Over een voedzame vrijdag

Alexa wekt me weer om kwart voor acht met haar Disney deuntje. Beneden tref ik de koffie al gezet. Ik maak mijn ontbijt en geniet er weer van op het deck. Het is warm en helaas ook bewolkt. De zon moet echter later vandaag tevoorschijn komen.

Rick gaat vandaag voor het eerst in weken naar kantoor. Hij gaat onderweg zijn koffie halen bij de Starbucks in Reston. Dat vind ik wel jammer, want die koffies samen halen is zo'n traditie geworden. 

Na het eten doe ik een half uur op de elliptische machine. Het gaat zeker beter dan de afgelopen dagen, maar ik trap nog niet zo hard als gewoonlijk. Dat komt vast wel weer, het gaat iedere dag wat sneller. 

Tijd om mijn nitro brew te bestellen en ik ga hem ophalen bij het Pan Am Center. Met de koffie maak ik een wandeling en vind het welletjes geweest als ik 7500 stappen bijeen heb. Ik voel me gelukkig niet meer zo vaatdoekerig als gisteren en de dagen daarvoor. 

Woensdag heb ik een rondleiding met de auto en die moet echt opgeruimd en schoongemaakt worden. Ik doe alle mondkapjes en boodschappentassen en meer in een grote tas. Onvoorstelbaar hoeveel mondkapjes er zijn! Ik zou de stoffen weg moeten gooien, maar ik voel me er een beetje nostalgisch over, want die droeg ik toen Fiona heel klein was. 

Dan rijd ik naar Cruz n Shine. Dit is een plaatselijk bedrijf en ik geef hen liever de klandizie dan het grote nationale bedrijf waar Rick altijd heengaat. Ik kies de duurste optie, die alles binnen en buiten de auto schoonmaakt. 

Een perfecte gelegenheid voor mijn maandthema foto met Tinkerbell

Er zijn bankjes buiten en ik wacht tot ze de auto hebben afgedroogd en alles. Eigenlijk had ik meteen moeten kijken, want er zaten nogal wat insectenlijkjes op na de rit naar New Jersey. Thuis denk ik eraan dat te doen en laten we zeggen dat het kerkhof nog volledig aanwezig is. 

Dat vind ik niet okay voor $35 en ik rijd terug. De eigenaar biedt meteen aan het allemaal schoon te maken. Niet veel later krijg ik de auto zo schoon als hij was toen ik hem kocht terug! Ze hebben het zeker goed gemaakt!

Zo ging de ochtend vlot voorbij en ik wil eens wat anders dan mijn Subway salade als lunch. Ik was The Italian Gourmet eigenlijk een beetje vergeten. Vandaag is een perfecte dag voor een van hun salade wraps. 

Het wordt degene met hun garnalensalade. Margaret en Jeremy begroeten me als een oude bekende. Mijn foto's in de Vienna VA Foodies groep op Facebook hebben ervoor gezorgd dat hun salade wrap veel populairder werd dan voorheen. 

Het smaakt me weer heel goed. Orion wil wat slabladeren proberen, maar dat vindt hij uiteindelijk toch maar niets. Ik kan het hem niet kwalijk nemen, ik eet ook niet alle sla op. Deze wraps zijn natuurlijk een soort salade, maar zo in elkaar gerold is het leuker om te eten.

Tijd om me in mijn bikini te kleden en naar het zwembad te gaan. Het doel van vijftig kilometer zwemmen ga ik deze zomer niet halen. Dat is ook wel bevrijdend, eigenlijk. Zo geniet ik echt van de twintig baantjes, die ik in alle rust trek. Een halve kilometer is ook niet niets. 

Lorraine komt en we praten een uurtje gezellig. Ik ben heel blij dat ik me vandaag eindelijk bijna normaal voel! Hopelijk heb ik niet teveel gedaan, maar tot nu toe gaat het prima. 

Rick komt rond half vier terug uit zijn werk en ik loop terug naar huis. Rick wil heel graag gaan kijken hoe de nieuwe Shipgarten in Tysons is. Dat is een biergarten met vier restaurants in zeecontainers: Japans, Duits, Perzisch en wafels en taco's. 

Dit is niet zo mijn ding, maar ik ben altijd bereid iets te proberen. Het is 31 vochtige graden en we moeten best ver van het restaurant parkeren. Huffend en puffend lopen we erheen en het verbetert mijn interesse allerminst. Er is wel een shuttle, maar die zien we de hele wandeling niet. 

Rick ziet meteen de eigenaar, die hij nog kent van de vorige biergarten, die alleen Duits bier had. Hij legt ons uit hoe het werkt en we gaan eens kijken. Ik bestel een Japanse gin cocktail, die erg lekker is. Rick neemt natuurlijk bier en we delen een curry wurst. Niet hetzelfde als in Berlijn, maar smakelijk genoeg. 

Op het parkeergedoe na valt het me alles mee. Hun vorige biergarten vond ik drie keer niets, maar hier zie ik ons nog weleens terugkomen. Rick gaat als we klaar zijn de auto halen en geeft mij de keuze waar we zullen gaan eten. 

Ha, ik zie mijn kans schoon en opper Gyu Shige, denkend dat Rick daar geen zin in gaat hebben. Dat blijkt tot mijn genoegen wel het geval. Jenny staat weer achter de bar en we worden super goed bediend. Het eten hier is zo ontzettend lekker!

Shabu shabu salade

Uni shots

Tonijn en zalm yukke

Poffy hier is net een jaar oud en we gaan Lilian feliciteren. Zij is van Indonesische afkomst en heel erg dankbaar dat ik haar product in het begin overal heb aangeprezen. De zaken gaan goed en ze hebben nu ook kleinere poffertjes. 

Wij bestellen een portie van de originele poffy's met spek en poedersuiker. Ik vind die erg lekker, want helemaal niet zoet. Er zijn andere smaken, die het product verder van de Nederlandse poffertjes doen staan, maar daarom zijn het "poffertjes reimagined". 

Vandaag was een dag met een sterretje. Niet alleen om hoe leuk het was, maar ook omdat ik me bij het typen van dit blog niet voel alsof ik meteen naar bed wil. Dat geeft me hoop dat die Covid zo langzamerhand echt mijn lichaam heeft verlaten. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!