We zijn allebei om kwart voor zeven wakker, vijf minuten voor de wekker afgaat. Het duurt niet lang voor we bepakt en bezakt zijn.
Dan gaan we naar beneden, waar ik ontbijt eet en Kai thee drinkt. Het gaat allemaal vlot en om tien over half acht zijn we beneden met onze bagage.
Bij het uitchecken krijg ik nog een compliment dat ik zo goed Frans spreek en dan is het wachten op de taxi.
Die komt keurig om vijf voor acht en ik neem met moeite afscheid van Kai. Waarom zijn onze kinderen allemaal letterlijk uitgevlogen? Het helpt te weten dat we hem in juli weer zullen zien.
De rit naar Charles de Gaulle neemt bijna een uur in beslag vanwege het verkeer. Eenmaal daar neem ik hartelijk afscheid van de heel vriendelijke taxi chauffeur.
Het is even zoeken waar de United balies zijn, maar dan heb ik met Premier Gold zo mijn tas afgegeven. Hierna mag ik de Priorite No 1 volgen en ben daarmee zo door de paspoort controle. Nu kan ik naar de Star Alliance lounge.
Deze is honderd procent beter dan die op Schiphol! Er is een vers warm en koud ontbijtbuffet, drankjes waaronder mousserende wijn en meer. Natuurlijk heb ik al ontbijt op, dus ik schep wat kaas en champignons op een bordje. Een glaasje brut gaat er ook goed in. Zo is het al snel elf uur.
Niet wetend hoe lang de rij voor de veiligheid controle zal zijn neem ik daar ruim de tijd voor. Niet nodig, want ook hier heb ik voorrang.
Ruim op tijd ben ik bij de gate en sluit aan in de rij voor Boarding Group 1. Even staan voor de lange zit is wel fijn.
De vorige keer dat Rick en ik op Charles de Gaulle waren, zo'n zeven jaar geleden, vonden we het een naar vliegveld.
Mijn verbazing was dan ook groot toen ik laatst hoorde dat CDG tot derde fijnste vliegveld ter wereld was verkozen. Na mijn ervaring van vandaag snap ik dat wel.
Mijn zitplaats is een gangpad plaats in Economy Plus (extra beenruimte). Er zit niemand in het midden wat heel fijn is.
Al gauw wordt er lunch rondgebracht en ik kies de kip. Die is ontzettend lekker en de truffel chocolaatjes als dessert helemaal.
Met Duolingo Arabisch, woordspelletjes en meer gaat de tijd best snel. Voor ik het weet bereiken we het Noord Amerikaanse continent. Ruim een half uur vroeger dan het schema landen we al op Dulles. Gelukkig had ik wifi en kon Rick waarschuwen.
Met de "people mover" worden we naar de hoofdterminal gebracht. Daar gaat het met Global Entry heel snel bij immigratie en als ik daaruit kom is mijn tas er al! Ik zie Rick meteen en het is een fijn weerzien.
We zitten al in de auto op het tijdstip dat de vlucht eigenlijk aan zou komen! Het valt me op dat de natuur in die paar weken enorm geexplodeerd is. Alles is helemaal groen, de dogwoods en azalea's bloeien. Het is een genot Vienna binnen te rijden.
Ook onze achtertuin ziet er prachtig uit. Het weer is ook schitterend en zal de komende dagen lekker warm worden. Nu zit ik met mijn lieve hondje aan mijn voeten dit blog te typen.
Straks haalt Rick wat Japans eten voor mij en dan eens kijken hoe lang ik het volhoudt. In Parijs had ik nu al in bed gelegen.
2 reacties:
En dan zit het er alweer op. Maar wat een leuke reis en vooral in Parijs heb je er alles uit gehaald. En fijner afscheid nemen in de wetenschap dat je Kai snel weer ziet.
Grappig hoe snel de natuur op dit moment gaat (hier niet hoor) en alles er ineens anders uitziet bij thuiskomst.
Nu lekker genieten van je man en hond en eigen vertrouwde omgeving!
@Petra- met warme dagen als vandaag bloeit alles in een keee
Een reactie posten