Voor de verandering ben ik wel echt wakker als Rick om kwart voor zeven opstaat. Ik volg een kwartiertje later. De regen klatert op het dak en het is koud genoeg dat het op sommige plekken aan de grond bevriest.
Na mijn lekker warme ontbijt en een kop koffie begin ik aan mijn stappen. Rick neemt de tijd boven en ik heb al meer dan 6000 stappen bijeen als we op weg naar Starbucks gaan. Gelukkig zijn de wegen gisteren behandeld en is er geen gladheid.
Voor ik naar personal training vertrek doe ik een half uur op de Scoop en dan is het wel weer genoeg cardio voor vandaag. Door de stromende regen rijd ik naar Sharons huis. Gelukkig is het in haar garage behaaglijk warm.
Het halve uur gaat snel en na afloop masseert en strekt Sharon me meer dan gewoonlijk. Ik heb ontzettend veel pijn vandaag. Het zal wel een combinatie van weer en veel gebruik en strekken zijn.
Thuis doe ik hetzelfde als vorig jaar: een bowl met snacks voor de bezorgers voor het huis neerzetten. Vooral op dagen als vandaag lijkt me dat een fijne lekkernij voor ze.
Rick belt. Hij is naar de dokter geweest voor wat hij dacht dat een probleem met zijn schouders was. De dokter zag de oorzaak echter meteen: carpaal tunnel syndroom. Niet verwonderlijk met alle tijd, die Rick op zijn computer besteedt.
Al voor ik naar de nagelsalon vertrok heb ik een bestelling voor pho gedaan van Roll Play Grill. Die wordt zoals ik had verzocht keurig om half een bezorgd. Met dit weer is pho mijn favoriete lunch.
Na het eten ga ik naar boven om orde te scheppen in de chaos van cadeautjes, die in onze sportkamer liggen. Ik geef iedereen een doos en doe hun cadeaus daarin. Zo is het makkelijker inpakken (hoop ik althans). Ik pak vandaag niets in want ik heb teveel pijn.
Beneden doe ik zilverkleurige kerststickertjes op mijn nagels. Het is altijd best een heel gedoe met dat gepriegel met pincet en stickertjes. Ik vind het leuk geworden.
Mijn energie is op en ik ga op mijn stoel zitten met een deken over me heen. Voor het eerst dit seizoen zet ik een Hallmark film aan. Die zijn altijd zo leuk en voor ik het weet komt Rick weer binnen wandelen.
Om half zes hebben we ons wekelijkse happy hour met Chuck en Christine. Intussen laten Rick en ik Indiaas eten bezorgen. Het bevalt ons heel goed tijdens het happy hour te eten. Zo kunnen we wat langer kletsen en we nemen pas om zeven uur afscheid tot het nieuwe jaar.
En nu ga ik verder naar Hallmark films kijken. Ik was vergeten hoe leuk ze zijn!
5 reacties:
Wat een lief idee om zo’n schaal met snacks klaar te zetten voor de bezorgers!
Vervelend voor Rick. Moet hij uiteindelijk geopereerd worden aan dat carpaal tunnel syndroom ?
Ik ben momenteel “verslaafd” aan de Hallmark Kerstfilms. Sinds ik fulltime thuis ben heb ik meer tijd en kan ik er meer van genieten. De mega overdreven Kerstversieringen in de huizen en de dorpjes vind ik geweldig………. in het eerste shot weet je al hoe de film eindigt 😊.
Fijn weekend!
Wat lief, de snacks voor de bezorgers. Ze zijn vast blij met de blijk van waardering.
Ah vervelend voor Rick. Mijn moeder is hier onlangs aan geopereerd.
Hopelijk morgen een betere dag voor je!
De bezorgers zullen zo’n snack vast waarderen.
Pech voor Rick, wat gaan ze eraan doen?
Ik kijk nu ook vaak een kerstfilm ‘s avonds, alleen al voor de sfeer.
Terwijl wij gisterenavond nog een rondje liepen ging het ineens regenen, in een mum van een tijd was het spekglad overal. Gelukkig waren we vlakbij huis.
Fijne vrijdag.
Vervelend voor Rick :/.
Ik ben ook zo dol op de Hallmark kerstfilms. Het stelt niets voor, ik zou
inmiddels zelf het script kunnen schrijven, maar het is zo sfeervol en
ontspannend. Omdat ik op het moment alleen thuis ben, kan ik er ongebreideld
naar kijken, LOL.
@Reny - Ik weet niet of het tot een operatie gaat komen. Hij moet eerst een MRI.
@Petra - Hopelijk hoeft Rick niet geopereerd te worden.
@Anja - Ik weet niet wat ze eraan gaan doen. Hij moet eerst een MRI.
@Marion - Rick vindt ze soms ook leuk, althans ik betrap hem er soms op dat hij ook kijkt.
Een reactie posten