Over donderdag

Vandaag is de enige dag deze week dat ik geen zwembad reservering heb. Zodra ik wakker ben kijk ik of er banen open zijn. Ik vind er zelfs twee redelijk dicht bij elkaar qua tijd en reserveer beiden. Het belooft een heel warme dag te worden dus een uur in het koele water staat me wel aan.

Rick wil vandaag vroeg aan de slag en we halen meteen koffies van de Starbucks hier dichter bij. Er is geen tijd om Pokemon Go te spelen en ik vind het ook wel goed. Zo kan ik mijn stappen bijeen krijgen voor ik naar Sharon moet voor personal training. 

Om kwart over tien rijd ik bij Sharon voor. Behalve dat het goed voor mij is om twee keer per week gewichten te heffen, is het sociale kant van dit halve uur ook wel erg fijn. Sharon is bepaald geen zachte heelmeester, maar we praten tijdens de oefeningen veel. We weten dan ook vrijwel alles van elkaars families af. Onze kinderen zijn ongeveer dezelfde leeftijd wat ook veel gesprekstof oplevert.

Terug thuis rust ik even uit voor ik de douche opzoek. Onderstaand kolibrietje is de enige, die er eens rustig voor gaat zitten. De anderen drinken allemaal fladderend. 

Rick vraagt of ik zijn lunch wil halen. Hij heeft maar weinig tijd. Ik rijd dus Vienna in en haal eerst mijn salade van Subway op en dan die van Rick van Cava. Gelukkig kan Rick zich even lostrekken en eten we samen op het deck. 

Mijn eerste zwembad reservering is om twee uur. Ik wil deze zomer tien kilometer gezwommen hebben en moet daar nog twee van. Ik zwem dus eerst een halve kilometer. Als ik iedere dag baantjes had getrokken zou ik natuurlijk veel meer kilometers bijeen hebben, maar het luie lezen in het water is te verleidelijk. 

Om half drie worden we het water uitgefloten en mijn volgende reservering is voor drie uur. Ik heb geen zin om voor die korte tijd terug naar huis te gaan. Ik speel wat Pokemon Go en sta dan als eerste in de rij om weer naar binnen te gaan. Dit keer lees ik het hele half uur. Ik ben een nieuwe serie van Pamela Kelley begonnen en die boeken lezen lekker weg.

De rest van de middag gaat snel voorbij en voor ik het weet komt Rick uit zijn hol, zoals hij het zelf noemt. Het is donderdag, dus happy hour met Chuck en Christine tijd. We hebben dat drie weken niet gedaan en zien ernaar uit.

We besmeren wat toastjes met de verrukkelijke zalm dip, die ik bij Whole Foods heb gevonden, en gaan dan met onze drankjes de basement in. Het is altijd weer leuk om de bar voor deze gelegenheid te gebruiken. Iedere keer hoop ik dat we snel weer mensen in persoon zullen kunnen ontvangen.

Het wordt zoals altijd een gezellig uur. Net na zevenen nemen we afscheid. Rick en ik hebben ons eten al online besteld om om half acht klaar te zijn. Dat is het inderdaad bij Passion Fin voor mij en District Taco voor Rick.

Passion Fin is altijd zo'n traktatie, ze maken al hun sushi rollen ook zonder rijst. Ook hebben ze een heerlijk soft shell krab gerecht. Ricks taco's zien er okay uit, maar ik ben niet zo'n Mexicaans eten fan. Alleen BarTaco vind ik echt lekker.

Alle beweging van vandaag heeft me moe gemaakt. Hopelijk slaap ik daar goed door. Allemaal een fijne vrijdag gewenst!