Rick is al heel vroeg op en om zeven uur gaat hij zijn ontbijt halen. Hij blijkt de Fransen voor te zijn want niets is voor half acht open.
Mijn ontbijt heb ik gisteren al gekocht. Ik zet een kop Nespresso en snijd een tomaat in plakjes.
Met de rauwe ham en een stukje camembert ga ik op het terrasje zitten eten. Het bevalt me prima en ik denk dat ik morgen weer zoiets ga doen als het ontbijt weer niet inbegrepen is. Rick denkt dat het dat wel is volgens zijn papieren.
Als Rick terug is brengt hij onze bagage vast naar de auto. Om tien over negen klopt Michel aan. We halen de auto op en geven de sleutels terug.
Dan nemen we hartelijk afscheid van deze vriendelijke Fransman. Ik ga een lovende recensie schrijven op Booking.com over dit bijzonder leuke en super gelegen O Dreams appartement.
Rick en ik stellen de GPS in op de Pont du Gard. Door de wijnstreek rijden we erheen. Het is nog rustig en we kunnen vlakbij parkeren. We kopen kaartjes en lopen richting brug. Eerst gaan we naar de rivier om foto's te maken en even pootje te baden. Het water is lekker koel.
Dan lopen we naar boven naar de top van het aquaduct. Van hieruit hebben we mooi uitzicht. Vervolgens wandelen we over de brug naar de linker oever. Prachtig zoals deze brug is onderhouden! Na een uur zijn we terug bij de auto en gaan op weg naar Orange.
Bij het Romeinse theater vinden we parkeerruimte, maar hoe werkt de betaalmachine? Samen met een Nederlands gezin lossen we het raadsel op en blijken we 3 uur gratis te kunnen parkeren.
Na kaartjes voor het theater te hebben gekocht geeft Rick zijn rijbwijs af in ruil voor de audiotour.
Die is heel leerzaan en duurt ongeveer een uur. Inmiddels is het lunchtijd en we lopen het centrum van Orange in.
Op het terras van Brasserie Fedtival nemen we een tafeltje in de schaduw. Het waait enorm maar is wel 32 graden. Rick bestelt een pizza en ik de dorado Provencal. Het is werkelijk heerlijk bereid.
Na het eten zoeken we de Arc de Tromphe van Orange op. We nemen nog even een kijkje in de middeleeuwse kathedraal en lopen dan terug naar de auto.
De volgende stop is Chateauneuf du Pape. We rijden door het dorpje en zien het kasteel op de heuvel.
Wij zijn op zoek naar een wijngaard voor een wijnproeverij. Die vinden we bij Chateau de la Gardine. We proeven hun witte Chateauneuf du Pape wijnen waarvan ze er twee hebben. Ook proeven we een rose maar die is niet Chateauneuf du Pape.
De eerste witte wijn vinden we beiden super lekker. Daar kopen we vijf flessen van, 4 om mee naar huis te nemen en 1 om hier nog te drinken. Wat een leuke ervaring was dit ook weer! De wijnen hebben terecht zo'n goede naam.
Tijd om de snelweg op te zoeken en terug naar Lyon te rijden. Omdat we in Vienna wonen zijn we nieuwsgierig naar het Franse Vienne. We hebben eigenlijk geen tijd meer maar rijden toch even door het gezellige centrum.
Het is van hieruit maar een half uur naar ons hotel en rond half zeven komen we weer bij de Sofitel aan. We krijgen dezelfde kamer als een paar dagen geleden. We brengen alles naar de kamer en intussen zijn Kai en Raquel er ook.
We besluiten in Vieux Lyon te gaan eten. Daar is het druk. We vinden nog een tafel bij Le Petit Bouchon a la Place. Daar bestel ik 12 escargots en daarna een gerecht met worst en linzen. Zo lekker allemaal! Gelukkig hebben ze hier ook goede vegetarische opties voor Kai en Raquel.
Het wordt dus een gezellig en goed maal. Raquel is zo anders dan Bea in alle positieve opzichten! Pas om tien uur zijn we klaar en ik ben blij als de Uber snel komt want ik ben opeens doodmoe.
In het hotel neem ik afscheid van Kai en Raquel. Gelukkig hebben we morgen nog samen. Rick brengt ze terug naar hun appartement.
De rest van de foto's staat hier:
6 reacties:
Oei, wat zal dat weer moeilijk worden, afscheid nemen van Kai. Gelukkig weet je nu dat hij een leuke, lieve vriendin heeft waar hij happy mee is. Geniet nog even van het samen zijn.
Weer zo’n leuke dag. Mooie reis toch zo. En wat vliegt destijds. Succes morgen met de laatste dag. Wel fijn dat je weet dat je kind gelukkig is en een lieve vriendin heeft. Maakt afscheid nemen iets makkelijker.
Wat mooi dat jullie zo vroeg bij de Pont de Gard waren, nu heb je prachtige foto’s.
In Orange hebben wij ooit een heel interessant gesprek gehad met een jongen die in het Vreemdelingen legioen zat, ook toen waaide het verschrikkelijk hard, de Mistral. De tafels waaiden van het terras.
Wat gaat de tijd snel zeg maar wat moet het een goed gevoel zijn dat Kai nu zo’n lieve vriendin heeft.
Hele fijne dag.
Wat een mooie route door het Rhonedal. Heb weer genoten van jullie trip en de prachtige foto's.Geniet van de laatste dag met Kai en Raquel.Het afscheid is altijd moeilijk, komt mij heel bekend voor zoals je weet, maar Kai is happy met zijn vriendin en dat moet je goed doen.
Greotjes Wil
Wat een heerlijke vakantie beleven jullie! Voor Nederlanders is Frankrijk het populairste vakantieland, dus vandaar de vele Nederlandse nummerborden. En natuurlijk zijn er veel mensen op doorreis naar Spanje. Zelf heb ik er niet zoveel mee, ik denk vanwege de volksaard. Voor mij is en blijft Amerika favoriet.
Leerzaam ook het stukje over Rousillon. Wij hebben al heel wat jaren een mooi schilderij daarvan hangen vanwege de mooie kleuren. Nu weet ik de achtergrond daarvan.
Heel veel plezier vandaag met de kinderen!
@Petra - Raquel heeft zoveel meer warmte dan Bea. Zij was bijna net zo verdrietig om afscheid te nemen als Kai! Het was dit keer makkelijker wetend dat hij een liefhebbende vriendin heeft
@Sally - Helemaal waar, happy kids, happy parents
@Anja - Juan, Raquel's stiefvader, was ook in het vreemdelingenlegioen.
@Wil - Ja, dat eeuwige afscheid, maar dat is constant bij ons. We wonen allemaal zo ver van elkaar vandaan. Daarentegen is elk bezoek wel heel intensief.
@Marion - Wat grappig dat jullie een schilderij van Roussillon hebben. Ik vind de Fransen juist veel hartelijker dan de Nederlanders als je probeert hun taal te spreken.
Een reactie posten