Over een ontspannen dagje

Rick heeft zijn wekker niet gezet en als ik hem op hoor staan denk ik dat het vast rond zevenen is.
Maar een blik op mijn Fitbit doet me twee keer kijken. Het is 8:17! Kennelijk waren we erg moe want zo laat gingen we nu ook weer niet naar bed.

Het belooft vandaag weer boven de 90 graden Fahrenheit (32 Celsius) te worden. Dat is de vijftigste dag deze zomer en dat is een record voor dit gebied. Grappig want er werd een koelere dan gewoonlijk zomer voorspeld.

Natuurlijk neem ik me voor er optimaal van te gaan genieten want aan het einde van de week gaat de temperatuur omlaag. Na mijn ontbijt van een ei en mini komkommers begin ik aan mijn op de plaats hardlopen op het deck.

Eigenlijk zou ik vandaag personal training hebben omdat Sharon morgen haar dochter terug naar college brengt. Ik heb echter nog zoveel spierpijn van maandag en ben bang dat meer weer een enorme fibromyalgie aanval zal brengen. Ik heb de sessie van vandaag dus afgezegd.

Tot twaalf uur zit ik op het deck met zijn zomerse geluiden. Ik krijg er een vakantiegevoel van. Dan kleed ik me in bikini en doe mijn zwembadjurk aan. De schoonmaakploeg komt vanmiddag en dan wil ik in het zwembad zijn.

Na Orion een korte wandeling gegeven te hebben rijd ik Vienna in. Daar is het parkeerterrein bij Zoe's Kitchen helemaal vol. Dit is veel te klein voor twee restaurants! Dan ga ik maar naar het terrein ernaast. Om hier te mogen parkeren moet je klant zijn van een van de winkels of restaurants. Ik ga dus gauw een Zing Zang bloody Mary mix kopen bij de ABC, de slijters in Virginia.

De bloemkoolrijst bowl met zalm smaakt me weer heel erg goed. Dan rijd ik naar de Vienna Aquatic Club (in de jaren zestig was dit een "alleen blanken" zwembad en nog steeds is het ene donkere gezin opvallend) en zoek weer een stoel in de schaduw. Het is er drukker dan gewoonlijk want de kinderen mogen om drie uur naar muntjes gaan duiken.

De muziek staat weer hard, maar de vrouw naast mij merkt ook op dat het muziek uit onze jeugd is. Jaren 70 en 80, we zijn het erover eens dat het beter is dan de Country van een paar dagen geleden. Zoals altijd ga ik iedere kinderpauze het water in.

Om kwart voor vier hoor ik opeens mijn naam en Lois is er. Zij is de moeder van een van Saskia's beste vriendinnen en daardoor zijn wij ook bevriend. Lois heeft een drukke baan en neemt even pauze om te zwemmen.

We praten gezellig bij en Lois hoopt morgenavond ook bij het happy hour te zijn. Zo heb ik toch nog wat meer beweging vandaag. Het water is ook heel lekker, iemand riep dat het te warm is, maar dat vind ik absoluut niet.

Pas om half zes ga ik me verkleden om naar Whole Foods te gaan. Terwijl ik in het verkleedhokje sta fluiten de lifeguards dat het zwembad vanwege donder gesloten is. Goede timing dus!

Bij Whole Foods wordt de parkeerplaats opnieuw geasfalteerd. Daardoor zijn er te weinig plekken. Ik parkeer dus voor de tweede keer vandaag op het de parkeerplaats van de bedrijven ernaast. Ik kies een paar chorizo en een paar Toscaanse worstjes voor ons avondeten. Die zijn afgeprijsd en dus eten we vanavond voor $5 per persoon.

Rick is intussen al thuis en maakt ons avondeten. Die Toscaanse worstjes zijn voor herhaling vatbaar! We hebben er spinazie en bloemkool tots bij. Een lekker maal, maar het haalt natuurlijk niet bij gisteravond.

Vanavond blijft het rustig qua onweer. Alles gaat ten noorden en zuiden langs ons heen. Mijn voeten gaan omhoog en de tv aan. Lekker kookshows kijken, ik houd ervan!