Over maandag

Rick staat al om half zeven op. Ik ben eigenlijk ook al wakker, maar doezel nog een uurtje. Ik weet altijd wanneer ik echt op moet staan, want dan gaan mijn gedachten kanten uit, die ik niet wil. 

Over het algemeen merk ik dat ik mentaal best "normaal" ben, maar het feit dat ik niet weet wanneer we Kai weer zullen kunnen zien valt me moeilijk. Het is een ding als het zou kunnen, maar het kan gewoon niet voor onafzienbare tijd. Ook maken de meisjes allebei een moeilijke tijd door.

Eenmaal beneden maak ik ontbijt met een kleine mok koffie en de rest van mijn Anita's maaltijd van gisteren. In de zon zittend op het deck, omringd door bloemen, verdwijnen de negatieve hersenspinsels naar de achtergrond. 

Voor Rick aan het werk gaat halen we zoals gewoonlijk koffies van Starbucks. Daarna gaan we even de Giant in voor wat boodschappen. Die is heel rustig zo vroeg, dus het gaat snel. 

Rick heeft vandaag een heel drukke dag en ik zal hem maar een paar keer zien. Ik doe drie kwartier cardio en maak me dan klaar voor personal training. 

Deze "sportschool" in de garage is zo goed opgezet. Het halve uur gaat weer heel snel voorbij. Met die machine op de foto kun je alle spiergroepen trainen. 

Op weg naar huis ga ik weer eens kijken bij de tuin van de mannen op de hoek van de straat achter ons. Veel is aan het uitbloeien helaas, maar ik krijg een paar foto's. 

Terwijl ik mijn brein train met Elevate en Boggle komen de kolibrietjes ook langs. Op de foto is het niet echt te zien, maar er is een nieuwe kolibrie. Het is een jong mannetje waarbij de rode veertjes op zijn keel pas beginnen te groeien. 

Om half een ontmoet ik Chris aan de overkant en we lopen naar Vienna om in het park daar te gaan lunchen. Geen van beiden hebben we eraan gedacht om de radar te checken, want meestal komt onweer pas later op de dag en het is compleet zonnig als we op pad gaan, maar al gauw pakken donkere wolken zich samen. 

Het wordt steeds donkerder, maar blijft vooralsnog droog. Chris haalt haar salade van Chopt en ik die van mij van Panera. Gelukkig kunnen we in het park beschut zitten, want we zitten nog niet of het dondert en niet veel later plenst het. 

We zitten het onweer uit en als het droog lijkt te gaan blijven lopen we terug. Het blijft wel donderen in de verte en we hopen dat we om drie uur, wanneer we allebei een reservering hebben, zullen kunnen zwemmen. We nemen afscheid met de belofte dit vaker te gaan doen. 

Terwijl ik naar huis loop zie ik dat baan 1 vrij is gekomen om vijf uur. Gauw reserveer ik die voor het geval ik om drie uur niet kan gaan. Als dat laatste wel het geval is besluit ik de vijf uur reservering ook te houden.

Het zwembad ligt om vijf uur in de schaduw en het is best koel. Toch lees ik het halve uur chillend in het water. Volgende keer dat ik zo'n late reservering heb ga ik zwemmen. Toch vind ik het wel leuk om twee keer per dag te gaan. We hebben nog maar twee weken, dus ik ga het vaker proberen. 

Na Ricks drukke dag ontspannen we even met de puzzel en bereiden dan een makkelijke maaltijd van krabcakes, bloemkool "tots" en spinazie. Het is simpel, maar lekker. 

Mijn Fitbit teller staat vandaag op meer dan 21000 stappen. Dat aantal heb ik volgens mij al een tijd niet gehaald. Mijn voeten gaan dus omhoog en ik zal wel wat tv kijken, maar dat is op het moment saai, want er wordt niets nieuws opgenomen. Hopelijk vind ik mijn bed net als gisteren vroeg, want dat bevalt me eigenlijk heel goed.