Zoals gewoonlijk als we een lange rit voor de boeg hebben willen we om zeven vertrekken. Rick staat om zes uur op en Alexa wekt mij een kwartier later.
Het meeste hebben we gisteren ingepakt en met vereende krachten hebben we de rest zo in de auto. Heel ongewoon rijden we dan ook om vijf voor zeven weg.
pIn Vienna halen we koffies en ontbijt bij Starbucks en stellen Waze in op Muskegon. We hebben zo'n 1200 kilometer voor de boeg.
Aankomsttijd is om te beginnen tien over vijf. Eems kijken hoeveel daar bijkomt met plas- en lunchpauzes.
We rijden door het mooi glooiende landschap van west Maryland naar Pennsylvania. Het schiet goed op met relatief weinig verkeer.
Onze eerste stop is de Donegal rest stop. Hier kopen we ook wat koude drankjes. Zo kunnen we weer even vooruit. Grappig genoeg komen we nu volgens Waze een half uur vroeger aan, om 16:40.
Net over de grens met Ohio komen we in een korte file terecht. Dan zie je pas hoeveel vrachtverkeer er hier rondrijdt. Die trucks zijn zo groot!
Gelukkig duurt het niet lang en we rijden naar het Portage Service Plaza. Helaas is daar weinig keuze aan restaurants, maar Freshens heeft salades en flatbreads, prima.
Terwijl we eten tanken we. De benzine is hier veel goedkoper dan bij ons. Een gallon kost maar $4,17.
Rick rijdt nog een stuk en dan ben ik aan de beurt. Ik rijd de rest van de Ohio Turnpike. Saaier kan het niet, plat en met groene velden.
Na iets meer dan 160 kilometer stoppen we op de 20 bij een BP. We kopen nieuwe drankjes en Rick kruipt weer achter het stuur.
Niet veel later rijden we Michigan binnen. Het is nog een heel end van het oosten naar het westen van de staat.
We komen af en toe in een file terecht, maar arriveren vroeger dan we hadden gedacht.
We rijden meteen door naar de kapel waar de visitatie wordt gehouden. Geen idee hoe dat in het Nederlands heet.
Daar zien we Sue's zonen en meer van de familie. Tot onze opluchting is de kist gesloten. We vinden het beiden fijner ons de overledene te herinneren zoals ze was.
We praten wat met deze en gene en bekijken de vele foto's. Ricks neven vinden het duidelijk heel dat we gekomen zijn.
Na afloop gaan we met mijn schoonzus Lisa naar ons hotel. Daar nemen we plaats in de bar en bestellen eten. Ik heb een walleye (een plaatselijke vis) gerecht, erg lekker.
Het is heel gezellig met Lisa, maar op een gegeven moment ben ik zo moe en Rick duidelijk ook. Lisa logeert bij een van Ricks tante's en we zien haar morgen weer.
Rick gaat de bagage halen en ik neem de liftbnaqr de zesde verdieping. Daar zie ik dat we uizicht op het Muskegon Meer hebben.
Het was een lange en drukke dag en we zullen goed slapen. Morgenmiddag is de begrafenis. Lisa en Rick verzuchtten beiden dat we nu helaas meestal voor begrafenissen hier zullen komen.
7 reacties:
Jeetje lange reis in één dag. Fijn dat jullie nog wel op tijd waren voor de visitation. Sterkte morgen. Hopelijk rusten jullie vannacht wat uit.
Pfff wat een lange reis, hebben jullie niet overwogen om te vliegen ? Veel sterkte vandaag !
Wat een reis en fijn dat jullie op tijd waren. Prachtig uitzicht over het meer, dat roept misschien nog wel herinneringen op. Sterkte vandaag.
Ik denk dat visitation hier het condoleance bezoek heet.
Fijn dat jullie rit goed is gegaan en dat jullie op tijd waren.
Sterkte vandaag.
Fijn dat jullie op tijd waren voor de condoleance/het afscheid nemen. En ondanks het verdriet is het ook fijn om familie weer te zien.
Sterkte vandaag met de uitvaart.
Wat zwaar om na zo'n lange rit nog naar de condoleance te moeten.
Het lijkt me erg confronterend om daar te zijn. Maar ook fijn
om de familie even te zien. Veel sterkte vandaag.
@Sophie - Dank je!
@Reny - Het is zo duur om te vliegen en dan moeten we ook een auto huren. Drie nachten hotel kost al meer dan $1000.
@Sonja - Inderdaad, aan dat meer hebben we goede herinneringen.
@Anja - Ik heb in Nederland nooit zoiets als een visitation meegemaakt, dus misschien. Meestal is de kist open, maar gelukkig dit keer niet.
@Petra - Het is inderdaad fijn om weer familie te zien.
@Marion - Het was erg zwaar, maar we slaakten allemaal een zucht van verlichting dat de kist niet open was. Sue wilde in haar makkelijke kleding begraven worden.
Een reactie posten