Over een leuke monumenten rondleiding

Rick staat om half zeven al op, want hij gaat vandaag naar kantoor, en daardoor word ik ook wakker. Ik blijf nog even liggen, maar de zon schijnt en ik heb goed geslapen. Om zeven uur sta ik ook naast mijn bed. 

Zo ben ik fijn vroeg. Rick vertrekt om half acht en ik smul van mijn ontbijt. Dan doe ik drie kwartier cardio, want ik heb vanmiddag een rondleiding en zal dan ook genoeg stappen zetten. Als ik klaar ben trakteer ik mezelf op een nitro brew van de Starbucks in het Pan Am Center. 

Zo'n vroege ochtend bevalt me heel goed. Ik besteed een flink uur aan Duolingo. Daarna vouw ik de was op en ruim de afwasmachine uit. Dan ga ik bedenken wat ik als lunch kan maken, want ik heb geen zin om iets te halen. 

Het wordt bloemkoolbrood met een blikje zalm in kruidensaus en een bakje spinazie. Het smaakt me prima en ik ben net op tijd klaar voor de "lunch" met Judith, die vandaag wat vroeger dan gewoonlijk is. Het is weer gezellig en het uur vliegt om. 

Na Orion uitgelaten te hebben maak ik me klaar om naar de stad te gaan. Ik loop naar de metro en er staat al een trein te wachten. Die neem ik tot het McPherson Square station. En zo sta ik opeens weer midden in de hoofdstad van de VS. 

Aan de overkant is het Eye Street Cafe. Daar haal ik een flesje water en maak gebruik van hun wc. Dan loop ik naar de Old Ebbitt Grill. Ik heb vandaag voor dat restaurant afgesproken, want het is makkelijk te vinden. 

Terwijl ik die kant opga zie ik de Koreaanse president met allerlei politie begeleiding wegrijden. Die bezoekt vandaag en morgen president Biden. Daarom is alles rond het Witte Huis afgezet en ik moet omlopen om naar de Old Ebbitt Grill te komen. 

Mijn gezelschap van vanmiddag is wat verlaat, maar rond kwart over drie komen ze aanlopen. Ze zijn net met de trein vanuit New York gekomen. Ik maak kennis met het gezin S., vader, moeder en drie zonen. Ze zijn allemaal meteen erg geinteresseerd en dat vind ik altijd de leukste rondleidingen. 

We moeten met een grote boog langs de voorkant van het Witte Huis lopen en de achterkant moeten we van nog verder weg bekijken. Gelukkig zijn er ook andere mooie gebouwen te bewonderen langs 17th Street, waaronder de "Old Executive Building" hieronder. 

Na het Washington Monument lopen we naar het Tweede Wereldoorlog monument. Daar is heel goed te zien hoe groot de monumenten in de stad zijn. Op foto's kun je dat grootse niet goed weergeven. Het is aangenaam wandelweer en af en toe kan de jas zelfs uit. 

Via de Reflecting Pool, die zijn naam weer eer aandoet na een tijdje droog te hebben gelegen, wandelen we naar de Vietnam "Muur". De soberheid daarvan met al die namen erop maakt duidelijk indruk op iedereen. De jongens hebben dan ook heel veel vragen. 

De kinderen hebben Night At The Museum 2 gezien en daarin komt Lincoln tot leven. Ze vind het dus heel leuk om het monument in het echt te zien. Van hieruit is het uitzicht over de Mall ook zo mooi. 

Die Koreaanse president zorgt ervoor dat we het Koreaanse Oorlogsmonument niet mogen bezoeken. Ik lees online dat beide presidenten er gaan zijn. Dat verklaart de veiligheidsmaatregelen, die heb ik nog niet eerder zo gezien. 

Wij moeten dan ook een heel stuk omlopen om bij het Tidal Basin te komen. Overal staan Secret Service agenten. Gelukkig kunnen we het Martin Luther King Jr. Memorial en het Franklin Roosevelt Memorial wel zonder problemen bezoeken. 

De familie kiest ervoor niet helemaal rond het Tidal Basin te lopen en het Jefferson Memorial enkel van verre te bekijken. Ik slaak stilletjes een opgeluchte zucht, want dat is altijd een hele wandeling en het is al na zessen. 

Terug bij het Tweede Wereldoorlog Monument neem ik afscheid van het gezellige gezin. Het was een rondleiding met obstakels, maar ze vonden het erg leuk. Dat is altijd weer fijn om te horen. 

Rick is intussen in de stad en hij komt me naast het Tweede Wereldoorlog Monument ophalen. Gelukkig is de hoofdweg niet afgezet vanwege het presidentiele bezoek, dus we rijden gewoon langs het Koreaanse Oorlogsmonument. Ik zie president Biden daar staan, de eerste keer dat ik hem in het echt zie.

Mijn  Fitbit laat zien dat ik vandaag meer dan 23000 stappen heb gelopen. Ik ben dan ook dankbaar voor mijn luie stoel. We bestellen eten van Viet Aroma, altijd weer heerlijk Vietnamees eten. 

Morgen komen Chuck en Christine en we zien allemaal enorm uit naar de kleine week met hen.