Over de laatste dag in Europa deze reis

We blijven tot acht uur liggen en hebben dit keer geen van beiden moeite om op te staan. Rick heeft voor de verandering ook prima geslapen. Ik werd wakker van de tram, wat een mooie laatste nostalgische herinnering aan logeren bij mijn opa en oma opriep. 

We pakken zoveel mogelijk in en nemen onze douches. Dan gaan we ontbijten. Ik zal mijn gemengde zaden hapje missen. We vinden deze Mercure een heel fijn hotel en als we nog eens in Den Haag gaan logeren zullen we dit hotel weer kiezen. 

Na het ontbijt lopen we nog even het centrum in. Bij Blokker vragen we of ze bagageweegschalen hebben, maar die kunnen alleen online besteld worden. We hebben er ook geen nodig, want bij DKMaxx kopen we een klein koffertje om het zwaarste spul in te doen. 

De volgende stop is Albert Heijn. Hier kopen we gewone Chocomel voor Katja en Kai en plantaardige Chocomel voor Saskia. Die laatste zal een leuke verrassing voor haar zijn. Verder gaat er Minty Moroccan Pickwick thee voor Rick mee en een paar zakjes Pepsels voor mij.

Dan vervult Rick zijn laatste wens op zijn lijstje: een heuse oliebol van een kraam eten. Hij kiest de rum-rozijnen bol en smult er van harte van. Rick is helemaal blij dat hij al zijn geliefde lekkernijen heeft kunnen verorberen. 

Terug in het hotel verdelen we de spullen over de diverse tassen en koffers. Alleen de heel breekbare dingen nemen we nog in een aparte tas mee. Die zullen we vanavond voorzichtig en beschermd inpakken. 

Rick gaat de auto halen en ik check uit. We laden alles in en gaan dan op weg naar Brussel. De rit verloopt vlot. We verbazen ons over de vele enorme molens die langs de weg staan. Sommige heel dicht bij bewoonde gebieden en we vragen ons af wat de bewoners daarvan denken. 

Alleen bij Antwerpen staan we een kwartiertje in de file. Om kwart voor een rijden we voor bij het Novotel. We slepen de bagage binnen en Rick gaat de auto wegzetten. Ik check helemaal in het Frans in. 

We hadden dezelfde kamer als vorige week gevraagd, maar die wordt gerenoveerd. Zicht op het plein lukt ook niet, maar ach, we zijn hier maar een nachtje. Als Rick terugkomt slepen we onze bagage naar de derde verdieping. 

Daar krijgen we onze kamersleutels en dezelfde man, die mij in het Frans beneden hielp, spreekt nu hardnekkig Engels. Dat gebeurt zo vaak, terwijl Rick ook best een mondje Frans spreekt. 

Onze kamer heeft wel een leuk uitzicht op een speciale wintertentoonstelling. Het zal in ieder geval rustiger zijn dan aan het plein. Het is vandaag heel erg druk in de stad. 

Het is inmiddels al bijna twee uur en we hebben flinke trek. We gaan eten bij La Chaloupe d'Or. Dat is een gezellige brasserie en we moeten even op een tafel wachten. Dan smul ik van de ajuinsoep en een garnalenkroket. Rick neemt de Luikse gehaktballen. 

Na het eten lopen we naar Manneken Pis, benieuwd hoe die er vandaag uit zal zien. Manneken Pis is gekleed als Sint Nicolaas, want dat wordt hier in Belgie vandaag gevierd. Hij is tenminste iets herkenbaarder dan vorige week. Wel grappig dat hij iedere keer weer wat anders aanheeft. 

Als we dan Manneken Pis gaan bekijken willen we ook Jeanneke Pis weleens zien. Onderweg ziet Rick een grote bierzaak, waar hij graag rond wil kijken. Helaas is die niet open, maar er staat dat ze over tien minuten terug zullen komen. Op de terugweg gaan we er dan wel weer langs. 

Jeanneke Pis hebben we vorige week maar net gemist. We waren bij het Delirium Village en zij staat in diezelfde steeg. Ik vind haar eigenlijk leuker dan Manneken Pis, hoewel die laatste natuurlijk iconisch is voor Brussel. 

We lopen terug en komen langs een gezellig kerstmarktje. Rick koopt een glas champagne voor mij en we kijken er even rond. Opeens realiseer ik me waar Barbapappa vandaan komt. Het standje verkoopt snoep, maar barbe a papa betekent suikerspin. Dat ik dat nooit eerder doorhad!

We lopen terug naar de bierwinkel en die is nog steeds dicht. Er staat een telefoonnummer dat Rick dan maar belt. Ze zullen er over een half uur zijn. 

Wij gaan dan nog maar even terug naar de Grote Markt. Daar lopen we Neuhaus binnen en bestellen ieder een bonbon. Ik vond degene, die ik vorige keer gratis kreeg zo lekker en Rick neemt er een met praline. De verkoopster geeft ze ons cadeau, zo aardig!

Op weg naar de bierwinkel hoort een van de politieagenten Rick over bier spreken. Hij vindt het duidelijk leuk om over Belgisch bier te praten en geeft Rick wat tips. Ik neem de gelegenheid waar te vragen of het straks wel veilig zal zijn op de Grote Markt. 

Er zijn namelijk honderden politieagenten op de been. Hij zegt dat ze vooral goed voorbereid zijn na de problemen na de wedstrijd van Marokko vorige week. Uiteindelijk merken we er niets van en zien na Marokko's overwinning slechts een paar mensen met Marokkaanse vlaggen om hun schouders. 

De bierwinkel is nog steeds gesloten en Rick belt weer. Vijf minuten later komen twee norse mannen de winkel openen. Rick vindt er van alles van zijn gading, inclusief een verlicht Delirium bord. Het was het wachten dus waar. 

Dan lopen we terug naar het hotel om die spullen weg te brengen. Nu is het winterlandschap verlicht, erg leuk om te zien. We gaan er geen kaartjes voor kopen, maar het ziet er leuk uit. 

We lopen naar de overkant van het plein en nemen plaats naast de open haard van de Brussels Grill. Daar bestelt Rick een bierproeverij en krijgt vier flinke glazen bier. Ik neem een negroni Seville, lekker. We kijken naar de wedstrijd Spanje-Marokko en hopen beiden dat underdog Marokko wint. 

Net voor zessen rekenen we af en lopen naar de Grote Markt voor het lichtspektakel. Dat is zo mooi! We zijn blij het voor de tweede keer te zien. De verlichting rond het hele plein is adembenemend. 

Gezien de drukte leek het me goed om vanmiddag al te reserveren, terwijl Rick fotografeerde. Dat deed ik bij Le Paon aan de Grote Markt. Daar genieten we ieder van een royaal met garnaaltjes gevulde tomaat. 

Dan heeft Rick het stoofvlees met frietjes en ik de mosselen Natuur. Het smaakt allemaal heerlijk en is een goede laatste maaltijd in Europa. 

Mijn energie is op en ik ga op bed dit blog schrijven, terwijl ik naar de wedstrijd Portugal - Zwitserland kijken. Rick gaat nog even naar het Delirium Cafe voor een paar van zijn favoriete biertjes. 

Morgenochtend moeten we vroeg uit de veren. Deze week was heel goed voor mij. Ik ben zo blij dat ik gegaan ben en zo dankbaar dat Rick mij in alles steunde. De goede herinneringen hebben de nare gevoelens helemaal uitgewist en ik kan thuis zonder "spoken" door met het kerstseizoen.