Over de eerste keer in de mall sinds begin maart

Het is sombertjes buiten en daardoor ook donkerder in onze slaapkamer. Dat maakt het gelijk moeilijker om op te staan, maar om acht uur ben ik beneden. Saskia ligt nog in diepe rust, terwijl Rick alweer bijna een uur op is.

Ondanks de bewolking is het een aangename temperatuur van 23 graden. Ik eet mijn ontbijt van gepocheerd ei, mini tomaatjes en mini paprika's dus op het deck op. Dan begin ik vast aan mijn stappen terwijl Rick zich klaarmaakt.

Als ik weer binnenkom zie ik Saskia op de bank liggen. Weer intens droevig, maar vandaag duurt het huilen minder lang. Ze geeft ook aan dat het 's ochtends het moeilijkst is. Dan wordt ze wakker met de realiteit dat hij niet meer bij haar is. 

Rick en ik gaan naar Starbucks voor onze koffies en halen dan een acai bowl van South Block voor Saskia. Mijn stappen schieten er een beetje bij in vanochtend met troosten en alles. Maar het lukt me er 5000 te krijgen voor ik naar Sharon ga voor mijn halve uur personal training. 

Het is wel fijn om met een vriendin even de situatie door te spreken. Vooral omdat Sharons jongste zoon ook zo'n soort relatie had en heeft. Ze zijn nu weer terug bij elkaar. Maar het is verstandig van Saskia om dit als definitief te zien. Zo werkt ze aan haar eigen leven onafhankelijk van Justin. 

Terug thuis vraag ik Saskia of ze zin heeft in een wandeling door Nottoway Park. Ik was eigenlijk het bestaan van dit park een beetje vergeten. Het is vlakbij en heeft een klein, maar mooi bos. We hebben ondertussen een goed gesprek en ik ben heel trots op mijn jongste, die zich helemaal werpt op de toekomst en het verleden achter zich probeert te laten. 

We hebben paraplu's mee omdat het er wel erg dreigend uitziet, maar behalve een paar spetters blijven we droog. Ik heb me voorgenomen ook alleen dit soort wandelingen weer vaker te gaan maken. Saskia en ik grappen dat we nu net Nederlanders zijn, die zich niet laten weerhouden door wat regen. 

Overal zie je nu bordjes met "Vote" zelfs in dit bos

Vlakbij ons huis kijken we gefascineerd toe hoe een van de gebouwen van de voormalige peuterschool achter ons huis wordt neergehaald. We vragen ons beiden af of die man in de bulldozer dat leuk vindt om te doen. Onvoorstel hoe zo'n schooltje gewoon als een kaartenhuis met de grond gelijk wordt gemaakt.

Tijdens de wandeling hebben Sas en ik besloten dat we zin hebben in lunch van Noodles & Company. Saskia zou om een uur haar eerste psychologie les hebben dus ik ga het ophalen. Ik schrijf zou, want er ging iets mis met de betaling en nu kon ze niet deelnemen. Ze werkt eraan om dat op te helderen.

Als ik in mijn stoel wil gaan zitten ligt daar Flapjack, die me aankijkt alsof hij die plaats niet gaat opgeven. Ik ga dus maar naast hem zitten eten. Ik vind het ook weer erg leuk om Saskia's katten hier te hebben, want ik mis het wel zo'n kattenbeest. 

Ook aan Ricks kant van de bank smaken de pesto zoodles prima. Saskia vindt tofu meestal niet zo lekker, maar die van Noodles blijkt dat wel te zijn. Kortom, we smullen beiden van onze lunch. Rick maakt gauw een boterham en salade zodat hij verder kan werken. 

Saskia wil graag naar Barnes & Noble om te kijken of ze er nog wat zelfhulpboeken kan vinden. Ook wil ze graag een Frans leerboek en een dagboek. We slagen met alles en het is toch wel weer heel leuk om in de mall te zijn. We waren er begin maart voor het laatst (of misschien zelfs februari). 

Saskia wil ook graag wat kledingwinkels in en er zijn zoveel veiligheidsmaatregelen, dat ik me redelijk veilig voel. Iedereen moet een mondkapje aan en de ingangen zijn aan een kant en de uitgang aan de andere kant. Overal moet je je handen met hand sanitizer schoonmaken en er zijn stickers op zes voet afstand. Bij Sephora staat zelfs een rij, omdat er al teveel mensen in de winkel zijn. 

We kijken bij Urban Outfitters en Saskia probeert twee paar jeans aan bij The Gap. Ze besluit dat ze niet goed passen, hoewel ik vind van wel. Bij Bath & Body Works koop ik een vijftal van hun handige kleine hand sanitizers. Als laatste vindt Saskia nog wat ondergoed bij Pink. 

Nu zijn we wel weer klaar hier. Het was drukker dan ik zou verwachten op een maandag, maar we voelden ons heel veilig. Ik denk niet dat we tijdens het weekend zullen gaan, maar door de week is het te doen. 

Het regent inmiddels hard en de rest van de middag brengen we dus binnen door. Saskia kijkt een grappige show met Laura en ik computer wat . Het is fijn Saskia weer te horen lachen en vanmiddag zong ze zelfs even. 

Zulk weer maakt dat ik me niet lekker voel dus ik heb geen puf meer om ingredienten voor het avondeten te gaan halen. Saskia heeft nog de helft van haar lunch en de helft van haar acai bowl over, dus dat wordt haar diner. 

Rick en ik besluiten Indiaas te bestellen. Dat is altijd lekker op zo'n regenachtige dag. Ik kan het niet laten en kies weer mijn favoriete saag paneer, Indiase kaas in een romige spinaziesaus, heerlijk! Rick heeft hetzelfde gerecht, maar dan met lamsvlees.

Terugkijkend op vandaag was het een goede dag. Er is natuurlijk altijd iets positiefs wat uit moeilijke tijden komt en voor mij is het dat Saskia en wij een nog sterkere band krijgen. 
 

Over het weekend

Zaterdag

Als ik beneden kom zijn Rick en Saskia al op. Saskia is een hoopje ellende en het doet ons zoveel pijn haar zo intens verdrietig te zien. We geven haar thee en veel knuffels en gaan dan Vienna in voor het wekelijkse marktje en ontbijt voor ons drieen.

We beginnen dit keer met het marktje. Een aantal standjes zijn er niet, want de overblijfselen van orkaan Laura hebben de hele nacht huisgehouden en het regent nog steeds. Weliswaar niet meer zo hard, maar kennelijk genoeg om minder standjes te hebben.

Bij Greenheart Juice word ik inmiddels al herkend. Mijn twee flessen "Rooster" sap liggen klaar. Ik vind het op zichzelf erg lekker, maar ook 's avonds als "virgin" cocktail met ZingZang bloody Mary mix. 

Bij Starbucks halen we onze koffies en egg bites en dan Saskia's favoriete acai bowl van South Block. We eten met zijn allen en troosten Saskia zoveel mogelijk (al is dat op het moment vrijwel onmogelijk). Ik licht Kai ook in en stel voor dat hij met Saskia praat. Hij heeft iets dergelijks met Bea doorgemaakt.

Intussen doe ik mijn cardio tot ik 7500 stappen bijeen heb. Rick is bezig met de puzzel en Saskia en ik gaan helpen. Dat verzet haar gedachten ook een beetje. 

Saskia heeft nog geen trek, maar Rick en ik gaan lunch halen. Ik heb met dit regenachtige (maar wel 28 graden) weer zin in pho. Rick haalt een sandwich van Friends Kabob. Die pho is zo ontzettend lekker en er zitten veel garnalen in. 

Inmiddels zijn Kai en Saskia in gesprek en dat lijkt goed te gaan. Ik ben blij dat de kinderen zo'n goede relatie hebben. Saskia heeft gisteren ook al met Katja gesproken. Verder heeft Sas veel steun aan haar beste vriendin Laura. 

Na het gesprek met Saskia video bellen Rick en ik weer eens met Kai. Het gaat goed met hem en Raquel. Ze vinden het leven in hun huis met 10 andere mensen en maar een keuken niet fijn en proberen een eigen appartement te vinden. Al is Kai EU burger, hij is niet Frans en heeft een goed, maar niet vast, inkomen en dat maakt het moeilijker. 

Dit weekend gaan ze naar Aix Les Bains om daar wat rust te zoeken. Ik moet zeggen dat ik ze benijd dat ze naar al die leuke Franse plaatsen kunnen gaan. Het is fijn Kai en af en toe Raquel weer eens "in persoon" te zien. 

Als Saskia trek krijgt gaan we naar Whole Foods om wat lekkers voor haar te kopen. Natuurlijk komen we terug met meer dan op ons lijstje stond. Als we dat naar huis hebben gebracht gaan we eerst bij Total Wine and More wijn halen. 

Daar kan ik ook wijn proeven, zolang ik mijn mondkapje alleen afdoe om te drinken en zes voet afstand houd. Zo probeer ik een heerlijke rose waar ik meteen een fles van meeneem. De andere wijnen zijn ook lekker, maar in de zomer ben ik geen rode wijn drinker.

Met een boodschappenlijstje gaan we vervolgens naar de nieuwe Giant vlakbij ons. Die doet zijn naam eer aan en is gigantisch! De gangen met schappen zijn heel lang. Zo krijg ik alsnog mijn 10000 stappen bijeen. We zijn het erover eens hier vaker heen te gaan. Ze hebben meer dan de Giant in Vienna. 

De frisdranken (en de waterflessen zijn achter mij dus niet hele gang)

Inmiddels is het droog en zonnig en ik ga nog even op het deck zitten. Saskia kijkt een show met Laura, maar als dat voorbij is komen de waterlanders weer. Ik ben zo blij dat ze niet alleen op haar kamer in Richmond zit! Rick en ik nemen haar om de beurt in onze armen. Gelukkig helpt een stand up comedy programma op Netflix tegen de tranen.

We bestellen eten en Rick gaat het halen. Saskia en Rick van District Taco en ik zie mijn kans schoon weer sashimi van Passion Fin te kiezen. Natuurlijk is het weer heerlijk. We zijn alle drie moe van alle emoties en hangen achter onze laptops. Ik weet zeker dat het doek voor ons allemaal vroeg gaat vallen vanavond.

Zondag

We slapen alle drie wat langer uit, maar om half negen zijn we weer paraat. Saskia heeft hier thuis ontbijt en Rick en ik gaan onze Starbucks koffies en egg bites halen. 

Saskia's tranen vloeien rijkelijk en ik realiseer me dat ik ook met een gevoel van verlies rondloop. Wij vinden Justin ook zo'n leuke jongen en ze leken zo voor elkaar gemaakt. Het zou me niet heel erg verbazen als ze elkaar weer vinden, maar dat wil Saskia, terecht, niet verwachten. 

Het is heerlijk weer en om de zinnen te verzetten gaan we een wandeling naar het centrum van Vienna en terug maken. Saskia en ik hebben een goed gesprek en Rick werkt aan de Rubik kubus, die hij weer wil leren. 

Als we de cul de sac weer inlopen, stap ik bijna op een cicade. Rick pakt hem weer op en ik neem een foto. Ze zijn mooie insecten, maar vliegen zo doelloos en soms tegen je aan. Ze schijnen ook goed te smaken, maar dat heb ik nog niet geprobeerd.

Saskia krijgt weer steun van Kai en Laura en we halen haar avocado toast lunch van South Block. Rick neemt een van hun sandwiches, maar is daar niet erg over te spreken. Mijn bloemkool rijst bowl van Zoe's Kitchen is zoals altijd weer verrukkelijk. Zo blij dat zij weer open zijn!

De middag gaat heel erg snel! Ik fotografeer onderstaande zwaluwstaart vlinder en vind online uit dat het een van de twee vormen, die een vrouwelijke Eastern Tiger Swallowtail kan aannemen, is. Ik dacht altijd dat het een andere soort, de Amerikaanse zwaluwstaart vlinder, was. Weer wat geleerd.

Opeens is het drie uur en tijd voor Rick en mij om ons klaar te maken voor het zwembad. Het is 29 niet vochtige graden buiten en geloof het of niet dat voelt koel aan. Het water is dan ook erg fris, maar toch lekker. Puf om te zwemmen heb ik niet dus we lezen gezellig samen in het water tot het halve uur weer voorbij is.

Een van mijn bling mondkapjes, op de foto zie je het niet goed, maar het zijn schitterende steentjes. Ik heb er zes van, leuk ook als we ergens wat netter gekleed heen gaan.

Rick maait het gras en dan gaan we naar Whole Foods. We krijgen een lijstje mee van Saskia en kopen in voor het avondeten. We willen vanavond grillen.

Thuis maak ik mijn komkommersalade, want die vindt Saskia ook heerlijk. Rick grilt voor ons ieder een garnalen- en een zalmburger en voor Saskia een Impossible burger. Die schijnt precies als een echte burger te zijn qua consistentie en smaak. We eten buiten en dat maakt het nog lekkerder. 

Deze onuitgenodigde gast bracht tenminste zijn eigen eten mee (bidsprinkhaan eet een vlieg in onze begonia)

Saskia trekt zich terug op haar kamer om te lezen in haar zelf help boek over hoe verder na een verbroken relatie. Rick gaat weer puzzelen en ik help hem af en toe. Onvoorstelbaar hoe de weekends voorbij vliegen zonder dat we heel veel doen.

Allemaal een heel fijne week gewenst!

Over vrijdag

Alweer Ricks laatste werkdag deze week en gelukkig wordt deze wat minder druk dan de afgelopen dagen. Het belooft een warme dag te worden en ik eet mijn ontbijt met smaak buiten. Dan begin ik vast aan mijn stappen terwijl Rick zich klaarmaakt.

Als we terugkomen met onze dagelijkse koffies van Starbucks raapt Rick iets op uit het gras. Het is een cicade en eigenlijk zijn het best mooie beestjes. Rick mag hem vasthouden, dat hoeft van mij nu ook weer niet. Een foto is genoeg. Om te laten horen wat een herrie ze maken heb ik een filmpje in onze achtertuin gemaakt. 

Om elf uur heb ik afgesproken met Dineke. Haar heb ik een aantal weken geleden ontmoet en ze nodigde mij bij haar thuis uit om koffie te komen drinken. Nu heb ik al genoeg koffie op en vraag een glas ijswater. We zitten in haar tuin en hebben zicht op het prachtige zwembad. Dineke nodigt me uit daar te komen zwemmen wanneer ik maar zin heb. Wel een prettig idee nu het zwembad binnenkort dicht gaat.

Het wordt weer erg gezellig en pas tegen enen nemen we afscheid. Mijn maag knort en ik bestel een sla wrap met garnalensalade van The Italian Gourmet. Dit is voor het eerst dat ik die probeer en hij is erg lekker.

De overblijfselen van orkaan Laura zijn op weg hierheen en volgens mij voel ik de luchtdruk veranderingen. Ik heb hoofdpijn en heb nergens puf in. Ik geef er maar aan toe en ga in mijn hangmatstoel zitten lezen. Ik kijk telkens of er misschien een baan vrijkomt in het zwembad, maar dat is niet het geval. 

Rick en ik hebben om vijf uur een reservering en een blik op de radar doet met hopen dat we niet meteen het water uitgefloten zullen worden. We horen donder in de verte, maar de lifeguards kennelijk niet. Zo kunnen we een kwartier afkoelen, maar dan moeten we inderdaad het water uit vanwege donder. 

De vlinders blijven prachtig

Het begint net als Saskia thuis komt te onweren. Zij gaat door een moeilijke tijd met Justin en we proberen haar zoveel mogelijk te troosten. Helaas krijgt ze een sms van Justin dat hij in persoon met Saskia wil praten over iets serieus. Zij is dus bang dat hij de relatie gaat beeindigen.

Natuurlijk wil Saskia dat vanavond nog weten en Rick werpt zich op haar naar Richmond te rijden en dan te wachten, zodat hij haar weer mee naar huis kan nemen. Ik heb zo enorm met Saskia te doen, ik wou dat ik de pijn kon verzachten, maar alles wat we kunnen doen is steun geven.

Het onweert vanavond onophoudelijk en ik wacht met spanning op een sms of telefoontje van Rick of Saskia. Ik ben blij dat Rick bij haar is, die zal haar de nodige liefde geven.

Edit: Inderdaad brak Justin de relatie af. De liefde is er wel, maar er is in hun beider levens teveel gaande. Als het echt bestemd is vinden ze elkaar wel weer. Nu is het aan ons om Saskia te ondersteunen.

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!

 

Over donderdag

Vandaag is de enige dag deze week dat ik geen zwembad reservering heb. Zodra ik wakker ben kijk ik of er banen open zijn. Ik vind er zelfs twee redelijk dicht bij elkaar qua tijd en reserveer beiden. Het belooft een heel warme dag te worden dus een uur in het koele water staat me wel aan.

Rick wil vandaag vroeg aan de slag en we halen meteen koffies van de Starbucks hier dichter bij. Er is geen tijd om Pokemon Go te spelen en ik vind het ook wel goed. Zo kan ik mijn stappen bijeen krijgen voor ik naar Sharon moet voor personal training. 

Om kwart over tien rijd ik bij Sharon voor. Behalve dat het goed voor mij is om twee keer per week gewichten te heffen, is het sociale kant van dit halve uur ook wel erg fijn. Sharon is bepaald geen zachte heelmeester, maar we praten tijdens de oefeningen veel. We weten dan ook vrijwel alles van elkaars families af. Onze kinderen zijn ongeveer dezelfde leeftijd wat ook veel gesprekstof oplevert.

Terug thuis rust ik even uit voor ik de douche opzoek. Onderstaand kolibrietje is de enige, die er eens rustig voor gaat zitten. De anderen drinken allemaal fladderend. 

Rick vraagt of ik zijn lunch wil halen. Hij heeft maar weinig tijd. Ik rijd dus Vienna in en haal eerst mijn salade van Subway op en dan die van Rick van Cava. Gelukkig kan Rick zich even lostrekken en eten we samen op het deck. 

Mijn eerste zwembad reservering is om twee uur. Ik wil deze zomer tien kilometer gezwommen hebben en moet daar nog twee van. Ik zwem dus eerst een halve kilometer. Als ik iedere dag baantjes had getrokken zou ik natuurlijk veel meer kilometers bijeen hebben, maar het luie lezen in het water is te verleidelijk. 

Om half drie worden we het water uitgefloten en mijn volgende reservering is voor drie uur. Ik heb geen zin om voor die korte tijd terug naar huis te gaan. Ik speel wat Pokemon Go en sta dan als eerste in de rij om weer naar binnen te gaan. Dit keer lees ik het hele half uur. Ik ben een nieuwe serie van Pamela Kelley begonnen en die boeken lezen lekker weg.

De rest van de middag gaat snel voorbij en voor ik het weet komt Rick uit zijn hol, zoals hij het zelf noemt. Het is donderdag, dus happy hour met Chuck en Christine tijd. We hebben dat drie weken niet gedaan en zien ernaar uit.

We besmeren wat toastjes met de verrukkelijke zalm dip, die ik bij Whole Foods heb gevonden, en gaan dan met onze drankjes de basement in. Het is altijd weer leuk om de bar voor deze gelegenheid te gebruiken. Iedere keer hoop ik dat we snel weer mensen in persoon zullen kunnen ontvangen.

Het wordt zoals altijd een gezellig uur. Net na zevenen nemen we afscheid. Rick en ik hebben ons eten al online besteld om om half acht klaar te zijn. Dat is het inderdaad bij Passion Fin voor mij en District Taco voor Rick.

Passion Fin is altijd zo'n traktatie, ze maken al hun sushi rollen ook zonder rijst. Ook hebben ze een heerlijk soft shell krab gerecht. Ricks taco's zien er okay uit, maar ik ben niet zo'n Mexicaans eten fan. Alleen BarTaco vind ik echt lekker.

Alle beweging van vandaag heeft me moe gemaakt. Hopelijk slaap ik daar goed door. Allemaal een fijne vrijdag gewenst!

 

Over woensdag

Na de onweersbuien van gisteren is het prachtig weer vandaag. De luchtvochtigheid is een stuk minder en het is lekker buiten ontbijten. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt begin ik vast aan mijn stappen. Ik heb er al bijna 3500 opzitten als we naar Starbucks rijden. 

Daar is de rij voor de drive thru zo lang dat we maar parkeren en naar het cafe lopen. Als we onze koffies hebben spelen we nog even Pokemon Go en dan is het weer tijd voor Rick om aan het werk te gaan. 

Op het deck maak ik mijn cardio af. Het is een rustgevende plek met het geluid van de fontein van de vijver op de achtergrond en al het groen en bloemen om me heen. Als ik mijn breinspelletjes gespeeld heb is het tijd om me fatsoenlijk te maken. 

Voor mijn lunch haal ik de bloemkool rijst bowl met zalm van Zoe's Kitchen. Het is duidelijk dat ik niet de enige ben, die blij is dat dat restaurant weer open is. Er staat een flinke rij en ik zegen het feit dat ik via de app besteld heb. Ik kan mijn eten dus zo meenemen.

Het smaakt me weer opperbest en als ik klaar ben ga ik een lijstje afwerken. Als eerste rijd ik naar de Walgreens drive thru. Daar liggen een paar medicijnen klaar, maar de anderen zijn weer in Vienna, terwijl ik dacht dat ik alles naar deze drive thru over had gezet. Nu moet ik morgen weer, zucht. 

De volgende stop is het postkantoor. Daar staat een rij, maar iedereen houdt keurig afstand en draagt een mondkapje. Ik stuur een pakje met een cadeautje voor mijn nieuwe achterneefje naar mijn nicht in Nederland. 

Nu ik er toch ben ga ik even in het centrum lopen. Jammer genoeg zijn de meeste bloemen uitgebloeid. Alleen de crape mirtles bloeien nog mooi. Zo lopend maak ik weer eens wat foto's. Volgens mij zit niemand ooit op dat leuke bankje uit angst het te beschadigen. 

Mijn laatste doel is The Fresh Market waar ik ingredienten voor ons avondeten koop. Net op tijd om naar het zwembad te gaan ben ik thuis. Daar zie ik Chris en na het halve uur praten we nog wat. Chris wil heel graag dat ik een buiten op gepaste afstand een happy hour organiseer, maar ik ben bang dat iedereen in onze tuin opgegeten gaat worden door de muggen. Met alle vochtigheid deze zomer zijn er veel. 

Gisteren kwam mijn Mozzy horloge aan. Men beweert dat dat muggen wegjaagt. Ik ben er skeptisch over, want alles wat ik tot nu toe geprobeerd heb werkte niet. Tot mijn grote verbazing zie ik heel wat muggen om me heen vliegen, maar ik word niet gebeten. Alleen bijt er een in mijn enkel, zo ver reikt het kennelijk niet, dus ik bestel een tweede om om mijn enkel te doen. Hoera, ik kan buiten zitten zonder opgegeten te worden. 

Het avondeten wordt een samenraapsel van dingen, die bijzonder goed bij elkaar blijken te smaken. Ik heb zalm- en garnalencakejes van The Fresh Market gehaald. Daarbij hebben we gegrilde mini paprika's, mijn komkommersalade en bloemkoolrijst met Conimex pinda saus. 

Die saus had eigenlijk kerriesaus moeten zijn, maar ik had niet door dat er nog water in de waterkoker zat, waardoor de kerriesaus kerriesoep werd. Jammer, want dat was het enige zakje en ik was wel benieuwd naar de smaak. Pindasaus is echter ook heerlijk.

Arme Rick moet na het eten weer aan het werk. Hij had veel dingen omtrent de verkoop van het huis van mijn schoonvader (vrijdag wordt die afgesloten) te doen en daarom niet genoeg tijd om te werken. Er komt heel wat kijken bij zo'n verkoop van verre. Rick heeft de notaris vaak nodig, gelukkig zit die in de bank vlakbij. 

We hebben de achterdeur open en ik luister naar het krekelconcert en af en toe het geluid van de sabelsprinkhaan. Het geeft altijd zo'n zuidelijk gevoel. Ik zou erbij in slaap kunnen vallen! Allemaal een fijne donderdag gewenst!

 

Over dinsdag

 Het lukt me nog steeds om half acht op te staan. Rick is wel eerder, maar niet veel. De koffie staat al klaar en ik schenk een halve mok in. Ik pocheer een ei in de magnetron en snijd wat gele kerstomaatjes door midden. Op het deck eet ik het op.

Rick is inmiddels in nettere werkkleding gekleed en we maken onze dagelijkse rit naar de Starbucks drive thru. We spelen een heel klein beetje Pokemon Go, maar niet te lang.

Thuis neemt Rick afscheid om naar zijn werk te gaan. Ik kijk hem wat schaapachtig aan en hij maakt natuurlijk een grapje, want zijn werk is tien stappen verderop. Rick mist het echte naar kantoor gaan en ik weet zeker dat hij dat, zodra dat weer kan, gaat doen. Ik snap het wel, maar vind het ook gezellig hem hier te hebben en een aantal keren per dag even te zien. 

Tijdens mijn stappen op het deck belt Christine. We praten bij over van alles en nog wat. Er is ondanks dat we eigenlijk nergens heen gaan toch best veel gaande in onze levens. Vooral met onze jong volwassen kinderen, ook Christine's dochter maakt een moeilijke tijd door.

Over kinderen gesproken, ik WhatsApp weer eens wat met Kai, die het nog steeds (gelukkig!) heel goed maakt. Ze hebben Raquels ouders bezocht dit weekend en ik ben blij dat hij zo toch wat ouderliefde krijgt. 

Kai is begonnen met de Alliance Francaise, want hij vindt dat hij op zichzelf te langzaam leert. Dat is pittig weet ik uit ervaring. Heel goed dat hij het doet en na die cursus kan Kai zeggen dat hij vijf talen vloeiend spreekt, dezelfde talen, die ik spreek, maar sommigen niet zo vloeiend (meer). 

Opeens loopt het tegen twaalven en maak ik me snel klaar, want ik heb om half een mijn virtuele lunch met Judith. Ik bestel van de Italian Gourmet, de in sla gewikkelde "wrap" met Italiaanse lekkernijen erin. 

De Italian Gourmet is erg populair en er mogen maar vijf mensen in de winkel. Als ik binnenloop ben ik nummer zes en wacht buiten tot er iemand vertrekt. Daarna kijk ik naar de vele Italiaanse producten, die ze verkopen. Mijn oog valt op pastasaus, die er erg lekker uitziet en geen toegevoegde suiker heeft (zoals zoveel hier in de VS). Maar het prijskaartje van $12 weerhoudt me ervan het te kopen. 

Net op tijd voor de lunch ben ik thuis. Jammer genoeg kan ik niet op het deck zitten, aangezien het opeens regent. Judith eet ook binnen, het heeft daar net geonweerd. Zoals altijd hebben we zo anderhalf uur volgekletst en moet Judith afscheid nemen om naar een vergadering te gaan.  

Voor mij is het al snel tijd om me klaar te maken voor het zwembad. Het is zonnig en flink warm dus het koele water voelt heerlijk aan. Dat halve uur gaat iedere keer te snel voorbij. Ik spreek buurman Chuck en vraag waarom het zwembad niet langer open blijft nu de kinderen virtueel leren. Het is toch een personeelskwestie, want ze hebben geen managers. Jammer, maar niets aan te doen dus. 

Als Rick klaar is met zijn werk gaan we verder aan de puzzel. Ik denk dat ik er meer van dit merk ga kopen. Het is niet makkelijk met 1000 stukjes, maar wel te doen omdat er niet 500 blauwe stukjes zijn om iets te noemen. Dat soort puzzels zijn niets voor mij. Rick heeft tot nu toe het merendeel gedaan. Het is tenslotte zijn puzzel, maar ik draag mijn steentje bij en zoek het Grolsch logo bij elkaar. 

Voor het avondeten grilt Rick worstjes, chorizo en andouille. Daar hebben we de caprese salade van eergisteren, zuurkool (dit keer de soort, die ik wel lekker vind) en bloemkoolpuree bij. Net voor het onweer komt zijn we klaar met eten.

Rick baalt enorm want hij kon de grill niet op tijd afdekken. Die wordt nu nat, lijkt me niet het einde van de wereld, maar in grill land kennelijk wel. Het onweer is indrukwekkend, maar gelukkig ook gauw voorbij. Nog altijd ben ik dankbaar dat Orion helemaal niet bang is. 

 

Het blijft nog lang nadonderen, maar het zware weer hebben we gehad. Het is altijd weer even afwachten hoe erg het gaat worden. Bij ons viel het mee, maar ten westen van ons zijn allerlei bomen om en stroom uit. Morgen wordt het na dit koufront heerlijk weer, ik zie ernaar uit.