met dat olifantje erop aan.  Dat vindt men hier natuurlijk prachtig al moest ik flink lachen toen ik hem er voor het eerst mee zag.

Mijn eerste biertje is een Delirium Red, een fruitbier, erg lekker.  Ik heb het nog niet op als we al een tafeltje krijgen.  Ik bestel een bord met kaas en salami en prosciutto wat met perenjam en baguette wordt geserveerd.  Rick heeft een panini.

We hebben er nog een biertje bij, maar dat van mij is me veel te bitter. Dat vind ik absoluut niet lekker dus bestel gauw een Floris Appel en dat is wel erg lekker.  Rick en ik delen ook nog een wafel met kaas en worstsaus. Die smaakt goed al is het niet hetzelfde als de verse wafels in Belgie.

Het was in ieder geval alles wat Rick had gehoopt qua bieren.  Het menu kan wel wat uitgebreider vinden we beiden.  Tenzij je van mosselen houdt (ik wel, Rick niet) is het maar zeer beperkt. Al met al zeker een leuke ervaring.

Een uurtje later zijn we weer thuis en we gaan eerst kijken welke zekering in de basement die voor de ijskast is.  Die heeft Rick vrij snel gevonden en kan handig zijn als de reparateur maandag komt. We hopen nog stiekem dat dit zal helpen de ijskast weer op te starten, maar die hoop wordt niet bewaarheid.

Orion heeft veel gezelschap van Mia vandaag. Nadat hij weer lekker gerend heeft neemt Rick hem mee voor een wandeling.  Ik ben moe en computer gewoon rustig wat.  Ik vind het fijn als Rick in het weekend Orion een beetje onder zijn vleugels neemt.  Volgende week gaat Rick weer drie dagen op reis en Orion vergt best veel van mijn aandacht.

Veel trek hebben we vanavond niet en besluiten bij Taco Bamba wat taco's te gaan eten.  Ik bestel ook de chicharrones, die hier zo licht en knapperig zijn.  Ik neem een taco, de "Black Sheep", geen schapen- maar geitenvlees met calamari, tomatillo salsa, ui en inktvisinkt.  Altijd weer bijzonder lekker.

Rick heeft een machine die ijsblokjes maakt en die komt nu goed van pas.  Tenzij we constant de basement in willen zijn onze drankjes lauw.  Met die ijsblokjes hoeven we niet telkens naar beneden. Handig voor feestjes, maar ook als de ijskast niet werkt.

Zondag

We hebben vannacht heerlijk geslapen en Orion ook.  Pas om half negen staat Rick op en laat Orion uit.  Ik volg een kwartiertje later.  Het is bewolkt en koel met maar zeventien graden.  Dat is even wennen na de warmte van de afgelopen week en mijn spieren zijn niet blij.

In Vienna halen we koffies bij Starbucks en broodjes bij Peet's Coffee.  Rick eet buiten op het deck, maar dat is mij net iets te koel.  Daarna gaat Rick de tuin in met Orion en ik naar boven om te sporten.

Een uur later heb ik met weer flink uitgesloofd op de elliptical.  Peapod komt boodschappen brengen.  We hebben niets bederfelijks besteld dit keer.  Ik hoop zo dat ze morgen de ijskast kunnen maken, maar ik heb er een hard hoofd in.

Voor de lunch gaan we naar MOD Pizza, voor mij de eerste keer, Rick is er toen ze pas geopend waren al eens geweest.  Het is een fast food pizza restaurant.  De pizza's komen in drie groottes, mini, medium en large.  Ik bestel de mini "Tristan", grappig want dat is Kai's tweede naam.

Het smaakt allemaal prima en gaat op het lijstje van nog eens.  De mini pizza is ook precies de goede grootte voor lunch en je kunt zelf bepalen wat je erop wilt als je niet een van hun samenstellingen neemt en zelfs daar kun je nog aan veranderen of toevoegen.

Kortom, van de zeker tien pizza restaurants in Vienna wordt dit een favoriet.  Eenmaal weer thuis neem ik Orion mee voor een wandeling en Rick gaat verder aan Saskia's visum voor Australie.  Daar is hij werkelijk de hele middag mee bezig.

Orion is dol op dit speeltje!

Net voor we naar de bioscoop gaan is hij ermee klaar.  Ik lees het over en zie geen fouten in het ellenlange document (waaronder welke landen buiten de VS Saskia de afgelopen tien jaar heeft bezocht en dat zijn er heel wat).  Rick stuurt het dus in, hopelijk is alles goed en komt het visum snel.

We komen net op tijd voor de voorfilms bij het AMC Theater aan.  We gaan naar Snatched, een hilarische film met Goldie Hawn en Amy Schumer in de hoofdrollen.  We lachen regelmatig hardop, al bedenk ik me ook dat zoiets ook echt met nietsvermoedende vrouwen kan gebeuren en dan minder goed afloopt.

Het is al na zevenen als de film af is gelopen.  Ik stel voor naar Earls Kitchen te gaan.  Daar weet ik al wat ik wil bestellen, de bibimbap!  Dat rijstgerecht heeft zoveel verschillende smaken van groentes en knapperige rijst, heerlijk!  Rick neemt ook hetzelfde wat hij hier altijd bestelt, de kip kerrie, die er ook lekker uitziet.

Zo eindigt ons weekend weer zeer smakelijk.  Nu voeten omhoog en tv kijken.  Volgende week ben ik weer de halve week alleen dus ik geniet nog even van Rick hier. 

Rick doet mee aan Bike to Work Day

Rick en Orion vertrekken rond acht uur naar beneden en ik blijf nog wat liggen.  Als ik beneden kom tref ik Orion in zijn bench.  Met een niet werkende ijskast heeft Rick besloten ontbijt te halen want de melk was zuur en Rick eet altijd cereal.

Er is een ham en kaas croissant van Starbucks voor mij als hij terugkomt waar Snickers zich meteen tegoed aan doet.  Ja, je leest het goed!  Als ik Rick hoor roepen denk ik dat Orion stout was, maar het was Snickers.  Gelukkig is tweederde van mijn croissant nog te eten.

We ontbijten op het deck en dan maakt Rick zich klaar om naar zijn werk te gaan.  Het is vandaag National Bike to Work Day en Rick heeft recentelijk zijn fiets helemaal gevonden.  Hij gaat dus naar zijn werk fietsen. 

Dat kan goed, want hij hoeft enkel door de buurt en dan het W&OD pad op wat hem direct bij zijn kantoor brengt.  De afstand is bijna zestien kilometer.  Rick heeft een rugzak met zijn laptop en droge kleding mee.  Het is namelijk al flink vochtig en warm als hij vertrekt.

Na Orion verzorgd te hebben vertrek ik naar Anytime Fitness.  Daar doe ik een half uur intensief interval cardio op de elliptical en dan een kwartiertje op de ARC trainer.  Daarna doe ik nog een kwartiertje bovenlichaam gewichten.

Thuis laat ik Orion uit.  Hij vindt dat duidelijk heerlijk en vooral de snoepjes, die ik hem iedere keer als hij naar me kijkt voer.  Hij leert zo op mij te letten en niet op zijn omgeving.  We lopen langs een aantal in de tuin werkende mensen en wat blaffende honden en het lukt me telkens Orion voldoende af te leiden. Het geeft ons allebei zelfvertrouwen, volgens mij, mij in ieder geval wel.

Overal zie ik cicades en in onze eigen esdoorn is er net een uitgekomen.  Deze zouden pas over vier jaar naar boven moeten komen, maar een heel aantal zijn vier jaar te vroeg "gekookt".  

Voor de lunch ga ik naar Chop't en bestel daar een van hun maandelijkse salade.  Volgens hen zijn ze in Californie deze maand en de salade heeft allerlei heerlijke ingredienten!  Het heet de Melrose Grain Bowl en er zitten een paar dingen in die ik nog nooit heb gegeten. Ik verander de dressing naar Tzatziki voor minder calorieen, zo vaak zijn de dressings zo zwaar dat ze een gezonde salade ongezond maken.

Zonnebloem spruiten

Voor een verandering van uitzicht ga ik aan een picknicktafel bij het sportveld in Vienna eten.  Die ligt in de schaduw en ik geniet echt van mijn lunch.  Ik hoop dat die salade nog lang op hun menu blijft staan!

Na afloop haal ik meer snoepjes voor Orion bij Petco en krijg maar liefst $15 korting.  Zo'n goede klant ben ik hier tegenwoordig!  De snoepjes gaan ook snel nu.  Maar het werkt, Orion komt als een speer als ik met het snoepjesdoosje schudt (ok, meestal, soms neemt het even).

Bij Whole Foods haal ik ook wat spullen en ga dan van het warme weer genieten op het deck.  Intussen houd ik de radar scherp in de gaten.  Rick moet namelijk terugfietsen en er dreigt allerlei onweer. 

Gelukkig houdt hij het vrijwel droog want de buien gingen letterlijk om hem heen.  Hij voelde slechts enkele grote spetters.  Ik vind het heel goed van hem dat hij dit deed.  Het is met Ricks drukke baan moeilijk genoeg beweging te krijgen en ik juich zijn fietsliefde helemaal toe.

Rick belt nog even zijn vader en dan gaan we naar Viet Aroma voor het avondeten.  Ik ben hier intussen een oude bekende!  De eigenaresse zegt dat ze verse soft shell crabs hebben.  Dan weet ik meteen wat ik ga bestellen!

Rick en ik delen wat loempiaatjes en Rick heeft ook de summer rolls, die in rijstpapier gerold zijn zonder frituren.  De soft shell krabben zijn heerlijk!  Rick vindt zijn gerecht ook erg lekker.  Het was zijn suggestie hier te gaan eten. 

Hopelijk wil Rick dat vaker want ik ben dol op Vietnamees eten en het feit dat er tenminste drie tafels van het kleine restaurant bezet zijn met Vietnamezen zegt veel over hoe authentiek hun eten is!  Ik zou ieder maal wel Aziatisch kunnen eten.  Ik ben duidelijk op het verkeerde continent geboren.

Thuis gaan de voeten omhoog.  We hebben beiden flink gesport vandaag.  Gelukkig hebben we een tweede ijskast in de basement zodat we wel koude drankjes hebben.  En zo begint een weekend zonder koelkast.  Het is vreemd hoe vaak je dat ding gebruikt, zelfs als je net als wij lang niet altijd thuis eet.