Over een dagje opknapbeurten

Het is weer prachtig weer als we opstaan. Ik kan er zo van genieten, die zon iedere ochtend! Ik maak weer een cracker met brie en open een van de uit Frankrijk meegebrachte sla dressings voor op mijn tomaat. Die lichte, yoghurtachtige dressing kun je hier niet krijgen.  Het smaakt alsof ik weer in Frankrijk ben.

Na het eten vertrekt Rick naar zijn werk en ik begin aan mijn uur op de plaats hardlopen. Daarna vul ik de kolibrie nectarhouder. Ze drinken het met zijn vieren heel snel leeg op het moment. Er zit er bijna constant een op, zo schattig! Agressief naar elkaar zijn ze wel, soms vliegen ze luid tsjirpend boven mijn hoofd te ruzieen.

Zodra ze om tien uur opengaan ben ik bij Pro Nails 3. Daar heb ik een afspraak met Phuong maar die is er nog niet. Ze blijkt gevallen te zijn en loopt mank. Ze verontschuldigt zich uitbundig dat ze wat laat is daardoor, maar dat snap ik natuurlijk helemaal.

Voor mijn nagelkleur heb ik de potjes nagellak, die ik vorig jaar bij de bruiloft droeg, mee. Vorige zaterdag vierden Katja en Kevin alweer hun eerste trouwdag! Wat gaat zo'n jaar toch snel voorbij! Ik ben blij met mijn mooie goudkleurige nagels als Phuong klaar is.

Dan rijd ik naar de Walgreens in Vienna met mijn potje met schildkliermedicijnen. Om onverklaarbare redenen kreeg ik maandag maar vier tabletten mee in plaats van dertig. De assistente wilde dat ik bewijs meebracht want in hun systeem staat dat ik er dertig meekreeg. Gelukkig staat op het potje zelf 4/30 dus daar is het bewijs. Ik krijg de overige 26 pillen mee.

Inmiddels loopt het al tegen lunchtijd en ik kan het niet laten om weer een poke bowl te bestellen. Op het deck smul ik ervan en ga dan naar Lofty Salon om mijn haar te laten doen. Daar kleurt Carmen mijn haar weer mooi bij en knipt Mona het ietsje korter en weer in model. Tevreden verlaat ik twee uur later de salon weer.

Als ik het huis binnenloop belt Christine. Terwijl ik met haar praat ziet Orion kans de tuin in te gaan en helemaal modderig te worden door langs het hek met de Deense doggen van de buren te rennen. Zucht! Er mag dan droogte zijn, dat deel van de tuin luistert daar niet naar. Ik laat de modderhond op het deck tot hij droger is.

Zoals altijd is er van alles bij te kletsen met Christine. Ik vertel over onze reis en Christine over haar nieuwe leven in Austin, Texas. We besluiten dat ik in januari daarheen ga om Christine's verjaardag te vieren, een leuk vooruitzicht! Voor we het weten is het anderhalf uur later.

Mijn plan om nog naar het zwembad te gaan laat ik varen. Ik heb eigenlijk alleen maar zin om in mijn luie hangmatstoel te lezen. Ik heb om onverklaarbare redenen veel pijn vanmiddag. Dat doe ik dan ook tot Rick thuiskomt. Orion is gelukkig moe van het rennen en blijft lief naast me liggen.

Onkruid, maar wel mooi

De vlinderstruiken doen hun naam eer aan

Rick komt tegen zessen thuis en we besluiten naar het Mosaic District te gaan voor ons avondeten. Daar is het een drukte van jewelste en van alles gaande. Zo gezellig! We vinden nog net twee krukken aan de bar bij BarTaco.

Daar worden we al herkend en bestellen hun pittige komkommersalade en een heel aantal taco's in slabladeren. Ik probeer eens de speklap taco en vind die erg lekker! Verder is er vis, garnalen, biefstuk, eend en varkensvlees tussen de slabladeren. We eten ieder zes mini taco's en dat is weer een feest op de tong.

Thuis gaan de voeten omhoog en beginnen we aan het weekend. Deze week is weer voorbij gevlogen! Europa lijkt alweer zo lang geleden. Kai doet het goed, hij is zijn lijstje van dingen, die hij moet doen om in Frankrijk te wonen aan het afwerken.