Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, mei 17, 2023

Over de tandarts voor Rick en mij

Het is later dan gisteren als we wakker worden, maar toch is het nog voor zevenen. We maken ieder ons eigen ontbijt. Dat van Rick is veel simpeler dan dat van mij: cereal met melk. Ik vind het mijne echter een stuk lekkerder. 

Rick gaat naar boven om zich klaar te maken en ik ren wat op de plaats. Dan gaan we naar Starbucks en spelen Pokemon Go. Verder gaan we op zoek naar een 17 voor mijn maandthema. Die vinden we op een nummerbord in de buurt. Ik vermoed namelijk dat ik later vandaag geen fut zal hebben om op zoek te gaan. 


Heel toevallig hebben Rick en ik vanochtend allebei een afspraak met de tandarts. Rick moet een gaatje in een verstandskies laten vullen en ik moet een nieuwe kroon laten plaatsen. Rick mag eerst om negen uur. 

Om mijn gedachten af te leiden doe ik cardio en Duolingo lessen. Als Rick terug is is het tijd voor mij om te gaan. Rick biedt aan me te brengen en op te halen en dat vind ik wel zo gezellig. Keurig op tijd kom ik bij Vienna Smiles aan. 

Dr. Sanami is voor ons beiden een nieuwe tandarts en ik vind het fijn dat Rick haar eerst had. Hij is zeer over haar te spreken en dat stelt deze dame met een tandartsfobie wel gerust. Rick krijgt gelijk, zowel Alma, de assistente, als Dr. Sanami zijn super aardig. 

Aangezien ik meestal aan de onderkant van mijn gebit meer verdoving nodig heb krijg ik maar liefst drie spuiten. Dan voel ik inderdaad niets meer. Het lijkt wel eindeloos te duren voor de tijdelijke kroon erop mag. Alma zegt dat dokter Sanami heel precies is. Beter dan andersom denk ik dan maar.

Eindelijk na anderhalf uur sta ik weer buiten. Over twee en een halve week mag ik terugkomen voor de permanente kroon. Uit ervaring weet ik dat dat een veel minder pijnlijk en korter bezoek is. Gelukkig ziet de rest van mijn kronen er voorlopig goed uit. 

Terwijl Rick onderweg is om me op te halen kan ik het niet laten de pioenrozen in de tuin te fotograferen. Het spinnetje en de bij poseren mooi. 


Rick heeft zijn Cava salade voor de lunch. Ik maak hetzelfde als gisteren. Dat is vrij zacht en als ik het in kleine stukjes snijd redelijk goed te verwerken met de rechterkant van mijn mond helemaal gevoelloos. 

Zo lang in een tandartsstoel liggen is funest voor mijn spieren. Ondanks ibuprofen voel ik me niet bepaald lekker. Ik besluit de hangmat in de zon te slepen, doezel wat en lees mijn boek uit. Van hieruit zie ik dat Japanse kersen niet voor niets zo heten. Ik weet niet waarom de kleine kersjes me nooit eerder op zijn gevallen. 


Orion krijgt zijn beweging, want eerst komt Mia naar buiten. Hij rent langs de schutting met haar en dan met Phil, de Deense dog van de buren. Buiten adem ploft Orion dan naast me in het gras neer. 

Als de zon tegen vijven achter het huis verdwijnt wordt het te koel buiten. Ik vertrek naar binnen waar Rick mijn groene drankje al klaar heeft staan. Nu de verdoving eindelijk is uitgewerkt doet mijn mond flinke pijn. 

Zaak is dus iets zachts te eten en ik zie mijn kans schoon. Ik bestel een chirashi van Sushi Koji en Rick wat van hun sushi rollen. Daarbij haalt hij wat kippenvleugeltjes van America's Best Wings. Dit lekkers hebben we wel verdiend na het tandartsgedoe vinden we. 

Mijn zus en ik zouden tien juni naar Katja gaan, maar dat laten we toch maar varen, want het is te duur voor de korte tijd dat we kunnen gaan. Het is te moeilijk om iedereen bij elkaar te krijgen dus ik adviseer mijn zus deze zomer een weekend met mijn nichtjes te gaan. 

Wij zullen voor Fiona's verjaardag 23 juni naar New Jersey gaan en het weekend daarna komen zij hier. Wij zullen ze dus best vaak zien in juni. Ik had het leuk gevonden er met mijn zus te zijn, maar dat komt wel een keer. 

3 reacties:

Anja L. zei

Gelukkig heb je het ergste weer achter de rug bij de tandarts.
Jammer dat het niet lukt om met je zus naar Katja te gaan.
Fijne donderdag.

Petr@ zei

Gelukkig zit het tandarts bezoek er weer op en inderdaad gaat het plaatsen van de definitieve kroon veel sneller en pijnloos. Dat verdoofde gevoel nog een paar uur na de behandeling vind ik altijd het meest vervelend. Voor mij alleen verdoving als het echt niet anders kan.

Jammer dat je niet samen met je zus bij Katja kunt zijn.

Petra zei

@Anja - Ja, is jammer,maar wij gaan twee weken later ook voor Fiona's verjaardag.

@Petra - Dat verdoofde gevoel is inderdaad niet fijn, maar die zenuwpijn heeft mij als kind een tandartsfobie bezorgd. Ik moet echt niets daarvan voelen.