Over een luie middag bij het zwembad

Rick lag er gisteren veel later in dan ik dus ik sta rond kwart over zeven stilletjes op om hem nog wat te laten slapen. Ik laat Orion uit en ga dan een nitro brew halen bij Starbucks. Mijn ontbijt maak ik thuis, een ei, mini tomaatjes en komkommer. Het is weer prachtig dus ik eet het buiten op.

Inmiddels is Rick beneden en komt zijn ontbijt ook buiten eten. Dan begin ik aan mijn uur op de plaats hardlopen en Rick gaat zich klaarmaken voor zijn werk. Hij hoopt vroeg thuis te kunnen komen om aan ons lange weekend te beginnen.

Na mijn uur hardlopen belt mijn zus. We hebben elkaar al lang niet gesproken want eerst waren wij op vakantie en daarna zij. We hebben dus heel wat gesprekstof en voor we het weten is er een uur voorbij. Dan moet mijn zus ervandoor om mijn nichtje op te halen.

Walgreens herinnert me er via een sms aan dat ik nog een recept op moet halen daar. Prima, dat combineer ik dan met Whole Foods want mijn shampoo en conditioner zijn op. Hier hebben ze die zonder allerlei troep erin. Ik neem ook vast een waterfles mee voor de rondleiding morgen.

Het is inmiddels lunchtijd en ik rijd naar Lei'd Poke. Dit keer kan ik niet via de app bestellen want ik heb een coupon voor $10 korting. Gelukkig staat er (nog) geen rij. Zo heb ik vandaag een gratis lunch, ook leuk! Thuis smul ik er weer van op het deck.

De schoolkinderen kregen vandaag vroeg vrij en daardoor is het zwembad tot mijn verrassing open. Ik kleed me in badkleding en loop erheen voor nog een laatste volle middag ervan genieten. Ik lees mijn boek uit en speel spelletjes en ga bij iedere kinderpauze even het water in. De nadruk op "even" want het is koud!! Maar het is 32 graden buiten en een moment in het koude water frist me weer goed op.

Voor ik het weet is het na vijven en krijg ik een alert van onze webcam dat Rick thuis is. Ik loop terug en Rick komt me enthousiast tegemoet. Hij heeft zin in ons weekend samen en ik ook! Begrijp ons niet verkeerd, we missen onze kinderen, maar dit empty nest is lang niet zo erg als we vreesden.

In de post komt ook een cadeautje voor mij dat Rick heeft besteld. Een 4Ocean armband, iedere armband zorgt ervoor dat er een pond troep uit de wateren van de wereld wordt gehaald.

Het is altijd weer even bedenken waar we allebei zin in hebben voor het avondeten, maar het valt op dat we het meestal eens zijn. Ik dacht eerder vandaag al aan BarTaco en dat is wat Rick voorstelt. We rijden dus naar het Mosaic District en horen dat er anderhalf uur wachttijd is voor een tafel.

Gelukkig willen wij aan de bar eten en daar vinden we meteen twee krukken. Meghan herinnert zich dat ik graag een rose drink en Rick een margarita zonder zout aan de rand van het glas. We bestellen weer in slabladeren gewikkelde taco's.

Sara vertelde gisteren dat ze de bloemkool taco zo lekker vindt. Ik probeer die dus ook en hij is lekker, maar niet mijn favoriet. Het is maar goed dat Rick hem niet heeft besteld want er zitten amandelen in en Rick houdt niet van noten in zijn eten.

We bestellen verder de taco's, die we gewoonlijk ook eten, maar ik probeer ook de portabella paddenstoel eens. Ik moet zeggen dat ik die lekkerder vind dan de bloemkool en die ga ik wel vaker bestellen.

Het is weer een zeer smakelijk maal. Thuis gaan de voeten omhoog en de tv aan. We hebben vandaag  via onze Facebook groep van de kinderen gehoord. Het gaat heel goed met alle drie en dat geeft ons ook rust.

Over een middagje natuur

Alexa wekt me weer om zeven uur uit heel vreemde dromen waarin ik onder anderen constant mijn medicijnen verloor en onder het bed moest kruipen om ze te vinden. Ik sta dus maar gauw op. Dat is vandaag gemakkelijk want de zon schijnt uitbundig.

Via de app bestel ik weer ontbijt van Starbucks. Als ik daar binnenloop verwelkomt de barista mij met de vraag of alles vandaag wel goed is. Dat is het en ze verontschuldigt zich nogmaals voor gisterochtend.

Na op het deck van de egg bites en nitro brew genoten te hebben besluit ik weer mijn stappen hardlopend op het deck bijeen te krijgen. Het is zelfs wat koel als ik eraan begin met maar zestien graden, maar het warmt snel op.

Als ik klaar ben rijd ik Vienna in waar Sharon bij Anytime Fitness weer een pittig half uur met gewichten voor me heeft. Maandag is een feestdag dus de volgende sessie zal over een week zijn. Stiekem vind ik zo'n weekje vrij van gewichten wel lekker.

Met dit lekkere weer is het voor Orion ook fijn om een wandeling te krijgen. We lopen naar het zwembad want daar zijn geen mensen. Rick ziet 's avonds telkens een wasbeertje, maar die slaapt natuurlijk overdag.

Voor mijn lunch rijd ik weer naar Zoe's Kitchen voor de bloemkoolrijst bowl. Dat restaurant is op weg naar Meadowlark Gardens waar ik een paar uur door wil gaan brengen om mijn nieuwe lens uit te proberen.

Na mijn entree betaald te hebben loop ik het park in. Het is niet druk en zo rustgevend! Ik maak allerlei foto's van libellen, waterlelies, vlinders en zelfs een goudvinkje. Deze lens bevalt me heel goed!

Ook is het hier leuk Pokemon Go spelen. Ik doe dat een beetje en neem me nog steeds voor hier eens heen te gaan om alleen maar te spelen. Daarna vind ik een bankje in de schaduw met mooi uitzicht en blijf daar een uurtje genieten.

Tegen drieen ga ik weer huiswaarts. Zodra ik binnenstap gaat de telefoon en het is Christine. Zij klinkt zoveel blijer nu ze uit Alabama is! Ik heb mijn positief ingestelde vriendin weer terug. Ik realiseerde me tot nu niet hoe erg ze het echt vond om in Alabama te wonen. Ze werd er depressief van. Nu in Texas is ze duidelijk in haar element en dicht bij haar dochter, al mist ze haar man wel, die pas in maart die kant op zal komen.

Na dat gesprek is het tijd om me klaar te maken voor het happy hour met Sara. Drie keer is scheepsrecht en na twee keer vergeten hebben we elkaar er gisteravond aan herinnerd. Terwijl ik op mijn Uber wacht komt Henry van de overburen me een bezoek brengen. Zo'n mooie kater! Ik mis dan onze katten wel.

Bij Red Galanga zijn ze blij verrast mij voor de derde week achtereen te zien. Sara volgt al snel en we hebben zoals altijd allerlei gesprekstof. Vooral als we uitvinden dat we allebei Zentangle leuk vinden. Ik wil daar zo graag weer mee beginnen!

Het eten is ook weer vers en lekker. Sara probeert de tobiko met een kwartelei in komkommer (links onderaan op de foto) ook en snapt dat het een van mijn favorieten is. Tegen zevenen rekenen we af en biedt Sara aan mij thuis te brengen.

Dat neem ik natuurlijk met beide handen aan. Dit is ook de eerste keer dat Sara ons huis ziet, behalve van Facebook foto's. Ik laat haar ook mijn feeentuintje zien en dan nemen we afscheid tot begin oktober.

Intussen hangt Rick in de lucht naar huis. Hij zal waarschijnlijk pas nadat ik in bed lig thuiskomen. In ieder geval is hij veel blijer in deze nieuwe functie en dat is goed nieuws. Oriontje geniet intussen van zijn botje en ik kijk wat tv voor ik mijn lekkere bed opzoek na deze 17000 stappen dag.

Over een bezoek aan een mooi museum

Gisteravond heb ik Alexa opgedragen me om zeven uur te wekken en dat doet ze prompt. Het ziet er maar somber uit buiten dus de neiging is groot me nog eens om te draaien. Maar mijn Fitbit laat zien dat ik meer dan acht uur heb geslapen. Tijd om op te staan, dus.

Het is een beetje mijn traditie aan het worden om Starbucks als ontbijt te halen als Rick op reis is. Zo zie ik ook wat mensen en die nitro brew is niet te versmaden. Via de app bestel ik mijn gewoonlijke dingen.

Als ik aankom in het restaurant heerst er chaos. Heel veel mensen hebben niet gekregen wat ze besteld hadden. Ik schaar me daarbij want ik heb cold brew in plaats van nitro brew en de egg bites zijn nog koud. Niet veel later is het allemaal opgelost en rijd ik terug naar huis.

Ondanks de bewolking is het een zeer aangename temperatuur. Ik eet dus buiten en besluit daarna meteen maar mijn iets meer dan een uur op het deck hardlopen te doen. Als ik daarmee klaar ben komt de zon af en toe kijken. Orion en ik ontspannen ons even op het deck en ik geniet weer van de af- en aanvliegende kolibrietjes.

Dan maak ik me klaar om de stad in te gaan. Ik geef Orion een Kong met kaas en laat hem buiten zijn bench. Tegenwoordig gedraagt hij zich prima als we weg zijn. Ik wil hem nog wel tenminste een keer per dag in zijn bench hebben zodat hij het niet ontleert, maar dat kan vanavond als ik ga eten.

Omdat er vanmiddag onweersbuien voorspeld worden neem ik de van naar de metro. In de parkeergarage zijn na tienen meer dan genoeg open plekken te vinden ondanks dat een groot deel van de garage onder constructie is.

De trein staat al klaar en een half uurtje later stap ik bij McPherson Square uit. Ik loop naar de Old Ebbitt Grill waar ik nog net een kruk aan de bar kan veroveren. Deze bar is zo gezellig en rustiek. Erboven hangen dierenkoppen die van Teddy Roosevelt geweest schijnen te zijn.

Jay vraagt meteen wat ik wil eten en gelukkig voor hem heb ik op het bord van iemand anders al de soft shell krab gezien. Ik aarzel dus geen moment en bestel die met de tomaat en mozzarella salade erbij. Het smaakt me weer buitengewoon goed.

Na het eten loop ik naar Lafayette Square voor het Witte Huis. Daar zijn veel Pokémon Go stops en Pokémon dus ik speel een tijdje. Dan loop ik naar de tegenover het Witte Huis gelegen Renwick Gallery.

Dit was het eerste museum in Washington. De architect heeft het Louvre als voorbeeld genomen in het midden van de 19e eeuw. Bijna werd het gebouw met de grond gelijk gemaakt in de jaren zestig, maar Jackie Kennedy zorgde ervoor dat het bewaard bleef. Gelukkig, want het is een heel mooi gebouw.

Na de tassencontrole begin ik met de eerste tentoonstelling. Die heet "Reforestation of the Imagination" van Ginny Ruffner. Er hangen iPads of je kunt een app downloaden. Met die app moet je boven afgesneden boomstammen staan en dan komt er een virtuele plant tevoorschijn. Heel mooi gedaan en ik besteed hier een tijdje om te kijken en fotograferen.

De volgende paar zalen zijn kunst van Michael Sherill. De eerste zaal heeft allemaal theepotten waarvan je van sommigen niet kunt zien dat het een theepot is. In de zaal ernaast zijn zijn op de natuur gebaseerde beeldhouwwerken van glas en porcelain te zien. Ik vind het allemaal schitterend!

Via een statige marmeren trap loop ik naar boven. Boven mijn hoofd hangt ook een kunstwerk, allemaal staafjes met bewegende witte lichtjes. De grote trekpleister op de eerste verdieping is de tempel van David Best.

Hij maakt die tempels voor Burning Man en die worden dan verbrand. Deze "tempel" hier is ook helemaal van hergebruikt hout en bedoeld om overleden geliefden te herdenken. Er zijn houten kaartjes waar je een berichtje op kunt schrijven. Ik "stuur" er een naar mijn oma, die ik na vierentwintig jaar soms nog steeds erg mis.

De rest van deze verdieping huist de permanente collectie van het museum. Ook hier zitten heel mooie dingen tussen. Onder anderen is er een kroonluchter van de glaskunstenaar Chihuly wiens museum ik altijd bezoek in Seattle.

Intussen houd ik de radar goed in de gaten want er komt een flinke lijn met onweersbuien aan. Als ik alles gezien heb haast ik me terug naar de metro waar mijn trein aan komt rijden. Helaas haal ik het net niet droog maar wel voor de hoosbui. Die begint als ik in de van stap en gelukkig kan ik in de garage parkeren.

Zulke middagen in een interessant museum vind ik heerlijk! Ik heb net een tip gekregen voor nog een interessante tentoonstelling, die ik binnenkort wil bezoeken. Washington heeft zoveel musea, ik heb ze nog niet allemaal bezocht.

Na een paar uur met Orion te hebben doorgebracht rijd ik naar Viet Aroma voor mijn avondeten. Daar verwelkomt Isabella me en ik vraag om een tafel weg van de air conditioning. Ik ben blij dat ik een jasje aan heb getrokken.

Het eten is zoals altijd voortreffelijk. Ik neem mijn favoriet, de Fantastic Four, alleen zijn het voor mij de Fantastic Three, want ik vraag om twee varkensvlees spiesjes in plaats van kip. Ik ben de enige in het restaurant maar er komen wel allerlei mensen afhalen.

Wat heb ik genoten van vandaag! Ik voel me weer eens heel bevoorrecht om bij zo'n mooie stad met zoveel te bieden te wonen. Ik ben van plan er deze herfst en winter weer vaak heen te gaan.