Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, december 27, 2022

Over een denderende dinsdag

Oei, die computerspelletjes zijn niet goed voor het op tijd naar bed gaan! Ook gisteravond gingen we pas om middernacht slapen. We staan daardoor pas om half negen op, maar ik heb wel heel goed gemaft en mijn pijnen zijn een stuk minder. 

Rick, Kai en Saskia eten kaneelbroodjes en kerststol als ontbijt. Dat is mij allemaal veel te zoet en ik bestel de egg white egg bites van Starbucks. De nitro brew komt weer met heel wat schuim, maar volgens de barista hoort dat zo. Nou, de andere Starbucks cafe's hebben dat nooit, maar goed.
Voor mijn cardio doe ik een half uur elliptische machine en een kwartier Scoop. Meer tijd heb ik niet, want ik heb om elf uur afgesproken bij Maria langs te gaan om haar kerstcadeautje te brengen. En nu komt het verhaal en lach niet te hard.

Voor ik naar Maria's brunch ging de achttiende kon ik haar cadeautje niet vinden. Overal gezocht, we dachten misschien per ongeluk weggegooid. Ik heb zelfs de al ingepakte kalenders voor Rick en Kai nog bekeken en die leken de grootte van de familiekalender te hebben. 

Gek genoeg had ik een familiekalender over, maar dacht dat ik die per ongeluk niet naar mijn zus had gestuurd. Dus daar ging die, naar mijn zus. Maar mijn zus bleek al een kalender te hebben. Het mysterie groeide.

Tot Rick op Kerstochtend zijn kalender opende. Wat bleek? Het was Maria's bureaukalender, die in dezelfde grootte envelop zat als de familiekalender zat. Mysterie opgelost, maar nu krijg ik straks een tweede bureaukalender. Ik ga die maar boven mijn bed zetten, want ik heb die reis ook gemaakt. 

Maria en ik gaan in haar woonkamer zitten en ik vertel haar het verhaal. De kalender heeft foto's van onze reis naar het noordwesten afgelopen april. Ik had niet verwacht dat Maria zo geemotioneerd zou zijn van mijn cadeautje. Ze heeft tranen in haar ogen. Zij vindt altijd dat ik meer moet doen met mijn fotografie, maar de markt is in dit gebied zeer verzadigd. 

We praten een uurtje bij en binnenkort gaan we over onze reis van komende april praten. We willen dan naar Londen en Parijs. Het blijft leuk om zo te plannen, al denk ik dat Maria in 2024 met haar vriend naar Oostenrijk zal gaan tijdens haar paasvakantie. 




De mannen zijn bezig aan Ricks Lego dubbeldekkerbus, die hij van Katja en Kai heeft gekregen. Verder heeft Rick hard gewerkt en alles opgeruimd en afgewassen. Het ziet er allemaal weer een beetje leefbaar uit tot het kleine engeltje komt. 

We eten thuis lunch, want er is nog genoeg over. Voor mij wordt het bloemkoolbrood met gerookte zalm en in plakjes gesneden Perzische komkommertjes. Die vind ik zoveel lekkerder dan gewone komkommer. 

Rick gaat na het eten aan de slag met de Arlo deurbel met camera. Die heeft hij van mij voor Kerst gekregen. Om dat te installeren moet de stroom uit. Dat betekent dat het huisalarm gaat piepen, maar goed, voor een uurtje is dat wel oke. 

Als de bel geinstalleerd is zijn we zeer tevreden, want nu zien we wie op de stoep staat en we kunnen met hen communiceren via de Arlo app. Maar het huisalarm besluit opeens dat we brand hebben in de garage en in de basement. Geen van beiden is gelukkig waar.

Vector belt ons en we vertellen dat er echt geen reden voor dat alarm is. Ze zeggen dat we het na een paar minuten zelf uit kunnen zetten. Wat we ook proberen aan combinaties met ons wachtwoord, niets werkt en het alarm begint mij nu al op mijn zenuwen te werken. 

Het vergt met drie verschillende mensen praten voor we eindelijk iemand hebben die er wat vanaf weet. Zij is wel de perfecte happy go lucky persoon met wie je in zo'n geval wil praten. Boos kan ik dus niet zijn. Wel baal ik dat we nu de boodschappen, die we wilden doen, veel later  

Robin is super aardig en het lijkt alsof ze precies weet wat te doen. Zij kan ons alarm van verre repareren. Alleen maakt het niet uit wat ze doet, iedere paar minuten piept het alarm drie keer. Zo kunnen we natuurlijk vannacht niet slapen. 

Robin gaat naar een manager en die adviseert uiteindelijk het alarm maar helemaal uit te schakelen. We gebruiken het niet iedere dag, maar ze kunnen het pas 17 januari komen repareren en dat vind ik geen fijn idee. Er wordt me echter verzekerd dat wij eerder aan de beurt zullen zijn als mensen afspraken afzeggen. 

In ieder geval hebben we nu die harde piep niet meer, want dat zou vannacht een ramp zijn geweest. Het is weliswaar al vier uur, maar Rick en ik besluiten toch onze boodschappen te gaan doen. Dan is dat maar gedaan.

We beginnen bij de ABC slijter en kopen daar een Japanse whisky voor Riley. Ik wist niet eens dat dat bestond, maar er zijn zelfs een heel aantal merken. Onze schoonzoons hebben wel een gevorderde smaak wat betreft alcoholische dranken. 

Bij Giant werken we het grootste deel van de lijst af en halen ook een paar dingen van Whole Foods. Nu hoeven we enkel nog even de Wegmans in en een bezoek aan Total Wine te brengen voor de "champagne" voor Oud en Nieuw. 

Voor het avondeten valt Kai's keuze op Bear Branch Tavern. Daar lijkt het heel druk tot we naar het tweede gedeelte van het restaurant lopen. Er zijn weliswaar geen tafels vrij, maar de bar is ook goed. 

Kai bestelt een Honey Bear drankje dat in zo'n honingbeertje wordt geserveerd. Misschien helpt dat zijn hoest, want hij heeft nog steeds een hinderlijke kriebelhoest. Arme Kai, hij heeft zich de hele week hier niet lekker gevoeld. Hopelijk gaat het in Frankrijk beter. 


Voor mijn eten bestel ik een half dozijn oesters, want die kosten op dinsdag $1 per stuk. Dan heb ik de gegrilde kippenvleugeltjes en hun werkelijk overheerlijke uiensoep zonder brood. Kai heeft een wrap en Rick een sandwich. We smullen allemaal.

Als we naar buiten gaan leert Kai ons hoe we de maan met onze telefoons kunnen fotograferen. Dat blijkt eigenlijk ontzettend makkelijk te zijn. Ik zie ernaar uit een volle maan te fotograferen 

Kai heeft mijn oude Samsung S21 telefoon gekregen en is daar superblij mee. De camera is bijna hetzelfde als de S22 en ik leer van Kai meer dan wat ik zelf heb uitgeprobeerd. 

Bokeh, onscherpe lichtjes

Vanavond doen we ieder ons eigen ding. Althans, de mannen gaan verder aan de dubbeldekker bus, Saskia is op pad met vriendinnen en ik kijk mijn opgenomen shows. Morgen komen Katja, Kevin en Fiona en zullen we een avond met zijn allen hebben voor Kai terug naar Frankrijk gaat.  

3 reacties:

Anja L. zei

Oh wat moest ik lachen om je verhaal van de kalender! Dat was leuk de ochtend beginnen.
Wat een gedoe met dat alarm zeg, je ziet de dag voorbij vliegen.
Jammer voor Kai dat nu zo’n kriebelhoest blijft houden, dat is zo vermoeiend.
Ik ga ook wat meer oefenen met mijn mijn telefoon.
Fijne woensdag!

Marion2 zei

De kalender ziet er inderdaad professioneel uit. Ik kan me voorstellen dat
Maria zo blij was met dit cadeau.

O, wat een ellende met het alarm. Gelukkig zijn jullie voor nu even van het
gepiep af. Ik heb een paar keer gehad dat hij 's nachts loos afging, terwijl
ik alleen thuis was. Je schrikt je een hartverzakking.

Gezellig dat de kinderen er nog even allemaal tegelijk zijn.

Petra zei

@Anja - Het is nog best moeilijk, die maan, je moet een vaste hand hebben.

@Marion - Ik gebruik hem ook meestal als ik alleen ben.