Dag 8 Londen en Parijs: Over drie musea

We zijn allebei om half acht wakker. We maken ons op ons gemak klaar, want we moeten pas om half tien bij de Conciergerie zijn. 

We gaan weer ontbijten bij Cafe Le Royal, want we weten dat zij ook andere dingen dan de Viennoises serveren. 

Ze zijn echter niet erg flexibel. Ik wil graag champignons, gerookte zalm en een gepocheerd ei bestellen. Samen net zo duur als een gerecht, maar nee, dat zijn "extra's" en die kunnen niet apart besteld worden. 

De "yes, of course" cultuur van de VS bestaat hier duidelijk niet. Ik had het al verwacht en vind het wel vermakelijk. Dan neem ik wel spiegeleieren met kaas en bacon, ook lekker. 

Na het eten lopen we langs de Rue de Rivoli en o.a. Samaritaine naar Ile de la Cite. We komen precies op tijd bij de Conciergerie aan. 

We krijgen een histopad en volgen zo de rondleiding. Ik herinner me van zes jaar geleden dat die heel interessant is. 

Dat is het geval en we leren van alles over de gevangenis en vooral het lot van Marie Antoinette, die hier haar laatste dagen doorbracht. 

Een uur en een kwartier later hebben we alles gezien en beluisterd. We gaan op zoek naar een café en dat wordt St. Andre. 

We nemen beiden een café au lait en blijven een tijdje zitten. Dan zetten we onze tocht voort naar het Centre Pompidou. 

Via het mooie stadhuis lopen we erheen. Volgens mij ben ik nog nooit in het Centre Pompidou geweest of het moet vele jaren geleden zijn. 

Mijn familie hield (en Rick houdt) niet van abstracte kunst, maar Maria is wel geïnteresseerd. Ik zie mijn kans dus schoon. 

We besluiten eerst te gaan eten bij Paris Beaubourg vlakbij het museum. We kiezen beiden een heerlijke uiensoep, want het regent weliswaar (nog) niet, maar is wel waterkoud. 

Na het eten lopen we naar het museum. Daar kunnen we zo naar binnen. Weer eens geluk, want als we vertrekken staat er een enorme rij. 

We nemen de roltrappen naar de vijfde verdieping en zijn daar meer dan twee uur kwijt aan het bekijken en lezen van de werken.

We zijn het erover eens dat dit museum onze verwachtingen overtrof. Na al deze indrukken hebben we wel weer zin om wat te gaan drinken en dat doen we bij Le Cirque. 

Kandinsky

Kandinsky

Piet Mondrian uit Amersfoort waar ik naar school ging 

Om vijf uur hebben we een reservering voor de Orangerie. We hebben geen zin dat hele stuk in de koude regen te wandelen en nemen een taxi. 

Die omzeilt bekwaam de protesten en politie en onderweg hebben wij een heel gesprek over van alles en nog wat. 

Als ik de chauffeur vraag hoe lang de rit naar Charles de Gaulle vliegveld is heeft hij door dat we daar binnenkort heen moeten. 

Hij geeft mij zijn visite kaartje en biedt aan Maria op zondag en mij op woensdag weg te brengen. Dat is handig, maar ook hij wil contant betaald worden. Ik ben voor de zoveelste keer blij met mijn meegebrachte euro's. 

Bij de Orangerie zijn we blij kaartjes voor vijf uur te hebben, want de rij zonder reservering is zeker een uur lang. Wij zijn er met onze kaartjes voor vijf uur zo binnen. 

En dan zijn we teleurgesteld. Misschien is het omdat het Centre Pompidou zo geweldig was of door het druilerige weer, maar het valt allemaal tegen.

De speciale tentoonstelling van Matisse in de jaren dertig, de andere schilderijen en als laatste de panelen met de waterlelies van Monet ook, het kan ons niet bekoren. 

Met Rick zes jaar geleden vond ik juist die waterlelie panelen prachtig. Is het omdat we Musee d'Orsay al hebben gedaan of misschien het sombere weer. De panelen zij vandaag donker en saai.

Iets meer dan een half uur nadat we binnen kwamen zijn we klaar met dit museum. Door de druilerige Jardin des Tuileries lopen we terug naar ons hotel. 

Er is veel politie en we moeten omlopen omdat Rue de Richelieu is afgezet. Jammer genoeg voor de demonstranten heeft het hooggerechtshof van Frankrijk de beslissing van Macron goedgekeurd. 

Wij willen vanavond ver van de protesten blijven en ik vraag om een aanbeveling voor een restaurant aan de aardige receptioniste en het wordt Le Mesturet.

Dat is een heel goede keuze en misschien wil ik hier nog eens eten. Mijn voorafje is een soort quiche van escargots en champignons. Heerlijk!

Maria heeft de pompoensoep en dan de kip. Mijn hoofdgerecht is Zander filet (vis) met spinazie en een saus met hazelnoten. Zo lekker, we smullen beiden.

Na het eten lopen we terug en horen nog heel wat politie sirenes. Hopelijk gaat dat niet tot laat door. Wandelend door de stad zagen we veel graffiti van de protesten gisteren. 

Morgen is Maria's laatste dag hier en Kai en Raquel zullen aankomen. Deze reis gaat zo snel!