Over Onafhankelijkheidsdag

Zodra Rick en ik om kwart over acht opstaan maken we ons klaar om op pad te gaan. Orion krijgt zijn wandeling en we halen ontbijt van Starbucks. 

Dan rijden we naar Washington. We willen de stad bezoeken voor de menigte komt om 4 juli te vieren. Zo vroeg vinden we met gemak een parkeerplaats vlakbij het Witte Huis. 

We lopen eerst naar het Tweede Wereldoorlogmonument. Dat is afgesloten, want het vuurwerk zal vanavond van langs de Reflecting Pool worden afgestoken. Het Lincoln Memorial is daardoor ook niet bereikbaar. 

Wij besluiten dan langs de andere kant van de Mall naar het Capitool te lopen. Onderweg komen we langs het Smithsonian Folklife Festival. Daaraan werken allerlei landen mee met eten, dansen en andere demonstraties. Helaas zijn we net te vroeg, want de standjes gaan pas om elf uur open. 

Tinkerbell bezocht het Washington Monument vandaag

Vlakbij het Capitool zien we opeens parade wagens. Hier blijkt de 4th of July parade opgezet te worden. Erg leuk, want nu zien we van alles zonder de drukte, die er gedurende parade is. 

Het begint inmiddels heel druk te worden en via Pennsylvania Avenue en langs het Witte Huis wandelen we terug naar de auto. We hebben zo heel wat stappen gezet en ik merk dat dat mij nog flink vermoeit. Ik moet mijn conditie echt weer opbouwen!

We zijn het erover eens dat dit de perfecte tijd van de dag was om de stad te bezoeken. Op Onafhankelijkheidsdag moet je toch in de hoofdstad geweest zijn als je er vlakbij woont. 

 

Op de terugweg gaan we naar H Mart om paddenstoelen en wat andere dingen te kopen. Dan gaan we ons thuis opfrissen. Ik kleed me in mijn patriottische kleding. Als we daarmee klaar zijn is het alweer lunchtijd.

We gaan eerst naar de Giant, want Rick heeft besloten een echte Amerikaanse hot dog lunch te maken. Ik haal een poke bowl van Poki DC, want hot dogs vind ik drie keer niets. 

Rood, wit, blauwe boeketten.

We eten op het deck en het is zulk ontzettend lekker weer! Dertig graden en weinig luchtvochtigheid komt weinig voor in juli. Het is maar goed dat we ervan genieten, want morgen schijnen de hitte en vochtigheid terug te komen.

Na het eten lopen we naar het zwembad. Daar is het vrij druk, maar we vinden nog ligstoelen in de schaduw. Maria is er ook en we praten even bij. Zij is net naar Marokko geweest en had een heel fijne tijd. 

Vastbesloten om mijn zwemroutine weer op te pakken ga ik baantjes trekken. Dat valt ook weer tegen, want ik heb het gevoel niet zo snel te kunnen zwemmen als gewoonlijk. Na twintig baantjes vind ik het welletjes, toch nog een halve kilometer erbij. 

Bij de volgende kinderpauze ga ik met mijn "hangmat" het water weer in. Onze buren John en Jenny zijn er ook. Hun kinderen zijn tot woensdag naar een kamp en ze genieten van hun dagen met zijn tweeen. We praten gezellig en besluiten morgenavond met zijn vieren uit eten te gaan.

Tegen vijven lopen Rick en ik terug naar huis. Daar kleden we ons netjes aan, want we gaan dineren bij Cafe Renaissance. Dat is altijd een hele happening. Dit keer bestellen we het tasting menu, kleine gerechtjes van hun beste eten.

Mijn voorgerecht is lever en foie gras. Rick heeft oesters en krab. Niet onze keuzes, maar die van Saeed en we smullen. 

De salade is heerlijk

Heilbot

Chateaubriand, zo lekker!

Desserts gemaakt door Mrs. Saeed, perfect!

Na het eten haasten we ons naar huis. Daar wachten de buren al op ons vuurwerk. Rick en Chuck hebben allerlei siervuurwerk. Heel erg mooi en ik praat met mijn buurvrouwen. Als het afgelopen is ben ik helemaal op. Ik denk een combinatie van fibromyalgie en covid. 

Rick blijft nog wat nakletsen, maar ik ga naar binnen en zoek al gauw mijn bed op. Het was een heel leuke 4 juli!  Morgen begint het ware leven weer, hoewel Rick deze week een "lichte" week heeft qua werk. Hopelijk kunnen we daarvan profiteren met leuke dingen doen.