Dag 9 Outer Banks: Over een stranddag

Al word ik om vijf over zes wakker, het lukt me niet mezelf ertoe te zetten ook op te staan. Dat gebeurt pas om kwart voor zeven en de zon is dan natuurlijk al helemaal op. Toch is de belichting nog heel mooi als ik het strand oploop. 

Na een paar foto's genomen te hebben begin ik aan mijn uur op de plaats hardlopen. Daar ben ik net mee klaar als de nieuwe zwembadbanen voor volgende week vrijkomen. Dit keer is het helemaal niet moeilijk de zes halve uren, die ik mag boeken, in de baan die ik wil te krijgen. Alleen donderdag heb ik geen baan, hopelijk lukt dat op de dag zelf.

Rick is intussen ook van de partij en we maken onze dagelijkse rit naar Starbucks. Rick heeft nog ontbijt in het huisje dat hij op wil maken, maar ik bestel een eggs benedict met krab bij Jolly Roger. Jammer dat ik mijn telefoon niet heb als ik daar binnen ben, want dit is een wel heel bijzonder gedecoreerd restaurant. Alles is in piratenstijl.

De eggs benedict (twee gepocheerde eieren op een Engelse muffin met Hollandaise saus (die ik ernaast vraag) smaken erg lekker. En zo zijn we vandaag heel vroeg klaar om het strand op te gaan. Rick gaat de spullen neerzetten en dan een wandeling maken. 

Na mijn douche volg ik hem. Er hangt bij de toegang tot het strand een rode vlag met NO SWIMMING erop. Langs het hele strand hangen die. Er is vandaag grote kans op rip currents (muistromen). Rick kan dus niet weer zoals gisteren in de golven spelen. Wel jammer, want het water heeft een lekkere temperatuur, maar we gaan er maar tot onze knieen in. 

Dit uitzicht zou ik zo graag mee naar huis nemen!

Omdat ik nog duizend stappen nodig heb om de tienduizend te halen ga ik ook een korte strandwandeling maken. Daarna zoek ik een krab om te fotograferen en eindelijk blijft eentje een tijdje rustig zitten. Mooie krabbetjes zijn het, vind ik. 

Na een paar uur op het strand beginnen onze magen te rommelen. Fish Heads is op maandag gesloten en een van de weinige restaurants open is het OBX Brewing Station. Daar aten we vorige week ook en ze hebben een uitgebreide tuin met picknick tafels. 

Rick neemt de Cubaanse sandwich en ik de salade met boerenkool, spinazie, wortel en zonnebloempitten met daarop een heel erg lekkere tonijnbiefstuk. Zo heb ik al mijn groentes voor vandaag al binnen, want vanavond zal ik niet zo gezond eten. 

Na het eten rijden we nog even naar de Super Wings, want ik heb besloten toch wel heel graag de strandstoel, die ik vorige week zag, te kopen. Degene, die ik nu heb kun je niet in verschillende posities verstellen en ik krijg rugpijn van dat kaarsrechte zitten. 

Deze nieuwe heeft vijf posities, je kunt zelfs helemaal in de ligstand. Ook zijn er handige houders voor mijn telefoon, een drankje en andere kleinigheden, zoals mijn Kindle. Helemaal perfect!

Toen ik vanochtend naar het strand liep zag ik dat dit stopbord bijna omgevallen was. Wij dachten dat iemand er tegenaan gelopen was of zo. We zien nu een ploeg van Kitty Hawk eraan werken. 

Het bordje "Starfish Ln" was gestolen en dat blijkt vrij vaak te gebeuren. Het is een leuke naam van de straat waar ons huisje aan ligt, maar om dat dan midden in de nacht te gaan stelen? Wat een vreemde mensen zijn er toch op de wereld.

Net voor tweeen zijn we terug op het strand. Ik zet mijn nieuwe stoel op en lees heerlijk ontspannen in de halve ligstand. Rick heeft zijn drone mee en maakt daar allerlei foto's en filmpjes mee. Het geluid van de golven doet me bijna in slaap vallen!

Ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk vind in bikini op de foto te gaan, maar dit ben ik, niet ver van de zestig verwijderd. Het is moeilijk dat lichaam van twintig jaar geleden niet meer te hebben, maar ik leef zo gezond mogelijk. 

Onze parasol is de tweede van rechts

Voor we het weten is het tijd om ons te gaan opfrissen. We willen voor het avondeten nog even naar Kitty Hawk Kites. Die winkel heeft iedere vlieger, die je je maar kunt wensen. Rick wil er morgen een op het strand oplaten. We kopen de benodigheden daarvoor en een nieuwe bij en kolibrie spinner voor op het deck. 

Ons restaurant voor vanavond wordt Mulligan's, net als de eerste avond. We hebben toen ons lesje geleerd dat je vroeg moet zijn om niet eeuwig op een tafel te hoeven wachten. Wij zijn er om half zes en krijgen meteen een tafel op hun terras. Al heel gauw zijn alle tafels bezet.

We delen de krab ballen als voorafje, die vonden we vorige week ook heerlijk. Dan smul ik van die ongezonde maaltijd waar ik het eerder over had. De gebakken soft shell krabbetjes hier zijn zo verrukkelijk en er zit maar een heel klein beetje beslag omheen. Ik eet het met de komkommersalade, lekker fris erbij. 

Rick heeft de gestoomde garnalen en een portie gefrituurde uienringen. Het zou weleens kunnen dat daar ook een paar van hun weg naar mijn mond vonden, maar daar is geen bewijs van. Al met al genieten we! 

Als we vertrekken staat er al een lange rij tot buiten te wachten. We aten voor ons doen erg vroeg, maar dat liever dan eindeloos wachten terwijl je trek hebt. En zo is het alweer onze een na laatste nacht hier. Deze reis was een heel goed idee, misschien gaan we later dit jaar nog eens deze kant op.

PS: Ik zie heel veel bezoekers in mijn teller, iedere reactie is heel erg gewaardeerd. Wie leest hier mee? En als je reageert alsjeblieft niet anoniem. Ik ben niet anoniem dus er is geen reden waarom jij dat moet zijn. Geef desnoods een gefingeerde naam, zodat ik niet @anoniem hoef te schrijven.