Over een rondleiding en het Washington Monument

Met heel veel moeite sta ik om kwart over zeven op. Ik had zo nog een uur door kunnen slapen. Rick is tegelijkertijd wakker. Beneden zet hij koffie en thee terwijl ik mijn ontbijt maak. De uit Michigan meegebrachte paddenstoelen smaken uitstekend. 

Mijn rondleiding van vanochtend begint om half tien en daardoor wil ik een vroegere trein dan gewoonlijk nemen. Rick zet me om tien voor half negen bij het station af. Daar zie ik dat ik de trein net gemist heb. Nu ga ik toch op mijn gewoonlijke tijd. Rekenfoutje van mijn kant, maar het geeft niet, want ik kom nog ruim op tijd aan. 

\

Als ik bij het Smithsonian station uitstap zie ik niemand, die mijn groepje voor vandaag zou kunnen zijn. Ik zie mijn kans schoon om dan toch even het Smithsonian kasteel in te duiken en naar de wc te gaan. 

Weer buiten zie ik wel een gezin met twee kinderen op een bankje bij het station zitten en het blijken inderdaad E. en M. met hun zonen K. en L. te zijn. Het is al flink warm (dertig graden) en vochtig dus ik druk hen op het hart veel te drinken en we kunnen pauze houden wanneer ze willen. 

Zij hebben de monumenten rondleiding geboekt en we lopen als eerste naar het Washington Monument. E. heeft kaartjes om daar om 13 uur naar boven te gaan, dus dat gaan we na de rondleiding doen. De ongewone geschiedenis van het monument boeit altijd. 

Via het Tweede Wereldoorlog Monument en de Vietnam Oorlog muur wandelen we naar het Lincoln Memorial. Het honderd jaar oude monument ziet er nog net zo mooi uit als toen het gebouwd werd. Ik raad hen aan de film Night at the Museum 2 te kijken, daarin stapt Lincoln van zijn troon. 

Helaas is het Koreaanse oorlogsmonument afgesloten. Ze zijn nog steeds bezig met de muur met namen, die daaraan wordt toegevoegd. Zo te zien is dat allemaal bijna af. 

Aan de overkant van dit monument is een cafe met versnaperingen en drankjes. Daar vinden we een tafel in de schaduw. Iedereen geniet van de koude cola, appelsap en water, want het is echt afzien vandaag met die warmte. Gisteren schijnt het nog erger geweest te zijn. Dat hebben wij dan mooi gemist. 

Opgefrist lopen we naar het Tidal Basin. Daar bekijken we het Martin Luther King Jr. Memorial en wandelen dan langs het meertje naar het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Dat zegt kinderen altijd wel wat met zijn indrukwekkende beelden. 

In het Jefferson Memorial is het 's zomers lekker tochtig. Heerlijk op een hete dag als vandaag. Er zijn bankjes en die zoeken we dankbaar op. We bepraten de rest van de rondleiding, want vanwege de kaartjes voor het Washington Monument is er geen tijd meer voor het Witte Huis voordat we naar boven gaan. 

Het is duidelijk dat het voor de jongens genoeg is geweest en zij besluiten het Witte Huis morgenochtend op eigen houtje te bekijken. We lopen dus terug naar het Washington Monument. 

Daar nemen we plaats op het bankje bij het bord van 1 PM. Nog voor enen kunnen we naar binnen. Het uitzicht is altijd weer zo mooi! Ik ben blij dat E. ook een kaartje voor mij had. Er is geen zon, maar dat is misschien wel goed, want dan zijn er geen schaduwen. 

Na heel wat foto's gaan we met een trapje een verdieping naar beneden. Hier is een klein museumpje met de geschiedenis van het monument. Arme E. heeft last van hoogtevrees en is blij als we na een minuut of twintig de lift weer naar beneden nemen. 

Onderweg gaat de lift een paar keer wat langzamer om de sierstenen, die aan de binnenkant van het monument gemetseld zijn, te laten zien. Er zijn meer dan 190 stenen, dus we zien er maar een paar. Iets meer dan een minuut later zijn we beneden. 

Tinkelbel ging ook mee naar boven. 

Zij hebben besloten om naar het Natural History Museum te gaan. Daar is een cafetaria waar ze wat kunnen eten en verder zitten ze er koel en droog. Ik heb Rick gesms-t dat ik naar huis kom. Hij zal een Subway salade halen en me ophalen van de metro. 

Om half drie ben ik thuis en val aan op de salade. Daarna had ik naar het zwembad willen gaan, maar op Twitter zie ik dat ze net donder hebben gehoord en het bad gesloten is. Inderdaad komt er een flink onweer aan. 

Het bliksemt en dondert en Orion heeft een nieuwe gewoonte om tegen donder te blaffen. Ik zet de was aan en ga dan zoveel mogelijk op mijn ligstoel rusten. Ik ben toch wel erg moe en morgen heb ik weer een rondleiding. 

Kennelijk gaat zoveel rijden in korte tijd niet in onze koude kleren zitten. Rick is ook bekaf na zijn dag werken. Altijd als we geen zin hebben om na te denken wat we zullen eten valt de keuze op Plaka Grill. Dat is altijd goed en dichtbij. 

Morgen rondleiding twee van drie deze week. Juli is altijd verreweg de drukste maand wat rondleidingen betreft. Hopelijk is het morgen minder warm en zal het droog blijven.