Over Hell's Kitchen

We zijn allebei vroeg vandaag en net na zevenen staan we op. Rick moet naar kantoor en na mijn ontbijt en zijn douche gaan we naar de Starbucks in het Pan Am Center. Mijn nitro brew met kaneelpoeder smaakt weer heerlijk. 

Als Rick mij thuis af heeft gezet ren ik eerst een half uur op de plaats. Daarna doe ik de elliptische machine en als laatste de Scoop. Na mijn Duolingo lessen verruil ik mijn sportplunje voor gewone kleding en ga naar Select Physical Therapy. 

Voorlopig de laatste koude dag?

Vlasta wacht me op en zij laat mij een aantal oefeningen doen om te zien of de injectie in mijn schouder heeft geholpen. Dat is zeker het geval, maar de pijn is niet weg. Er volgt een pijnlijke schoudermassage en het is duidelijk waar de pijnlijke punten zitten. 

Daarna zijn mijn heupen aan de beurt, ook nogal pijnlijk. Dit koude en gure vochtige weer helpt niet mee natuurlijk. Ik ben blij als het twaalf uur is, maar weet dat er zonder pijn geen vorderingen zijn. 

Op weg naar huis ga ik langs de Whole Foods. Warempel schijnt de zon even en ik loop het tuintje naast de supermarkt in. Daar bloeit weer van alles. De bovenste aquilegia wordt ook wel Granny's Bonnet (Oma's muts) genoemd hier. Ik zie dat er wel in. 

Bij Whole Foods laat ik een bakje met hun Chesapeake reuzengarnalen salade vullen en neem een pakje Perzische komkommertjes mee. Ik moet zeggen dat ik ervan smul en die salade zeker nog eens als lunch ga eten. 

De fysiotherapie heeft me hoofdpijn gegeven en ik besluit vanmiddag verder thuis te blijven. Vanavond gaan we uit eten in de stad en dan wil ik hoofdpijn vrij zijn. Om kwart over drie kleed ik me wat netter aan en loop dan naar het metrostation. 

Daar neem ik de trein naar Rosslyn. Ricks nieuwe kantoor ligt daar en ik loop erheen. Rosslyn is enorm veranderd sinds ik er zo'n kwart eeuw geleden werkte. 

Een van de langste roltrappen ter wereld met 63 meter

Rick ontmoet mij in de lobby en geeft me een rondleiding door het ultramoderne gebouw. Alles is de nieuwste technologie. Rick heeft zijn eigen bureau aan het raam met zicht op het Capitool en de Washington kathedraal. 

Dit allemaal op de elfde verdieping, het is schitterend! We hopen vanaf het dak het vuurwerk van 4 juli te gaan zien. Dat moet echter aangevraagd worden dus is nog niet zeker. 

Als ik het meeste gezien heb gaan we naar The Wharf. Daar hebben we een reservering voor Gordon Ramsay's nieuwe Hell's Kitchen restaurant.

We zijn wat vroeg en gaan een cocktail aan de bar drinken. Ik neem de "Smoke on the Water", die in een kastje met rook wordt gepresenteerd en hij smaakt erg lekker. Intussen komt Gordon Ramsay telkens even op het videoscherm. 

Poseert Gordon met Rick of omgekeerd?

Om kwart over zes is onze tafel klaar en we krijgen er een aan het raam met zicht op de Anacostia rivier. De beste tafel van het restaurant, dus dat is wel erg leuk. 

Austin is onze serveerder en we bestellen voorafjes. Mijn foie gras is bijzonder met Schots shortbread, kersen en amandelen. Ik eet het met heel kleine hapjes op en het is een super combinatie. Ricks voorafje is veel minder verfijnd, maar niet minder lekker, vier gehaktballen met kaas in tomatensaus. 

Als hoofdgerecht bestelt Rick de befaamde beef Wellington uit de Hell's Kitchen programma's. Ik heb niet zo'n zin in zoveel vlees en kies de zalm. De Wellington is heerlijk en de zalm zelf ook, maar de linzen waar die op geserveerd wordt zijn een waterige, smakeloze hap. 

Zaterdag had ik bij de Old Ebbitt Grill een soortgelijk gerecht dat veel minder duur was en vele malen smakelijker. De bediening hier is zeer attent en ik laat Austin weten waarom ik de linzen niet heb gegeten. Dat gaat hij aan de chef doorgeven, hopelijk wordt er voortaan beter op gelet, want dit is niet de kwaliteit, die Gordon Ramsay zo hoog in het vaandel heeft. 

Rick en ik zijn erg benieuwd naar de sticky toffee pudding en gaan die delen. Die is inderdaad het lekkerst dat we  hem ooit hebben gegeten. We hebben er extra veel toffee saus bij gekregen. Bij het afrekenen blijkt dat de chef ons dit dessert cadeau heeft gedaan vanwege de niet lekkere linzen. Dat is onverwacht en erg netjes. 

We zien een prachtige zonsondergang op weg naar huis. De monumenten zijn verlicht en met de ondergaande zon erachter prachtig. Helaas heb ik geen energie meer om daar foto's van te gaan maken. Eens te meer ben ik zo dankbaar dichtbij deze mooie stad te wonen!