Over een ontspannende woensdag

De zon schijnt vrolijk de kamer binnen als ik om kwart over zeven opsta. Rick is al een tijdje beneden en heeft koffie gezet, die ik boven rook. Ik schenk een mok in en maak ontbijt. Dit keer heb ik baby bok choy in plaats van spinazie. Rick is daar toch niet zo voor te vinden dus ik eet het dan wel 's ochtends. 

Rick gaat vandaag naar kantoor en we gaan koffies halen bij de Starbucks in het Pan Am Center. Dan zet Rick mij thuis af en rijdt verder naar Rosslyn. Ik ga aan mijn dagelijkse sportroutine. 

Althans, die is nu niet meer altijd hetzelfde en dat bevalt me goed. Eerst doe ik drie kwartier cardio en dan plak ik er vandaag een spierkrachtroutine zonder gewichten via een van mijn apps aan vast. Als laatste stretchoefeningen en ik heb het gevoel goed bezig te zijn geweest. 

Terwijl ik sport zie ik allerlei bedrijvigheid in de moerbeiboom, zelfs meneer Cardinal komt op bezoek

Als ik in alle rust op het deck mijn Duolingo lessen doe, hoor ik voor het huis opeens iemand met een ladder bezig. Het blijkt het bedrijf dat dakgoten schoonmaakt te zijn. Ik haast me naar binnen, want Orion buiten laten zou een ramp zijn. Gelukkig duurt het geheel maar een half uurtje. 

Omdat Orion zich goed gedroeg mag hij snoepjes zoeken in het gras. Dat doet hij altijd zeer graag. Daarna ga ik de geraniums voor het huis ontdoen van hun uitgebloeide bloemen en dorre bladeren. Er blijft weinig over. Heel vreemd, want andere jaren heb ik er nooit problemen mee geraniums de hele zomer in leven te houden. 

Als ik daarmee klaar ben en me heb opgefrist is het al tegen enen. Ik maak het mezelf makkelijk en bestel een salade van Subway. Die eet ik aan een picknicktafel op de Town Green op. Daarna loop ik Church Street af. 

Je zou niet zeggen dat hier het afgelopen weekend bijna 50000 mensen rondliepen. Alles is weer tot rust gekomen. Ik fotografeer bloemen en bankjes en zie dat sommig bankjes ook aan de achterkant beschilderd zijn. Al wandelend haal ik toch nog mijn tienduizend stappen. 

En nu heb ik in mijn hoofd een conversatie met mijn luie zelf en mijn actievere zelf. Zal ik terugrijden naar ons plein en van daaruit naar het zwembad lopen of de auto bij het zwembad parkeren? Luie zelf wint, want mijn energie is vrijwel op. 

De 31 van vandaag vind ik in het telefoonnummer van het zwembad. Zo komt de maand met het thema Nummers ten einde. Ik vond het wel leuk om, ook vaak met Rick, op zoek te gaan naar het juiste nummer. 

In het zwembad is het super rustig. Ik vraag wat de watertemperatuur is en dat is hetzelfde als gisteren. Mij te koud, dus, want gepaard met luchttemperatuur van 24 graden is er nog niet genoeg warmte voor mij. Al is die temperatuur natuurlijk wel heerlijk om buiten te zitten. .

Op een van de ligstoelen lees ik mijn boek uit. Dan komt het luidruchtige zwemteam en is het gedaan met de rust. Ik ga huiswaarts en laat Orion even uit. Rick zal wat later thuiskomen, want hij is naar de bioscoop Gardians of the Galaxy kijken. Die film is mij een te lange zit. 

Als Rick eenmaal thuis is laten we Thai's eten bezorgen. Dat hebben we alweer een tijdje niet gegeten. Thaisons is altijd vrij snel en goed. Ik heb wat voorafjes en dit keer voor de verandering geen sate, die toch nooit hetzelfde smaakt als de Indonesische. 

Of het door de verandering in mijn sportroutine komt of door het warmere weer, mijn pijnen zijn de afgelopen paar weken een stuk minder. Daar ben ik natuurlijk heel dankbaar voor. 

 

Over deze dinsdag

Het lange weekend is voorbij en we staan dus vroeg op. Ik wel wat later dan Rick, toegegeven, maar voor mijn doen is kwart over zeven vroeg. De koffie staat al klaar en ik maak ontbijt met de vier soorten paddenstoelen, die ik dit weekend kocht. 

Het is opgehouden met regenen, maar nog zwaar bewolkt. Volgens NBC weerman Chuck moet die bewolking wegtrekken. Vanmiddag zal het prachtig worden met een graad of 23. Ik ben voor!

Na onze Starbucks koffies gehaald te hebben beginnen we aan de dag. Ik doe drie kwartier op mijn machines en vervolgens een onderlichaam gewichtenroutine van zo'n twintig minuten. Daarna doe ik een stretchroutine en het is weer genoeg voor vandaag. 

Als ik klaar ben doe ik mijn Duolingo lessen en ga me dan opfrissen. Terwijl ik boven ben komt het bedrijf dat onze oprit gaat afdichten. Dat had allang gemoeten, want het asfalt brokkelde af. Nu ziet het er weer keurig uit. Wij mogen nu twee dagen de oprit niet gebruiken. 

Dinsdag is lunch met Judith dag. Ik doe gerookte zalm op mijn bloemkoolbrood en heb er heerlijke mini kerstomaatjes bij. De zon is er inmiddels en ik ga op het deck zitten. Ook bij Judith in Maine is het lekker weer. De zomer komt er echt aan. 

Als Judith naar een afspraak moet ga ik naar het zwembad. Het is er compleet leeg met uitzondering van een zwemmer. Die lijkt op Maria, maar die heeft nog geen vakantie. Toch blijkt zij het te zijn, ze heeft een uur eerder vrij genomen. 

Volgens Maria is het water heerlijk, maar dat vindt zij altijd. Zelfs als ze in de baai bij San Francisco of in de zee bij IJsland zwemt. Voor mij is 22 graden echt nog te koud. Hopelijk warmt het de komende dagen wat op. 

Tot het zwemteam gaat oefenen blijf ik lezen. Op de terugweg naar huis kom ik mijn nummer voor vandaag tegen. Morgen nog 31 vinden en dan beginnen we aan een nieuw thema. 

Via Amazon heb ik plantenbakken voor onze nieuwe hibiscus laten bezorgen. Die zijn precies de juiste maat en ik vind de kleur ook mooi neutraal. De geraniums gaan binnenkort naar de achtertuin. 

Katja vraagt of ik zin heb om met Fiona te praten. Dat hoeft ze geen twee keer te vragen! Fiona herkent mij meteen en zegt haar versie van Omi. Dan vraagt ze om Grandpa en die komt natuurlijk ook graag even in beeld. Als we afscheid nemen zegt Fiona "bye" en haar versie van "I love you" (ingefluisterd door Katja, ze zegt op het moment alles na). 

Zo leuk en zulke gesprekjes zullen makkelijker worden naarmate Fiona ouder wordt. Het verzacht het een beetje dat we haar al sinds eind maart niet hebben gezien. Gelukkig zien we haar eind juni en begin juli weer in persoon.

Als avondeten haal Rick pizza bowls, alles behalve de korst, van Papa John's. Dat smaakt altijd weer goed. Mijn versie is altijd met alle groentes in een poging het iets gezonder te maken. 

Om de een of andere reden ben ik heel moe. Het was ook wel een actieve dag, behalve het zwembad. Tijd om Jeopardy te gaan kijken. 

 

Over Memorial Day

Op weekdagen heeft Rick de thermostaat zo ingesteld dat de verwarming om kwart voor acht aanslaat. We zijn vergeten die uit te zetten en om kwart over acht drijf ik letterlijk mijn bed uit. Tijd om op te staan, dus.

Rick volgt niet veel later en intussen heb ik Orion zijn medicijn en wandeling gegeven en Zorro zijn ochtendsnoepjes. We kunnen dus meteen op pad voor ons ontbijt. We besluiten een net geopend cafe, Frame Coffee Roasters, uit te proberen. 

Hun menu is eigenlijk niet goed voor mij, want niet koolhydraatarm. Soms, als het met meergranen brood wordt gemaakt, vind ik avocado toast erg lekker. Hier hebben ze er wit brood voor. We bestellen beiden een bagel met zalm, avocado, gepekelde uitjes en tomaat. Die is zeer smakelijk, al eet ik maar een kwart van de bagel. 

Rick heeft een latte en ik een cold brew met amandelmelk. Mijn koffie is heel lekker, maar die van Rick is zeker geen latte. Er zit veel te weinig melk in. Zelfs als ze er wat melk bij doen vindt Rick het nog te bitter. 

Mijn manier van een bagel eten, volgende keer neem ik de rest mee naar huis voor Orion

Rick drinkt zijn koffie dus niet op. In plaats daarvan gaan we nog even door de drive thru van Starbucks. Daar krijgt Rick zijn favoriete latte aangereikt. 

Thuis ga ik aan het sporten. Eerst een half uur cardio en dan doe ik gewichten oefeningen voor mijn armen, schouders, borst en rug en eindig met buikspieroefeningen. Meestal doe ik niets als ik geen personal training heb, maar dit bevalt me zeer goed. Die apps zijn perfect voor mij. 

De moerbeiboom wordt leeg gegeten

Vandaag is de laatste Viva Vienna dag alweer. We gaan er rond het middaguur heen. Ik zoek een 29 en vind die op een bord met de datum.

We lopen naar het Griekse restaurant en ik kies de Griekse salade met kip. Rick heeft de gyro pita en een spiesje shish kebab. Onderweg naar de tafels komen we Mary en David tegen en praten even bij met hen. 

Het Brew Fest was alleen dit weekend dus de tafels zijn allemaal beschikbaar in dit gedeelte. We luisteren tijdens het eten naar patriotische liedjes vanwege Memorial Day. Opeens hoor ik dat "My Country 'Tis of Thee" dezelfde melodie heeft als "God save the King". Dat ik dat nooit eerder heb opgemerkt. 

Intussen verzamelen zich mensen voor de ceremonie voor Memorial Day. We zien hier ook een aantal bekenden. De vlaggen worden naar voren gedragen en dan wordt de Pledge of Allegiance gezegd. Daarop volgt het volkslied. 

Dan wordt er gebeden met een Lutheraanse pastoor en een oud-militair leest een gedicht over de vlag voor. Het is allemaal indrukwekkend. We gaan verder als het officiele gedeelte voorbij is. 

Van bovenop de heuvel kun je het hele gedeelte van de braderie zien. Zo zie je ook hoeveel mensen er zijn. Toch voelt het minder druk dan gisteren. 

Onze laatste stop is het tentje van de One Neighborhood Foundation. Hier zijn wij actief in. Ik ontmoet een paar andere vrouwen, die ook veel voor de Foodies groep en deze liefdadigheidsorganisatie doen. Lydia is er natuurlijk ook en zegt dat onze bijdrages enorm veel helpen. Wij vinden het fijn om aan plaatselijke organisaties te geven. Hier is het ook allemaal hard nodig. 

Eenmaal weer bij de auto rijden we naar het tijdelijke tuincentrum bij het Pan Am Center. Zij zullen er nog maar twee weken zijn en alle planten zijn afgeprijsd. Rick en ik zijn niet tevreden met de geraniums voor het huis. Die hangen teveel.

We hebben nu besloten er hibiscus neer te zetten. Eens kijken hoe dat gaat lukken. Er is volle zon daar en volgens de verkoper hoeven we maar een keer per dag water te geven, tenzij het heel warm is. Hopelijk zijn onze vingers groen genoeg om deze planten in leven te houden. 

Net op tijd voor de regen zijn we weer binnen. En zoals zo vaak hier plenst het opeens. Ik lees dat Viva Vienna vanwege het weer een paar uur vroeger dan gepland gesloten is. Maar goed dat wij eerder gegaan zijn. 

Door de stromende regen rijden we naar het Mosaic District. We gaan een film kijken in het Angelika Film Center daar. Dat wordt About my Father met Robert de Niro. Hij is een van mijn favoriete acteurs. Het is een luchthartige film, die we beiden erg leuk vinden. 

Het is even droog als we na de bioscoop oversteken naar BarTaco. Daar zijn we alweer een tijdje niet geweest. We vinden stoelen aan de bar en bestellen een aantal taco's. Het fijne hier is dat je die in slabladeren in plaats van een tortilla kan vragen. Het smaakt allemaal heel lekker en ongemerkt krijg ik zo ook groente binnen. 

En dan onweert het weer als we vertrekken. Het is maar goed dat we onze regenjassen aan hebben. Het is een nat einde van deze Memorial Day, maar de rest van het weekend viel het weer alles mee ondanks de slechte voorspellingen. 
 

Over planten, eten en zilver poetsen

Zaterdag

Om tien voor half negen heb ik meer dan genoeg van mijn bed. Ik probeer stilletjes op te staan, maar Orion vindt het nodig enthousiast op het tapijt te gaan rollen. Tja, dan is Rick ook meteen wakker. 

Terwijl Rick beter wakker wordt geef ik Zorro zijn snoepjes en Orion zijn medicijnen. Dan laat ik Orion uit en als ik terugkom is Rick klaar om op pad te gaan. 

Het is een beetje stilte voor de storm in Vienna, want om tien uur gaat Viva! Vienna! open en dan zal het een drukte van jewelste worden. Na onze koffies en ontbijt gehaald te hebben gaan we naar de paarse glasbak om ons lege glas erin te gooien. 

We rijden langs de kermis en ik kan het niet laten nog wat foto's te maken nu er nog niemand is. Vandaag zal ook de enige zonnige dag van dit weekend zijn en met blauwe lucht zijn de kleuren sprekender. 

De volgende stop is de markt in Vienna. Rick heeft tuingereedschappen en een paar scharen mee, die we bij de Roaming Stone achterlaten om geslepen te worden. Rond twaalf uur kunnen we die weer ophalen. Verder kopen we dit keer niets.

Thuis sleep ik mijn elliptische machientje het deck op en trap er veertig minuten op. Rick wil graag naar Home Depot, dus dat is genoeg cardio voor vandaag. 

Zoals iedere dag in mei zijn we op zoek naar het nummer van vandaag: 27. Rick ziet het op een bord met vrachtwagen gewichten erop, maar uiteindelijk kies ik de 27 van een prijs bij Home Depot. 

Bij Home Depot heeft Rick een hele lijst af te werken. Het is zo'n gigantische Doe Het Zelf zaak, ze hebben werkelijk alles. Ik ga buiten in het tuincentrum kijken. Daar staan prachtige dahlia's, maar ik wil meerjarige planten in de tuin. 

Na alles thuisgebracht te hebben lopen we even naar het zwembad dat vandaag voor het eerst geopend is. Dat geeft altijd het gevoel dat de zomer begonnen is. 

Rick stelt voor om als middageten slawraps van de Italian Gourmet en drankjes van Coco's Sodas & Sweets een paar deuren verderop. We laten het ons aan een tafeltje buiten goed smaken. 

Dan steken we over naar DePaul's Urban farm. Behalve de door mij begeerde hortensia nemen we ook een pot anjers, een pot salie en een pot roze dianthus mee. Ik ben er blij mee.

Het is zulk lekker weer en ik wil graag van het zwembad gebruik maken als is  het water me nog te koud. Rick gaat de kleinere gekochte planten eerst in de grond zetten. Ik installeer me op een ligstoel aan het zwembad en Rick volgt niet veel later. 

Het is weer zo fijn om dat vakantiegevoel van het zwembad te hebben. Jammer dat het waarschijnlijk de rest van het weekend minder weer wordt. We blijven tot half vijf zitten lezen en lopen dan weer naar huis. 

Daar bewonder ik Ricks werk. De planten staan goed in de voortuin. Ik heb daar al heel lang wat meer kleur willen hebben. Morgen gaan we de hortensia planten, ik weet daar de perfecte plek voor. 

We hebben vanavond een reservering bij SER, een Spaans restaurant. Zij hebben een groot terras en het is perfect weer om buiten te eten. We delen de kroketjes en ik heb gegrilde sardines, die perfect bereid zijn. Verder een paddenstoelengerecht dat ook lekker is. Rick heeft een paar vleesgerechten. 

Aan een andere tafel herkent Rick een van zijn oud-collega's. We gaan even hallo zeggen. Ik herken zijn vrouw en hem, want ze waren vier jaar geleden op Ricks zestigjarige verjaardagsfeest. Erg leuk om elkaar zo weer te zien. 

Zondag

We staan om half negen op en lopen eerst een stuk met Orion. Dan gaan we naar Starbucks en zijn daar de enigen. Iedereen slaapt uit of is weg voor het lange weekend. Dit keer neem ik de boerenkool met paddenstoelen egg bites. 

Bij H Mart haal ik een paar soorten paddenstoelen en een zak met baby bok choy. Dat lijkt me lekker de komende week te maken. Nu nog even bedenken wat we erbij zullen eten. 

Op de markt brengen we een eierdoos terug naar de boer. Dan koop ik maitake en kastanje paddenstoelen van King Mushroom. Sinds zij mij met Karen heeft gezien is Lilian daar opeens heel praatgraag. Voorheen deed ze iedere week alsof ze mij voor het eerst zag. Dit heb ik liever. 

We bewonderen ook nog even een van onze prachtige brandweerwagens. Daar zit van alles op en aan. 

Op weg naar huis vinden we het nummer 28 voor vandaag. Rick parkeert en ik fotografeer. Nog maar drie nummers zoeken en dan is het een nieuw thema. Ik vond Nummers onverwachts leuk, want ik dacht dat het heel saai zou worden. 

Thuis doe ik eerst een half uur cardio. Dan doe ik een HIIT routine van een van mijn apps. Het duurt maar een kwartier, maar wat een intensieve workout is dat! Ik vind het wel leuk om weer eens andere dingen te doen. 

Intussen doet Rick van alles rond het huis. Hij plant de hortensia en repareert de kraan voor het huis, die lekte. Verder dicht Rick de gaten, die de timmermansbij in het deck heeft gemaakt. Die dieren mogen dan nuttig zijn als bestuivers, maar ze zijn vernietigend voor hout.

Al gauw is het tijd om naar Viva! Vienna! te gaan. De parkeerplaatsen zijn allemaal vol, maar wij parkeren gewoon in een zijstraat vlakbij. We lopen eerst Church Street af en kijken bij verscheidene kraampjes. Onze magen knorren echter en we lopen langs de etenstentjes.

Natuurlijk zien we Lydia ook weer

Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er gefrituurd. Iemand voor een gefrituurde Snickers reep? Of misschien gefrituurde augurk? Dat ligt Rick en mij dus absoluut niet en we kopen ieder een spiesje met gegrilde kip. Die is erg lekker moet ik zeggen.

Verder bestel ik Nepalese groente momo's en Rick een gyro wrap. Die nemen we mee naar het Brew Fest gedeelte. Hier kun je plaatselijke bier en wijn krijgen. De rose van de Vienna Vintner is heerlijk en Rick vindt het fruitbier van de Caboose brouwerij ook erg lekker. Het is drukkend warm, maar de voorspelde regen blijft gelukkig weg. 

Na het eten gaan we langs de kraampjes met spullen wandelen. We kopen een nieuw Rustic Love bord om in de tuin te zetten. Deze keer is het een donkergroene met een geel hart. Deze liefdadigheidsorganisatie is tijdens de coronatijd door tieners begonnen en is nu officieel een liefdadigheidsbedrijf. 

Usborne boeken vind ik een van de leukste uitgevers van kinderboeken in de VS. Barbara is al twintig jaar hun vertegenwoordiger hier in Vienna. Ik vind meteen een leuk boek voor Fiona, My First Science Book. Het is voor kinderen van twee tot vijf, dus een goed verjaardagscadeautje. 

Als laatste stoppen we bij een kraam waar men metaal poetsmiddel verkoopt. Mijn ringen worden ermee schoongemaakt en ik ben zeer onder de indruk. Rick ook en we hebben zoiets echt nodig voor ons zilver. Niets anders werkt echt goed. We kopen dus een potje en een spray.

Dan hebben we voor vandaag Viva! Vienna! gezien. We willen morgen terug, want dan heeft de One Neighborhood Foundation waar wij actief mee zijn ook een kraampje. Hopelijk werkt het weer dan weer mee zoals vandaag. 

Terwijl we naar de auto lopen komen we langs nieuwe huizen waar onze vrienden Don en Joni gaan wonen. Een van Ricks hobbies is nog niet afgemaakte huizen te bezoeken. We gaan dus een van de huizen binnen en zijn onder de indruk dat er een lift in zit. Dat zouden we hier ook wel willen. 

Verder vinden we de dubbele oven prachtig. Het is een Cafe oven, een merk waar we nog nooit van gehoord hebben. Onze ovens zijn 24 jaar oud en warmen niet meer zo goed op. We zullen dus op een gegeven moment aan nieuwe moeten gaan denken. 

Zomaar zulke huizen binnenlopen maakt mij altijd wat nerveus. Wat als iemand ons ziet? Rick heeft daar helemaal geen last van en vindt mij maar een watje. Alle huizen zijn verkocht, dus we lopen feitelijk door iemand anders' huis. Ethisch of niet? Ik ben toch te nieuwsgierig om het niet te doen. 

Eenmaal weer in de auto gaan we naar de Giant in Fairfax Circle. Bij die in Vienna is geen plek om te parkeren door alle Viva Vienna gangers. Deze Giant is ook beter gesorteerd en we vinden er alles van ons lijstje. 

Thuis nemen we de zilverpoets mee naar buiten op het deck en beginnen te poetsen. Onderstaand bekertje kreeg ik bij mijn geboorte. De kleine zilveren vlekjes op de eerste foto zijn wat ik met een gewone zilverpoets bereikte tot ik het na een half uur opgaf. De tweede foto is gedaan met de nieuwe, onvoorstelbaar! Het bekertje is als nieuw!

Voor het avondeten hebben we gereserveerd bij North Italia in The Boro. Daar is ook een mooie bar met leren stoelen, dus we kiezen daarvoor in plaats van een tafel. Tot mijn ergernis zie ik later dat ik daardoor mijn OpenTable punten niet kreeg (na een aantal punten krijg je 20% korting bij restaurants), maar ja. 

Aan de bar verwacht je altijd snelle bediening, maar hier is dat niet het geval. De dames zijn druk met het maken van drankjes voor het restaurant en negeren hun klanten aan de bar. Als we eindelijk de aandacht krijgen bestellen we maar alles in een keer.

Dat komt dan ook tegelijk, want de keuken is sneller dan de barmensen. We delen gehaktballen die erg smakelijk zijn. Dan heb ik een Italiaanse salade met salami en provolone en die is echt lekker. Rick heeft een vleesgerecht dat er goed uitziet. 

Aan het eten zal het dus niet liggen, maar wel aan de bediening. Het duurt ook weer een eeuwigheid voor we een van hen om de rekening kunnen vragen. We zien dat anderen zich ook ergeren. Het geeft echt niet als alles wat langer duurt, maar deze dames lachen en giebelen samen en negeren iedereen aan de bar. Dan heb je niet zo'n zin om 20% fooi te geven, maar dat doen we toch maar.

Morgen heeft Rick nog vrij vanwege Memorial Day. Eens kijken wat die dag ons gaat brengen. Allemaal een fijne week gewenst!