Memorial Day

Vandaag is het Dodenherdenking hier in de VS wat een vrije dag betekent.  Het is ook het onofficiele begin van de zomer en veel mensen gaan naar het strand en vieren een lang weekend.  Zo ook wij, maar we staan ook stil bij alle militairen, die hun leven voor hun land hebben gegeven.  Ik denk ook vooral aan de meer dan 400000, die in de Tweede Wereldoorlog sneuvelden, zodat wij vrij kunnen zijn.

Rick is weer eens eerder op dan ik.  Het weer is mooier dan voorspeld en niet meer zo warm als gisteren met een graad of 22.  We gaan samen in het centrum ontbijt halen, Rick naar Starbucks, ik naar Panera.

Buiten op het deck genieten we ervan.  Het is inmiddels alweer zo vol gegroeid met groen dat we onze achterburen nauwelijks meer kunnen zien. Alsof we in het bos zitten, heerlijk!

Rick en ik bedenken wat we als beweging willen doen.  Rick stelt voor langs Burke Lake te gaan lopen.  Dat neem ik meteen aan, want het is lekker wandelweer en dat is bijna acht kilometer.  Cosmo gaat mee.

Het is druk, maar we vinden met gemak een parkeerplaats.  Ook zien we dat je hier boten kan huren, kano's en motorbootjes.  Dat lijkt ons wel leuk eens te doen, maar natuurlijk niet vandaag met Cosmo mee.

 

 

Cosmo  blijkt last van zijn ingewanden te hebben.  Waarvan hebben we geen idee.  Met een langharige hond is het altijd zo vies en de verleiding is groot hem met zijn achterwerk in het meer te zetten.  Dat is echter ook modderig dus dat doen we maar niet.

Het is een prachtige wandeling, maar ik vergeet altijd hoe lang die is!  We genieten onderweg van de mooie uitzichten over het meer.  Op een gegeven moment voel ik iets koels en nats op mijn tenen, heel vreemd.  Ik kijk achter me en het blijkt een klein padje te zijn.  Schattig diertje!

Pas na enen zijn we terug bij de van met knorrende magen.  We stoppen in Fairfax om sandwiches te halen bij Potbelly.  Ik neem eens de Mediterranean met feta, hummus en groentes op flatbread.  Het smaakt zeer goed!

Thuis genieten Rick en ik ook van de eerste kersen van het seizoen

Thuis gaat Rick aan de hot tub werken en nemen we de gelegenheid waar om Cosmo's achterkant schoon te spuiten.  Hij laat dat zo lief toe. Hij lijkt verder niet ziek dus ik geef hem rijst met pompoen om zijn darmen tot rust te brengen als avondeten en hopelijk is hij morgen weer de oude.

Rick en ik hebben kaartjes voor de IMAX 3D van Alice Through The Looking Glass.  Grappig genoeg is de zaal bijna leeg, maar wij genieten van de film en vinden hem beter dan de eerste.  Het verhaal is goed en spannend en de karakters perfect.  Vooral Helena Bonham Carter is weer super als de gemene koningin.

Na afloop schijnt de zon weer na een bui toen we hierheen reden.  We besluiten aan de bar buiten van Barrel & Bushel te gaan eten.  We delen eerst de gevulde eieren en dan neemt Rick een hamburger en ik de vegetarische couscous. Het is de "Israelische" couscous en ik vind de gewone lekkerder, maar verder is het een smakelijk gerecht.

Als we terug naar de auto lopen zien we een prachtige zonsondergang.  Wat hebben we genoten van dit lange weekend!  Jammer genoeg voor Rick moet hij morgen weer aan de bak.  Ik pas vrijdag en ik houd angstvallig het weer in de gaten, want ik zou zo graag een mooie dag hebben voor een rondleiding!

 

Burke Lake met Anja

Kennelijk was ik enorm moe, want heel ongewoon voor mij word ik om zeven uur pas wakker na de hele nacht door te hebben geslapen.  Ik heb Rick, die heel vroeg naar Washington moest, zelfs niet horen opstaan of zich klaarmaken!

Na nog een uurtje doezelen sta ik ook op.  Het is alweer een prachtig zonnige dag en vandaag belooft de temperatuur zelfs boven de twintig graden uit te komen!  Ik maak een paar gepocheerde eieren en een sterke pot koffie voor mijn ontbijt.

Daarna is het sporttijd.  Ik heb besloten een derde gewichtenroutine aan mijn week toe te voegen.  Ik doe acht combinatieoefeningen met de Tabata methode (twintig seconden en dan tien seconden rust acht keer achtereen).  Dat duurt ongeveer een half uur en het tweede half uur doe ik cardio boven op de elliptical.

Dan maak ik me snel klaar, want Anja komt om half twaalf langs.  Intussen wordt de stoep voor ons huis gemaakt.  Opeens gaat de deurbel en daar staat iemand van de stad Vienna, die wil weten, wie toestemming heeft gegeven die stoep opnieuw te doen, want hij had hem niet aangeduid.

Als ik vertel dat Rick er plakband op had gedaan en ze gisterochtend de stoep dus hebben opgebroken is hij niet blij.  Hij vraagt zich af wie dit gaat betalen.  Nou, lijkt me heel duidelijk, meneer, wij in ieder geval niet.  Wij kunnen het ook niet helpen dat er overijverige werkers zijn, die niet op mijn meneers toestemming hebben gewacht.  Gelukkig druipt hij af, want ik voelde me toch flink boos worden.  Met al het stoepwerk dat ze in onze buurt doen kan die voor ons huis er ook nog wel af.

Anja komt en we besluiten bij Noodles & Company te gaan eten.  Dan kan Cosmo namelijk ook mee op hun terras.  Ik ga eerst mijn eten halen, de Japanese pan buff, en dan Anja, die de Bangkok kerriesoep kiest.  Het is goed vertoeven buiten met een graad of 22 en dat op 21 oktober!

Na het eten gaan we naar Burke Lake.  Vorige week was ik hier al even, maar nu zijn de kleuren een stuk verder.  Ook staat er bijna geen wind en worden we getrakteerd op adembenemende weerspiegelingen.  Dit is gewoon niet op de foto vast te leggen, zo mooi!

We besluiten om het meer heen te lopen.  Dat is zo'n zeven kilometer en een prachtige wandeling.  Af en toe komen we andere wandelaars en ook honden tegen.  Gelukkig mag Cosmo vandaag meestal kennismaken en dat gaat altijd goed.

Ongeveer halverwege bevind ik mezelf opeens op de grond!  "Wat doe je nu?", vraagt Anja.  Tja, een onzichtbare steen en boem, ik ben daar ongeveer eens per jaar goed in.  Gelukkig heb ik weinig schade, alleen mijn handen hebben flinke schaafwonden.

Na er wat handgel op gedaan te hebben om wat te ontsmetten lopen we verder.  Terug bij de van loop ik nog even de toiletten binnen om mijn handen te wassen met zeep.  Wat zijn schaafwonden toch pijnlijk, maar het had erger kunnen zijn.

Thuis neem ik weer voor een paar weken afscheid van Anja, want we gaan beiden reizen.  Cosmo en ik zijn nog niet uitgewandeld, want om half vijf heb ik met Chris afgesproken de honden uit te laten.  Na die wandeling heb ik meer dan zestien kilometer afgelegd vandaag en nu heb ik zin om mijn voeten omhoog te doen!

Net als ik zit gaat de telefoon en het is Christine.  We kletsen lekker bij en vinden het weer zo moeilijk om zo ver van elkaar te wonen.  Vooral in deze tijd van het jaar deden we vroeger veel samen, zoals o.a. rond Burke Lake wandelen.  Hopelijk gaat het volgend jaar lukken elkaar weer te zien.

Rick heeft vanavond een happy hour met collega's en komt wat later thuis.  Hij heeft niet veel trek en haalt onderweg sushi op voor ons beiden.  Het was weer een heerlijke herfstdag, ik ben een echte zomermens, maar op zulke dagen vind ik de herfst ook een heel mooi seizoen.

Foto's van vandaag staan hier.

Burke Lake

Het eerste berichtje dat ik zie als ik wakker word is dat Saskia ziek is.  Ze had vannacht koorts en voelt zich duizelig.  Ik sta werkelijk op het punt weer naar Richmond te rijden om haar te verzorgen, maar Rick verklaart me voor gek, want ik was gisteravond doodmoe na die rit.

De vlammende boom in de achtertuin van de buren is een mooi ontbijt uitzicht op het moment

Gelukkig is er Facebook chat en sms en naarmate de dag vordert gaat het gelukkig wat beter met Saskia.  Na mijn ontbijt van wafels en koffie vertrek ik naar Anytime Fitness.  Als ik wegrijd zie ik een FedEx envelop bij de voordeur liggen.

Daarin zit mijn nieuwe debit card met chip!  Ik ben blij dat ik hem nog zag liggen, want er wordt hier zelden of nooit gestolen, maar mijn kaart daar zo open en bloot op de stoep vind ik geen prettig gevoel.  Nu hebben zowel mijn credit card als debit card een chip, eindelijk!  Een aantal winkels, waaronder Target gisteren, hebben nu ook betaalmachines, die de chips lezen.

Bij Anytime Fitness dacht ik eerst een half uur cardio te gaan doen, maar Sharons klant van tien uur blijkt niet te komen opdagen .  Ik vind het prima om met de personal training te beginnen en achteraf cardio te doen.

Sharon heeft een half uur intervals voor me in petto en de tijd vliegt.  Ook het halve uur cardio dat ik erna doe gaat snel.  Het is weer prachtig herfstweer al gaat de temperatuur gestaag omlaag.

Thuis maak ik me dan ook gauw klaar en neem Cosmo mee in de van.  Eerst haal ik een dunne bagel met tonijnsalade van Manhattan Bagel en rijd dan naar Burke Lake.  Onderweg zie ik al heel wat mooie vlammende hersftbomen, al is het gros nog groen.

Het Burke Lake pad is bijna acht kilometer lang en de energie ontbreekt me dat helemaal te gaan lopen.  Ik loop echter een flink stuk genietend van het mooie uitzicht.  Iedere herfst is dit weer een geliefde plek om heen te gaan.  De kleuren zijn nog niet op hun hoogtepunt, maar vooral het rood is al erg mooi.

Mijn zwartwitte foto van de dag

Na zo'n anderhalf uur zijn Cosmo en ik tevreden terug bij de van.  Dit pad is druk bezocht door andere hondenwandelaars dus Cosmo heeft heel wat "vriendjes" ontmoet.  De komende paar weken hoop ik hier met mooi weer nog een aantal keren heen te gaan.

Cosmo zet ik thuis af en rijd dan door naar Whole Foods.  Vanavond wil ik een pastamaaltijd met grote garnalen maken.  Ik koop meergranen pasta, garnalen, erwtjes, champignons en een pot met fra diavolo (pittige) pastasaus.  Ik ben benieuwd, maar denk dat het lekker gaat zijn.

Deze boom is iedere herfst weer een van mijn favorieten in de buurt

Voor buiten op het deck zitten is het me nu te koel, maar voor op het vlinderbankje in de zon is het lekker.  Ik ga er een uurtje zitten lezen in gezelschap van Cosmo en de Halloween engerds in de tuin.  Als de zon achter de huizen verdwijnt wordt het te kil en vertrek ik naar binnen. 

Rick komt vanavond wat later thuis en ik begin vast aan de pastasaus zodat we niet na achten eten.  Terwijl ik sta te koken hoor ik een hinderlijk piepje op een andere verdieping.  Duidelijk is een rookmelder batterij aan het leeggaan, maar welke is het?  Zo irritant dat ze eerst iets van ieder kwartier piepen!

Boven vouw ik dan ook maar even de was weg, terwijl ik wacht op het volgende piepje.  Rick is helemaal onder de indruk als hij thuiskomt, want niet alleen is het maar zelden dat het eten al staat te pruttelen, maar ook de was is dus gedaan.  Ik voel me helemaal goede huisvrouw vandaag, ha ha.

Het piepje is ook niet boven dus moet het in de basement zijn.  Als Rick vanavond de oorzaak niet vindt zullen we er tenminste niet door wakker worden gehouden.

Samen maken we de rest van het eten en mijn samenraapseltje is een groot succes.  Voor herhaling vatbaar, want makkelijker kan niet.  We smullen er beiden van, de garnalen maken het een echt gerecht.

Het is erg gezellig zo met zijn tweetjes, maar ik vind het wel een erg leuk vooruitzicht dat de meisjes (en Kevin) er dit weekend zullen zijn.

Foto's van Burke Lake staan hier

Zomerse Burke Lake wandeling

En dan is het weer maandag. Ricks wekker gaat heel vroeg af, want hij moet om acht uur op kantoor zijn.  Alleen sms-t hij later dat hij naar het verkeerde kantoor ging en met het spitsverkeer was het stressen om op tijd te komen.  Gelukkig begon zijn vergadering later dan het schema.

Ook Katja vertrekt al vroeg voor haar tweede werkweek.  Ze moet voor die baan gekleed in scrubs en heeft werkelijk heel leuke combinaties daarvan.  Vandaag is het er een met een turquoise broek en turquoise, groene en blauwe cirkels op het topje.  De dagen van saaie witte scrubs zijn lang vervlogen.

Kai en ik staan wat later op.  De eerste email, die ik lees, is dat de batterij van mijn Fitbit opgeladen moet worden.  Dat kan dan mooi tijdens het ontbijt.  Ik maak een roerei, ham en kaas Smart Ones voor mijn ontbijt en die is voor herhaling vatbaar. 

De Fitbit opladen duurt altijd weer langer dan ik verwacht, maar eindelijk, precies op tijd voor mijn vertrek naar de sportschool, is hij klaar.  Bij Anytime Fitness doe ik eerst een half uur op de elliptical.  Dan komt Sharon me halen voor een intensief uur gewichten.

Onderwijl praten we over eten.  Binnenkort wil ik mijn crockpot weer tevoorschijn halen.  De maaltijden daaruit zijn altijd beter geschikt voor koud weer vind ik.  Sharon en ik bedenken ook wat we vanavond gaan eten.  Grappig dat we beiden hetzelfde zullen serveren.

Onderweg naar huis kan ik het niet laten wat foto's te maken van de straten waar ik doorheen rijd.  De natuur lijkt wel in brand te staan, zo mooi en fel zijn de kleuren nu.  Jammer dat dit zal leiden tot kale bomen, maar voor nu geniet ik intens van de mooie herfstkleuren.

 

Over herfstkleuren gesproken, ik bedenk me dat Burke Lake nu nog mooier moet zijn dan vorige week.  Ook staat er minder wind en hoop ik ook wat weerspiegelingen te krijgen.  Na een aantal huishoudelijke taken afgemaakt te hebben gaan we op pad.

Cosmo gaat mee in de van en eerst ga ik even lunchen op het terras van Noodles & Company.  Dit warme weer gaat niet lang duren dus ik wil er alles uithalen.  Het wordt vandaag volkoren linguini met groentes en Parmezaanse kaas in witte wijnsaus.  Het smaakt voortreffelijk en het zonnetje voelt lekker warm op mijn rug.

De rit naar Burke Lake is ook prachtig met de goudgele tulpenbomen en de knalrode esdoorns langs de weg.  Inderdaad zijn de kleuren langs het meer ook vrijwel op hun hoogtepunt nu en met de knalblauwe lucht is het water van het meer ook diepblauw.  Helaas waait het wel iets meer dan ik had gehoopt, maar het lukt een paar weerspiegelingen te krijgen.

Vrijwel iedere paar passen strekt zich weer een nieuw kleurrijk landschap voor me uit.  Ik fotografeer grif, maar ga ook af en toe eens een tijdje aan de rand van het water staan om van de rust en mooiheid te genieten.  Dit is gewoon niet op foto's vast te leggen.

Al zou ik hier uren door kunnen brengen, toch loop ik na een uurtje terug naar de van.  Ik brengCosmo terug naar huis en rijd door naar Whole Foods.  Daar doe ik inkopen voor ons avondeten.  Dan haast ik me terug naar huis, want ik heb om vier uur met Chris afgesproken met de honden te gaan wandelen.

Net als ik de boodschappen heb weggelegd sms-t Chris echter dat ze een plotselinge vergadering heeft en dus niet kan.  Niet getreurd, Cosmo heeft al gewandeld en ik ga met mijn boek in de zon voor zitten.

Naomi maakte me erop attent dat Sophie Kinsella een nieuwe Shopaholic uit heeft gegeven.  Dat vind ik altijd een heel leuke serie, al vond ik het laatste boek wat tegenvallen.  Ik heb dus gauw de Kindle uitgave gekocht en gisteren in begonnen.  Helaas vind ik het tot nu toe weer niet zo snel en grappig lezen als de eerste boeken.

Als de zon achter de bomen verdwijnt wordt het te koel voor buiten.  Katja is intussen ook terug van haar werk en we kletsen gezellig over de dag.  Dan gaat zij hardlopen met Django.  Ik maak de krieltjes vast klaar om in de oven te doen.

Rick komt thuis na een vreselijke dag waar van alles misging.  Hij is dus blij dat ik het avondeten vrijwel klaar heb.  Het wordt zalm, spinazie en krieltjes met rozemarijn en zeezout.  Een maal dat ik tijdens ons verblijf in het hotel enorm heb gemist. 

We eten het gezellig met zijn drieen.  Kai is naar zijn franse les bij de Alliance Francaise.  Ik geniet er toch wel erg van de twee oudsten tijdelijk weer thuis te hebben!

Bij de post zit iets wat ik nog niet eerder heb ontvangen hier in de VS.  Mijn Toyota Sienna had een defect wat vorige keer gemaakt is.  Kennelijk was daar ook een zogenaamd Class Action/Suit tegen en als deel daarvan krijg ik een check voor $20,91.  Net leuk om morgen lunch voor Katja te kopen.

Foto's van Burke Lake staan hier

PS: Reacties vind ik nog altijd erg leuk!

Burke Lake

De eerste werkdag voor Katja is begonnen.  Om kwart over acht vertrekt zij en Rick volgt niet veel later.  Ik geniet in alle rust van mijn koffie en een paar wafels met jam.  Het is mooi zonnig weer en de boom in de tuin van onze achterburen lijkt wel in brand te staan, zo vlammend rood en geel is hij.

Al gauw is het tijd voor mijn uur personal training met Sharon.  We werken hard aan alle spiergroepen, maar ik besluit mijn 10000 stappen vandaag buiten te doen.  Het is veel te mooi herfstweer voor de saaie machines.

Op weg naar huis haal ik mousserende rose om vanavond met het Nederlandse damesgroepje te toasten op onze terugverhuizing.  Ik heb pas gisteren besloten te gaan, want ik ben telkens zo doodmoe 's avonds.  Maar ik vind het ook erg jammer een avondje te missen.  Ik heb Rick gevraagd me vroeg op te halen.

Als lunch bekijk ik de soepen bij Whole Foods en zie er Marokkaanse linzensoep tussen staan.  Die lijkt me erg lekker en thuis warm ik een kom op.  Inderdaad is hij heerlijk.  Ik ben dol  op linzen, terwijl Rick er niet van houdt, dus zo'n soep is helemaal perfekt.

Al die herfstkleuren zijn zo gezellig

Tja, en dan "moet" ik mijn 10000 stappen nog halen.  Ik bedenk waar ik eens zal gaan wandelen en de keuze valt op Burke Lake, altijd een favoriete bestemming in de herfst.  Ik neem Cosmo mee, maar laat Django thuis.  Wel een beetje zielig, maar hij is onbetrouwbaar met andere honden en ik kan in mijn eentje niet beide honden aan.

 

 

Cosmo vindt het in ieder geval heerlijk en ik neem een aantal mooie foto's.  De kleuren lijken nog niet helemaal op hun hoogtepunt.  Er zit nog veel groen tussendoor, maar ook al diep rood en in de zon lijken de toppen van de tulpenbomen wel goud.

Na een uurtje rijd ik terug en komt Katja ook net uit haar werk.  Haar gewoonlijke uren worden van acht tot half vijf, maar vandaag was het slechts orientatie en was ze vroeg klaar.  Ze vindt dat ze met erg leuke mensen gaat werken, dus dat is al heel positief.

Om vier uur loop ik naar het huis van Chris en PJ.  We hadden afgesproken om met de honden te gaan wandelen, maar Chris is nog niet terug uit haar werk.  Ik besluit Cosmo dan maar een blokje om te nemen en te zien of ze er daarna inmiddels is.

Dat is inderdaad het geval en we lopen gezellig kletsend een ommetje door de buurt.  Het is zo'n 21 graden en heerlijk om veel buiten te zijn vandaag.  Ik vind het ook zo fijn om gewoon weer in onze buurt te wonen.  Ik wist altijd al dat het hier fijn vertoeven is, maar nu besef ik me dat nog des te meer.

Rick brengt me om zes uur naar Karin en met haar rijd ik mee naar Lia's huis.  Daar zitten we eerst even buiten en toasten met mijn rose op van alles en nog wat.  Karin heeft lekkere gevulde eieren mee als voorafje.

Als het te koel wordt buiten verhuizen we naar binnen waar Lia ons heerlijke uiensoep met brood en kaas voorschoteld.  Daarna volgt het hoofdgerecht, drie soorten kaas (gorgonzola, gruyere en een heerlijke geitenkaas).

Het is weer zo gezellig dat het opeens negen uur is en Rick me ophaalt.  Ik ben wel blij, want erg moe, maar helaas mis ik Martines dessert.  Misschien maar goed ook, want ik heb al meer dan genoeg te eten gehad.

Thuis loop ik nietsvermoedend naar binnen en schrik me dan lam!  Ricks laatste Halloween versiering is wel erg eng! 

Voor meer Burke Lake foto's klik hier

Gezellige en warme middag bij Burke Lake

He bah, het regent als ik opsta en Cosmo uitlaat.  Gelukkig waait het niet zo hard als voorspeld en de meeste herfstbladeren zitten nog aan de bomen.  Ik lepel een yoghurtje naar binnen ne drink een paar koppen koffie en haast me dan naar boven om te sporten.

Vandaag doe ik een interval van veertig minuten op de elliptical en maak me dan gauw klaar om op pad te gaan.  Voor ik vertrek laat ik Cosmo nog even uit en is het gelukkig droog.  Dat niet alleen, maar het is ongewoon warm voor 1 november. 

Vanmiddag heb ik afgesproken met Anja.  Zij woont hier nu een maand en zal drie jaar blijven.  Anja heb ik voor het eerst in 2008 ontmoet.  Sindsdien hebben we via de blogs en Facebook contact gehouden en het is zo bijzonder dat zij nu slechts dertien kilometer bij ons vandaan woont!

Ze wonen in een mooie buurt in Reston.  Precies om kwart voor twaalf kom ik aan.  Marcel, Anja's man, is ook thuis en ze laten mij hun nieuwe onderkomen zien.  Dat is een modern huis waar ik me ook zeker thuis zou voelen. Vooral op de houten vloeren ben ik jaloers, ik neem me voor het "gevecht" daarvoor weer eens aan te spannen met Rick.

Anja en ik nemen afscheid van Marcel en rijden naar het Reston Town Center.  Ik parkeer de van bij Ricks kantoor en we steken over naar het winkel en restaurantgedeelte.  We vragen een tafeltje bij Mon Ami Gabi en krijgen dat meteen.

Het is een gezellig restaurant met een lekkere menukaart.  Anja en ik kiezen beiden een salade.  Die van mij is met brussels lof, peren en Roquefort kaas.  Het is een heel erg lekkere combinatie. Inmiddels zien we de zon zelfs verschijnen, helemaal goed.

Nadat ik thuis Cosmo op heb gehaald, gaan we naar Burke Lake.  Er was zo'n harde wind voorspeld voor vandaag, maar bij het meer blijkt het vrijwel windstil te zijn.  Daardoor kunnen we prachtige foto's maken.  Vooral als de zon helemaal doorkomt is het schitterend.  We fotograferen er dan ook enthousiast op los!

Het is ook zo warm dat we gewoon met korte mouwen kunnen rondlopen en dat op 1 november!  Terug bij de van blijkt het zelfs 24 graden te zijn, heerlijk!  Terugrijdend naar Reston tank ik nog even bij een Exxon en onderweg zijn we regelmatig zeer onder de indruk van de onvoorstelbare herfstkleuren.  Het lijkt werkelijk wel of de bomen in brand staan soms!

Dinsdag is het verkiezingsdag, maar dan moet ik al vrij vroeg naar het vliegveld.  Ik wil echter zeker mijn stem uit kunnen brengen voor o.a. de nieuwe goeverneur hier.  Niet ver van Anja's huis is een stembureau waar je vervroegd kunt stemmen.  Ik vertel Anja erover en zij biedt aan mee te gaan om bij Cosmo te blijven.

Even later bedenk ik me dat het voor Anja misschien juist wel heel interessant is om een Amerikaans stembureau van binnen te zien.  Ik stel dus voor dat ze met mij meegaat en dat vindt zij zeker leuk.  Eenmaal binnen moet ik een formulier invullen met al mijn informatie en ook de reden waarom ik vervroegd stem.

Daarna lopen we het stemlokaal binnen.  Daar vertel ik dat Anja uit Nederland komt en gewoon een keer wil zien hoe het hier toegaat.  Iedereen reageert daar heel enthousiast op.  Anja mag niet met mij mee het stemhokje in, maar terwijl ik mijn stem uitbreng hoor ik dat men haar de hele procedure uitlegt.  Ze krijgt zelfs een "I voted" sticker mee.  Zo aardig!

Bij Anja thuis nemen we afscheid en spreken af binnenkort weer iets te ondernemen.  Ik rijd, alweer genietend van de schitterende kleuren onderweg, naar huis.  Daar ben ik helemaal blij om Kai's witte Kia al op de oprit te zien. 

Kai belde vanochtend met goed nieuws.  Hij is aangenomen voor een stage voor vertaalwerk, die ook nog betaalt.  Ik wist dus ook dat Kai thuis zou komen voor het weekend, maar Rick niet.  Kai helpt mij alvast wat Halloweenspullen opruimen en het is dus een grote verrassing voor Rick hem in de voortuin aan te treffen als hij thuiskomt uit zijn werk.

Voor het avondeten gaan we naar Glory Days.  Hun vistaco's met zoete aardappelfrietjes vind ik erg lekker, maar we kennen inmiddels de manager en ik vraag hem naar de Vermonter sandwich, rozijnbrood met appelboter, ham, kaas en appel.  Die vond ik altijd zo lekker!  Hij blijkt te exotisch (!) voor hun filialen verder naar het westen te zijn.

Lonny biedt aan dat ik hem slechts hoef te emailen en hij kan die sandwich voor mij maken.  Meestal besluiten we echter op de avond zelf waar we heen willen gaan.  Maar ik ga deze winter zijn aanbod toch eens aannemen.

Wat een genot was het vandaag.  Het leuke gezelschap, de mooie herfstkleuren en de warme temperaturen maakten het speciaal.  Zoonlief hier voor het weekend is ook heel fijn.  Een dag met een grote ster, dus.

Foto's van vandaag staan hier

Burke Lake 2

En toen was het weer maandag.  In tegenstelling tot wat ik uit Nederland lees daagt een zonnige en windstille dag.  De temperatuur zal ook gelukkig weer meer zoals gemiddeld dit seizoen worden.  Ik neem me dus voor weer veel tijd buiten door te brengen.

Eerst echter ga ik na het ontbijt en van alles online gelezen te hebben richting sportschool.  Daar wacht Sharon me al op voor de personal training.  Mijn rug voelt een heel stuk beter dus we zijn niet zo voorzichtig als vorige week.  Het gaat allemaal prima, gelukkig.  Voortaan let ik een stuk beter op om mijn maagspieren te gebruiken met sommige oefeningen, zodat mijn rug beschermd blijft.

Na nog een half uur cardio haast ik me naar huis.  Daar doe ik droge kleding aan en doe Cosmo in de van.  Bij Manhattan Bagel haal ik een "tuna thin", dunne bagel met tonijnsalade, en rijd dan weer naar Burke Lake.

Met zicht op de mooi kleurende bomen aan de overkant van het meer eet ik op een bankje bij de parkeerplaats mijn lunch.  Dan lopen Cosmo en ik een stuk de ene kant op en daarna een stuk in de tegengestelde richting. 

Helemaal om het meer is een afstand van 7,5 kilometer en daar heb ik geen zin in.  Mijn doel is mijn 10000 stappen en vijf mijl te halen en met het halve uur cardio vanochtend lukt dat ruim.  In ieder geval is het uitzicht schitterend en vandaag een stuk meer weerspiegeling aangezien het vrijwel windstil is.

Het water heeft ook mooie kleuren!

Na anderhalf uur genieten, fotograferen en ook een paar keer gewoon een tijdje op een bankje genieten, zijn we weer terug bij de van.  Morgen heb ik mijn eerste "officiele" Engelstalige rondleiding. 

Onze Ierse vriend Niall heeft een Ierse vriend en zijn vader op bezoek en vroeg mij hun rond te leiden.  Alleen is de vader 74 jaar oud, dus die gaat niet die hele lange wandeling volhouden.  Niall belt om te bespreken wat we kunnen doen en ik stel voor eventueel taxi's of de metro te gebruiken.  Ik ben benieuwd.

In Vienna doe ik nog wat boodschappen en ga dan thuis voor in het zonnetje zitten lezen.  Ik zie nog veel vlinders op onze vlinderstruiken.  Helaas maar heel weinig monarchs.  Van iemand op Facebook hoorde ik dat 90% daarvan op hun jaarlijkse reis vanuit Mexico het niet overleefd hebben dit jaar.  Zo zonde!

Meestal eten we maandag gewoon thuis, maar Rick gaat morgen op een korte reis en wil vanavond gezellig ergens eten.  Daar heb ik natuurlijk nooit bezwaar tegen.  We eten lekker bij Sweetwater Tavern.  Voor mij de kipsalade, maar dan met zalm, die komt met van alles en nog wat en is zeer smakelijk. 

Ook een mooie zonsondergang vanavond

Thuis is het weer tijd voor The Voice.  Nu is er ook een gelegenheid tot stelen bij de individuele zangers rondes.  Dat maakt het toch een stuk spannender vind ik.  Al zijn de blinde rondes nog steeds het leukst. 

Foto's van vandaag staan hier.

Burke Lake

Om kwart over vier sta ik op om naar de wc te gaan en zie licht in Saskia's kamer.  Zij is klaarwakker en zit achter haar computer.  Ze kan niet slapen.  Dat belooft niet veel goeds voor in de ochtend.

Gelukkig is het een late start dag vandaag, maar ik moet Saskia om kwart voor negen bijna letterlijk haar bed uitslepen.  Ze heeft nauwelijks geslapen en claimt dat ze zoveel stress voelt voor school.  Ik heb het vermoeden dat er op sociaal gebied ook het een en ander speelt, maar daar wil ze niet over praten.

Als Saskia gelukkig op tijd naar school is vertrokken, maak ik ontbijt en ga dan gauw boven een half uur sporten.  Daarna doe ik een enthousiaste Cosmo zijn riem aan en rijd met hem naar Burke Lake Park.  Daar heb ik met Scarlett afgesproken om te gaan wandelen.

Alleen is er om elf uur, de afgesproken tijd, geen Scarlett te bekennen.  Ik sms haar even dat ik op de parkeerplaats wacht.  "De mini golf parkeerplaats?", sms-t zij terug.  Eh, mini golf parkeerplaats, die ken ik niet.  Gelukkig weet Scarlett waar ik ben dus een paar minuten later komt zij aanrijden, wist ik veel dat er meerdere parkeerplaatsen zijn, weer wat geleerd!

Scarlett heeft vorig jaar een rugoperatie gehad en kan nog niet zo ver lopen, dus we lopen een deel van het pad langs het meer.  We zien al heel mooie kleuren, maar het is nog niet op het hoogtepunt en het waait.  Ik neem me voor volgende week terug te gaan als het vrijwel windstil is, misschien al op maandag.

We lopen bij elkaar toch wel een klein uurtje.  Dan is het lunchtijd en Scarlett is beter bekend met restaurants in deze omgeving, dan ik.   We besluiten in mijn van langs Burke Center Parkway te gaan zoeken, zodat Cosmo in de van kan wachten tot we klaar zijn.  Daar zien we al gauw een Thais restaurant, Panisa. 

Scarlett heeft daar goede verhalen over gehoord, dus dat gaan wij proberen.  Het is er ook vrij druk, altijd een goed teken tijdens de lunch.  We bestellen beiden soep, die van mij met garnalen en heel pittig, erg lekker.  Scarlett is minder blij met die van haar, maar eet wel de hele bak leeg dus zo slecht kan het niet zijn. 

Aangezien Scarlett haar auto bij Burke Lake heeft laten staan, breng ik haar daar weer heen.  We nemen afscheid en beloven niet zoveel tijd voorbij te laten gaan voor we weer wat ondernemen.  Het is onvoorstelbaar hoe snel de tijd gaat op het moment!

Op de terugweg haal ik eten voor Cosmo en Flapjack bij Petco.  Daar mag Cosmo ook mee naar binnen.  Hij ontmoet er een paar andere honden en snuft er lekker op los. Deze Petco heeft een hondensnoepjes- en koekjesbar en Cosmo is groot genoeg om daar bij te kunnen.  Hij steelt dan ook voor ik het kan voorkomen een paar hondenkoekjes.  Gelukkig lachen de medewerkers daar hartelijk om. Met een grote zak hondenvoer en een veel kleinere zak kattenvoer verlaat ik de winkel weer.  

Thuis ga ik op de bank liggen met mijn Kindle, want ik voel me helemaal niet goed.  Veel spiertrekkingen en moe.  In de zomer kan ik soms bijna vergeten dat ik fibromyalgie heb, maar de kou trekt meteen in mijn spieren. 

Zoals wel vaker op zulke dagen haalt Rick me over gezellig ergens te gaan eten.  De keuze valt op Matchbox.  Daar is een wachttijd van 40 tot 50 minuten voor een tafel, maar ze hebben ook een paar enorme bars, waar je plaats kunt nemen als mensen vertrekken. 

Na zo'n twintig minuten gebeurt dat inderdaad aan de bar, die zicht heeft op de pizza makers.  Erg leuk om te zien, ze maken het deeg zo dun dat we ons erover verbazen dat het niet scheurt.

Rick bestelt een pizza en ik de scallops, die nog steeds mijn favoriete gerecht zijn hier.  We zien hoe ze Ricks pizza maken en mijn scallops zijn net zo lekker als altijd.  Als we betalen krijgen we een doosje met lucifers met de rekening mee.  Matchbox in het Engels betekent tenslotte luciferdoosje.

Op de terugweg maak ik ook nog even een foto van Hornsby het varken 's avonds.  Ze hebben de hele tuin met enge dingen versierd, teveel om op een foto te krijgen.  Nog minder dan een week voor Halloween.  Rick en ik hebben onze kostuums besteld, een beetje laat, dus hopelijk komen ze nog op tijd.

 

Foto's van Burke Lake staan hier.



Burke Lake en Bunco

De zon schijnt zo uitbundig de kamer in dat ik me met de beste wil van de wereld niet naar Sharons klas kan slepen.  Ik merk dat ik een beetje sportschool moe ben.  Probleem is wel dat mijn voeten nog steeds pijn doen, maar ik besluit toch mijn beweging vandaag buiten te zoeken.

Na de nodige koffie en wat gepocheerde eieren als ontbijt lijn ik Cosmo aan en rijd naar Burke Lake Park.  De weg erheen is ook al erg mooi.  De kleuren zijn nog niet op hun hoogtepunt, maar her en der lijken sommige maples al in vuur en vlam te staan.  Zo'n genot om te zien!  Ik zou het allemaal willen fotograferen, maar dat gaat nu eenmaal niet al rijdend.

Zo'n twintig minuten later parkeer ik de van bij het meer.  Meteen zie ik aan de overkant al wat mooie herfstkleuren.  Het gros van de bomen is nog groen, maar er begint al heel wat geel en rood doorheen te komen. 

Cosmo en ik genieten van de bijna 8 kilometer lange wandeling rond het meer.  Dit is een vrij druk bezocht pad en er komen regelmatig joggers en fietsers langs.  Ook een aantal andere hondenwandelaars en Cosmo speelt even heel leuk met een schattige labrador pup.

Al zet ik goed de pas erin, ik heb onderschat hoe lang acht kilometer lopen duurt.    Natuurlijk heb ik ook de nodige foto's gemaakt en af en toe ook gewoon gestopt om de rust en het moois in me op te nemen.  Het is dat ik een afspraak voor een massage heb, anders was ik een tijdje op een van de bankjes gaan zitten. Pas na anderhalf uur zijn we terug bij de van.

Thuis maak ik gauw lunch van een paar meergranen beschuitjes met smeerkaas.  Wat kan dat opeens lekker smaken!  De honey crisp appel als "dessert" is heerlijk sappig en zoet.  Ik snap helemaal waarom Saskia daar zo dol op is.

Bij Lofty Salon wacht Matthew me al op.  Hem heb ik al eerder ontmoet, maar dus nog nooit een massage van hem gekregen.  Hij begroet me dan ook als een oude bekende.  Boven in zijn studio bespreken we eerst mijn gezondheid en zijn filosofie.  Ik heb er meteen een goed gevoel bij.

Dan mag ik op de massagetafel plaatsnemen en begint Matthew aan een uur durende deep tissue massage.  Mijn hemel, ik ben best wat gewend, maar hij vindt alle probleemplekken en dat zijn er nogal wat.  Ik moet regelmatig diep ademhalen om door de pijn te ademen, maar aan de andere kant voelt het ook zo goed! 

Eigenlijk wil ik na afloop voor volgende week nog een massage plannen, maar ik kan alleen dinsdag en dan zit Matthew al vol.  Nadeel van een goede masseur is duidelijk dat hij ook populair is. Nu sta ik op de wachtlijst en kan ik in ieder geval de 27ste weer terecht.  Helemaal blij dat ik eindelijk weer een heel goede therapist heb gevonden, rijd ik naar huis.

Daar wacht Saskia al op de van, want zij moet voor het eerst werken.  Een uurtje na haar vertrek sms-t Saskia dat ze zelfs tot sluitingstijd, 21:30 moet blijven vanavond.  Dat wordt wel een heel laat avondeten, daar moet ze voortaan wat aan doen.  Ze heeft te horen gekregen dat ze een 13-urige werkweek gaat krijgen. 

Rick en ik zijn vanavond uitgenodigd bij Mary Ellen en Phil om met nog vijf andere stellen Bunco te spelen.  Mary Ellen heeft allerlei lekkere hapjes staan en al heel gauw is het supergezellig.  Zo gezellig dat we bijna vergeten te spelen! 

Na een uurtje besluiten toch een paar spelletjes te doen.  Het is erg leuk met de mannen er ook bij.  Intussen staat de tv ook aan, want de Washington Nationals spelen een belangrijke honkbalwedstrijd en die kunnen de mannen vooral niet missen.  Helaas verliezen de Nationals toch, na met 6-0 voor te hebben gestaan.  Ze zijn verder gekomen dan ooit in de honkbalgeschiedenis van Washington, dus de fans en het team kunnen toch trots terugkijken op dit seizoen.

De tijd vliegt terwijl we zo gezellig met zijn allen kletsen en snacken.  Pas tegen middernacht nemen we afscheid en rollen dan zo snel mogelijk onze bedden in!

Foto's van Burke Lake staan hier.