Over net op tijd zwemmen

Gisteravond hebben we de extra deken van ons bed gehaald. Die is te warm voor de zomer, die nu echt gearriveerd is. We hebben heerlijk geslapen en staan rond zeven uur op.

Behalve mijn gewoonlijke paddenstoelen en spinazie doe ik ook overgebleven tomaatjes en zwarte olijven van gisteren in de pan. De tomaten zijn er wel lekker bij, maar ik vind uit dat olijven niet mijn ding zijn 's ochtends. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt ren ik op de plaats op het deck. Ik heb al 4500 stappen bijeen als we op pad gaan naar Starbucks. Nadat we onze koffies hebben opgehaald zet Rick me thuis af.

Hij gaat naar zijn vroegere kantoor in Chevy Chase, Maryland. Dat kantoor wordt na vandaag gesloten. Veel van Ricks vroege Microsoft jaren speelden zich daar af en hij en een aantal "oudere" collega's gaan afscheid nemen. 

Na mijn cardio afgemaakt de hebben doe ik een pittige krachttraining voor mijn onderlichaan. De Leap Fitness Group apps zijn fantastisch. Ik ben zo druk bezig dat ik het niet merk dat de sessie 25 minuten duurt. Daarna doe ik een stretchroutine van dezelfde groep en heb het gevoel goed bezig te zijn geweest. 

Voor ik verder ga met de dag doe ik de was en was mijn haar. Dan rijd ik naar Fairfax waar ik van plan ben de Trader Joe's en Total Wine & More te bezoeken. 

Om de zoveel tijd vind ik het leuk bij Trader Joe's rond te kijken, maar meestal kom ik er met lege handen weer uit. Ik vraag op Facebook wat mensen er zoal kopen en dat blijkt heel wat te zijn. Er zitten dingen bij die ik ook erg lekker zou vinden. Binnenkort moet ik dan maar nog eens gaan. 

Bij Total Wine werk ik een lijstje van Ricks bier wensen af en neem mijn favoriete Brancott sauvignon blanc mee. Als laatste ga ik naar het postkantoor en verstuur daar haar graduation cadeautje naar mijn Canadese nichtje. Internationaal verzenden, zelfs alleen maar naar Canada, is altijd zo idioot duur!

Eerst wilde ik een poke bowl gaan halen als lunch, maar op de radio hoor ik dat er na tweeen onweersbuien worden verwacht. Ik wil daarvoor zwemmen en bedenk dat ik ingredienten heb om thuis te eten. Ik snijd wat Perzische komkommers in reepjes en beleg bloemkoolbrood met uit Michigan meegebrachte brie met champignons. Lekker!

Ik houd van lelies

Zodra ik klaar ben maak ik me klaar voor het zwembad. Daar kom ik om een uur aan en begin meteen aan mijn baantjes. De muziek staat uit, want de lifeguards willen donder kunnen horen. Ik zie de donkere wolken naderen en bedenk me dat ieder baantje mee is genomen. 

Wonder boven wonder haal ik de kilometer. Letterlijk een minuut nadat ik uit het water ben horen we een flinke donderslag. Een blik op de radar laat zien dat er een zware onweersbui nadert. Ik haast me naar huis en ben net op tijd binnen voor het losbarst. 

Het is een stuk koeler als het weer droog is. Ik laat de achterdeur open om wat frisse lucht binnen te laten. Voor mijn Oud en Nieuw foto kies ik een oude klomp en een nieuwe klomp. Nog drie dagen en dan is er een veel makkelijker thema. 

Rick heeft een borrel na het afscheid nemen van het kantoor. Ik neem alvast een snack van paling en laat met moeite de andere helft voor Rick liggen. Stiekem hoop ik dat hij al zoveel gegeten zal hebben dat hij er geen trek meer in heeft. 

En dat blijkt het geval. Ik eet met smaak de andere paling op. Dan bestel ik Chinees om te laten bezorgen. Rick heeft al genoeg gegeten tijdens zijn happy hour met (ex) collega's. 

Het is maar goed dat dat het geval is, want Rick merkt weer eens hoe het is om bij de hoofdstad van de VS te wonen. De ringweg rond Washington is afgesloten omdat de president terug naar het Witte Huis wordt gebracht. Gelukkig zijn er meerdere bruggen over de Potomac Rivier (maar niet genoeg!). Tegen negenen komt Rick eindelijk thuis na een rit van bijna anderhalf uur (gewoonlijk een half uur).