Over planten, eten en zilver poetsen

Zaterdag

Om tien voor half negen heb ik meer dan genoeg van mijn bed. Ik probeer stilletjes op te staan, maar Orion vindt het nodig enthousiast op het tapijt te gaan rollen. Tja, dan is Rick ook meteen wakker. 

Terwijl Rick beter wakker wordt geef ik Zorro zijn snoepjes en Orion zijn medicijnen. Dan laat ik Orion uit en als ik terugkom is Rick klaar om op pad te gaan. 

Het is een beetje stilte voor de storm in Vienna, want om tien uur gaat Viva! Vienna! open en dan zal het een drukte van jewelste worden. Na onze koffies en ontbijt gehaald te hebben gaan we naar de paarse glasbak om ons lege glas erin te gooien. 

We rijden langs de kermis en ik kan het niet laten nog wat foto's te maken nu er nog niemand is. Vandaag zal ook de enige zonnige dag van dit weekend zijn en met blauwe lucht zijn de kleuren sprekender. 

De volgende stop is de markt in Vienna. Rick heeft tuingereedschappen en een paar scharen mee, die we bij de Roaming Stone achterlaten om geslepen te worden. Rond twaalf uur kunnen we die weer ophalen. Verder kopen we dit keer niets.

Thuis sleep ik mijn elliptische machientje het deck op en trap er veertig minuten op. Rick wil graag naar Home Depot, dus dat is genoeg cardio voor vandaag. 

Zoals iedere dag in mei zijn we op zoek naar het nummer van vandaag: 27. Rick ziet het op een bord met vrachtwagen gewichten erop, maar uiteindelijk kies ik de 27 van een prijs bij Home Depot. 

Bij Home Depot heeft Rick een hele lijst af te werken. Het is zo'n gigantische Doe Het Zelf zaak, ze hebben werkelijk alles. Ik ga buiten in het tuincentrum kijken. Daar staan prachtige dahlia's, maar ik wil meerjarige planten in de tuin. 

Na alles thuisgebracht te hebben lopen we even naar het zwembad dat vandaag voor het eerst geopend is. Dat geeft altijd het gevoel dat de zomer begonnen is. 

Rick stelt voor om als middageten slawraps van de Italian Gourmet en drankjes van Coco's Sodas & Sweets een paar deuren verderop. We laten het ons aan een tafeltje buiten goed smaken. 

Dan steken we over naar DePaul's Urban farm. Behalve de door mij begeerde hortensia nemen we ook een pot anjers, een pot salie en een pot roze dianthus mee. Ik ben er blij mee.

Het is zulk lekker weer en ik wil graag van het zwembad gebruik maken als is  het water me nog te koud. Rick gaat de kleinere gekochte planten eerst in de grond zetten. Ik installeer me op een ligstoel aan het zwembad en Rick volgt niet veel later. 

Het is weer zo fijn om dat vakantiegevoel van het zwembad te hebben. Jammer dat het waarschijnlijk de rest van het weekend minder weer wordt. We blijven tot half vijf zitten lezen en lopen dan weer naar huis. 

Daar bewonder ik Ricks werk. De planten staan goed in de voortuin. Ik heb daar al heel lang wat meer kleur willen hebben. Morgen gaan we de hortensia planten, ik weet daar de perfecte plek voor. 

We hebben vanavond een reservering bij SER, een Spaans restaurant. Zij hebben een groot terras en het is perfect weer om buiten te eten. We delen de kroketjes en ik heb gegrilde sardines, die perfect bereid zijn. Verder een paddenstoelengerecht dat ook lekker is. Rick heeft een paar vleesgerechten. 

Aan een andere tafel herkent Rick een van zijn oud-collega's. We gaan even hallo zeggen. Ik herken zijn vrouw en hem, want ze waren vier jaar geleden op Ricks zestigjarige verjaardagsfeest. Erg leuk om elkaar zo weer te zien. 

Zondag

We staan om half negen op en lopen eerst een stuk met Orion. Dan gaan we naar Starbucks en zijn daar de enigen. Iedereen slaapt uit of is weg voor het lange weekend. Dit keer neem ik de boerenkool met paddenstoelen egg bites. 

Bij H Mart haal ik een paar soorten paddenstoelen en een zak met baby bok choy. Dat lijkt me lekker de komende week te maken. Nu nog even bedenken wat we erbij zullen eten. 

Op de markt brengen we een eierdoos terug naar de boer. Dan koop ik maitake en kastanje paddenstoelen van King Mushroom. Sinds zij mij met Karen heeft gezien is Lilian daar opeens heel praatgraag. Voorheen deed ze iedere week alsof ze mij voor het eerst zag. Dit heb ik liever. 

We bewonderen ook nog even een van onze prachtige brandweerwagens. Daar zit van alles op en aan. 

Op weg naar huis vinden we het nummer 28 voor vandaag. Rick parkeert en ik fotografeer. Nog maar drie nummers zoeken en dan is het een nieuw thema. Ik vond Nummers onverwachts leuk, want ik dacht dat het heel saai zou worden. 

Thuis doe ik eerst een half uur cardio. Dan doe ik een HIIT routine van een van mijn apps. Het duurt maar een kwartier, maar wat een intensieve workout is dat! Ik vind het wel leuk om weer eens andere dingen te doen. 

Intussen doet Rick van alles rond het huis. Hij plant de hortensia en repareert de kraan voor het huis, die lekte. Verder dicht Rick de gaten, die de timmermansbij in het deck heeft gemaakt. Die dieren mogen dan nuttig zijn als bestuivers, maar ze zijn vernietigend voor hout.

Al gauw is het tijd om naar Viva! Vienna! te gaan. De parkeerplaatsen zijn allemaal vol, maar wij parkeren gewoon in een zijstraat vlakbij. We lopen eerst Church Street af en kijken bij verscheidene kraampjes. Onze magen knorren echter en we lopen langs de etenstentjes.

Natuurlijk zien we Lydia ook weer

Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er gefrituurd. Iemand voor een gefrituurde Snickers reep? Of misschien gefrituurde augurk? Dat ligt Rick en mij dus absoluut niet en we kopen ieder een spiesje met gegrilde kip. Die is erg lekker moet ik zeggen.

Verder bestel ik Nepalese groente momo's en Rick een gyro wrap. Die nemen we mee naar het Brew Fest gedeelte. Hier kun je plaatselijke bier en wijn krijgen. De rose van de Vienna Vintner is heerlijk en Rick vindt het fruitbier van de Caboose brouwerij ook erg lekker. Het is drukkend warm, maar de voorspelde regen blijft gelukkig weg. 

Na het eten gaan we langs de kraampjes met spullen wandelen. We kopen een nieuw Rustic Love bord om in de tuin te zetten. Deze keer is het een donkergroene met een geel hart. Deze liefdadigheidsorganisatie is tijdens de coronatijd door tieners begonnen en is nu officieel een liefdadigheidsbedrijf. 

Usborne boeken vind ik een van de leukste uitgevers van kinderboeken in de VS. Barbara is al twintig jaar hun vertegenwoordiger hier in Vienna. Ik vind meteen een leuk boek voor Fiona, My First Science Book. Het is voor kinderen van twee tot vijf, dus een goed verjaardagscadeautje. 

Als laatste stoppen we bij een kraam waar men metaal poetsmiddel verkoopt. Mijn ringen worden ermee schoongemaakt en ik ben zeer onder de indruk. Rick ook en we hebben zoiets echt nodig voor ons zilver. Niets anders werkt echt goed. We kopen dus een potje en een spray.

Dan hebben we voor vandaag Viva! Vienna! gezien. We willen morgen terug, want dan heeft de One Neighborhood Foundation waar wij actief mee zijn ook een kraampje. Hopelijk werkt het weer dan weer mee zoals vandaag. 

Terwijl we naar de auto lopen komen we langs nieuwe huizen waar onze vrienden Don en Joni gaan wonen. Een van Ricks hobbies is nog niet afgemaakte huizen te bezoeken. We gaan dus een van de huizen binnen en zijn onder de indruk dat er een lift in zit. Dat zouden we hier ook wel willen. 

Verder vinden we de dubbele oven prachtig. Het is een Cafe oven, een merk waar we nog nooit van gehoord hebben. Onze ovens zijn 24 jaar oud en warmen niet meer zo goed op. We zullen dus op een gegeven moment aan nieuwe moeten gaan denken. 

Zomaar zulke huizen binnenlopen maakt mij altijd wat nerveus. Wat als iemand ons ziet? Rick heeft daar helemaal geen last van en vindt mij maar een watje. Alle huizen zijn verkocht, dus we lopen feitelijk door iemand anders' huis. Ethisch of niet? Ik ben toch te nieuwsgierig om het niet te doen. 

Eenmaal weer in de auto gaan we naar de Giant in Fairfax Circle. Bij die in Vienna is geen plek om te parkeren door alle Viva Vienna gangers. Deze Giant is ook beter gesorteerd en we vinden er alles van ons lijstje. 

Thuis nemen we de zilverpoets mee naar buiten op het deck en beginnen te poetsen. Onderstaand bekertje kreeg ik bij mijn geboorte. De kleine zilveren vlekjes op de eerste foto zijn wat ik met een gewone zilverpoets bereikte tot ik het na een half uur opgaf. De tweede foto is gedaan met de nieuwe, onvoorstelbaar! Het bekertje is als nieuw!

Voor het avondeten hebben we gereserveerd bij North Italia in The Boro. Daar is ook een mooie bar met leren stoelen, dus we kiezen daarvoor in plaats van een tafel. Tot mijn ergernis zie ik later dat ik daardoor mijn OpenTable punten niet kreeg (na een aantal punten krijg je 20% korting bij restaurants), maar ja. 

Aan de bar verwacht je altijd snelle bediening, maar hier is dat niet het geval. De dames zijn druk met het maken van drankjes voor het restaurant en negeren hun klanten aan de bar. Als we eindelijk de aandacht krijgen bestellen we maar alles in een keer.

Dat komt dan ook tegelijk, want de keuken is sneller dan de barmensen. We delen gehaktballen die erg smakelijk zijn. Dan heb ik een Italiaanse salade met salami en provolone en die is echt lekker. Rick heeft een vleesgerecht dat er goed uitziet. 

Aan het eten zal het dus niet liggen, maar wel aan de bediening. Het duurt ook weer een eeuwigheid voor we een van hen om de rekening kunnen vragen. We zien dat anderen zich ook ergeren. Het geeft echt niet als alles wat langer duurt, maar deze dames lachen en giebelen samen en negeren iedereen aan de bar. Dan heb je niet zo'n zin om 20% fooi te geven, maar dat doen we toch maar.

Morgen heeft Rick nog vrij vanwege Memorial Day. Eens kijken wat die dag ons gaat brengen. Allemaal een fijne week gewenst!