Over een zomerse donderdag

Ook vandaag belooft een prachtige dag te worden en ik sta om kwart over zeven naast mijn bed. Ik maak ontbijt en eet dat met een door Rick gezette kop koffie met smaak op. Dan ren ik alvast wat op de plaats tot Rick klaar is met zijn douche.

We vertrekken naar de Starbucks in Vienna waar ze vandaag weer nitro brew hebben. Ze hebben wel voor de zoveelste keer vergeten kaneel op mijn koffie te strooien, maar dat is snel gecorrigeerd.

Mijn doel is om voor ik naar Sharon ga mijn stappen bijeen te krijgen. Ik sloof me daarom enorm uit op de elliptische machine. Ik haal het tot de 9000 stappen en dan moet ik me klaarmaken. Met dit mooie weer fiets ik weer eens naar Sharons huis. 

Het halve uur zit zoals altijd vol oefeningen en ik hoop maar dat ik morgen niet teveel spierpijn ga hebben. Het wordt tijd dat ik weer regelmatig personal training heb. Gelukkig gaat dat de komende weken lukken. 

Mijn themafoto voor Nummers is de 11 van ons adres

Na de personal training fiets ik naar Whole Foods. De weg daarheen gaat een stukje over het W&OD pad. Daar zie ik een paar bloeiende planten, die ik met Plantsnap identificeer. De struik met mooie paarse bloemen is Amerikaanse blauwe regen. Die groeit hier dus in het wild. 

Een soort niet inheemse wilde roos

Bij Whole Foods ben ik niet de enige, die op de fiets is gekomen. De fietsenrekken staan bijna vol, maar ik vind nog net een plekje om mijn fiets op slot te zetten.  Ik heb maar weinig nodig en dat past makkelijk in het mandje voorop mijn fiets. 

Rick is intussen naar kantoor vertrokken, dus ik heb het rijk alleen met Orion. Rick wil minstens een dag per week naar Rosslyn gaan. Ik probeer mijn Duolingo lessen te doen, maar kan het volume van mijn telefoon niet hoog genoeg zetten om  het geluid van de grasmaaier en badblazer van de achterbuurman te overtreffen. 

Het is toch al lunchtijd en ik geef het op. Ik rijd naar Poki DC en bestel daar een heerlijke poke bowl met zalm en garnalen. Denkend dat het daar wel rustig zal zijn om te picknicken ga ik naar de Town Green. En wat denk je? Een man begint daar net het gras te maaien. Horen en zien vergaat me. 

Gelukkig kan ik bij de rode locomotief wel rustig op een bankje in de schaduw eten. Dat lawaai van al die grasapparaten vind ik een van de mindere dingen aan de zomer. 

Thuis is het eindelijk stil en ik doe een aantal Arabische en Deense lessen. Dan lees ik mijn spannende boek uit. In de achtertuin fotografeer ik onze rododendron en Orion zoekt snoepjes in het gras, een idyllische middag. 

Rick komt om vijf uur thuis en we maken ons klaar voor het wekelijkse happy hour met de Texanen. Ik heb bij Whole Foods authentieke Italiaanse prosciutto gekocht als borrelhapje. Die is erg lekker!

Zoals altijd wordt het happy hour meer dan een uur. Wat zouden we graag willen dat Christine en Chuck weer in onze buurt zouden wonen. Maar we zijn dankbaar dat de vriendschap na hun vertrek naar Alabama en nu Texas nog steeds zo hecht is. 

Voor het avondeten bestellen we eten van Plaka Grill. Dat heb ik alweer een tijdje niet gegeten en het gyrovlees smaakt zeer goed. Deze week vliegt voorbij, morgen alweer de laatste dag van de werkweek!