Dag 2 Londen en Parijs: Over de kerken

 Tot mijn verbazing ben ik eerder wakker dan Maria. Ik ben om vijf voor acht helemaal uitgeslapen en maak me vast klaar voor de dag.

Als ik de badkamer uitkom is Maria ook op en zodra zij klaar is lopen we naar Cafe Salt & Pepper. Het ontbijt beviel ons daar gisteren goed.

Dit keer nemen we beiden de eieren op toast en ik bestel er tomaat en champignons bij. Met een amandelmelk latte is het een heerlijk begin van de dag.

Maria is haar horloge op de kamer vergeten en ik wacht buiten in de zon op haar. Als het weer zo blijft hebben we alweer enorm geluk. 

Onze eerste bestemming van vandaag is Westminster Abbey. We lopen er via Leicester Square en Travalgar Square heen. 

Bij de Horse Guards hebben we het geluk de ceremonie, die de paarden in hun hokjes leidt, mee te maken. 

Dan lopen we naar de Abbey waar we om kwart over tien in de rij aansluiten. Gelukkig is het mooi weer, want het duurt iets meer dan een uur voor we binnen zijn. 

Terwijl we in de rij staan bezoeken we St. Margaret's Church naast de abdij. Een mooi kerkje met klassieke en moderne glas in lood ramen. 

Om half elf lopen we de abdij binnen. We krijgen een koptelefoon en audiotour aangereikt, maar ik heb geen geduld om alles te gaan luisteren. Maria gelukkig ook niet, want het is zoveel en de Nederlander vertelt zo langzaam. 

Na een uurtje hebben we het wel gezien en nemen een taxi naar Ye Old Cock Tavern dichtbij St. Paul's Cathedral. 

Daar bestelt Maria de fish and chips en ik het kaasplankje met drie soorten Britse kaas. Het is gezellig en lekker. 

De pub ligt maar een paar blokken van St. Paul's Cathedral, onze volgende stop. We kijken rond in de kerk en gaan dan omhoog naar de Stone Gallery. 

Alleen raak ik tot mijn schrik helemaal buiten adem en krijg hartkloppingen. Dat heb ik nog nooit gehad met het beklimmen van trappen! 

Maria will bij me blijven, maar ik zend haar door en iedere keer dat ik wat op adem ben beklim ik nog een trap. Ik ben heel blij als ik de Stone Gallery bereikt heb. 

Maria gaat naar de bovenste galerij, maar dat is mij teveel. Ik loop naar beneden en neem plaats op een bankje, luisterend naar de orgelmuziek. 

Vervelend is wel dat ik het nu somber inzie voor het beklimmen van de Eiffel toren. Misschien moet ik Maria maar alleen laten gaan. 

Dit snel buiten adem zijn heb ik sinds ik Covid had, maar hoopte dat het wat beter zou zijn met veel trappen lopen thuis. 

Een half uurtje later is Maria weer beneden en we verlaten de kerk, die inmiddels gesloten is voor een Paasdienst. Het is allemaal precies goed gegaan met de kerken vandaag.

Na al dat geklim hebben we wel zin in een drankje. The pub Ye Old Bell is daar al meer dan 300 jaar. Hij is begonnen door Sir Christopher Wren, de architect van St. Paul's Cathedral, voor de vrijmetselaars. 

Maria neemt een groene thee en ik een Aperol Spritz. We genieten van onze rust, maar hebben nog een paar uur voor het avondeten. 

Maria vindt mijn suggestie om naar Covent Garden te lopen erg leuk. Daar is het een drukte van jewelste. 

Onderweg gaan we de originele Twinings winkel binnen, maar vinden er niets van onze gading 

We kijken een tijdje naar wat straatartiesten en dan hebben onze voeten het helemaal gehad! Gelukkig is het hotel nu nog maar tien minuten lopen.

Daar trappen we meteen onze schoenen uit en gaan wat uitrusten. Net na zessen roepen we een Uber om ons naar Kaia te brengen. 

Daar hebben we met mijn Canadese neef en zijn vriendin afgesproken. Dit is al de vierde keer in een jaar tijd dat ik A. zie, wel grappig.

Wij zijn er als eersten en krijgen een tafel toegewezen. Hun bus had wat vertraging, maar niet veel later lopen A. en M. binnen.

Het wordt een lekkere en heel gezellige maaltijd in dit Aziatische restaurant. Ik heb wat voorafjes en de anderen een voorafje en een poke bowl. 

Het gesprek gaat over van alles en nog wat. Ik vind het zo fijn dat deze midden twintigers het leuk vinden om met ons van hun ouders' leeftijd uit eten te gaan.

Tegen achten roepen wij een Uber en nemen afscheid van A. en M.. Een kwartiertje later zijn we terug in het hotel. 

Maria blijft op de kamer, maar ik ga net als gisteren dit blog in de bar van het hotel schrijven. 

Dan ga ik ook naar boven, want mijn bed roept mijn naam. Het was weer een volle en leuke dag. Vandaag heb ik 15453 stappen gelopen.