Vanochtend stond Katja op met veel pijn, ze had een paar weken geleden haar stuitje gestoten, pijnlijk natuurlijk, maar niet veel aan te doen. Het rare was nu wel, dat het steeds meer pijn ging doen. Dus de kinderarts opgebeld, die op zondag ook spreekuur heeft. Daar werd ons geadviseerd naar de emergency care te gaan, om een roentgen foto te laten maken. Wat is het toch heerlijk, dat er zoveel medische bedrijven open zijn op zondag! We moesten bij de emergency vrij lang wachten, maar veel minder lang, dan als we naar de EHBO bij het ziekenhuis waren gegaan. De dokter behandelde Katja, het bleek een infectie te zijn, zeer pijnlijk, maar met antibiotica te verhelpen.
Dus gauw even naar Eckerd's om dat recept te laten vullen. J.C. Penney's, eigenaar van Eckerd's, schijnt er erg aan te verliezen, maar ik vind het er heerlijk. In tegenstelling tot CVS hoef je slechts 10 minuten te wachten (bij CVS soms 30 minuten!) en de winkel is ruim en goed gesorteerd.
Intussen had mijn vader 2 weken lang gekookt om een echte Indonesische rijsttafel in elkaar te zetten. Hij nodigde 20 mensen uit voor de lunch en schotelde ons een indrukwekkende tafel van ongeveer 20 gerechten voor! Allerlei biefstuk, kip en varkensvlees gerechten, groente gerechten, gebakken banaan, atjar, verschillende sambals, kroepoek, het was allemaal even lekker. Ik vind het toch wat, mijn bijna 70 jarige vader, die dat zo alleen voor elkaar krijgt!
We hebben hier in dit gebied twee Indonesische restaurants, maar ze halen niet bij de restaurants in Nederland, die het enige zijn, waar ik ze mee kan vergelijken. Degene in Maryland is nog redelijk, maar die in Alexandria, Virginia is ronduit slecht. Jammer. Mijn vader zou zijn eigen restaurant moeten beginnen!
Het was 18 graden met een warme zon buiten, dus we aten dit zuidelijke eten ook nog eens in de tuin op 29 februari! Hoe vaak kan dat?
We moesten alweer vroeg weg, want Saskia had een verjaarspartijtje bij het zwembad en die moest opgehaald worden en Katja moest aan een project voor Spaans werken: een modeshow in het Spaans. Met twee vriendinnen maakte ze een filmpje, wat morgen op school vertoond zal worden.
En nu kijken we natuurlijk de Oscars. Tot nu toe heel vermakelijk!
Avonturen vanuit ons hoekje van de wereld
Ons pleintje nu:
Sunday, February 29, 2004
Saturday, February 28, 2004
Oh jee, het wordt nu wel echt lente en dat is ook weer niet goed. Niet dat ik klaag, absoluut niet, maar op Katja's verjaardagsweekend over 2 weken willen de anderen nog skien en als het al te warm wordt zal er geen sneeuw meer liggen! Maar West-Virginia is een stuk kouder dan hier, dus hopelijk zal dat wel loslopen.
Vandaag was een "zonder jas" dag, heerlijk! Staalblauwe lucht met een echt warm zonnetje, dan merk je wel dat we op de hoogte van Madrid liggen, de zon is al best sterk zo eind februari.
Het was een echte zaterdag met allerlei dingetjes te doen. Onder anderen het maken van reserveringen voor onze paasvakantie naar Texas. Omdat ik helemaal geen idee had wat er daar te doen was, ben ik met Katja naar Borders gegaan om wat informatie te halen. Borders is zo'n heerlijke boekwinkel, net als Barnes and Noble. Ze hebben een cafe in de zaak, waar je een allerlei soorten koffie kunt kopen. Met je kopje koffie loop je dan tussen de boeken te neuzen. Als je iets leuks vindt, zijg je neer in een van de fauteuils, die daar speciaal voor zijn neergezet, om dat boek of tijdschrift op je gemak door te kijken.
Heel wat anders dan toen ik, op onze laatste vakantie in Nederland, bij Broese Kemink in Utrecht rondkeek, op zoek naar een gids met restaurants in Nederland. Ik pakte de Michelin gids uit de rij boeken en voor ik het zelfs had opengeslagen, kwam een medewerkster woest op me af. Wat ik wel dacht om zomaar een boek op te pakken en in te kijken! Stel je voor, dat iedereen dat deed! Eerst betalen, dan inkijken! En allemaal keihard, dat de hele zaak het kon horen. Ik wist niet waar ik kijken moest van schaamte! Ze ging demonstratief de rest van de boeken weer recht zetten, terwijl ze dat allang stonden, want ik had alles heel netjes gedaan, ook het inkijken uiterst voorzichtig. Het was, dat we weinig tijd hadden en ik echt wat Nederlandse boeken wilde meenemen, anders had ik alles terug gelegd en was de zaak uitgelopen!
Ik denk nog vaak aan dat voorval terug als ik bij Borders ben. Ook vandaag heb ik eerst een tijdje de boeken over Texas doorgebladerd, voor ik een keus maakte. De boeken zien er allemaal keurig uit, ondanks dat mensen er regelmatig in kijken. En natuurlijk wordt Borders beloond met een flinke omzet, waaraan wij enthousiast bijdragen, we lopen nooit met slechts 1 boek de deur uit!
Natuurlijk nam Katja de gelegenheid waar om mij naar de enorme gitaarwinkel aan de overkant te slepen. Ze hebben daar werkelijk alles voor de gitaar en, over klantvriendelijkheid gesproken, je wordt aangemoedigd hun gitaren uit te proberen en er is overal hulp aanwezig. Als je de tijd hebt is het erg leuk daar, want sommigen zijn heel goede gitaarspelers en zo krijg je nog eens wat te horen!
Vanavond hebben we gezellig met alle buren rond een haardvuur gezeten en s'mores gegeten (Graham crackers, Hershey's chocola en geroosterde marshmallows). Ook hebben we allerlei liedjes gezongen met de kinderen daar (leeftijden 6 t/m 14) o.a. : John Jacob Jingle Heimer Schmidt, America the Beautiful (noem me maar sentimenteel of chauvinistisch, maar dat lied vind ik prachtig), Small World, Clementine en Home on the Range. Hartstikke leuk! En nog leuker, dat ik met het gros van die liedjes mee kan zingen, terwijl ik 20 jaar geleden er nog nooit van had gehoord! Ik heb in de afgelopen 20 jaar net zoveel liedjes geleerd als in mijn eerste 20 jaar! En wist je dat "Altijd is Kortjakje ziek" dezelfde melodie heeft als "Twinkle, twinkle Little Star" ? En nog een stel andere liedjes. En met deze vrolijke noot ga ik naar bed!
Vandaag was een "zonder jas" dag, heerlijk! Staalblauwe lucht met een echt warm zonnetje, dan merk je wel dat we op de hoogte van Madrid liggen, de zon is al best sterk zo eind februari.
Het was een echte zaterdag met allerlei dingetjes te doen. Onder anderen het maken van reserveringen voor onze paasvakantie naar Texas. Omdat ik helemaal geen idee had wat er daar te doen was, ben ik met Katja naar Borders gegaan om wat informatie te halen. Borders is zo'n heerlijke boekwinkel, net als Barnes and Noble. Ze hebben een cafe in de zaak, waar je een allerlei soorten koffie kunt kopen. Met je kopje koffie loop je dan tussen de boeken te neuzen. Als je iets leuks vindt, zijg je neer in een van de fauteuils, die daar speciaal voor zijn neergezet, om dat boek of tijdschrift op je gemak door te kijken.
Heel wat anders dan toen ik, op onze laatste vakantie in Nederland, bij Broese Kemink in Utrecht rondkeek, op zoek naar een gids met restaurants in Nederland. Ik pakte de Michelin gids uit de rij boeken en voor ik het zelfs had opengeslagen, kwam een medewerkster woest op me af. Wat ik wel dacht om zomaar een boek op te pakken en in te kijken! Stel je voor, dat iedereen dat deed! Eerst betalen, dan inkijken! En allemaal keihard, dat de hele zaak het kon horen. Ik wist niet waar ik kijken moest van schaamte! Ze ging demonstratief de rest van de boeken weer recht zetten, terwijl ze dat allang stonden, want ik had alles heel netjes gedaan, ook het inkijken uiterst voorzichtig. Het was, dat we weinig tijd hadden en ik echt wat Nederlandse boeken wilde meenemen, anders had ik alles terug gelegd en was de zaak uitgelopen!
Ik denk nog vaak aan dat voorval terug als ik bij Borders ben. Ook vandaag heb ik eerst een tijdje de boeken over Texas doorgebladerd, voor ik een keus maakte. De boeken zien er allemaal keurig uit, ondanks dat mensen er regelmatig in kijken. En natuurlijk wordt Borders beloond met een flinke omzet, waaraan wij enthousiast bijdragen, we lopen nooit met slechts 1 boek de deur uit!
Natuurlijk nam Katja de gelegenheid waar om mij naar de enorme gitaarwinkel aan de overkant te slepen. Ze hebben daar werkelijk alles voor de gitaar en, over klantvriendelijkheid gesproken, je wordt aangemoedigd hun gitaren uit te proberen en er is overal hulp aanwezig. Als je de tijd hebt is het erg leuk daar, want sommigen zijn heel goede gitaarspelers en zo krijg je nog eens wat te horen!
Vanavond hebben we gezellig met alle buren rond een haardvuur gezeten en s'mores gegeten (Graham crackers, Hershey's chocola en geroosterde marshmallows). Ook hebben we allerlei liedjes gezongen met de kinderen daar (leeftijden 6 t/m 14) o.a. : John Jacob Jingle Heimer Schmidt, America the Beautiful (noem me maar sentimenteel of chauvinistisch, maar dat lied vind ik prachtig), Small World, Clementine en Home on the Range. Hartstikke leuk! En nog leuker, dat ik met het gros van die liedjes mee kan zingen, terwijl ik 20 jaar geleden er nog nooit van had gehoord! Ik heb in de afgelopen 20 jaar net zoveel liedjes geleerd als in mijn eerste 20 jaar! En wist je dat "Altijd is Kortjakje ziek" dezelfde melodie heeft als "Twinkle, twinkle Little Star" ? En nog een stel andere liedjes. En met deze vrolijke noot ga ik naar bed!
Friday, February 27, 2004
Oh, ik voel de lente in de lucht! Het wordt dit weekend ook 15 tot 20 graden! Dus besloot ik na het oefenen op zoek te gaan naar lente spullen om het huis op te sieren. We hadden nog Valentijns spullen staan en dat is natuurlijk allang voorbij. Ik probeer ieder "seizoen" iets anders te doen.
Vroeger veranderde ik mijn kamer tenminste een keer per maand, door de meubelen te verplaatsen. Hier gaat dat niet zo makkelijk, alles staat perfect. Dus is het veranderen van de zijden bloemen en kussens op de bank en dergelijke een perfecte manier om toch mijn verlangen tot verandering te bevredigen.
Michael's heeft een enorme sortering zijden bloemen en dus kocht ik bosjes narcissen en andere gele bloemen (omdat onze family room blauw is, vind ik geel de leukste kleur voor accenten). Ook vond ik een paar gekke haasjes voor op de vensterbank en kaarsen.
Target had heel grappige kussens, waaronder een groot kuiken kussen. Ook kocht ik er een lente vlag voor op ons dek. Deze vlaggen zie je overal aan huizen hangen. Ze zijn heel kleurrijk en de meeste mensen hangen ieder seizoen een andere buiten.
Tenslotte maakte ik twee lente kransen om aan de voordeuren te hangen. Het is gewoonte om je voordeur te versieren met een krans. Ik maak die zelf. Ik heb er wel eens over gedacht ze te verkopen, want ik krijg veel complimenten en als je ze kant en klaar in de winkel koopt zijn ze gigantisch duur! Het is leuk om te maken, maar ik heb de tijd nog niet om er een business van te maken. Misschien wanneer we gepensioneerd zijn ;).
Vanmiddag ben ik met Katja en een vriendin naar de nagelstudio gegaan. De meisjes vonden het prachtig en kregen "French" manicures (Katja met een zwart randje). Ook kregen ze een nagellak, die in de zon blauw wordt, prachtig natuurlijk.
Katja ging vanavond uit met vrienden naar Club Phoenix, een speciale societeit voor tieners bij het Community Center. Wat zou ik het heerlijk gevonden hebben, vroeger, om zoiets te hebben! Er zijn volwassenen, die een oogje in het zeil houden (dit voor onze gemoedsrust) en er is dansen, pizza en verschillende spelletjes. Allemaal gratis (behalve het voedsel, dan).
Met de twee jongsten ben ik Japans gaan eten en toe een ijsje van Dairy Queen. Zo gezellig met zijn drietjes, dan krijg je pas echt te horen wat de kinderen bezighoudt. Bij het Japanse restaurant ontmoetten we twee bekende gezinnen! We zijn dus niet de enige liefhebbers van sushi.
Dairy Queen heeft heerlijke ijsjes. Ik ben vooral dol op hun roomijs met butterscotch topping. Butterscotch is een van mijn favoriete smaken. Ik weet eigenlijk niet of dat in Nederland te verkrijgen is. Het is een heel romige caramel smaak. Zo'n topping vormt dan een hard laagje bovenop het ijs. Je kunt het ook in de supermarkt kopen, onder de naam Magic Shell.
Het kost ons Washingtonians trouwens heel wat tijd om naar ons werk te komen (Rick doet er 45 minuten over, dus langer dan het gemiddelde) Maar we zijn niet in de top 5 van de meest stressvolle steden. Maar ja, de enorme files zoals in Nederland kennen we in dit gebied (nog) niet, gelukkig. Of er moet een regelrechte ramp gebeurd zijn.
Nu is het wachten op Rick's aankomst op Dulles Airport, nog zo'n 8 minuten. Het is een lange week geweest!
Tot slot las ik dit artikel over het Democratisch debat in Los Angeles van gisteravond en wilde het hier ook vermelden, het is grappig geschreven en heeft veel waars te melden.
Vroeger veranderde ik mijn kamer tenminste een keer per maand, door de meubelen te verplaatsen. Hier gaat dat niet zo makkelijk, alles staat perfect. Dus is het veranderen van de zijden bloemen en kussens op de bank en dergelijke een perfecte manier om toch mijn verlangen tot verandering te bevredigen.
Michael's heeft een enorme sortering zijden bloemen en dus kocht ik bosjes narcissen en andere gele bloemen (omdat onze family room blauw is, vind ik geel de leukste kleur voor accenten). Ook vond ik een paar gekke haasjes voor op de vensterbank en kaarsen.
Target had heel grappige kussens, waaronder een groot kuiken kussen. Ook kocht ik er een lente vlag voor op ons dek. Deze vlaggen zie je overal aan huizen hangen. Ze zijn heel kleurrijk en de meeste mensen hangen ieder seizoen een andere buiten.
Tenslotte maakte ik twee lente kransen om aan de voordeuren te hangen. Het is gewoonte om je voordeur te versieren met een krans. Ik maak die zelf. Ik heb er wel eens over gedacht ze te verkopen, want ik krijg veel complimenten en als je ze kant en klaar in de winkel koopt zijn ze gigantisch duur! Het is leuk om te maken, maar ik heb de tijd nog niet om er een business van te maken. Misschien wanneer we gepensioneerd zijn ;).
Vanmiddag ben ik met Katja en een vriendin naar de nagelstudio gegaan. De meisjes vonden het prachtig en kregen "French" manicures (Katja met een zwart randje). Ook kregen ze een nagellak, die in de zon blauw wordt, prachtig natuurlijk.
Katja ging vanavond uit met vrienden naar Club Phoenix, een speciale societeit voor tieners bij het Community Center. Wat zou ik het heerlijk gevonden hebben, vroeger, om zoiets te hebben! Er zijn volwassenen, die een oogje in het zeil houden (dit voor onze gemoedsrust) en er is dansen, pizza en verschillende spelletjes. Allemaal gratis (behalve het voedsel, dan).
Met de twee jongsten ben ik Japans gaan eten en toe een ijsje van Dairy Queen. Zo gezellig met zijn drietjes, dan krijg je pas echt te horen wat de kinderen bezighoudt. Bij het Japanse restaurant ontmoetten we twee bekende gezinnen! We zijn dus niet de enige liefhebbers van sushi.
Dairy Queen heeft heerlijke ijsjes. Ik ben vooral dol op hun roomijs met butterscotch topping. Butterscotch is een van mijn favoriete smaken. Ik weet eigenlijk niet of dat in Nederland te verkrijgen is. Het is een heel romige caramel smaak. Zo'n topping vormt dan een hard laagje bovenop het ijs. Je kunt het ook in de supermarkt kopen, onder de naam Magic Shell.
Het kost ons Washingtonians trouwens heel wat tijd om naar ons werk te komen (Rick doet er 45 minuten over, dus langer dan het gemiddelde) Maar we zijn niet in de top 5 van de meest stressvolle steden. Maar ja, de enorme files zoals in Nederland kennen we in dit gebied (nog) niet, gelukkig. Of er moet een regelrechte ramp gebeurd zijn.
Nu is het wachten op Rick's aankomst op Dulles Airport, nog zo'n 8 minuten. Het is een lange week geweest!
Tot slot las ik dit artikel over het Democratisch debat in Los Angeles van gisteravond en wilde het hier ook vermelden, het is grappig geschreven en heeft veel waars te melden.
Thursday, February 26, 2004
Vanochtend was het, ondanks een temperatuur van ongeveer +1, heerlijk zonnig weer en dus besloten Christine en ik een eind te gaan wandelen, in plaats van in de saaie sportschool te gaan zitten.
We liepen bij elkaar meer dan 2 uur en naar ik schat zo'n 10+ km. We kwamen langs heel leuke huizen hier in Vienna, sommigen met torentjes en andere heel leuk geverfd en met allerlei originele hoeken en dakpunten.
Toen we eenmaal in het park waren, vielen de knalrode kardinalen extra op tussen het nog compleet dorre hout. Er zijn al heel wat vogels actief en dat maakt, dat het tenminste lente-achtig klinkt buiten, want behalve een paar blaadjes van krokussen is er nog geen leven te bekennen in de planten. Dat is laat voor dit gebied. Meestal staan eind februari toch in ieder geval de krokussen bijna in bloei.
Op de terugweg liepen we over de historische Church Street, waaraan ook een oud trein stationnetje ligt en een oude treinlocomotief staat, die van binnen bekeken kan worden. Even verderop is een ontzettend leuke speelgoedwinkel, Once Upon a Time, waar je werkelijk elk poppenhuis meubeltje ooit gemaakt kunt kopen. We gingen er even binnen en, vooral omdat ik een poppenhuis heb wat mijn vader voor me gemaakt heeft, keek ik vol verlangen naar al die kleine kamerinrichtingen. Een tafeltje kostte echter meer dan $100, dus ik heb me maar ingehouden!
Na de speelgoedwinkel kwamen we langs de klokkenwinkel, waar wij onze grootvaderklok kochten. Ook al zo'n leuk winkeltje. En zo zijn er nog meer langs Church Street, o.a. Great Harvest, een heerlijke bakkerij met iedere dag warm brood en gratis proeven, Nielson's Custard, lekker ouderwets ijs, The Brambled Nest en meer.
Terug op weg naar huis liepen we naar de grootste weg door Vienna, waaraan tientallen restaurants, supermarkten en winkels liggen. We staken over bij de begrafenisondernemer. Een mooie naam heeft die, vind ik altijd: Money and King, ze zijn er al sinds 1881, het is duidelijk een winstgevende zaak! Vienna lijkt klein, maar binnen loopafstand kunnen we dus heel wat winkelen (nou ja, de begrafenisondernemer niet meegeteld, dan).
Vienna is de plaats, waar ik het langst gewoond heb, tot nu toe. Ik voel me dan ook bijna een "native", een echte Viennese. En als het aan mij ligt, hoef ik hier nooit meer weg! En ik ben niet de enige, die zo denkt, er zijn families in onze buurt, die hier al 5 generaties wonen, ongekend voor een gebied als dit, waar iedereen constant verhuisd.
In Washington is er een grote paniek, want het blijkt, dat er te veel lood in het drinkwater zit, vooral dat in de scholen! Het drinkwaterbedrijf wist dat allang, maar heeft het niet bekend gemaakt. Blij, dat wij ons water daar niet van krijgen! Toen Kai een keer in het ziekenhuis lag, lag er een meisje met loodvergiftiging naast hem. Vreselijk!
De volgende democratische voorverkiezing in ons gebied is in Maryland. Het is vrijwel zeker, dat ook hier Kerry ruim gaat winnen. Maar ik vond deze interessante poll, opgebroken in mannen/vrouwen, blanken/zwarten en meer. Vooral opvallend om het verschil in stemmen tussen blank en zwart te zien. Maar ook tussen vrouwen en mannen.
Vanavond hebben Katja en ik Thais gegeten. Ik zou iedere avond wel Aziatisch kunnen eten, jammer dat niet de hele familie er van houdt!
We liepen bij elkaar meer dan 2 uur en naar ik schat zo'n 10+ km. We kwamen langs heel leuke huizen hier in Vienna, sommigen met torentjes en andere heel leuk geverfd en met allerlei originele hoeken en dakpunten.
Toen we eenmaal in het park waren, vielen de knalrode kardinalen extra op tussen het nog compleet dorre hout. Er zijn al heel wat vogels actief en dat maakt, dat het tenminste lente-achtig klinkt buiten, want behalve een paar blaadjes van krokussen is er nog geen leven te bekennen in de planten. Dat is laat voor dit gebied. Meestal staan eind februari toch in ieder geval de krokussen bijna in bloei.
Op de terugweg liepen we over de historische Church Street, waaraan ook een oud trein stationnetje ligt en een oude treinlocomotief staat, die van binnen bekeken kan worden. Even verderop is een ontzettend leuke speelgoedwinkel, Once Upon a Time, waar je werkelijk elk poppenhuis meubeltje ooit gemaakt kunt kopen. We gingen er even binnen en, vooral omdat ik een poppenhuis heb wat mijn vader voor me gemaakt heeft, keek ik vol verlangen naar al die kleine kamerinrichtingen. Een tafeltje kostte echter meer dan $100, dus ik heb me maar ingehouden!
Na de speelgoedwinkel kwamen we langs de klokkenwinkel, waar wij onze grootvaderklok kochten. Ook al zo'n leuk winkeltje. En zo zijn er nog meer langs Church Street, o.a. Great Harvest, een heerlijke bakkerij met iedere dag warm brood en gratis proeven, Nielson's Custard, lekker ouderwets ijs, The Brambled Nest en meer.
Terug op weg naar huis liepen we naar de grootste weg door Vienna, waaraan tientallen restaurants, supermarkten en winkels liggen. We staken over bij de begrafenisondernemer. Een mooie naam heeft die, vind ik altijd: Money and King, ze zijn er al sinds 1881, het is duidelijk een winstgevende zaak! Vienna lijkt klein, maar binnen loopafstand kunnen we dus heel wat winkelen (nou ja, de begrafenisondernemer niet meegeteld, dan).
Vienna is de plaats, waar ik het langst gewoond heb, tot nu toe. Ik voel me dan ook bijna een "native", een echte Viennese. En als het aan mij ligt, hoef ik hier nooit meer weg! En ik ben niet de enige, die zo denkt, er zijn families in onze buurt, die hier al 5 generaties wonen, ongekend voor een gebied als dit, waar iedereen constant verhuisd.
In Washington is er een grote paniek, want het blijkt, dat er te veel lood in het drinkwater zit, vooral dat in de scholen! Het drinkwaterbedrijf wist dat allang, maar heeft het niet bekend gemaakt. Blij, dat wij ons water daar niet van krijgen! Toen Kai een keer in het ziekenhuis lag, lag er een meisje met loodvergiftiging naast hem. Vreselijk!
De volgende democratische voorverkiezing in ons gebied is in Maryland. Het is vrijwel zeker, dat ook hier Kerry ruim gaat winnen. Maar ik vond deze interessante poll, opgebroken in mannen/vrouwen, blanken/zwarten en meer. Vooral opvallend om het verschil in stemmen tussen blank en zwart te zien. Maar ook tussen vrouwen en mannen.
Vanavond hebben Katja en ik Thais gegeten. Ik zou iedere avond wel Aziatisch kunnen eten, jammer dat niet de hele familie er van houdt!
Terwijl ik een prachtige zonsopgang heb ik zitten kijken, nu maar even een blogje schrijven. Gisteravond was ik er te moe voor en ik moest natuurlijk het einde van de "Bachelorette" zien en zien wie ze zou kiezen. Zouden we nu ook een miljoen dollar huwelijk van Meredith en Ian te zien krijgen? Ik hoop het niet, want het huwelijk van Trista en Ryan vond ik grote verspilling. Het schijnt ook dat Meredith niet zulke hoge ratings haalde, zou het publiek genoeg krijgen van het gezoen en gesmak iedere week?
Na het oefenen gisteren in Centreville zijn Christine en ik bij Sweetwater Tavern gaan lunchen. Wat ons opviel, is hoe vol het restaurant zat! Heel veel zakenmensen eten lunch in restaurants, toen ik werkte was ik altijd een van de weinigen, die van thuis lunch meebracht. Rick doet dat met vlagen, maar eet ook meestal buiten zijn kantoor.
We bestelden een ontzettend lekkere Oosterse salade (met de "dressing" er apart bij, salade worden anders zo overspoeld met saus, dat je de rest niet meer proeft) van rauwe rode kool (veel lekkerder dan gekookte!), worteltjes, gegrilde kip en nog veel meer.
Daarna ben ik naar Sears in Fair Oaks mall gegaan om de batterij van mijn horloge te laten vervangen. Sears Roebuck and Co. is een van de oudste Amerikaanse warenhuizen, het werd 1886 opgericht. Sears is vooral bekend om zijn huishoudelijke apparaten van het "Kenmore" merk. Ze hebben ook kleding, maar die is niet van de beste kwaliteit en ziet er ook goedkoop uit (vind ik).
's Avonds kwamen mijn buurvrouwen Lorraine en Jeanne en hun kinderen pizza eten. Hun mannen waren ook op reis, dus een goede gelegenheid om een gezellige avond samen te hebben. Ik bestelde van Vocelli's, want die hebben een heel lekkere spinazie, feta kaas en knoflook pizza. Maar toen de bestelling werd bezorgd, bleken we de verkeerde pizza te hebben gekregen. Ik heb meteen opgebeld en er werd me verzekerd dat ik de spinazie pizza met de volgende bezorger mee zou krijgen en ik moest de verkeerde pizza teruggeven (wat hier heel vreemd is, maar goed, ik neem aan, dat ze willen voorkomen, dat mensen op die manier gratis pizza's gaan bestellen). Veertig minuten later hadden we nog geen pizza. Toen heb ik de manager opgebeld en die stond binnen 5 minuten (het restaurant is hier vlakbij) met de pizza en een coupon voor een gratis pizza voor de deur. Toch indrukwekkende service uiteindelijk.
Na het oefenen gisteren in Centreville zijn Christine en ik bij Sweetwater Tavern gaan lunchen. Wat ons opviel, is hoe vol het restaurant zat! Heel veel zakenmensen eten lunch in restaurants, toen ik werkte was ik altijd een van de weinigen, die van thuis lunch meebracht. Rick doet dat met vlagen, maar eet ook meestal buiten zijn kantoor.
We bestelden een ontzettend lekkere Oosterse salade (met de "dressing" er apart bij, salade worden anders zo overspoeld met saus, dat je de rest niet meer proeft) van rauwe rode kool (veel lekkerder dan gekookte!), worteltjes, gegrilde kip en nog veel meer.
Daarna ben ik naar Sears in Fair Oaks mall gegaan om de batterij van mijn horloge te laten vervangen. Sears Roebuck and Co. is een van de oudste Amerikaanse warenhuizen, het werd 1886 opgericht. Sears is vooral bekend om zijn huishoudelijke apparaten van het "Kenmore" merk. Ze hebben ook kleding, maar die is niet van de beste kwaliteit en ziet er ook goedkoop uit (vind ik).
's Avonds kwamen mijn buurvrouwen Lorraine en Jeanne en hun kinderen pizza eten. Hun mannen waren ook op reis, dus een goede gelegenheid om een gezellige avond samen te hebben. Ik bestelde van Vocelli's, want die hebben een heel lekkere spinazie, feta kaas en knoflook pizza. Maar toen de bestelling werd bezorgd, bleken we de verkeerde pizza te hebben gekregen. Ik heb meteen opgebeld en er werd me verzekerd dat ik de spinazie pizza met de volgende bezorger mee zou krijgen en ik moest de verkeerde pizza teruggeven (wat hier heel vreemd is, maar goed, ik neem aan, dat ze willen voorkomen, dat mensen op die manier gratis pizza's gaan bestellen). Veertig minuten later hadden we nog geen pizza. Toen heb ik de manager opgebeld en die stond binnen 5 minuten (het restaurant is hier vlakbij) met de pizza en een coupon voor een gratis pizza voor de deur. Toch indrukwekkende service uiteindelijk.
Tuesday, February 24, 2004
Vandaag was het Shrove Tuesday oftewel Mardi Gras. In veel zuidelijke steden, waaronder de beroemdste New Orleans, wordt Mardi Gras met grote parades gevierd. Hier merk je er nauwelijks iets van, behalve dat het nationale pannenkoekenweek is. Maar vooral vandaag worden overal pannenkoeken gegeten. Er is zelfs een pannenkoekenrace bij de Washington National Cathedral.
Ik wilde eigenlijk vandaag met de kinderen bij IHOP (International House of Pancakes) willen eten, maar ik werd uitgenodigd bij een vriendin om pizza te komen eten en natuurlijk nam ik dat maar al te graag aan! Misschien dat ik op een van de komende dagen IHOP aandoe, hoewel ik moet toegeven, dat het een grote stap voor me is, laten we zeggen, dat het niet mijn favoriete restaurant is.
Saskia had vandaag een tandarts afspraak. We zitten dus wel in de tandartsen op het moment. Die van haar is een speciale kindertandarts, want ze heeft al heel wat gaatjes gehad in haar 8 jarig bestaan. Dat terwijl haar broer en zus al meer dan 10 jaar zonder gaatjes leven. Dit keer was het bezoek om de kiezen te "sealen", er wordt een goedje op gesmeerd wat verdere caries moet voorkomen.
Daarna gingen we naar Toys R Us, want er is dit weekend een verjaarspartijtje voor haar beste vriendinnetje en daarvoor moesten we een Care Bear kopen. Schattige beren vind ik die! Ik heb zelf de Funshine Bear en Saskia slaapt iedere nacht met de Bedtime Bear. Deze Care Bears waren heel populair toen ik pas naar de States verhuisde en maken nu een come back. Ik vind de cartoons ook heel leuk getekend.
Bij mijn vriendin Claudia aten we Domino's pizza. Wij kunnen hier kiezen uit 5 verschillende pizza restaurants die thuisbezorgen! Iedereen heeft wel zijn favoriet. Rick is dol op Domino's, terwijl ik hun pizza's nogal saai vind, er zitten ook niet veel "toppings" op. Pizza Hut is beter, vind ik. Maar mijn favorieten zijn Vocelli's en Joe's Place, daar kun je nog eens iets origineels bestellen! De vijfde keuze is Papa John's, een enorme pizza keten, die ook in Groot Brittanie te vinden is onder de naam "Perfect Pizza".
Er zijn hier zoveel pizza ketens, dat ik soms denk, dat de pizza meer Amerikaans, dan Italiaans is! Want je hebt dan ook nog Uno's, deep dish Chicago pizza en Bertucci's , die niet thuisbezorgen. En dan zijn er nog een heel stel lokale pizzeria's. Je zou iedere avond een andere pizza kunnen eten!
Ik wilde eigenlijk vandaag met de kinderen bij IHOP (International House of Pancakes) willen eten, maar ik werd uitgenodigd bij een vriendin om pizza te komen eten en natuurlijk nam ik dat maar al te graag aan! Misschien dat ik op een van de komende dagen IHOP aandoe, hoewel ik moet toegeven, dat het een grote stap voor me is, laten we zeggen, dat het niet mijn favoriete restaurant is.
Saskia had vandaag een tandarts afspraak. We zitten dus wel in de tandartsen op het moment. Die van haar is een speciale kindertandarts, want ze heeft al heel wat gaatjes gehad in haar 8 jarig bestaan. Dat terwijl haar broer en zus al meer dan 10 jaar zonder gaatjes leven. Dit keer was het bezoek om de kiezen te "sealen", er wordt een goedje op gesmeerd wat verdere caries moet voorkomen.
Daarna gingen we naar Toys R Us, want er is dit weekend een verjaarspartijtje voor haar beste vriendinnetje en daarvoor moesten we een Care Bear kopen. Schattige beren vind ik die! Ik heb zelf de Funshine Bear en Saskia slaapt iedere nacht met de Bedtime Bear. Deze Care Bears waren heel populair toen ik pas naar de States verhuisde en maken nu een come back. Ik vind de cartoons ook heel leuk getekend.
Bij mijn vriendin Claudia aten we Domino's pizza. Wij kunnen hier kiezen uit 5 verschillende pizza restaurants die thuisbezorgen! Iedereen heeft wel zijn favoriet. Rick is dol op Domino's, terwijl ik hun pizza's nogal saai vind, er zitten ook niet veel "toppings" op. Pizza Hut is beter, vind ik. Maar mijn favorieten zijn Vocelli's en Joe's Place, daar kun je nog eens iets origineels bestellen! De vijfde keuze is Papa John's, een enorme pizza keten, die ook in Groot Brittanie te vinden is onder de naam "Perfect Pizza".
Er zijn hier zoveel pizza ketens, dat ik soms denk, dat de pizza meer Amerikaans, dan Italiaans is! Want je hebt dan ook nog Uno's, deep dish Chicago pizza en Bertucci's , die niet thuisbezorgen. En dan zijn er nog een heel stel lokale pizzeria's. Je zou iedere avond een andere pizza kunnen eten!
Ik bedacht me, dat mijn tirade van gisteravond wel heel eenzijdig was. Ook omdat ik al een keer een heel stuk geschreven had en de site toen down ging en ik opnieuw moest beginnen. Wat ik wegliet is, dat er natuurlijk ook heel veel goeds komt van die preventieve zorg. Zo leeft mijn vader nog, dankzij snel handelen bij hartaanval symptomen en alle testen, die dan meteen gedaan worden, waaruit bleek, dat hij een zes-voudige bypass nodig had. Die kon ook meteen gedaan worden, geen wachtlijsten hier.
Ook toen Kai met een geboortedefect werd geboren, werd dat meteen (het was niet opvallend, maar zou later een groot probleem zijn geworden) onderkend en verholpen. Soms is het dus te veel, maar het geeft ook wel een gerust gevoel, dat ernstige dingen meestal vroeg gevonden worden.
De medische zorg is over het algemeen heel erg goed, vooral in dit stedelijke gebied waar veel van de beste dokters zitten. Het is alleen even zoeken tussen de honderden dokters om degene te vinden, die qua persoonlijkheid het best bij mij past.
Dit moest nog even bij mijn negatieve stukje van gisteren :).
Ook toen Kai met een geboortedefect werd geboren, werd dat meteen (het was niet opvallend, maar zou later een groot probleem zijn geworden) onderkend en verholpen. Soms is het dus te veel, maar het geeft ook wel een gerust gevoel, dat ernstige dingen meestal vroeg gevonden worden.
De medische zorg is over het algemeen heel erg goed, vooral in dit stedelijke gebied waar veel van de beste dokters zitten. Het is alleen even zoeken tussen de honderden dokters om degene te vinden, die qua persoonlijkheid het best bij mij past.
Dit moest nog even bij mijn negatieve stukje van gisteren :).
Monday, February 23, 2004
Soms heb ik helemaal genoeg van de "preventieve" zorg hier! De ene test na de andere moet je ondergaan, als je naar de dokter gaat. Omdat ik fibromyalgie heb, moet ik vaker dan anderen. En dan is er eens een verhoogde bloeddruk en wordt er paniek gezaaid en meteen naar de pillenpot gegrepen. Ik ben weggegaan bij mijn vorige, vrijwel bejaarde, dokter om die reden. Volgens mij kreeg zij geld terug van de pharmaceutische bedrijven! En na zo'n test kon ze de uitslag niet door de telefoon geven, nee, je moest naar haar toe. Zo kreeg zij weer wat extra dollars.
Ik zoek nu een dokter, die naar mij luistert, want ik lees heel wat en wil dat niet afgedaan zien met "I'm the doctor, you're the patient". Ik heb zo'n dokter meteen gevonden voor de kinderen, maar voor mezelf lukt dat maar niet!
Oudere doktoren hoeven geen bijscholing te doen en het is dus aan hen om up to date te blijven. Dat lukt sommigen (de meesten?) dus duidelijk niet.'
Neem nu het uitstrijkje, vanaf je 16e moet je als vrouw hier ieder jaar een uitstrijkje laten doen. Nu blijkt, dat dat na je 30e maar eens in de 3 jaar hoeft. Maar doktoren blijven het jaarlijks doen. Waarom? Kassa! En legioenen vrouwen (inclusief ikzelf van nu af aan!) zouden maar een derde van die heel vervelende procedures hoeven te ondergaan!
Je wordt ook overspoeld met dieten en aanbevelingen om kanker te voorkomen. Vandaag was het weer, dat een dieet met veel vezels hartaanvallen zou voorkomen. En neem nu de rage van het Atkins dieet. Vrijwel iedereen eet opeens zo min mogelijk koolhydraten. Die zijn "slecht". Een aantal jaren geleden was vet slecht en werd alles vetvrij gemaakt. Nu wordt alles koolhydraatvrij gemaakt. Zucht! Wanneer zal men eens inzien, dat alles met mate nog het best is en het makkelijkst vol te houden??
MSNBC heeft een goed artikel over sommige van die medische mythen. Het enge ervan vind ik, dat dingen, die 10 jaar geleden als vanzelfsprekend werden aangenomen nu alweer weerlegd zijn. Dat zal dus ook wel met de "nieuwe" vondsten van vandaag gebeuren. Intussen worden we volgepompt met chemicalien en andere onnatuurlijke extra's.
Maar goed, sorry voor de lange tirade, je kunt zien dat ik vandaag geen volwassene gesproken heb! Ik heb wel een stepklas bij de sportschool gedaan, maar verder dan "hi" is de communicatie met anderen niet gekomen.
Op weg naar Katja's gitaar les zagen we het zoveelste doodgereden eekhoorntje op de weg. "Roadkill" heet dat hier, er schijnen mensen te zijn, die die verkeersslachtoffers eten. Hoe waar dat is weet ik niet, maar er is wel een kookboek voor! En een hele website!
Wij vonden het alleen zielig, vooral omdat een ander eekhoorntje probeerde ernaar toe te gaan. Baby? Partner? Hoewel er hier te veel eekhoorns zijn en veel mensen ze als een ondier zien, blijf ik het schattige beestjes vinden. Als er een voor mijn auto oversteekt probeer ik (als dat veilig kan) uit te wijken. Maar toegegeven, ze rennen als kippen zonder kop over en soms lukt het niet opzij te gaan.
Ik zoek nu een dokter, die naar mij luistert, want ik lees heel wat en wil dat niet afgedaan zien met "I'm the doctor, you're the patient". Ik heb zo'n dokter meteen gevonden voor de kinderen, maar voor mezelf lukt dat maar niet!
Oudere doktoren hoeven geen bijscholing te doen en het is dus aan hen om up to date te blijven. Dat lukt sommigen (de meesten?) dus duidelijk niet.'
Neem nu het uitstrijkje, vanaf je 16e moet je als vrouw hier ieder jaar een uitstrijkje laten doen. Nu blijkt, dat dat na je 30e maar eens in de 3 jaar hoeft. Maar doktoren blijven het jaarlijks doen. Waarom? Kassa! En legioenen vrouwen (inclusief ikzelf van nu af aan!) zouden maar een derde van die heel vervelende procedures hoeven te ondergaan!
Je wordt ook overspoeld met dieten en aanbevelingen om kanker te voorkomen. Vandaag was het weer, dat een dieet met veel vezels hartaanvallen zou voorkomen. En neem nu de rage van het Atkins dieet. Vrijwel iedereen eet opeens zo min mogelijk koolhydraten. Die zijn "slecht". Een aantal jaren geleden was vet slecht en werd alles vetvrij gemaakt. Nu wordt alles koolhydraatvrij gemaakt. Zucht! Wanneer zal men eens inzien, dat alles met mate nog het best is en het makkelijkst vol te houden??
MSNBC heeft een goed artikel over sommige van die medische mythen. Het enge ervan vind ik, dat dingen, die 10 jaar geleden als vanzelfsprekend werden aangenomen nu alweer weerlegd zijn. Dat zal dus ook wel met de "nieuwe" vondsten van vandaag gebeuren. Intussen worden we volgepompt met chemicalien en andere onnatuurlijke extra's.
Maar goed, sorry voor de lange tirade, je kunt zien dat ik vandaag geen volwassene gesproken heb! Ik heb wel een stepklas bij de sportschool gedaan, maar verder dan "hi" is de communicatie met anderen niet gekomen.
Op weg naar Katja's gitaar les zagen we het zoveelste doodgereden eekhoorntje op de weg. "Roadkill" heet dat hier, er schijnen mensen te zijn, die die verkeersslachtoffers eten. Hoe waar dat is weet ik niet, maar er is wel een kookboek voor! En een hele website!
Wij vonden het alleen zielig, vooral omdat een ander eekhoorntje probeerde ernaar toe te gaan. Baby? Partner? Hoewel er hier te veel eekhoorns zijn en veel mensen ze als een ondier zien, blijf ik het schattige beestjes vinden. Als er een voor mijn auto oversteekt probeer ik (als dat veilig kan) uit te wijken. Maar toegegeven, ze rennen als kippen zonder kop over en soms lukt het niet opzij te gaan.
Sunday, February 22, 2004
En ja hoor, Nader gaat meedoen. Volgens mij heeft hij heel wat aan geloofwaardigheid verloren, is hij te oud (70) en heeft hij de Green Party niet meer achter zich. Mijn voorspelling is, dat hij nauwelijks stemmen zal krijgen.
Vanochtend voor het eerst weer eens een heel eind gewandeld. De natuur is nog helemaal in slaap. Of wacht, niet helemaal, in een tuin zagen we de narcissen opkomen. Maar volgende week wordt het weer koud, hoewel de aanvankelijk voorspelde sneeuwstorm kennelijk niet doorgaat. Gelukkig maar, want ik heb er genoeg van! We hebben dan wel niet zoveel sneeuw gehad dit seizoen, maar er ligt nog steeds ijs in onze tuin!
Kai is vanmiddag met een vriendje naar Chuck E. Cheese geweest. Ik was blij, dat die moeder meeging, want ik vind dat een kwelling! Het is een pizza restaurant met allerlei spelletjes, waarbij de kinderen tickets krijgen, die ze kunnen inleveren voor speeltjes of snoep. De kinderen zijn er dol op, Saskia was heftig jaloers, maar ik vermijd het zoveel ik maar kan!
Rick vertrok rond 3 uur naar Seattle, hij komt laat vrijdagavond weer terug. Saskia verzuchtte, dat zij ook mee wilde, ze wilde de Space Needle weer eens op. Ja, dat willen we allemaal wel! Seattle is een leuke bestemming, hoewel Rick de hele dag in training zal zijn, dus niet veel toeristisch zal doen.
Omdat het afscheid op zondag altijd moeilijk is, zijn we met mijn vader gezellig bij de Melting Pot gaan eten. Dit is een fondue restaurant keten. Als voorafje krijg je kaasfondue. Je kunt kiezen tussen traditionele Zwitserse fondue (wat mijn vader en ik kozen), Cheddar fondue (wat de kinderen kozen), Zuidwest kaasfondue en iets met Roquefort.
Daarna krijg je een slaatje en daarna de echte fondue: verschillende vlees en vissoorten. Je kunt kiezen waar je ze in wilt koken. De kinderen namen de fondue bourguignonne, zodat ze hun kip met een jasje konden bakken. Wij namen Coq au Vin, wat erg lekker was!
Toe was er voor de kinderen witte en zwarte chocolade fondue, waarin ze aardbeien, ananas, banaan, cake en marshmallows konden dopen. Het was vreselijk gezellig en ook vooral lekker!
En nu maar wachten op het telefoontje, dat Rick veilig is aangekomen!
Vanochtend voor het eerst weer eens een heel eind gewandeld. De natuur is nog helemaal in slaap. Of wacht, niet helemaal, in een tuin zagen we de narcissen opkomen. Maar volgende week wordt het weer koud, hoewel de aanvankelijk voorspelde sneeuwstorm kennelijk niet doorgaat. Gelukkig maar, want ik heb er genoeg van! We hebben dan wel niet zoveel sneeuw gehad dit seizoen, maar er ligt nog steeds ijs in onze tuin!
Kai is vanmiddag met een vriendje naar Chuck E. Cheese geweest. Ik was blij, dat die moeder meeging, want ik vind dat een kwelling! Het is een pizza restaurant met allerlei spelletjes, waarbij de kinderen tickets krijgen, die ze kunnen inleveren voor speeltjes of snoep. De kinderen zijn er dol op, Saskia was heftig jaloers, maar ik vermijd het zoveel ik maar kan!
Rick vertrok rond 3 uur naar Seattle, hij komt laat vrijdagavond weer terug. Saskia verzuchtte, dat zij ook mee wilde, ze wilde de Space Needle weer eens op. Ja, dat willen we allemaal wel! Seattle is een leuke bestemming, hoewel Rick de hele dag in training zal zijn, dus niet veel toeristisch zal doen.
Omdat het afscheid op zondag altijd moeilijk is, zijn we met mijn vader gezellig bij de Melting Pot gaan eten. Dit is een fondue restaurant keten. Als voorafje krijg je kaasfondue. Je kunt kiezen tussen traditionele Zwitserse fondue (wat mijn vader en ik kozen), Cheddar fondue (wat de kinderen kozen), Zuidwest kaasfondue en iets met Roquefort.
Daarna krijg je een slaatje en daarna de echte fondue: verschillende vlees en vissoorten. Je kunt kiezen waar je ze in wilt koken. De kinderen namen de fondue bourguignonne, zodat ze hun kip met een jasje konden bakken. Wij namen Coq au Vin, wat erg lekker was!
Toe was er voor de kinderen witte en zwarte chocolade fondue, waarin ze aardbeien, ananas, banaan, cake en marshmallows konden dopen. Het was vreselijk gezellig en ook vooral lekker!
En nu maar wachten op het telefoontje, dat Rick veilig is aangekomen!
Saturday, February 21, 2004
Heb net de film "Lost in Translation" zitten kijken met Bill Murray. Een goede film, hoewel ik het einde raadselachtig vond. Hij toonde goed aan hoe verloren je je in een totaal andere cultuur kunt voelen.
Er is een poll uit over het "borst van Janet Jackson" incident. Gelukkig blijkt daaruit, dat het merendeel van de Amerikanen doodnormaal is. Het zijn de conservatieven in de regering, waaronder het zoontje van Colin Powell (hoofd van de Federal Communications Commission), die er zo overdreven op reageerden.
Diezelfde conservatieven hebben er nu voor gezorgd, dat een stel heel populaire radio shows voorlopig uit de lucht zijn. Waaronder de Howard Stern show en de Don and Mike show, zij zouden te veel aanstootgevende taal gebruiken. Dit zijn de zogenaamde "shock jocks" wiens programma's compleet op shockvalue gebaseerd zijn. Logisch dus, dat daar nogal eens wat minder begeerlijke taal wordt gebruikt. De FCC wil dat nu allemaal indammen. Waar blijft de "freedom of speech"? Dit zal nog wat worden!
In San Francisco blijven de gay marriages maar doorgaan, zelfs nu gouverneur Schwarzenegger zich ertegen heeft uitgesproken. Ik hoop zo voor die mensen, dat ze niet straks teruggefloten worden! Ik vind het hele protest ertegen idioot, wat heeft een gouverneur of president er nu mee te maken als een stel dat al jaren samen is, wil trouwen, man, vrouw of zelfde sexes?!
Nog een groot nieuws gedoe: Ralph Nader gaat morgen bekend maken of hij weer voor president gaat meedingen. Veel Democraten zijn daarover in paniek, want Nader werd veelal de schuld gegeven van het verlies van Gore. Mij lijkt het wel leuk als hij weer meedoet, brengt groot leven in de brouwerij. Hoe meer ik over hem te weten kom, hoe minder ik Kerry in het Witte Huis wil zien. Volgens mij is het daarom, dat zoveel mensen niet stemmen hier, niet omdat ze niet geinteresseerd zijn, maar omdat ze gewoon niet weten voor wie te stemmen. Wie kies je nou uit twee kwaden???
Het was vandaag weer prachtig weer, maar helaas niet zo warm als gisteren. Ik was juist aan dat lenteweer aan het wennen! Maar ja, we moeten nog een maand wachten voor het werkelijk lente is. Ik kan niet wachten tot de prachtige kersenboompjes gaan bloeien in Washington!
Nu ben ik een of andere vage kwis op BVN aan het kijken. Hoe die zender zich "het *Beste* van Vlaanderen en Nederland" kan noemen is me een raadsel! Dat beste is niet al te best in ieder geval.
Er is een poll uit over het "borst van Janet Jackson" incident. Gelukkig blijkt daaruit, dat het merendeel van de Amerikanen doodnormaal is. Het zijn de conservatieven in de regering, waaronder het zoontje van Colin Powell (hoofd van de Federal Communications Commission), die er zo overdreven op reageerden.
Diezelfde conservatieven hebben er nu voor gezorgd, dat een stel heel populaire radio shows voorlopig uit de lucht zijn. Waaronder de Howard Stern show en de Don and Mike show, zij zouden te veel aanstootgevende taal gebruiken. Dit zijn de zogenaamde "shock jocks" wiens programma's compleet op shockvalue gebaseerd zijn. Logisch dus, dat daar nogal eens wat minder begeerlijke taal wordt gebruikt. De FCC wil dat nu allemaal indammen. Waar blijft de "freedom of speech"? Dit zal nog wat worden!
In San Francisco blijven de gay marriages maar doorgaan, zelfs nu gouverneur Schwarzenegger zich ertegen heeft uitgesproken. Ik hoop zo voor die mensen, dat ze niet straks teruggefloten worden! Ik vind het hele protest ertegen idioot, wat heeft een gouverneur of president er nu mee te maken als een stel dat al jaren samen is, wil trouwen, man, vrouw of zelfde sexes?!
Nog een groot nieuws gedoe: Ralph Nader gaat morgen bekend maken of hij weer voor president gaat meedingen. Veel Democraten zijn daarover in paniek, want Nader werd veelal de schuld gegeven van het verlies van Gore. Mij lijkt het wel leuk als hij weer meedoet, brengt groot leven in de brouwerij. Hoe meer ik over hem te weten kom, hoe minder ik Kerry in het Witte Huis wil zien. Volgens mij is het daarom, dat zoveel mensen niet stemmen hier, niet omdat ze niet geinteresseerd zijn, maar omdat ze gewoon niet weten voor wie te stemmen. Wie kies je nou uit twee kwaden???
Het was vandaag weer prachtig weer, maar helaas niet zo warm als gisteren. Ik was juist aan dat lenteweer aan het wennen! Maar ja, we moeten nog een maand wachten voor het werkelijk lente is. Ik kan niet wachten tot de prachtige kersenboompjes gaan bloeien in Washington!
Nu ben ik een of andere vage kwis op BVN aan het kijken. Hoe die zender zich "het *Beste* van Vlaanderen en Nederland" kan noemen is me een raadsel! Dat beste is niet al te best in ieder geval.
Gisteren was het lente en dat wordt het vandaag weer! Ik heb heerlijk buiten voor het huis zitten lezen, terwijl alle kinderen basketbal speelden (aan de zijkant van onze driveway staat een basketbalpaal, zoals bij zovele huizen hier). Ook de buurvrouwen kwamen naar buiten en voor we het wisten zaten we met zijn zessen heerlijk lui in het zonnetje te kletsen. Ongewoon in onze straat is, dat van de 10 gezinnen, maar 3 moeders buitenshuis werken! Het is dus overdag nooit vervelend stil en er is altijd iemand om in noodgevallen om hulp te vragen.
Ik had om 1 uur een afspraak bij de "sedation dentist", een tandarts, die zoals eerder geschreven mensen met een tandartsenfobie (zoals ik!) behandelt. Nou, ik was onder de indruk! Ik kreeg zelfs een teddybeer in de handen gedrukt om me rustig te maken (ik was gisteren niet zo bang, hoor, maar zodra er werk verricht moet worden, brrr!). Er werd me uitgelegd, dat ik een heel stel kronen nodig zou hebben (geen nieuws, want ik heb het jaren uitgesteld). Maar het goede nieuws is, dat zij, omdat ze je zwaar verdoven, dat alles in een of twee keer kunnen doen. Bij de "gewone" tandarts zou het twee bezoeken per kroon betekenen.
Het is hier toch veel meer geaccepteerd om verdovingen te krijgen voor allerlei dingen, waar het in Nederland, tenminste gebaseerd op wat ik lees en hoor, niet zo is. De tandarts is een voorbeeld, onze tandarts in Nederland (vandaar mijn fobie) weigerde voor vullingen verdoving te geven aan kinderen. Hier moest Saskia een aantal gaatjes laten maken en ze kreeg genoeg verdoving met lachgas en novacaine en ze vindt de tandarts nog steeds prima.
Ook bij bevallingen, een ander gebied, waar je in Nederland volgens mij toch meer "echt vrouw" bent, als je het allemaal zonder verdoving doet, wordt hier vrij standaard een epidurale verdoving gegeven, als je in het ziekenhuis bevalt (wat het gros van de vrouwen doet).
En zo zijn er nog wel meer dingen. Mijn gebroken enkel werd in Nederland in een klap gezet, hier krijg je eerst verdoving voor ze dat doen. Over het algemeen wordt het hier in ieder geval niet nodig gevonden om pijn te lijden!
Omdat Rick de hele volgende week weg is, wilde hij met mij uit eten. We besloten naar Marco Polo te gaan, een oud Italiaans restaurant. En dat was het ook, alles was er "oud" aan: de bediening was oud, de clientele was oud en het voedsel was wel lekker, maar niet om over naar huis te schrijven. Geen restaurant waar we snel terug zullen gaan, hoewel het flink populair is!
Ik had om 1 uur een afspraak bij de "sedation dentist", een tandarts, die zoals eerder geschreven mensen met een tandartsenfobie (zoals ik!) behandelt. Nou, ik was onder de indruk! Ik kreeg zelfs een teddybeer in de handen gedrukt om me rustig te maken (ik was gisteren niet zo bang, hoor, maar zodra er werk verricht moet worden, brrr!). Er werd me uitgelegd, dat ik een heel stel kronen nodig zou hebben (geen nieuws, want ik heb het jaren uitgesteld). Maar het goede nieuws is, dat zij, omdat ze je zwaar verdoven, dat alles in een of twee keer kunnen doen. Bij de "gewone" tandarts zou het twee bezoeken per kroon betekenen.
Het is hier toch veel meer geaccepteerd om verdovingen te krijgen voor allerlei dingen, waar het in Nederland, tenminste gebaseerd op wat ik lees en hoor, niet zo is. De tandarts is een voorbeeld, onze tandarts in Nederland (vandaar mijn fobie) weigerde voor vullingen verdoving te geven aan kinderen. Hier moest Saskia een aantal gaatjes laten maken en ze kreeg genoeg verdoving met lachgas en novacaine en ze vindt de tandarts nog steeds prima.
Ook bij bevallingen, een ander gebied, waar je in Nederland volgens mij toch meer "echt vrouw" bent, als je het allemaal zonder verdoving doet, wordt hier vrij standaard een epidurale verdoving gegeven, als je in het ziekenhuis bevalt (wat het gros van de vrouwen doet).
En zo zijn er nog wel meer dingen. Mijn gebroken enkel werd in Nederland in een klap gezet, hier krijg je eerst verdoving voor ze dat doen. Over het algemeen wordt het hier in ieder geval niet nodig gevonden om pijn te lijden!
Omdat Rick de hele volgende week weg is, wilde hij met mij uit eten. We besloten naar Marco Polo te gaan, een oud Italiaans restaurant. En dat was het ook, alles was er "oud" aan: de bediening was oud, de clientele was oud en het voedsel was wel lekker, maar niet om over naar huis te schrijven. Geen restaurant waar we snel terug zullen gaan, hoewel het flink populair is!
Thursday, February 19, 2004
Mijn New York verslag is hier te lezen en de foto's hier te zien.
Vanochtend, toen ik druk aan het rondrennen was om iedereen op tijd naar school en werk te krijgen, stootte ik mijn kleine teen hard aan de barkruk. Maar ja, dat gebeurt wel vaker, dus na een flinke gil ging ik door. Maar toen zag ik die teen blauwer en blauwer worden en hij deed vanmiddag nog scherp pijn.
Ik heb toen toch maar een orthopedist gebeld, om te vragen of ze iets zouden doen als die teen gebroken zou zijn. Ja, dat was wel het geval, maar ze hadden geen tijd om foto's te nemen vandaag. Dus werd ik naar de emergency care gestuurd. Daar werd een foto van mijn teen gemaakt en lijkt hij niet gebroken (er moet morgen nog een radioloog naar de foto's kijken). Goddank! Maar hij doet erge pijn en daar baal ik van, want ik moet kunnen oefenen. Ik kreeg een speciale schoen mee naar huis en het advies er veel ijs op te doen en hem omhoog te houden. Belachelijk eigenlijk, hoe zo'n klein teentje je hele voet pijn kan laten doen!
Nog even over het verkeer hier in Virginia, ik bedacht me vandaag, dat Katja over anderhalf jaar al een "learner's permit" mag halen! Dat betekent, dat ze dan onder toezicht van een volwassene auto mag gaan leren rijden. Best een eng idee, met 15 en een half! Maar sinds kort moeten tieners ook rijlessen nemen van rij instructeurs en mogen ze 's nachts niet rijden. Ook is er een limiet hoeveel andere tieners ze mogen vervoeren.
In de praktijk is het niet zo, dat tieners meteen hun eigen auto krijgen. De scholen staan alleen de hoogste klassers toe op school te parkeren en als ze naar college gaan mogen ze meestal het eerste of de eerste twee jaar geen auto op campus hebben.
Toch heb ik denk ik liever, dat mijn kinderen zelf verantwoord leren rijden en dan ook zichzelf rijden, dan dat ze overgeleverd zijn hiervoor aan andere tieners. Ik ga nog maar eens even heel hard van de paar nog autoloze tienerjaren genieten!
Vanochtend, toen ik druk aan het rondrennen was om iedereen op tijd naar school en werk te krijgen, stootte ik mijn kleine teen hard aan de barkruk. Maar ja, dat gebeurt wel vaker, dus na een flinke gil ging ik door. Maar toen zag ik die teen blauwer en blauwer worden en hij deed vanmiddag nog scherp pijn.
Ik heb toen toch maar een orthopedist gebeld, om te vragen of ze iets zouden doen als die teen gebroken zou zijn. Ja, dat was wel het geval, maar ze hadden geen tijd om foto's te nemen vandaag. Dus werd ik naar de emergency care gestuurd. Daar werd een foto van mijn teen gemaakt en lijkt hij niet gebroken (er moet morgen nog een radioloog naar de foto's kijken). Goddank! Maar hij doet erge pijn en daar baal ik van, want ik moet kunnen oefenen. Ik kreeg een speciale schoen mee naar huis en het advies er veel ijs op te doen en hem omhoog te houden. Belachelijk eigenlijk, hoe zo'n klein teentje je hele voet pijn kan laten doen!
Nog even over het verkeer hier in Virginia, ik bedacht me vandaag, dat Katja over anderhalf jaar al een "learner's permit" mag halen! Dat betekent, dat ze dan onder toezicht van een volwassene auto mag gaan leren rijden. Best een eng idee, met 15 en een half! Maar sinds kort moeten tieners ook rijlessen nemen van rij instructeurs en mogen ze 's nachts niet rijden. Ook is er een limiet hoeveel andere tieners ze mogen vervoeren.
In de praktijk is het niet zo, dat tieners meteen hun eigen auto krijgen. De scholen staan alleen de hoogste klassers toe op school te parkeren en als ze naar college gaan mogen ze meestal het eerste of de eerste twee jaar geen auto op campus hebben.
Toch heb ik denk ik liever, dat mijn kinderen zelf verantwoord leren rijden en dan ook zichzelf rijden, dan dat ze overgeleverd zijn hiervoor aan andere tieners. Ik ga nog maar eens even heel hard van de paar nog autoloze tienerjaren genieten!
Wednesday, February 18, 2004
Howard Dean is niet meer. Ergens wel jammer, hij is een kleurrijk figuur. Hij heeft ook heel wat opschudding veroorzaakt. Eerst door zijn internet campagne, daarna door al gauw als uitverkorene uit de bus te komen en vervolgens natuurlijk als een pudding in elkaar te zakken, politiek gezien dan. Nu zijn de "waarom Dean het niet haalde" shows niet van de lucht, natuurlijk.
Lijkt me duidelijk: mensen hier zijn niet radicaal, over het algemeen. De meest succesvolle kandidaat spreekt alle lagen van de bevolking aan. Of Kerry of Edwards dat kunnen valt nog te bezien. Op het moment ziet het er rooskleurig uit voor de Democraten.
Maar goed, zo maar een paar gedachten. Je kunt niet om de politiek heen op het moment, zo'n verkiezingsjaar is echt constant! En iedere zender wil er zijn eigen "spin" aan geven, subtiel maar zeker komt de kleur van de zender naar voren. Fox toch wel erg conservatief, CNN liberaal, CBS conservatief, ABC liberaal. NBC vind ik eigenlijk nog het moeilijkst te zeggen, natuurlijk niet neutraal, maar het komt niet zo sterk naar voren waar de klemtoon ligt daar.
Vanmiddag had ik een afspraak met de tandarts voor mijn kronen. Zijn praktijk is hier meer dan 30 minuten rijden vandaan, maar hij staat bekend om zijn werk met angsthazen, zoals ik. Toen ik er aankwam bleek, dat er een noodgeval was geweest en dus liepen ze 2 uur achter. Of ik het erg zou vinden te wachten? Ja, dus! Ik moest weer thuis zijn als de kinderen uit school kwamen en ik had intussen ook een misselijk makende hoofdpijn. Nu moet ik vrijdagmiddag terugkomen. Balen! Nu maar hopen, dat er dan geen noodgevallen zijn! Ik vroeg me toch wel serieus af, waarom ze me niet thuis hadden kunnen bellen, ze wisten het tenslotte al 's ochtends!
Ik heb vandaag nogal wat tijd op de weg doorgebracht. Eerst naar Centreville om daar een step klas te doen bij de sportschool. Dit is 20 minuten rijden over de interstate. Toen naar de tandarts, 30 minuten rijden over secondaire wegen.
Maar alle wegen, behalve zijwegen, hebben tenminste 4 banen, sommigen, zoals route 50, die ik vandaag gedeeltelijk reed, zelfs 6. Het enige wat deze wegen onderscheidt van een snelweg zijn de stoplichten.
Het rijgedrag hier is over het algemeen relaxed. Mensen laten je erin als je van baan wilt verwisselen, gewoon in. Maar er zijn ook een stel &$#*&$#*, die heel goed kunnen snijden, zoals ik vanochtend weer mee mocht maken. Over het algemeen vind ik rijden hier wel veel minder stressvol, dan in Nederland.
Lijkt me duidelijk: mensen hier zijn niet radicaal, over het algemeen. De meest succesvolle kandidaat spreekt alle lagen van de bevolking aan. Of Kerry of Edwards dat kunnen valt nog te bezien. Op het moment ziet het er rooskleurig uit voor de Democraten.
Maar goed, zo maar een paar gedachten. Je kunt niet om de politiek heen op het moment, zo'n verkiezingsjaar is echt constant! En iedere zender wil er zijn eigen "spin" aan geven, subtiel maar zeker komt de kleur van de zender naar voren. Fox toch wel erg conservatief, CNN liberaal, CBS conservatief, ABC liberaal. NBC vind ik eigenlijk nog het moeilijkst te zeggen, natuurlijk niet neutraal, maar het komt niet zo sterk naar voren waar de klemtoon ligt daar.
Vanmiddag had ik een afspraak met de tandarts voor mijn kronen. Zijn praktijk is hier meer dan 30 minuten rijden vandaan, maar hij staat bekend om zijn werk met angsthazen, zoals ik. Toen ik er aankwam bleek, dat er een noodgeval was geweest en dus liepen ze 2 uur achter. Of ik het erg zou vinden te wachten? Ja, dus! Ik moest weer thuis zijn als de kinderen uit school kwamen en ik had intussen ook een misselijk makende hoofdpijn. Nu moet ik vrijdagmiddag terugkomen. Balen! Nu maar hopen, dat er dan geen noodgevallen zijn! Ik vroeg me toch wel serieus af, waarom ze me niet thuis hadden kunnen bellen, ze wisten het tenslotte al 's ochtends!
Ik heb vandaag nogal wat tijd op de weg doorgebracht. Eerst naar Centreville om daar een step klas te doen bij de sportschool. Dit is 20 minuten rijden over de interstate. Toen naar de tandarts, 30 minuten rijden over secondaire wegen.
Maar alle wegen, behalve zijwegen, hebben tenminste 4 banen, sommigen, zoals route 50, die ik vandaag gedeeltelijk reed, zelfs 6. Het enige wat deze wegen onderscheidt van een snelweg zijn de stoplichten.
Het rijgedrag hier is over het algemeen relaxed. Mensen laten je erin als je van baan wilt verwisselen, gewoon in. Maar er zijn ook een stel &$#*&$#*, die heel goed kunnen snijden, zoals ik vanochtend weer mee mocht maken. Over het algemeen vind ik rijden hier wel veel minder stressvol, dan in Nederland.
Tuesday, February 17, 2004
Mijn uitje naar IKEA, wat nu al sinds december in het vat zit, werd vandaag weer uitgesteld. In Richmond, waar mijn email vriendin vandaan komt, werd sneeuw voorspeld en helaas was Katja ook vandaag nog ziek. Hoe langer we wachten, hoe beter het weer, zullen we maar zeggen!
Ook al was Katja ziek, toch bleef ze via Internet op de hoogte van het werk wat ze in haar klas deden. Haar school heeft een website, waarop al het huiswerk en wat er in de klas besproken is wordt geschreven. Zo is ze nauwelijks achter na een paar dagen ziekte. Heel handig! Dat had ik vroeger ook wel kunnen gebruiken, want er was geen schoolgenootje dat bij mij in de buurt woonde.
We hebben intussen de resultaten van Saskia's test voor het "GT Center" (gifted and talented center). Het GT Center is een aparte school voor kinderen, die hoogbegaafd zijn. Kai had kunnen gaan, maar we hebben besloten het niet te doen omdat er uren huiswerk aan vast zaten en dat al vanaf de derde klas (groep 5?). Voor Saskia dachten we erover, omdat die wel dol is op extra schoolwerk na school. Maar haar testscore was verwarrend. Dus nu ga ik er maar met de guidance counselor op haar school over praten, die is daar speciaal voor dit soort dingen.
Over school gesproken, we hadden vandaag een gesprek over slaan op scholen. Helaas is dit nog steeds toegestaan in een aantal staten hier in de VS. Goddank niet in Virginia! Maar als ik in zo'n staat zou wonen, zou ik wel laten weten, dat ze beter met hun handen van mijn kind af kunnen blijven. De staten, die het nog toestaan zijn voornamelijk de zuidelijke staten. Soms lijkt dat wel een andere wereld! Het is me dan ook zo duidelijk, hoe anders je ervaring van wonen in de VS kan zijn, als je in een van die staten woont. Om een lijn uit de film "Sweet Home Alabama" te quoten: je hebt een paspoort nodig om erheen te gaan!
We kregen vandaag een brief van onze Timeshare in Duck, North Carolina, dat ze zondag een diner geven voor de eigenaren. We hebben die Timeshare toen Katja en Kai heel klein waren gekocht en er vele jaren plezier van gehad. Maar nu gebruiken we het niet meer, want ons gezin is te groot geworden. Het is gelukkig in een heel populair vakantiegebied, dus hopelijk kunnen we hem goed verkopen. Rick gaat zondag weer op reis en alleen naar dat diner gaan zie ik helemaal niet zitten!
Over diner gesproken, na een mislukte afspraak voor een eindgesprek bij Katja's bijlescentrum Score! (ze hadden de datum verkeerd opgeschreven) zijn we met de hele familie bij Sweetwater Tavern gaan eten. Vooral bekend om hun zelfgebrouwen rootbeer (niet mijn favoriet, maar wel van Rick, Kai en Saskia). Hun groene sla met sushi tonijn is mijn favoriet.
Ook al was Katja ziek, toch bleef ze via Internet op de hoogte van het werk wat ze in haar klas deden. Haar school heeft een website, waarop al het huiswerk en wat er in de klas besproken is wordt geschreven. Zo is ze nauwelijks achter na een paar dagen ziekte. Heel handig! Dat had ik vroeger ook wel kunnen gebruiken, want er was geen schoolgenootje dat bij mij in de buurt woonde.
We hebben intussen de resultaten van Saskia's test voor het "GT Center" (gifted and talented center). Het GT Center is een aparte school voor kinderen, die hoogbegaafd zijn. Kai had kunnen gaan, maar we hebben besloten het niet te doen omdat er uren huiswerk aan vast zaten en dat al vanaf de derde klas (groep 5?). Voor Saskia dachten we erover, omdat die wel dol is op extra schoolwerk na school. Maar haar testscore was verwarrend. Dus nu ga ik er maar met de guidance counselor op haar school over praten, die is daar speciaal voor dit soort dingen.
Over school gesproken, we hadden vandaag een gesprek over slaan op scholen. Helaas is dit nog steeds toegestaan in een aantal staten hier in de VS. Goddank niet in Virginia! Maar als ik in zo'n staat zou wonen, zou ik wel laten weten, dat ze beter met hun handen van mijn kind af kunnen blijven. De staten, die het nog toestaan zijn voornamelijk de zuidelijke staten. Soms lijkt dat wel een andere wereld! Het is me dan ook zo duidelijk, hoe anders je ervaring van wonen in de VS kan zijn, als je in een van die staten woont. Om een lijn uit de film "Sweet Home Alabama" te quoten: je hebt een paspoort nodig om erheen te gaan!
We kregen vandaag een brief van onze Timeshare in Duck, North Carolina, dat ze zondag een diner geven voor de eigenaren. We hebben die Timeshare toen Katja en Kai heel klein waren gekocht en er vele jaren plezier van gehad. Maar nu gebruiken we het niet meer, want ons gezin is te groot geworden. Het is gelukkig in een heel populair vakantiegebied, dus hopelijk kunnen we hem goed verkopen. Rick gaat zondag weer op reis en alleen naar dat diner gaan zie ik helemaal niet zitten!
Over diner gesproken, na een mislukte afspraak voor een eindgesprek bij Katja's bijlescentrum Score! (ze hadden de datum verkeerd opgeschreven) zijn we met de hele familie bij Sweetwater Tavern gaan eten. Vooral bekend om hun zelfgebrouwen rootbeer (niet mijn favoriet, maar wel van Rick, Kai en Saskia). Hun groene sla met sushi tonijn is mijn favoriet.
Monday, February 16, 2004
We zijn er weer! Wat een fantastisch weekend hebben we gehad (hoewel berekoud!). Ik werk al hard aan het verslagje en de foto's, maar het is vandaag nog niet gelukt om het klaar te krijgen. Katja was het hele weekend al ziek (gelukkig is onze babysitter, Lauren, een verpleegster) en bleef vandaag ook nog ziek thuis. Ook Saskia kwakkelt. Eerlijk gezegd vond ik het heerlijk dit alles in de handen van iemand anders achter te laten! Natuurlijk hebben we heel regelmatig opgebeld hoe het ging en ziek of niet, er werd nog wel naar bowling gegaan, waar ze Cosmic bowlen deden. De kinderen genoten en Saskia miste Lauren toen ze gisteravond wegging. We hebben haar maar meteen voor nog een weekend in april gevraagd, voor ze naar San Diego vertrekt!
Vandaag was het wel weer even moeilijk om in het gareel te komen. Het was President's Day, wat gewoonlijk een vrije dag voor de kinderen betekent (Rick krijgt nooit vrij op dat soort dagen). Maar door de ijsvrije dagen moesten ze vandaag toch naar school. Een heel stel kinderen kwam niet opdagen, want hun families hadden al van tevoren ski vakanties geboekt en die werden natuurlijk niet afgezegd.
President's Day is in dit gebied wel bijzonder, tenslotte woont de president hier in Washington. Zo is er in Alexandria ieder jaar een historische parade met regimenten uit de tijd van George Washington. George Washington woonde op een steenworps afstand van Alexandria, op het landgoed Mount Vernon. Zijn echte verjaardag is 22 februari en dan mag iedereen, die "George" heet of die een verjaardag op 22 februari heeft, gratis zijn landgoed bezichtigen. Vandaag werd er een krans gelegd bij zijn graf daar.
Over presidenten gesproken, de voorverkiezingen zijn nog in volle gang. Morgen worden ze in Wisconsin gehouden en Dean heeft gezegd, dat, als hij verliest, het het einde van zijn run zal zijn. Vandaag verliet zijn campagne voorzitter zijn kamp. Volgens mij is het met hem gedaan. Kerry kan gewoon bijna niet meer de nominatie verliezen.
Intussen staat Bush onder vuur. Het zal hard op hard gaan in de maanden die leiden naar de verkiezingen in november!
Het vroor de hele dag, maar de kinderen zijn al helemaal aan de kou gewend. Vanmiddag speelden ze buiten en geen van hen had een winterjas aan en een jongetje droeg zelfs alleen een t-shirt met korte mouwen! Mij niet gezien!
In San Francisco trouwt het ene homo paar na het andere. Dit is wel bijzonder, want het is tegen de staatswet en toch doet de stadsregering het. Doet me denken aan toen de vrouwen stemrecht aan het afdwingen waren.
Ik ga eten, we hebben van Shark Club besteld: nachos (tortilla chips met kaas en chili en jalapenos) en Philadelphia steak and cheese sandwich.
Vandaag was het wel weer even moeilijk om in het gareel te komen. Het was President's Day, wat gewoonlijk een vrije dag voor de kinderen betekent (Rick krijgt nooit vrij op dat soort dagen). Maar door de ijsvrije dagen moesten ze vandaag toch naar school. Een heel stel kinderen kwam niet opdagen, want hun families hadden al van tevoren ski vakanties geboekt en die werden natuurlijk niet afgezegd.
President's Day is in dit gebied wel bijzonder, tenslotte woont de president hier in Washington. Zo is er in Alexandria ieder jaar een historische parade met regimenten uit de tijd van George Washington. George Washington woonde op een steenworps afstand van Alexandria, op het landgoed Mount Vernon. Zijn echte verjaardag is 22 februari en dan mag iedereen, die "George" heet of die een verjaardag op 22 februari heeft, gratis zijn landgoed bezichtigen. Vandaag werd er een krans gelegd bij zijn graf daar.
Over presidenten gesproken, de voorverkiezingen zijn nog in volle gang. Morgen worden ze in Wisconsin gehouden en Dean heeft gezegd, dat, als hij verliest, het het einde van zijn run zal zijn. Vandaag verliet zijn campagne voorzitter zijn kamp. Volgens mij is het met hem gedaan. Kerry kan gewoon bijna niet meer de nominatie verliezen.
Intussen staat Bush onder vuur. Het zal hard op hard gaan in de maanden die leiden naar de verkiezingen in november!
Het vroor de hele dag, maar de kinderen zijn al helemaal aan de kou gewend. Vanmiddag speelden ze buiten en geen van hen had een winterjas aan en een jongetje droeg zelfs alleen een t-shirt met korte mouwen! Mij niet gezien!
In San Francisco trouwt het ene homo paar na het andere. Dit is wel bijzonder, want het is tegen de staatswet en toch doet de stadsregering het. Doet me denken aan toen de vrouwen stemrecht aan het afdwingen waren.
Ik ga eten, we hebben van Shark Club besteld: nachos (tortilla chips met kaas en chili en jalapenos) en Philadelphia steak and cheese sandwich.
Thursday, February 12, 2004
New York City, here I come! I love New York! Jippie! Morgenochtend in alle vroegte zullen Rick en ik (als hij tenminste vanavond heelhuids en veilig thuiskomt) met de non-stop trein vertrekken en minder dan 3 uur later midden in New York uitstappen.
Vandaag heb ik weer een staaltje van uiterst goede klantenservice meegemaakt. Ik had voor Kerst van Rick een hartslag monitor gekregen, om tijdens het oefenen mijn hartslag bij te houden. Vandaag begon die opeens een vreemd geluid te maken en hij deed het verder helemaal niet meer. Nu wist ik, dat Rick hem bij Galyan's had gekocht, dus ben ik daar na het oefenen heengegaan. Ik heb uitgelegd, dat ik hem voor Kerst had gekregen en die man kon ook wel horen, dat het allemaal niet werkte zoals het hoorde, het was een heel irritante piep. Zonder er verder woorden aan vuil te maken pakte hij een nieuwe en nam de stukke terug! Hij kon zich voorstellen, dat ik die niet meer wilde! Wauw! Ik had geen bon of wat ook. Hij heeft er zeker een klant voor Galyan's bij gewonnen!
De media concentreren zich er opeens helemaal op of de staten wel of niet homo huwelijken zullen toestaan. De kranten staan er bol van. Een lesbisch stel trouwde vandaag in San Francisco om te protesteren tegen de wet hiertegen. In Massachusetts, waar het huwelijk net door de hoge raad is goedgekeurd, wordt in het congres hard gedelibereerd over hoe dat ongedaan kan worden gemaakt. Overal waar we kijken gaat het hierover. Ik vind het zelf een moeilijk onderwerp. Ik ben er helemaal voor dat homo stellen dezelfde rechten hebben als heteroseksuelen, zoals adopties, belastingen en dergelijke. Maar trouwen... ik weet niet. Washington telt een grote homoseksuele gemeenschap en onder mijn kennissen zijn heel wat homo's. We hebben het regelmatig over dit onderwerp en ik vind het interessant te melden, dat van degenen, die een vaste relatie hebben, niemand geinteresseerd is in trouwen.
Over trouwen gesproken, vanavond hebben we in "Friends" Phoebe in het huwelijk zien treden. Nog 5 afleveringen en die show is helemaal afgelopen. Ik zal ze missen, maar ik denk ook, dat ze op het juiste moment ophouden. Het wordt tijd, dat iedereen een partner vindt en ze leefden nog lang en gelukkig. Mijn stem gaat naar een huwelijk tussen Ross en Rachel, die twee dansen toch al jaren om elkaar heen.
Nu kijken we "The Apprentice", waarin verschillende mensen in competitie zijn om met Donald Trump te mogen werken. Wel een interessant programma, hoewel ik Donald Trump niet te pruimen vind.
Op maandag schrijf ik alles (nou ja, het meeste) over ons romantische weekend in New York.
Vandaag heb ik weer een staaltje van uiterst goede klantenservice meegemaakt. Ik had voor Kerst van Rick een hartslag monitor gekregen, om tijdens het oefenen mijn hartslag bij te houden. Vandaag begon die opeens een vreemd geluid te maken en hij deed het verder helemaal niet meer. Nu wist ik, dat Rick hem bij Galyan's had gekocht, dus ben ik daar na het oefenen heengegaan. Ik heb uitgelegd, dat ik hem voor Kerst had gekregen en die man kon ook wel horen, dat het allemaal niet werkte zoals het hoorde, het was een heel irritante piep. Zonder er verder woorden aan vuil te maken pakte hij een nieuwe en nam de stukke terug! Hij kon zich voorstellen, dat ik die niet meer wilde! Wauw! Ik had geen bon of wat ook. Hij heeft er zeker een klant voor Galyan's bij gewonnen!
De media concentreren zich er opeens helemaal op of de staten wel of niet homo huwelijken zullen toestaan. De kranten staan er bol van. Een lesbisch stel trouwde vandaag in San Francisco om te protesteren tegen de wet hiertegen. In Massachusetts, waar het huwelijk net door de hoge raad is goedgekeurd, wordt in het congres hard gedelibereerd over hoe dat ongedaan kan worden gemaakt. Overal waar we kijken gaat het hierover. Ik vind het zelf een moeilijk onderwerp. Ik ben er helemaal voor dat homo stellen dezelfde rechten hebben als heteroseksuelen, zoals adopties, belastingen en dergelijke. Maar trouwen... ik weet niet. Washington telt een grote homoseksuele gemeenschap en onder mijn kennissen zijn heel wat homo's. We hebben het regelmatig over dit onderwerp en ik vind het interessant te melden, dat van degenen, die een vaste relatie hebben, niemand geinteresseerd is in trouwen.
Over trouwen gesproken, vanavond hebben we in "Friends" Phoebe in het huwelijk zien treden. Nog 5 afleveringen en die show is helemaal afgelopen. Ik zal ze missen, maar ik denk ook, dat ze op het juiste moment ophouden. Het wordt tijd, dat iedereen een partner vindt en ze leefden nog lang en gelukkig. Mijn stem gaat naar een huwelijk tussen Ross en Rachel, die twee dansen toch al jaren om elkaar heen.
Nu kijken we "The Apprentice", waarin verschillende mensen in competitie zijn om met Donald Trump te mogen werken. Wel een interessant programma, hoewel ik Donald Trump niet te pruimen vind.
Op maandag schrijf ik alles (nou ja, het meeste) over ons romantische weekend in New York.
Wednesday, February 11, 2004
Ik moet toegeven, dat naarmate de week zonder Rick vordert, ik steeds moeier word. Het helpt natuurlijk niet om 's nachts constant wakker gemaakt te worden door kinderen en dieren. De reden, dat ik dit hier schrijf, is dat ik bijna te moe ben om een samenhangend verhaal te schrijven vanavond. Nou ja, mag vast ook wel eens.
Valentijnsdag is in ieders gedachten. Alle reclames op tv gaan erover, de winkels hebben "sales" voor Valentijnsdag en iedereen vecht om tafeltjes bij de populairste restaurants.
Nog twee nachten en dan zit ik in de trein naar New York. New York blijft voor mij een magische stad, hoe vaak ik er ook geweest ben. Omdat we bij een heel goed restaurant gaan eten en ik natuurlijk 100% vrouw ben en "niets" in de kast heb hangen, maakte ik mijn hele dag vrij (Saskia was tot 5 uur op school) en ging winkelen bij Tysons Corner.
Ik besloot mezelf eens helemaal in het nieuw te steken top tot teen, onder en boven. Daarvoor ging ik ten eerste naar Victoria's Secret. Dit is een enorme lingeriezaak. Ik schrijf erover, niet omdat ik zo nodig aan de grote klok wil hangen, dat ik nieuw ondergoed nodig had, maar omdat het een hele ervaring was. De winkel was tot de nok toe gevuld met klanten. Heel ongewoon, op een doordeweekse dag. Maar wat nog ongewoner was, was dat meer dan de helft van de klanten mannen waren! Op zoek naar de perfecte outfit voor hun geliefde. En Victoria's Secret voldeed maar wat graag, met allerlei rode, kanten, zijden en andere sexy nachtkleding en ondergoed. Ik heb mijn ogen uitgekeken!
Na de hele mall afgelopen te zijn, slaagde ik verder voor alles bij Hecht's: 2 jurken halve prijs, maar perfect (want rood!) voor Valentijnsdag, een paar rode schoenen en wat oorbellen.
Vanavond hebben de kinderen en ik bij "ons" Japanse restaurant gegeten. En nu is het bedtijd, ik hoop op een ongestoorde nachtrust!
Valentijnsdag is in ieders gedachten. Alle reclames op tv gaan erover, de winkels hebben "sales" voor Valentijnsdag en iedereen vecht om tafeltjes bij de populairste restaurants.
Nog twee nachten en dan zit ik in de trein naar New York. New York blijft voor mij een magische stad, hoe vaak ik er ook geweest ben. Omdat we bij een heel goed restaurant gaan eten en ik natuurlijk 100% vrouw ben en "niets" in de kast heb hangen, maakte ik mijn hele dag vrij (Saskia was tot 5 uur op school) en ging winkelen bij Tysons Corner.
Ik besloot mezelf eens helemaal in het nieuw te steken top tot teen, onder en boven. Daarvoor ging ik ten eerste naar Victoria's Secret. Dit is een enorme lingeriezaak. Ik schrijf erover, niet omdat ik zo nodig aan de grote klok wil hangen, dat ik nieuw ondergoed nodig had, maar omdat het een hele ervaring was. De winkel was tot de nok toe gevuld met klanten. Heel ongewoon, op een doordeweekse dag. Maar wat nog ongewoner was, was dat meer dan de helft van de klanten mannen waren! Op zoek naar de perfecte outfit voor hun geliefde. En Victoria's Secret voldeed maar wat graag, met allerlei rode, kanten, zijden en andere sexy nachtkleding en ondergoed. Ik heb mijn ogen uitgekeken!
Na de hele mall afgelopen te zijn, slaagde ik verder voor alles bij Hecht's: 2 jurken halve prijs, maar perfect (want rood!) voor Valentijnsdag, een paar rode schoenen en wat oorbellen.
Vanavond hebben de kinderen en ik bij "ons" Japanse restaurant gegeten. En nu is het bedtijd, ik hoop op een ongestoorde nachtrust!
Tuesday, February 10, 2004
John Kerry heeft ook hier in Virginia gewonnen. Hoewel hij als "mijn kandidaat" eruit kwam in de test op PresidentMatch.com, besloot ik toch bij mijn keus van John Edwards te blijven. Ik blijf ook hopen, dat Edwards nog een wonder kan verrichten, want het lijkt er echt op, dat Kerry het Democratische ticket in zijn broekzak heeft. Als dat zo is, hoop ik, dat Edwards terugkomt van zijn eerdere verklaring, dat hij geen vice-president zal worden.
Hier in Virginia horen we dagelijks een heel interessante (vermakelijke) reclame op de radio van onze vriend, de Democratische kandidaat Lyndon LaRouche. Wat? Je hebt nog nooit van hem gehoord?? Hij is ervan overtuigd, dat hij de Franklin D. Roosevelt van onze tijd is. De media nemen hem duidelijk niet serieus, want je hoort nooit over hem, behalve in zijn eigen reclamespotjes. Hij heeft het vooral niet op met Dick Cheney (hee, iets waar ik het met hem eens ben!). Hij was wel een keuze op mijn computermonitor vanmiddag bij het stemmen. In Virginia is er een "others" categorie, die 1% van de stemmen kreeg, dat is hij dus. LaRouche is voor mij de Democratische equivalent van Pat Buchanan, de Republikein met radicaal rechtse ideeen, die tijdens de vorige verkiezingen meedeed.
Behalve het stemmen kreeg ik vandaag ook de reparatieman voor onze gashaard hier. Op vrijdag brak zonder aanleiding de glasplaat terwijl Saskia voor de haard lag. Gelukkig viel alles de haard binnen, want al dat glas bovenop haar zou flink gevaarlijk geweest zijn. Helaas bleek het glas dat hij mee had niet het goede te zijn, dus nu hebben we nog geen werkende haard. Ik kreeg een eng verhaal te horen, dat als we hem zonder het glas zouden gebruiken, we allerlei gevaarlijke gassen de kamer in zouden krijgen! Dus draaide hij de gastoevoer af. Hij was wel ontzettend aardig en verontschuldigde zich enorm, dat hij het niet kon maken. Gelukkig is het even niet zo ontzettend koud, maar ik hoop toch, dat het voor volgende week gemaakt is, want dan gaat het weer diep vriezen volgens het weerbericht.
Vanavond hebben de kinderen en ik bij Glory Days Grill gegeten. We zijn oneindig gek op hun cheese fries met bacon, niet gezond, maar een enkele keer is dat ok en ze zijn om je vingers bij op te eten! Toe hebben we met zijn vieren 1 peach cobbler gegeten. Die zijn mijn achilleshiel van desserts, ik kan ze niet laten staan! Maar goed, dus, dat we daar maar een enkele keer gaan eten!
Hier in Virginia horen we dagelijks een heel interessante (vermakelijke) reclame op de radio van onze vriend, de Democratische kandidaat Lyndon LaRouche. Wat? Je hebt nog nooit van hem gehoord?? Hij is ervan overtuigd, dat hij de Franklin D. Roosevelt van onze tijd is. De media nemen hem duidelijk niet serieus, want je hoort nooit over hem, behalve in zijn eigen reclamespotjes. Hij heeft het vooral niet op met Dick Cheney (hee, iets waar ik het met hem eens ben!). Hij was wel een keuze op mijn computermonitor vanmiddag bij het stemmen. In Virginia is er een "others" categorie, die 1% van de stemmen kreeg, dat is hij dus. LaRouche is voor mij de Democratische equivalent van Pat Buchanan, de Republikein met radicaal rechtse ideeen, die tijdens de vorige verkiezingen meedeed.
Behalve het stemmen kreeg ik vandaag ook de reparatieman voor onze gashaard hier. Op vrijdag brak zonder aanleiding de glasplaat terwijl Saskia voor de haard lag. Gelukkig viel alles de haard binnen, want al dat glas bovenop haar zou flink gevaarlijk geweest zijn. Helaas bleek het glas dat hij mee had niet het goede te zijn, dus nu hebben we nog geen werkende haard. Ik kreeg een eng verhaal te horen, dat als we hem zonder het glas zouden gebruiken, we allerlei gevaarlijke gassen de kamer in zouden krijgen! Dus draaide hij de gastoevoer af. Hij was wel ontzettend aardig en verontschuldigde zich enorm, dat hij het niet kon maken. Gelukkig is het even niet zo ontzettend koud, maar ik hoop toch, dat het voor volgende week gemaakt is, want dan gaat het weer diep vriezen volgens het weerbericht.
Vanavond hebben de kinderen en ik bij Glory Days Grill gegeten. We zijn oneindig gek op hun cheese fries met bacon, niet gezond, maar een enkele keer is dat ok en ze zijn om je vingers bij op te eten! Toe hebben we met zijn vieren 1 peach cobbler gegeten. Die zijn mijn achilleshiel van desserts, ik kan ze niet laten staan! Maar goed, dus, dat we daar maar een enkele keer gaan eten!
Monday, February 09, 2004
Vanochtend in alle vroegte vertrok Rick naar San Antonio, Texas. We zijn vaag van plan daar in de Paasvakantie heen te gaan, dus ik heb hem geinstrueerd toeristische informatie mee terug te nemen.
Hij haalde de vlucht nauwelijks, ondanks dat hij ruim 2 uur van tevoren op het vliegveld was, want de veiligheidsmaatregelen zijn weer ernstig aangescherpt.
Het was vandaag gewoon warm buiten! Ik heb zelfs met open jas gelopen (ja, 7 graden voelt echt warm als je vrieskou gewend bent!). Maar vanochtend vroor het nog. Op weg naar school zijn er nog een paar delen van de stoep, die helemaal niet schoongemaakt zijn, en nu in een ijsbaan veranderd zijn. Kai maakte er een flinke smak op, nog harder vanwege de zware rugzak, die hij naar school moet dragen (het is echt onvoorstelbaar wat die kinderen allemaal van en naar school moeten nemen aan boeken e.d.).
Ik besloot er dus eens werk van te maken. In Maryland en Washington, DC kunnen mensen een boete aan hun broek krijgen als ze niet binnen bepaalde tijd hun stoep schoon hebben gemaakt. Meer dan twee weken leek me voldoende tijd en Virginia zou toch ook vast wel zo'n wet hebben.
Wrong! Ik belde de politie en legde de situatie uit. Oh, dan moest ik bij Parks and Recreation zijn. Vond ik al vreemd. De mevrouw bij Parks and Recreation was erg sympathiek, maar vertelde me, dat er echt niets aan te doen is. Zij hebben niet genoeg middelen om de vele mijlen stoep in Vienna schoon te maken en ze hopen, dat de bewoners hun naastenplicht doen.
Maar...en hier komt het: de staat Virginia staat geen wet toe, die mensen ertoe dwingt hun stoep schoon te maken of een boete te riskeren! Idioot! Natuurlijk, zo ging ze door, is het altijd mogelijk een rechtzaak tegen de eigenaar van de stoep aan te spannen, als je valt en gewond raakt. Of je kunt zelf gaan aankloppen en hen op hun nalatigheid wijzen. Eh, liever niet! We zullen dus maar met ijsstoepen moeten leven. Helaas!
Morgen is het stemmen geblazen. Alleen Kerry heeft reclames hier op tv. Clark is daarmee opgehouden en concentreert zich nu op Tennessee en Edwards heeft er niet genoeg geld voor. Waar Dean is, is me een raadsel. De gouverneur van Virginia heeft zijn steun voor Kerry uitgesproken, of dat wat waard is betwijfel ik altijd. Mark Warner, Virginia's gouverneur, is wel een goede goeverneur en hard aan het werk Virginia uit het rood te halen, maar heeft daarvoor wel wat onpopulaire beslissingen moeten maken.
Dat we in een begeerlijke buurt wonen heb ik altijd al geweten, maar dat de huizen hier in Vienna als hete broodjes gaan, niet. Ik sprak vandaag een kennis bij de sportschool, die het huis van haar vader had geerfd, hier een paar straten vandaan. Niets bijzonders, vrij oud huis. De dag, dat ze het op de markt zette, kreeg ze er maar liefst 38 aanbiedingen voor! Binnen 24 uur was het verkocht voor $50.000 meer dan ze ervoor vroeg. Als wij ons huis nu zouden verkopen, zouden we er zeker 75% winst op maken en dat in 5 jaar tijd! Maar als het aan mij ligt verhuis ik nooit meer!
Kai, Saskia en ik hebben gisteren de smaak van het bowlen te pakken gekregen. De kinderen hebben maandagmiddag vrij, dus hebben we van 1 tot half 4 BowlAmerica onveilig gemaakt. Helaas kan ik niet zeggen, dat ik ook maar iets beter ben geworden, maar we hadden flinke lol.
Verder is Saskia hard bezig geweest haar "Valentines" te schrijven. Op donderdag is er een Valentijnsdagfeestje en geven alle klasgenootjes elkaar een Valentine. Dat is meestal een kaartje, soms met een lolly of snoepje erbij. Een leuke traditie!
Vanavond hebben we Chinees besteld (Rick houdt niet van Chinees, dus dat is altijd een van de dingen die we tijdens zijn afwezigheid eten) . De kip sate daar is erg lekker, maar de pindasaus haalt niet bij Calve!
Hij haalde de vlucht nauwelijks, ondanks dat hij ruim 2 uur van tevoren op het vliegveld was, want de veiligheidsmaatregelen zijn weer ernstig aangescherpt.
Het was vandaag gewoon warm buiten! Ik heb zelfs met open jas gelopen (ja, 7 graden voelt echt warm als je vrieskou gewend bent!). Maar vanochtend vroor het nog. Op weg naar school zijn er nog een paar delen van de stoep, die helemaal niet schoongemaakt zijn, en nu in een ijsbaan veranderd zijn. Kai maakte er een flinke smak op, nog harder vanwege de zware rugzak, die hij naar school moet dragen (het is echt onvoorstelbaar wat die kinderen allemaal van en naar school moeten nemen aan boeken e.d.).
Ik besloot er dus eens werk van te maken. In Maryland en Washington, DC kunnen mensen een boete aan hun broek krijgen als ze niet binnen bepaalde tijd hun stoep schoon hebben gemaakt. Meer dan twee weken leek me voldoende tijd en Virginia zou toch ook vast wel zo'n wet hebben.
Wrong! Ik belde de politie en legde de situatie uit. Oh, dan moest ik bij Parks and Recreation zijn. Vond ik al vreemd. De mevrouw bij Parks and Recreation was erg sympathiek, maar vertelde me, dat er echt niets aan te doen is. Zij hebben niet genoeg middelen om de vele mijlen stoep in Vienna schoon te maken en ze hopen, dat de bewoners hun naastenplicht doen.
Maar...en hier komt het: de staat Virginia staat geen wet toe, die mensen ertoe dwingt hun stoep schoon te maken of een boete te riskeren! Idioot! Natuurlijk, zo ging ze door, is het altijd mogelijk een rechtzaak tegen de eigenaar van de stoep aan te spannen, als je valt en gewond raakt. Of je kunt zelf gaan aankloppen en hen op hun nalatigheid wijzen. Eh, liever niet! We zullen dus maar met ijsstoepen moeten leven. Helaas!
Morgen is het stemmen geblazen. Alleen Kerry heeft reclames hier op tv. Clark is daarmee opgehouden en concentreert zich nu op Tennessee en Edwards heeft er niet genoeg geld voor. Waar Dean is, is me een raadsel. De gouverneur van Virginia heeft zijn steun voor Kerry uitgesproken, of dat wat waard is betwijfel ik altijd. Mark Warner, Virginia's gouverneur, is wel een goede goeverneur en hard aan het werk Virginia uit het rood te halen, maar heeft daarvoor wel wat onpopulaire beslissingen moeten maken.
Dat we in een begeerlijke buurt wonen heb ik altijd al geweten, maar dat de huizen hier in Vienna als hete broodjes gaan, niet. Ik sprak vandaag een kennis bij de sportschool, die het huis van haar vader had geerfd, hier een paar straten vandaan. Niets bijzonders, vrij oud huis. De dag, dat ze het op de markt zette, kreeg ze er maar liefst 38 aanbiedingen voor! Binnen 24 uur was het verkocht voor $50.000 meer dan ze ervoor vroeg. Als wij ons huis nu zouden verkopen, zouden we er zeker 75% winst op maken en dat in 5 jaar tijd! Maar als het aan mij ligt verhuis ik nooit meer!
Kai, Saskia en ik hebben gisteren de smaak van het bowlen te pakken gekregen. De kinderen hebben maandagmiddag vrij, dus hebben we van 1 tot half 4 BowlAmerica onveilig gemaakt. Helaas kan ik niet zeggen, dat ik ook maar iets beter ben geworden, maar we hadden flinke lol.
Verder is Saskia hard bezig geweest haar "Valentines" te schrijven. Op donderdag is er een Valentijnsdagfeestje en geven alle klasgenootjes elkaar een Valentine. Dat is meestal een kaartje, soms met een lolly of snoepje erbij. Een leuke traditie!
Vanavond hebben we Chinees besteld (Rick houdt niet van Chinees, dus dat is altijd een van de dingen die we tijdens zijn afwezigheid eten) . De kip sate daar is erg lekker, maar de pindasaus haalt niet bij Calve!
Sunday, February 08, 2004
Na een Egg McMuffin van McDonald's als ontbijt, stortte ik mij op het artikel, dat ik over Washington aan het schrijven was voor AllesAmerika.com. Ik copieer het hele artikel hieronder en hoop er commentaar op te krijgen. Is mijn Nederlands redelijk, ik woon tenslotte al 20 jaar in het buitenland? Missen er nog dingen? Moet ik dieper op dingen ingaan? Ik hoor het allemaal graag in de opmerkingen of in email. Alvast bedankt voor het editen!
Vanmiddag zijn we met de hele familie en een vriendinnetje van Saskia gaan bowlen. Ik was vergeten hoe leuk dat is! Ik was wel ontzettend slecht, maar ach, het gaat om de lol. De bowlingbaan is hier nog geen 5 minuten vandaan, dus ik ben echt van plan vaker te gaan, nu!
Na het bowlen hebben we bij Artie's gegeten. Als voorafje spinazie en artichokkendip en gefrituurde calamari. Daarna een heerlijk slaatje als hoofdgerecht voor mij: bladsla met pecannoten, dadels en warme geitenkaas. Iedereen kreeg zijn eten eerder dan ik en er werd ernstig excuses gemaakt en we kregen uiteindelijk het slaatje gratis. Trouwens een leuke website met recepten uit bekende Amerikaanse restaurants: http://recipes.robbiehaf.com/Copycat.html
Hier mijn artikel:
Washington, District of Columbia
Trivia:
Bevolking (2000): 572.059
Zwart: 343.312 (60.0%)
Blank: 176.101 (30.8%)
Aziatisch: 15.189 (2.7%)
Amerikaans Indiaans: 1.713 (0.3%)
Andere rassen: 21.950 (3.8%)
Twee of meer rassen: 13.446 (2.4%)
Spaans/Latijns: 44.953 (7.9%)
Gemiddelde leeftijd: 34,6
Gemiddeld huishouden inkomen in 2000: $41.000
Motto: Justitia omnibus (Gerechtigheid voor allen)
Bloem: American Beauty Roos
Boom: Scarlet Eik
Vogel: Wood Thrush
Vlag: In 1938 aangenomen. Het ontwerp was gebaseerd op het familiewapen van George Washington.
Geschiedenis van Washington, D.C.
De locatie van de hoofdstad van de nieuwe Verenigde Staten was van het begin af een struikelblok. Net zoals steden tegenwoordig wedijveren om de Olympische Spelen, zo was in de jaren 1780 de grootste prijs voor de staten het herbergen van de nationale hoofdstad. Philadelphia, de hoofdstad gedurende de onafhankelijkheidsstrijd, had de grootste kans. De machtige delegatie uit Virginia wilde echter een locatie aan de Potomac rivier en er werden vele andere alternatieven aangedragen.
Zoals vaak gebeurt, werd de oplossing gevonden in een compromis. Alexander Hamilton, de eerste minister van financien, bepaalde, dat de nieuwe federale regering de oorlogsschulden van de individuele staten zou overnemen. De noordelijke staten hadden grotere schulden, dan de zuidelijke, omdat daar het merendeel van de gevechten plaats hadden gevonden. Natuurlijk hadden de zuidelijke staten niet veel zin een schuld over te nemen, die ze niet zelf gemaakt hadden. Het compromis was, dat de zuidelijke staten instemden de schulden aan te nemen en de noordelijke delegaties toestonden, dat de hoofdstad in het zuiden zou komen te liggen.
De stad werd natuurlijk “Washington” genoemd, naar de President, en werd aangelegd in een federaal District (District of Columbia). De Constitutie noemt een stuk land van 10 vierkante mijl, wat onder directe controle van het Congres geplaatst werd. George Washington koos de precieze ligging, een paar mijl verderop langs de rivier van waar zijn thuis Mount Vernon gelegen was. Het Virginia deel van de stad werd in 1846 teruggegeven aan Virginia.
De Fransman Pierre L’Enfant werd gekozen om de nieuwe stad te ontwerpen. Hij gebruikte een Barok methode om de straten te leggen. Dit is nu het beroemde roosterachtige netwerk van straten met diagonale avenues, die als spaken van een wiel op belangrijke punten van de stad samenkomen. Hoewel het systeem zich niet altijd goed leent voor het moderne verkeer, werden de straten gelukkig heel wijd aangelegd.
Het was niet bepaald luxe voor de eerste bewoners, die genoegen moesten nemen met modderige straten en zwermen muggen. Regeringsfunctionarissen en buitenlandse delegaties wensten maar al te vaak, dat ze in een meer geciviliseerde stad waren, zoals New York of Philadelphia.
Washington haalde het bijna niet als stad, toen het tijdens de oorlog van 1812 door de Britten werd afgebrand. Er waren suggesties om elders weder op te bouwen. Maar de verbrandde gebouwen werden vervangen en de stad groeide, hoe langzaam ook. Zelfs tijdens de Burgeroorlog (1862) werd Washington door velen nog als een miserabel klein plaatsje gezien.
Maar diezelfde Burgeroorlog zorgde ervoor, dat Washington bij het volk als de hoofdstad werd gezien. Na de oorlog werd er hard aan gewerkt om de stad die naam eer aan te laten doen. Laat in de 19e eeuw begon de federale regering een grotere rol te spelen in het leven van de natie, en de hoofdstad groeide mee.
De regering van de stad, het “District of Columbia”, is al vele jaren een discussiepunt. Tot het 23e amendement van de Constitutie in 1961 konden burgers van het District niet meestemmen in nationale verkiezingen. Nog later kreeg het District niet-stemmende vertegenwoordigers in het Congres.
Nog controversieler zijn de pogingen om het District zichzelf te laten besturen. In fases hebben de inwoners het recht gekregen een burgemeester en stadsbestuur te kiezen, wiens acties altijd aan een veto van het Congres onderhevig kunnen zijn. De Democratische Partij is er zelfs voor van de stad een staat te maken, waarschijnlijk omdat dit de partij vrijwel zeker 2 extra Democratische Senatoren zou opleveren. Voorlopig komt er echter geen verandering in de status quo van het bestuur van de stad.
Hoewel het eigenlijke District of Columbia niet in grootte groeit, is de Metropool Baltimore-Washington inmiddels tot een gebied van bijna 7,5 miljoen inwoners uitgegroeid, nummer 29 op de wereldranglijst van meest bevolkte stedelijke gebieden.
Bezienswaardigheden in Washington DC
Washington is vooral bekend om zijn “Mall”, een wijds autovrij gebied van 2 mijl lang, met aan de ene kant het Capitool en aan de andere kant het Lincoln Memorial. Vanuit de lucht gezien, vormt de Mall een kruis. Het Witte Huis en het Jefferson Memorial liggen aan de uiteinden van de dwarsbalk van het “kruis”. Ongeveer in het midden staat het Washington Monument. Rond deze Mall zijn de meeste bezienswaardigheden in de stad te vinden. Hieronder een korte beschrijving van de meest bekende monumenten en musea.
De stad is rijk aan musea, monumenten en historische bezienswaardigheden. Het zou onmogelijk zijn ze in dit artikel allemaal te noemen. Een goede reisgids is daarom bij een bezoek zeker aan te raden.
Monumenten (Memorials) en regeringsgebouwen langs de “Mall”
De bekendste regeringsgebouwen, zowel kwa uiterlijk als kwa “inhoud” zijn natuurlijk het Witte Huis, het domicilie van de presidentiele familie en het Capitool, waar het Amerikaanse Congres bijeenkomt. Rondleidingen zijn mogelijk bij zowel het Capitool als het Witte Huis. Vooral voor het Witte Huis is het dan zaak heel vroeg in de morgen (gratis) tickets te verkrijgen.
Ook voor een rit naar boven in het Washington Monument is een vroege start ten zeerste aan te raden, anders zijn de gratis tickets voor de dag vergeven. Vanuit het Monument is er prachtig uitzicht over de stad in alle windrichtingen.
Rond de Mall liggen een heel aantal Memorials (monumenten), om presidenten en oorlogen te herdenken. Allen zijn zeer indrukwekkend. Behalve de in dit artikel genoemde Memorials zijn er nog vele anderen door de stad verspreid.
Aan de uiterste westkant van de Mall ligt het Lincoln Memorial, waar Lincoln, met een ontspannen hand en een gebalde vuist om de verschillende kanten van zijn persoonlijkheid aan te tonen, over de lengte van de Mall uitkijkt. Het Lincoln Memorial lijkt op een Griekse tempel, waarvan iedere kolom een staat in de tijd van Lincoln voorstelt. Binnen staan o.a. zijn Gettysburg adres in de muren gebeiteld.
Aan de voet van het Lincoln Memorial zijn de indrukwekkende Vietnam en Korea Memorials, zeer verschillend van elkaar, maar beiden even aangrijpend.
Het Vietnam Memorial bestaat onder anderen uit een sobere zwarte muur, met de namen van alle gevallen soldaten erin gegraveerd.
Een regiment soldaten met zeer ingrijpende blikken op hun gezichten begroet je bij het Korea Memorial, ook daar weer een sobere muur.
In het Jefferson Memorial, aan het Tidal Basin, waarlangs in de lente de kersenbloesems zo uitbundig bloeien, dat ze duizenden toeristen trekken, staat een enorm standbeeld van deze president. Rondom hem staan ook delen van zijn speeches en brieven in de muren. Dit Memorial lijkt ook op een tempel, dit keer een ronde, open aan alle kanten.
Even verderop langs het Tidal Basin is het prachtig aangelegde Franklin D. Roosevelt Memorial, met bronzen beelden van o.a. de president en zijn hond. Het Memorial bestaat verder uit spreuken van FDR op de muren en rustige fonteinen.
Op 19 mei, 2004 zal, vlak onder het Washington Monument, het World War II Memorial worden geopend.
Musea
Het merendeel van de musea in Washington worden door het Smithsonian Instituut beheerd. Dit is het erfgoed van James Smithson, een Engelse wetenschapper, die in 1829 zijn fortuin aan het Amerikaanse volk naliet om “kennis te verrijken en te verspreiden”.
Deze erfenis onder anderen heeft ervoor gezorgd, dat tot de dag van vandaag de Smithsonian musea gratis te bezoeken zijn. Ook de National Zoo hoort bij het Smithsonian Instituut en dus is een bezoek aan de dierentuin in Washington ook gratis.
Hoewel er tenminste 9 verschillende Smithsonian musea (met onder anderen Aziatische en Afrikaanse kunst, beeldhouwwerken en in september 2004 een museum voor de Amerikaanse Indiaan) rond de Mall liggen, trekken 3 ervan het gros van de bezoekers.
Het National Air and Space Museum is het meest bezochte museum ter wereld. In het enorme gebouw hangen raketten en vliegtuigen en vele tentoonstellingen over de ruimte- en luchtvaartgeschiedenis. Ook is er een planetarium en een IMAX theater.
Aan de overkant van de Mall ligt het National Museum of Natural History met zijn levensgrote dinosaurus skeletten. Trekpleisters hier zijn behalve de dinosaurussen ook een enorme collectie juwelen, edelstenen en mineralen, waaronder de grootste blauwe diamant ter wereld: de Hope diamant, en een insektendierentuin. Verder heeft ook dit museum een IMAX theater.
Naast het Natural History museum ligt het immense National Museum of American History. Hier is van alles over de Amerikaanse geschiedenis te vinden. Er is een grote tentoonstelling over de Presidenten, de baljurken van de Presidentsvrouwen zijn er te bezichtigen en voor velen zijn de rode schoentjes van Dorothy in de film “The Wizard of Oz” een reden om te gaan.
Behalve de Smithsonian musea ligt ook de National Gallery of Art aan de Mall. Dit is een regeringsmuseum, maar ook gratis voor bezoekers. In het westelijke gebouw van dit museum is een enorme collectie klassieke schilderijen te vinden. Ook een stel Nederlandse werken en een grote selectie aan Impressionistische werken. Het oostelijke gebouw herbergt de moderne werken van de collectie.
Het United States Holocaust Memorial Museum verdient een aparte vermelding. Dit geheel aan de Holocaust gewijde museum laat een diepe indruk achter.
Verspreid door de stad zijn nog tientallen andere musea, voornamelijk kunstgalerijen. De meeste bekende hiervan zijn de Corcoran en de Phillips. Ook het International Spy Museum is erg populair.
Andere bezienswaardigheden
Er is eindeloos veel interessants te bezichtigen in Washington. Van het Ford’s theater waar Lincoln vermoord werd, tot het prachtig witte gebouw van het Supreme Court.
Het Bureau of Engraving and Printing, waar de dollars gedrukt worden, houdt rondleidingen. Ook de FBI heeft gewoonlijk een goede rondleiding, die helaas een paar jaar dicht is. In het National Archives gebouw zijn o.a. de Onafhankelijkheidsverklaring en de Constitutie te bezichtigen.
De Library of Congress is niet alleen de grootste bibliotheek ter wereld, maar ook heel mooi om van binnen te zien.
Het Arlington National Cemetery, met de graven van o.a. John F. Kennedy en Robert F. Kennedy en het graf van de onbekende soldaat, en Mount Vernon, het landgoed van George Washington, liggen dan wel net buiten de stad aan de overkant van de Potomac, maar mogen bij een bezoek aan Washington niet gemist worden.
Washington heeft een van de mooiste treinstations ter wereld, Union Station, met veel winkels en restaurants, na het “sightseeing” een goede plaats om even wat te eten of drinken.
’s Avonds is de buurt Georgetown gezellig met keien straatjes en veel gezellige restaurants, cafe’s en bars. Ook Adams Morgan staat bekend om zijn etenstentjes, hier vooral veel verschillende etnische cuisines.
Ook wat de natuur betreft is er van alles te zien. Langs de stad ligt een enorm park, het Rock Creek Park. Hier kan gefietst, gewandeld en gefitnessed worden. Ook langs de Potomac Rivier liggen mooie stadsparken. En dan is er natuurlijk de Mall.
Maar voor de echt mooie natuur moet er net buiten Washington gekeken worden. Vooral het Great Falls National Park, waar de watervallen van de Potomac te bezichtigen zijn, is een stuk indrukwekkend natuurschoon vlakbij de stad.
Vervoer
De beste manier van vervoer in de stad is veelal de Metro. Hoewel niet zo uigebreid als in steden als New York en Parijs heeft de Metro stations bij de meeste bezienswaardigheden en is schoon en veilig.
De Tourmobile en Old Town Trolley bedrijven bieden zogenaamde “hop on, hop off” rondleidingen, die langs de meeste bekende attracties komen. Het dagticket staat toe om in en uit te stappen waar men wil. De Tourmobile doet ook Arlington National Cemetery aan en de Old Town Trolley gaat naar de National Cathedral.
Een alternatieve en grappige manier om Washington snel te zien zijn de DC Ducks amfibievoertuigen. Deze gele “busboten” rijden eerst langs de attracties en varen daarna een paar mijl op de Potomac.
Tickets kunnen altijd bij Union Station gekocht worden, of bij de speciaal daarvoor aangelegde hokjes van de verschillende bedrijven langs de Mall.
Tot slot
Washington wordt vaak als een snelle tussenstop gezien voor degenen, die al besluiten de stad te bezoeken. En dat is jammer. De stad heeft oneindig veel te bieden en is zo wijds aangelegd, dat alles snel doen een onmogelijkheid is.
Het is een unieke stad, zonder de wolkenkrabbers van de andere Amerikaanse steden, maar met een compleet eigen karakter. Een bezoek aan de “Nation’s Capital” mag niet overgeslagen worden.
Vanmiddag zijn we met de hele familie en een vriendinnetje van Saskia gaan bowlen. Ik was vergeten hoe leuk dat is! Ik was wel ontzettend slecht, maar ach, het gaat om de lol. De bowlingbaan is hier nog geen 5 minuten vandaan, dus ik ben echt van plan vaker te gaan, nu!
Na het bowlen hebben we bij Artie's gegeten. Als voorafje spinazie en artichokkendip en gefrituurde calamari. Daarna een heerlijk slaatje als hoofdgerecht voor mij: bladsla met pecannoten, dadels en warme geitenkaas. Iedereen kreeg zijn eten eerder dan ik en er werd ernstig excuses gemaakt en we kregen uiteindelijk het slaatje gratis. Trouwens een leuke website met recepten uit bekende Amerikaanse restaurants: http://recipes.robbiehaf.com/Copycat.html
Hier mijn artikel:
Washington, District of Columbia
Trivia:
Bevolking (2000): 572.059
Zwart: 343.312 (60.0%)
Blank: 176.101 (30.8%)
Aziatisch: 15.189 (2.7%)
Amerikaans Indiaans: 1.713 (0.3%)
Andere rassen: 21.950 (3.8%)
Twee of meer rassen: 13.446 (2.4%)
Spaans/Latijns: 44.953 (7.9%)
Gemiddelde leeftijd: 34,6
Gemiddeld huishouden inkomen in 2000: $41.000
Motto: Justitia omnibus (Gerechtigheid voor allen)
Bloem: American Beauty Roos
Boom: Scarlet Eik
Vogel: Wood Thrush
Vlag: In 1938 aangenomen. Het ontwerp was gebaseerd op het familiewapen van George Washington.
Geschiedenis van Washington, D.C.
De locatie van de hoofdstad van de nieuwe Verenigde Staten was van het begin af een struikelblok. Net zoals steden tegenwoordig wedijveren om de Olympische Spelen, zo was in de jaren 1780 de grootste prijs voor de staten het herbergen van de nationale hoofdstad. Philadelphia, de hoofdstad gedurende de onafhankelijkheidsstrijd, had de grootste kans. De machtige delegatie uit Virginia wilde echter een locatie aan de Potomac rivier en er werden vele andere alternatieven aangedragen.
Zoals vaak gebeurt, werd de oplossing gevonden in een compromis. Alexander Hamilton, de eerste minister van financien, bepaalde, dat de nieuwe federale regering de oorlogsschulden van de individuele staten zou overnemen. De noordelijke staten hadden grotere schulden, dan de zuidelijke, omdat daar het merendeel van de gevechten plaats hadden gevonden. Natuurlijk hadden de zuidelijke staten niet veel zin een schuld over te nemen, die ze niet zelf gemaakt hadden. Het compromis was, dat de zuidelijke staten instemden de schulden aan te nemen en de noordelijke delegaties toestonden, dat de hoofdstad in het zuiden zou komen te liggen.
De stad werd natuurlijk “Washington” genoemd, naar de President, en werd aangelegd in een federaal District (District of Columbia). De Constitutie noemt een stuk land van 10 vierkante mijl, wat onder directe controle van het Congres geplaatst werd. George Washington koos de precieze ligging, een paar mijl verderop langs de rivier van waar zijn thuis Mount Vernon gelegen was. Het Virginia deel van de stad werd in 1846 teruggegeven aan Virginia.
De Fransman Pierre L’Enfant werd gekozen om de nieuwe stad te ontwerpen. Hij gebruikte een Barok methode om de straten te leggen. Dit is nu het beroemde roosterachtige netwerk van straten met diagonale avenues, die als spaken van een wiel op belangrijke punten van de stad samenkomen. Hoewel het systeem zich niet altijd goed leent voor het moderne verkeer, werden de straten gelukkig heel wijd aangelegd.
Het was niet bepaald luxe voor de eerste bewoners, die genoegen moesten nemen met modderige straten en zwermen muggen. Regeringsfunctionarissen en buitenlandse delegaties wensten maar al te vaak, dat ze in een meer geciviliseerde stad waren, zoals New York of Philadelphia.
Washington haalde het bijna niet als stad, toen het tijdens de oorlog van 1812 door de Britten werd afgebrand. Er waren suggesties om elders weder op te bouwen. Maar de verbrandde gebouwen werden vervangen en de stad groeide, hoe langzaam ook. Zelfs tijdens de Burgeroorlog (1862) werd Washington door velen nog als een miserabel klein plaatsje gezien.
Maar diezelfde Burgeroorlog zorgde ervoor, dat Washington bij het volk als de hoofdstad werd gezien. Na de oorlog werd er hard aan gewerkt om de stad die naam eer aan te laten doen. Laat in de 19e eeuw begon de federale regering een grotere rol te spelen in het leven van de natie, en de hoofdstad groeide mee.
De regering van de stad, het “District of Columbia”, is al vele jaren een discussiepunt. Tot het 23e amendement van de Constitutie in 1961 konden burgers van het District niet meestemmen in nationale verkiezingen. Nog later kreeg het District niet-stemmende vertegenwoordigers in het Congres.
Nog controversieler zijn de pogingen om het District zichzelf te laten besturen. In fases hebben de inwoners het recht gekregen een burgemeester en stadsbestuur te kiezen, wiens acties altijd aan een veto van het Congres onderhevig kunnen zijn. De Democratische Partij is er zelfs voor van de stad een staat te maken, waarschijnlijk omdat dit de partij vrijwel zeker 2 extra Democratische Senatoren zou opleveren. Voorlopig komt er echter geen verandering in de status quo van het bestuur van de stad.
Hoewel het eigenlijke District of Columbia niet in grootte groeit, is de Metropool Baltimore-Washington inmiddels tot een gebied van bijna 7,5 miljoen inwoners uitgegroeid, nummer 29 op de wereldranglijst van meest bevolkte stedelijke gebieden.
Bezienswaardigheden in Washington DC
Washington is vooral bekend om zijn “Mall”, een wijds autovrij gebied van 2 mijl lang, met aan de ene kant het Capitool en aan de andere kant het Lincoln Memorial. Vanuit de lucht gezien, vormt de Mall een kruis. Het Witte Huis en het Jefferson Memorial liggen aan de uiteinden van de dwarsbalk van het “kruis”. Ongeveer in het midden staat het Washington Monument. Rond deze Mall zijn de meeste bezienswaardigheden in de stad te vinden. Hieronder een korte beschrijving van de meest bekende monumenten en musea.
De stad is rijk aan musea, monumenten en historische bezienswaardigheden. Het zou onmogelijk zijn ze in dit artikel allemaal te noemen. Een goede reisgids is daarom bij een bezoek zeker aan te raden.
Monumenten (Memorials) en regeringsgebouwen langs de “Mall”
De bekendste regeringsgebouwen, zowel kwa uiterlijk als kwa “inhoud” zijn natuurlijk het Witte Huis, het domicilie van de presidentiele familie en het Capitool, waar het Amerikaanse Congres bijeenkomt. Rondleidingen zijn mogelijk bij zowel het Capitool als het Witte Huis. Vooral voor het Witte Huis is het dan zaak heel vroeg in de morgen (gratis) tickets te verkrijgen.
Ook voor een rit naar boven in het Washington Monument is een vroege start ten zeerste aan te raden, anders zijn de gratis tickets voor de dag vergeven. Vanuit het Monument is er prachtig uitzicht over de stad in alle windrichtingen.
Rond de Mall liggen een heel aantal Memorials (monumenten), om presidenten en oorlogen te herdenken. Allen zijn zeer indrukwekkend. Behalve de in dit artikel genoemde Memorials zijn er nog vele anderen door de stad verspreid.
Aan de uiterste westkant van de Mall ligt het Lincoln Memorial, waar Lincoln, met een ontspannen hand en een gebalde vuist om de verschillende kanten van zijn persoonlijkheid aan te tonen, over de lengte van de Mall uitkijkt. Het Lincoln Memorial lijkt op een Griekse tempel, waarvan iedere kolom een staat in de tijd van Lincoln voorstelt. Binnen staan o.a. zijn Gettysburg adres in de muren gebeiteld.
Aan de voet van het Lincoln Memorial zijn de indrukwekkende Vietnam en Korea Memorials, zeer verschillend van elkaar, maar beiden even aangrijpend.
Het Vietnam Memorial bestaat onder anderen uit een sobere zwarte muur, met de namen van alle gevallen soldaten erin gegraveerd.
Een regiment soldaten met zeer ingrijpende blikken op hun gezichten begroet je bij het Korea Memorial, ook daar weer een sobere muur.
In het Jefferson Memorial, aan het Tidal Basin, waarlangs in de lente de kersenbloesems zo uitbundig bloeien, dat ze duizenden toeristen trekken, staat een enorm standbeeld van deze president. Rondom hem staan ook delen van zijn speeches en brieven in de muren. Dit Memorial lijkt ook op een tempel, dit keer een ronde, open aan alle kanten.
Even verderop langs het Tidal Basin is het prachtig aangelegde Franklin D. Roosevelt Memorial, met bronzen beelden van o.a. de president en zijn hond. Het Memorial bestaat verder uit spreuken van FDR op de muren en rustige fonteinen.
Op 19 mei, 2004 zal, vlak onder het Washington Monument, het World War II Memorial worden geopend.
Musea
Het merendeel van de musea in Washington worden door het Smithsonian Instituut beheerd. Dit is het erfgoed van James Smithson, een Engelse wetenschapper, die in 1829 zijn fortuin aan het Amerikaanse volk naliet om “kennis te verrijken en te verspreiden”.
Deze erfenis onder anderen heeft ervoor gezorgd, dat tot de dag van vandaag de Smithsonian musea gratis te bezoeken zijn. Ook de National Zoo hoort bij het Smithsonian Instituut en dus is een bezoek aan de dierentuin in Washington ook gratis.
Hoewel er tenminste 9 verschillende Smithsonian musea (met onder anderen Aziatische en Afrikaanse kunst, beeldhouwwerken en in september 2004 een museum voor de Amerikaanse Indiaan) rond de Mall liggen, trekken 3 ervan het gros van de bezoekers.
Het National Air and Space Museum is het meest bezochte museum ter wereld. In het enorme gebouw hangen raketten en vliegtuigen en vele tentoonstellingen over de ruimte- en luchtvaartgeschiedenis. Ook is er een planetarium en een IMAX theater.
Aan de overkant van de Mall ligt het National Museum of Natural History met zijn levensgrote dinosaurus skeletten. Trekpleisters hier zijn behalve de dinosaurussen ook een enorme collectie juwelen, edelstenen en mineralen, waaronder de grootste blauwe diamant ter wereld: de Hope diamant, en een insektendierentuin. Verder heeft ook dit museum een IMAX theater.
Naast het Natural History museum ligt het immense National Museum of American History. Hier is van alles over de Amerikaanse geschiedenis te vinden. Er is een grote tentoonstelling over de Presidenten, de baljurken van de Presidentsvrouwen zijn er te bezichtigen en voor velen zijn de rode schoentjes van Dorothy in de film “The Wizard of Oz” een reden om te gaan.
Behalve de Smithsonian musea ligt ook de National Gallery of Art aan de Mall. Dit is een regeringsmuseum, maar ook gratis voor bezoekers. In het westelijke gebouw van dit museum is een enorme collectie klassieke schilderijen te vinden. Ook een stel Nederlandse werken en een grote selectie aan Impressionistische werken. Het oostelijke gebouw herbergt de moderne werken van de collectie.
Het United States Holocaust Memorial Museum verdient een aparte vermelding. Dit geheel aan de Holocaust gewijde museum laat een diepe indruk achter.
Verspreid door de stad zijn nog tientallen andere musea, voornamelijk kunstgalerijen. De meeste bekende hiervan zijn de Corcoran en de Phillips. Ook het International Spy Museum is erg populair.
Andere bezienswaardigheden
Er is eindeloos veel interessants te bezichtigen in Washington. Van het Ford’s theater waar Lincoln vermoord werd, tot het prachtig witte gebouw van het Supreme Court.
Het Bureau of Engraving and Printing, waar de dollars gedrukt worden, houdt rondleidingen. Ook de FBI heeft gewoonlijk een goede rondleiding, die helaas een paar jaar dicht is. In het National Archives gebouw zijn o.a. de Onafhankelijkheidsverklaring en de Constitutie te bezichtigen.
De Library of Congress is niet alleen de grootste bibliotheek ter wereld, maar ook heel mooi om van binnen te zien.
Het Arlington National Cemetery, met de graven van o.a. John F. Kennedy en Robert F. Kennedy en het graf van de onbekende soldaat, en Mount Vernon, het landgoed van George Washington, liggen dan wel net buiten de stad aan de overkant van de Potomac, maar mogen bij een bezoek aan Washington niet gemist worden.
Washington heeft een van de mooiste treinstations ter wereld, Union Station, met veel winkels en restaurants, na het “sightseeing” een goede plaats om even wat te eten of drinken.
’s Avonds is de buurt Georgetown gezellig met keien straatjes en veel gezellige restaurants, cafe’s en bars. Ook Adams Morgan staat bekend om zijn etenstentjes, hier vooral veel verschillende etnische cuisines.
Ook wat de natuur betreft is er van alles te zien. Langs de stad ligt een enorm park, het Rock Creek Park. Hier kan gefietst, gewandeld en gefitnessed worden. Ook langs de Potomac Rivier liggen mooie stadsparken. En dan is er natuurlijk de Mall.
Maar voor de echt mooie natuur moet er net buiten Washington gekeken worden. Vooral het Great Falls National Park, waar de watervallen van de Potomac te bezichtigen zijn, is een stuk indrukwekkend natuurschoon vlakbij de stad.
Vervoer
De beste manier van vervoer in de stad is veelal de Metro. Hoewel niet zo uigebreid als in steden als New York en Parijs heeft de Metro stations bij de meeste bezienswaardigheden en is schoon en veilig.
De Tourmobile en Old Town Trolley bedrijven bieden zogenaamde “hop on, hop off” rondleidingen, die langs de meeste bekende attracties komen. Het dagticket staat toe om in en uit te stappen waar men wil. De Tourmobile doet ook Arlington National Cemetery aan en de Old Town Trolley gaat naar de National Cathedral.
Een alternatieve en grappige manier om Washington snel te zien zijn de DC Ducks amfibievoertuigen. Deze gele “busboten” rijden eerst langs de attracties en varen daarna een paar mijl op de Potomac.
Tickets kunnen altijd bij Union Station gekocht worden, of bij de speciaal daarvoor aangelegde hokjes van de verschillende bedrijven langs de Mall.
Tot slot
Washington wordt vaak als een snelle tussenstop gezien voor degenen, die al besluiten de stad te bezoeken. En dat is jammer. De stad heeft oneindig veel te bieden en is zo wijds aangelegd, dat alles snel doen een onmogelijkheid is.
Het is een unieke stad, zonder de wolkenkrabbers van de andere Amerikaanse steden, maar met een compleet eigen karakter. Een bezoek aan de “Nation’s Capital” mag niet overgeslagen worden.
Oh, wat mis ik het om de schaatskampioenschappen te zien! Vooral nu de Amerikanen het bij de heren zo goed doen! Ik merk, dat ik echt voor de Amerikanen ben, vreemd. Komt misschien ook omdat Nederland al zo lang die sport gedomineerd heeft.
Gisteren was een zonnige, "warme" (+4 graden) dag, dus gelijk hebben we van alles buiten gedaan. Vooral onze achtertuin weer wat toegankelijker gemaakt. Het weerbericht voor de rest van de week ziet er tenminste droog uit, want ik ben wel toe aan weer een gewone week.
Ik schreef al over de voorverkiezingen, dinsdag, hier in Virginia. Eerlijk gezegd merk ik er niets van. Volgens mij zijn geen van de kandidaten hier om campagne te voeren en de gewoonlijke verkiezingsbordjes zijn er ook niet.
Saskia en ik hebben gisteren met mijn vriendin Claudia en haar dochtertjes gezwommen en toen kwam het gesprek ook op de verkiezingen. Claudia gaat voor Clark stemmen, maar een echt duidelijke reden had ze daar niet voor. Ze is eigenlijk net als ik: iedereen heeft wel goede dingen in zijn programma en dingen waar je het niet mee eens bent. Behalve Dean is er niet zo heel veel verschil tussen de kandidaten, zelfs niet tussen hen en Bush. Het wordt dus wel een "persoon" stemmen, voor mij althans.
Ook hadden we het nog over het Borst incident. Nu schijnt er weer een vrouw in Tennessee een miljoenen schadeclaim ingediend te hebben tegen Janet Jackson, Justin Timberlake en Viacom. Ze zou "gewond" zijn door het gebeuren op tv. Wat heb je toch een rare mensen! Overigens lees ik meer over dit borst incident in de verschillende Nederlandse media, dan ik er hier over hoor of lees.
Gisteravond hebben we Christine en Chuck mee uit eten genomen naar ons favoriete restaurant, Cafe Renaissance. We hadden het nog over de vogelgriep, die nu ook zo dichtbij ons in Delaware is gevonden. Je kunt zo langzamerhand niets meer veilig eten! Maar ja, we gaan maar rustig door met ademhalen!
Gisteren was een zonnige, "warme" (+4 graden) dag, dus gelijk hebben we van alles buiten gedaan. Vooral onze achtertuin weer wat toegankelijker gemaakt. Het weerbericht voor de rest van de week ziet er tenminste droog uit, want ik ben wel toe aan weer een gewone week.
Ik schreef al over de voorverkiezingen, dinsdag, hier in Virginia. Eerlijk gezegd merk ik er niets van. Volgens mij zijn geen van de kandidaten hier om campagne te voeren en de gewoonlijke verkiezingsbordjes zijn er ook niet.
Saskia en ik hebben gisteren met mijn vriendin Claudia en haar dochtertjes gezwommen en toen kwam het gesprek ook op de verkiezingen. Claudia gaat voor Clark stemmen, maar een echt duidelijke reden had ze daar niet voor. Ze is eigenlijk net als ik: iedereen heeft wel goede dingen in zijn programma en dingen waar je het niet mee eens bent. Behalve Dean is er niet zo heel veel verschil tussen de kandidaten, zelfs niet tussen hen en Bush. Het wordt dus wel een "persoon" stemmen, voor mij althans.
Ook hadden we het nog over het Borst incident. Nu schijnt er weer een vrouw in Tennessee een miljoenen schadeclaim ingediend te hebben tegen Janet Jackson, Justin Timberlake en Viacom. Ze zou "gewond" zijn door het gebeuren op tv. Wat heb je toch een rare mensen! Overigens lees ik meer over dit borst incident in de verschillende Nederlandse media, dan ik er hier over hoor of lees.
Gisteravond hebben we Christine en Chuck mee uit eten genomen naar ons favoriete restaurant, Cafe Renaissance. We hadden het nog over de vogelgriep, die nu ook zo dichtbij ons in Delaware is gevonden. Je kunt zo langzamerhand niets meer veilig eten! Maar ja, we gaan maar rustig door met ademhalen!
Friday, February 06, 2004
Natuurlijk bleek de ijzel vandaag veel erger, dan voorspeld. Dus eerst zouden de scholen twee uur later opengaan en toen bleek, dat het om 8 uur nog spiegelglad was, gingen ze weer voor de dag dicht. Dit bleek een veel ergere ijsstorm te zijn, dan die van dinsdag. En hij gaat maar niet weg! Wat eerst rond 11 uur voorbij zou moeten zijn, blijft nu tot zeker middernacht doorgaan. Alles is bedekt met ijs en ijspegels.
Onze achtertuin is een ijsvlakte. Je kunt er niet meer lopen en achterin ligt er een nieuwe vijver, want alle ijsregen van vandaag kan door de bevroren sneeuw nergens heen. Het heuveltje naast ons huis is zo glad, dat Rick er gisteren, toen hij de vuilnisbakken terugzette, compleet vanaf gleed en niet mee naar boven kon komen!
Zoals hieronder te zien is, heb ik maar geprobeerd het mooie van dit alles te zien en te fotograferen. Het is wel een uniek gezicht, maar ik hoop, dat we morgen weer uit de voeten kunnen. En dat het volgende week droog blijft, want dan gaat Rick weer op reis!
Helaas is vandaag het ontzielde lichaam van het 11-jarige ontvoerde meisje in Florida, waar ik eergisteren over schreef, gevonden. Het geheel treft me erg, misschien omdat ik twee kinderen nabij die leeftijd heb, of misschien omdat haar ontvoering op een camera is vastgelegd. Wat vreselijk voor die familie! Ik heb er ernstig met de kinderen over gesproken. Ontvoeringen komen gelukkig niet veel voor, maar het is toch het beste als ze de regels nog eens bevestigd horen.
Dit weekend zullen de meeste Democratische presidentskandidaten in ons gebied zijn. Dinsdag zijn namelijk de voorverkiezingen hier. In Virginia mag iedereen meestemmen in de voorverkiezingen, je hoeft niet bij de Democratische partij te horen. Ik vind dat wel een goede regel en ga ook zeker stemmen, dat recht laat ik me niet meer ontnemen! Op wie ik ga stemmen heb ik nog niet helemaal bepaald, dus dat wordt lezen dit weekend!
Ik heb vandaag van Wunderground.com ook de gegevens over onze zonsopgang/ondergang en maansopgang/ondergang hier gezet. Zowel voor het plezier van mijn gasten als van dat van mijzelf, want nu kan ik gauw even zien, wanneer ik van de zonsondergangen kan gaan genieten. En vanavond zien we niets van de volle maan, natuurlijk!
Ik heb weer zin in het weekend! TGIF!
Onze achtertuin is een ijsvlakte. Je kunt er niet meer lopen en achterin ligt er een nieuwe vijver, want alle ijsregen van vandaag kan door de bevroren sneeuw nergens heen. Het heuveltje naast ons huis is zo glad, dat Rick er gisteren, toen hij de vuilnisbakken terugzette, compleet vanaf gleed en niet mee naar boven kon komen!
Zoals hieronder te zien is, heb ik maar geprobeerd het mooie van dit alles te zien en te fotograferen. Het is wel een uniek gezicht, maar ik hoop, dat we morgen weer uit de voeten kunnen. En dat het volgende week droog blijft, want dan gaat Rick weer op reis!
Helaas is vandaag het ontzielde lichaam van het 11-jarige ontvoerde meisje in Florida, waar ik eergisteren over schreef, gevonden. Het geheel treft me erg, misschien omdat ik twee kinderen nabij die leeftijd heb, of misschien omdat haar ontvoering op een camera is vastgelegd. Wat vreselijk voor die familie! Ik heb er ernstig met de kinderen over gesproken. Ontvoeringen komen gelukkig niet veel voor, maar het is toch het beste als ze de regels nog eens bevestigd horen.
Dit weekend zullen de meeste Democratische presidentskandidaten in ons gebied zijn. Dinsdag zijn namelijk de voorverkiezingen hier. In Virginia mag iedereen meestemmen in de voorverkiezingen, je hoeft niet bij de Democratische partij te horen. Ik vind dat wel een goede regel en ga ook zeker stemmen, dat recht laat ik me niet meer ontnemen! Op wie ik ga stemmen heb ik nog niet helemaal bepaald, dus dat wordt lezen dit weekend!
Ik heb vandaag van Wunderground.com ook de gegevens over onze zonsopgang/ondergang en maansopgang/ondergang hier gezet. Zowel voor het plezier van mijn gasten als van dat van mijzelf, want nu kan ik gauw even zien, wanneer ik van de zonsondergangen kan gaan genieten. En vanavond zien we niets van de volle maan, natuurlijk!
Ik heb weer zin in het weekend! TGIF!
IJzelfoto's!
Het dek ziet er weer heel anders uit met pegeltjes!
De toepasselijke brievenbus
Mooie planten!
Beijsde Dogwood
IJspegels!
Het dek ziet er weer heel anders uit met pegeltjes!
De toepasselijke brievenbus
Mooie planten!
Beijsde Dogwood
IJspegels!
Thursday, February 05, 2004
Ik heb zo'n genoeg van de ijzel! Die wordt nu voor vannacht weer voorspeld! Ik hoop van harte, dat het heel snel in regen overgaat (en dan komen de overstromingen, het kan deze winter niet op!). We hebben een Winter Weather Advisory en het "sleet": tussen ijs en sneeuw in.
Fairfax County heeft een nieuwe tijdelijke politie chef. Een vrouw! De eerste in deze county. Tien jaar geleden heeft ze haar werkgever naar het gerecht moeten slepen om een promotie te krijgen en gewonnen. You've come a long way, baby! Ze is ook in de running voor de permanente baan, ik hoop, dat ze hem krijgt! Ik vind het fantastisch, als een vrouw een hoge positie krijgt in een "mannen"baan.
Deze hele week al is er angst in Washington, want er is ricine gevonden in een van de gebouwen van het Capitool. Een heel eng idee, want dat is toch een zeer dodelijk gif. Een van onze buren werkt in dat gebouw en moet nu telkens ergens anders heen voor haar werk. Zo blijven we toch weer telkens alert op terroristische aanslagen, zoals dit er ook een is. Er blijft een onderliggende angst.
Ik zit net te kijken naar het nieuws, waar wordt gezegd, dat als je de nachtdienst werkt, je grotere kans hebt op kanker. Ik denk eens even aan al de mensen hier, die nachtdiensten draaien! Dat zijn er veel meer dan in Nederland.
Behalve de "gewoonlijke" nachtbanen, zoals in de medische professie of veiligheidsbeambten, zijn er ook nog vele 24 uurs winkels, tolwegen, die de hele nacht supervisie nodig hebben, restaurant, hotels, noem maar op. Miljoenen werken 's nachts!
Fairfax County heeft een nieuwe tijdelijke politie chef. Een vrouw! De eerste in deze county. Tien jaar geleden heeft ze haar werkgever naar het gerecht moeten slepen om een promotie te krijgen en gewonnen. You've come a long way, baby! Ze is ook in de running voor de permanente baan, ik hoop, dat ze hem krijgt! Ik vind het fantastisch, als een vrouw een hoge positie krijgt in een "mannen"baan.
Deze hele week al is er angst in Washington, want er is ricine gevonden in een van de gebouwen van het Capitool. Een heel eng idee, want dat is toch een zeer dodelijk gif. Een van onze buren werkt in dat gebouw en moet nu telkens ergens anders heen voor haar werk. Zo blijven we toch weer telkens alert op terroristische aanslagen, zoals dit er ook een is. Er blijft een onderliggende angst.
Ik zit net te kijken naar het nieuws, waar wordt gezegd, dat als je de nachtdienst werkt, je grotere kans hebt op kanker. Ik denk eens even aan al de mensen hier, die nachtdiensten draaien! Dat zijn er veel meer dan in Nederland.
Behalve de "gewoonlijke" nachtbanen, zoals in de medische professie of veiligheidsbeambten, zijn er ook nog vele 24 uurs winkels, tolwegen, die de hele nacht supervisie nodig hebben, restaurant, hotels, noem maar op. Miljoenen werken 's nachts!
Wednesday, February 04, 2004
Vandaag was zo'n dag, waarvan ik dacht, dat ik hem helemaal gepland had en die helemaal anders uitpakte! Mijn plan was om, nadat de kinderen naar school waren, naar de sportschool te gaan en een uur te oefenen. Daarna zou ik naar IKEA rijden, ongeveer een half uur ten zuiden van ons, om daar een Nederlandse internet vriendin te ontmoeten. We hadden dit al 4 keer uitgesteld en het leek nu eindelijk te gaan lukken.
Om kwart over zes kwam Katja melden, dat de scholen 2 uur later zouden beginnen. Geen sportschool dus, maar thuis oefenen. Gelukkig heb ik de apparatuur, maar ik vind het oneindig veel saaier! En ik moest het gisteren ook al doen, vanwege het ijs. Maar goed, so be it.
We sliepen wel lekker verder, iedere ochtend, dat we niet om 6:15 uit de veren moeten is er weer een! Om 8 uur belde mijn vriendin Christine in complete paniek op. Ze heeft een paar keer ernstige allergische reacties gehad en had een vreemd gevoel in haar keel. Ik probeerde haar te kalmeren, maar aangezien ik zelf (gelukkig!) nooit zo'n reaktie heb gehad, kon ik haar niet zeggen of het wel of niet gevaarlijk was.
Ik adviseerde haar 911 (het Amerikaanse 112) te bellen. Binnen 5 minuten had ze een ambulance en een brandweerwagen op haar stoep. Er wordt altijd enorm snel gereageerd op een telefoontje naar 911. En meestal komt er meer dan een ambulance.
Toen Katja 3 maanden was, sloot ik mijn sleutels in de auto terwijl zij erin zat. Het was midden in de zomer en bijna 40 graden buiten, maar ik had in de schaduw geparkeerd, dus het liep zo'n vaart niet met te warm worden in de auto. En Katja glimlachte me lief toe. Ik belde dus het gewone politienummer, niet 911, en vertelde wat er aan de hand was. Nog geen 5 minuten later hoorde ik blerende sirenes in de verte. Duidelijk niet maar een voertuig. Voor ik het wist was ik omringd met een ambulance, brandweerwagen en politieauto! Ze hadden Katja in een seconde vrij, want mijn auto toen was kennelijk makkelijk in te breken. Maar ik kon wel door de grond van schaamte met al die zwaaiende lichten, allemaal door mijn stommiteit.
Ook Christine voelde zich beschaamd, vooral toen het gelukkig niets ernstigs bleek te zijn. Maar de paramedics waren heel vriendelijk en zeiden haar, dat ze goed gehandeld had.
Intussen maakte ik iedereen klaar voor school en mezelf om naar IKEA te gaan. Ik besloot de kinderen naar school te rijden, want ik was al laat (ja, schande, de school is echt dichtbij!). Dat was vast het lot, want daar lag mijn mobieltje met een berichtje erop. Het bleek, dat mijn vriendin een deadline had op haar werk en het vandaag toch weer niet zou lukken elkaar te ontmoeten!
Even was ik niet zeker wat te doen: toch maar gaan, want Katja heeft heel hard een nieuw ladenkastje nodig, of niet. Na wat wikken en wegen bepaalde ik toch niet gegaan. Opeens lag de hele ochtend en een deel van de middag open voor me.
Ik besloot een goede vriendin te zijn en Christine gezelschap te gaan houden. Die had tenslotte een enerverende paar uur achter de rug. We gingen naar het winkelcentrum, naar Bed, Bath and Beyond en T.J. Maxx en hadden lunch bij Panera, een heerlijke groentesoep met een kaas- en rosbiefbroodje. Na nog een kop thee begaf ik me weer naar huis.
Op weg naar Christine hoorde ik op de radio, dat herten echt een probleem worden hier in Fairfax County. De hertenbevolking groeit snel en bezorgt gevaarlijke overlast. Zo werd vorig jaar een onderwijzeres bijna geheel onthoofd, toen een hert geraakt door een andere auto door haar voorruit vloog. Ook zijn de herten minder gezond door hun overpopulatie. Nu wordt er gericht op herten gejaagd en schijnt het probleem verminderd te zijn. Natuurlijk is er veel protest over het jagen, maar de County Supervisor (een soort burgemeester voor de hele county) zei, dat dat humaner is, dan in het verkeer aangereden worden. Tja, misschien wel. Ik heb altijd nog zo'n lief Bambi beeld en vind het prachtig regelmatig zomaar een hert in een tuin te zien grazen.
Katja moest naar de tandarts en nu zijn de kinderen daar weer voor een half jaar vanaf. De receptioniste zei, dat ze onze kinderen zo mooi vond. Toen ik hier pas was bloosde ik bij zulk soort complimenten en stamelde wat, want daar was ik helemaal niet aan gewend. Nu weet ik te antwoorden: "Thank you, I'm proud of them myself." Men complimenteert hier graag, op kleding, op haar, noem maar op. En het is wel gemeend. Als je iets niet leuk vindt, zeg je er gewoon niets over, maar het verbaast me regelmatig, hoe opmerkzaam mensen zijn op nieuwe dingen. Ik krijg ook heel veel complimenten over het Nederlands, wat mensen veelal mooier vinden klinken, dan Duits. Erg leuk!
Na de tandarts ben ik gauw de ernaast gelegen "carwash" ingedoken. De Windstar was grijs in plaats van blauw van al het zout en de viezigheid. Gek hoe leuk het kan zijn weer een glanzende auto in de garage te hebben staan!
Vanavond zijn Rick en ik na het eten even uitgegaan naar ons favoriete restaurant, Cafe Renaissance. Daar bestelden we Ierse koffie, die met veel vlammen bij het tafeltje wordt gemaakt. Vlakbij ons zaten twee oudere stellen, die elkaar tevoren niet kenden. Een van de dames was jarig en kreeg een stuk cake met een kaarsje aangeboden van het restaurant. De dame aan de andere tafel zong haar vervolgens (met een heel mooie stem, moet ik zeggen, daar heb ik haar naderhand een compliment over gemaakt, om nog even door te gaan op het onderwerp "complimenteren") "Happy Birthday" toe.
Dit resulteerde in een geanimeerde conversatie tussen de twee tafels, want beiden bleken uit New York te komen. Dit zie ik zo vaak in restaurants, het gezellig kletsen met totaal onbekenden. Ook wij worden er wel eens in getrokken, hoewel Rick het maar zeer matig vindt!
In Florida is een 11-jarig meisje ontvoerd. Haar ontvoering is door de camera bij een benzinestation opgenomen en nu hoopt men naar aanleiding daarvan de dader te vinden.
Het enge van dat filmpje is, dat de dader een uniform aanheeft en dat het meisje, zo lijkt het tenminste, gewillig meeloopt. Ik heb weer eens een ernstig gesprek met de kinderen gehad over de regels, die wij hebben over het al dan niet meegaan met iemand (er zijn maar 5 mensen met wie ze mee mogen gaan). Het is moeilijk, want ze denken, dat zij nooit in zo'n situatie zullen komen.
Toen ik 9 was liep ik in een klein dorp in Nederland en een auto stopte om mij de weg te vragen. Ik kon de vrouw niet verstaan en kwam dichterbij. Zij pakte mijn arm vast. Gelukkig kon ik me lostrekken. Maar ik ben nooit meer zo bang geweest. Het moeilijke is de kinderen niet voor iedere vreemdeling of zelfs bekende angstig te maken, maar wel te doen realiseren, dat je zelfs een buurman niet blindelings kunt vertrouwen :(.
Om kwart over zes kwam Katja melden, dat de scholen 2 uur later zouden beginnen. Geen sportschool dus, maar thuis oefenen. Gelukkig heb ik de apparatuur, maar ik vind het oneindig veel saaier! En ik moest het gisteren ook al doen, vanwege het ijs. Maar goed, so be it.
We sliepen wel lekker verder, iedere ochtend, dat we niet om 6:15 uit de veren moeten is er weer een! Om 8 uur belde mijn vriendin Christine in complete paniek op. Ze heeft een paar keer ernstige allergische reacties gehad en had een vreemd gevoel in haar keel. Ik probeerde haar te kalmeren, maar aangezien ik zelf (gelukkig!) nooit zo'n reaktie heb gehad, kon ik haar niet zeggen of het wel of niet gevaarlijk was.
Ik adviseerde haar 911 (het Amerikaanse 112) te bellen. Binnen 5 minuten had ze een ambulance en een brandweerwagen op haar stoep. Er wordt altijd enorm snel gereageerd op een telefoontje naar 911. En meestal komt er meer dan een ambulance.
Toen Katja 3 maanden was, sloot ik mijn sleutels in de auto terwijl zij erin zat. Het was midden in de zomer en bijna 40 graden buiten, maar ik had in de schaduw geparkeerd, dus het liep zo'n vaart niet met te warm worden in de auto. En Katja glimlachte me lief toe. Ik belde dus het gewone politienummer, niet 911, en vertelde wat er aan de hand was. Nog geen 5 minuten later hoorde ik blerende sirenes in de verte. Duidelijk niet maar een voertuig. Voor ik het wist was ik omringd met een ambulance, brandweerwagen en politieauto! Ze hadden Katja in een seconde vrij, want mijn auto toen was kennelijk makkelijk in te breken. Maar ik kon wel door de grond van schaamte met al die zwaaiende lichten, allemaal door mijn stommiteit.
Ook Christine voelde zich beschaamd, vooral toen het gelukkig niets ernstigs bleek te zijn. Maar de paramedics waren heel vriendelijk en zeiden haar, dat ze goed gehandeld had.
Intussen maakte ik iedereen klaar voor school en mezelf om naar IKEA te gaan. Ik besloot de kinderen naar school te rijden, want ik was al laat (ja, schande, de school is echt dichtbij!). Dat was vast het lot, want daar lag mijn mobieltje met een berichtje erop. Het bleek, dat mijn vriendin een deadline had op haar werk en het vandaag toch weer niet zou lukken elkaar te ontmoeten!
Even was ik niet zeker wat te doen: toch maar gaan, want Katja heeft heel hard een nieuw ladenkastje nodig, of niet. Na wat wikken en wegen bepaalde ik toch niet gegaan. Opeens lag de hele ochtend en een deel van de middag open voor me.
Ik besloot een goede vriendin te zijn en Christine gezelschap te gaan houden. Die had tenslotte een enerverende paar uur achter de rug. We gingen naar het winkelcentrum, naar Bed, Bath and Beyond en T.J. Maxx en hadden lunch bij Panera, een heerlijke groentesoep met een kaas- en rosbiefbroodje. Na nog een kop thee begaf ik me weer naar huis.
Op weg naar Christine hoorde ik op de radio, dat herten echt een probleem worden hier in Fairfax County. De hertenbevolking groeit snel en bezorgt gevaarlijke overlast. Zo werd vorig jaar een onderwijzeres bijna geheel onthoofd, toen een hert geraakt door een andere auto door haar voorruit vloog. Ook zijn de herten minder gezond door hun overpopulatie. Nu wordt er gericht op herten gejaagd en schijnt het probleem verminderd te zijn. Natuurlijk is er veel protest over het jagen, maar de County Supervisor (een soort burgemeester voor de hele county) zei, dat dat humaner is, dan in het verkeer aangereden worden. Tja, misschien wel. Ik heb altijd nog zo'n lief Bambi beeld en vind het prachtig regelmatig zomaar een hert in een tuin te zien grazen.
Katja moest naar de tandarts en nu zijn de kinderen daar weer voor een half jaar vanaf. De receptioniste zei, dat ze onze kinderen zo mooi vond. Toen ik hier pas was bloosde ik bij zulk soort complimenten en stamelde wat, want daar was ik helemaal niet aan gewend. Nu weet ik te antwoorden: "Thank you, I'm proud of them myself." Men complimenteert hier graag, op kleding, op haar, noem maar op. En het is wel gemeend. Als je iets niet leuk vindt, zeg je er gewoon niets over, maar het verbaast me regelmatig, hoe opmerkzaam mensen zijn op nieuwe dingen. Ik krijg ook heel veel complimenten over het Nederlands, wat mensen veelal mooier vinden klinken, dan Duits. Erg leuk!
Na de tandarts ben ik gauw de ernaast gelegen "carwash" ingedoken. De Windstar was grijs in plaats van blauw van al het zout en de viezigheid. Gek hoe leuk het kan zijn weer een glanzende auto in de garage te hebben staan!
Vanavond zijn Rick en ik na het eten even uitgegaan naar ons favoriete restaurant, Cafe Renaissance. Daar bestelden we Ierse koffie, die met veel vlammen bij het tafeltje wordt gemaakt. Vlakbij ons zaten twee oudere stellen, die elkaar tevoren niet kenden. Een van de dames was jarig en kreeg een stuk cake met een kaarsje aangeboden van het restaurant. De dame aan de andere tafel zong haar vervolgens (met een heel mooie stem, moet ik zeggen, daar heb ik haar naderhand een compliment over gemaakt, om nog even door te gaan op het onderwerp "complimenteren") "Happy Birthday" toe.
Dit resulteerde in een geanimeerde conversatie tussen de twee tafels, want beiden bleken uit New York te komen. Dit zie ik zo vaak in restaurants, het gezellig kletsen met totaal onbekenden. Ook wij worden er wel eens in getrokken, hoewel Rick het maar zeer matig vindt!
In Florida is een 11-jarig meisje ontvoerd. Haar ontvoering is door de camera bij een benzinestation opgenomen en nu hoopt men naar aanleiding daarvan de dader te vinden.
Het enge van dat filmpje is, dat de dader een uniform aanheeft en dat het meisje, zo lijkt het tenminste, gewillig meeloopt. Ik heb weer eens een ernstig gesprek met de kinderen gehad over de regels, die wij hebben over het al dan niet meegaan met iemand (er zijn maar 5 mensen met wie ze mee mogen gaan). Het is moeilijk, want ze denken, dat zij nooit in zo'n situatie zullen komen.
Toen ik 9 was liep ik in een klein dorp in Nederland en een auto stopte om mij de weg te vragen. Ik kon de vrouw niet verstaan en kwam dichterbij. Zij pakte mijn arm vast. Gelukkig kon ik me lostrekken. Maar ik ben nooit meer zo bang geweest. Het moeilijke is de kinderen niet voor iedere vreemdeling of zelfs bekende angstig te maken, maar wel te doen realiseren, dat je zelfs een buurman niet blindelings kunt vertrouwen :(.
Tuesday, February 03, 2004
Ja, hoor, de scholen waren dicht vandaag. Wat een balen voor de kinderen, want nu hebben ze 4 sneeuwdagen opgemaakt (twee in september na Orkaan Isabel) en moeten ze 16 februari, President's Day, naar school. Dit is heel vervelend voor veel mensen, want het is het weekend bij uitstek voor iedereen om te gaan skien. Onze kinderen zullen wel in de schoolbanken zitten, want Rick en ik gaan dat weekend naar New York en zullen op tijd terug zijn.
Het is wel heel vervelend, dat de sneeuw dagen nu op zijn, want zoveel vrije dagen krijgen de kinderen al niet en een wintervakantie ook niet. Iedere sneeuw of ijs dag van nu af aan haalt een dag van hun vrije tijd af. Op een gegeven moment was de Superintendent zelfs van plan de Paasvakantie (1 week) aan te tasten ervoor. Dat gaf zo'n storm van protest (vooral van de Joodse gemeente), dat hij daar gauw van af zag, gelukkig.
Als er nog meer dan 4 dagen zijn, hakt het in op de zomervakantie. Alsof de kinderen in die paar extra dagen nog iets leren!
Vandaag weer een grote ronde van Democratische voorverkiezingen. John Edwards heeft volgens de prognoses in South Carolina gewonnen, dus hij blijft in de race. Ik mag hem ontzettend graag, hij heeft een jong gezin en zijn programma spreekt me aan. Helaas krijg ik dat gevoel bij Kerry niet. Die heeft mooie praatjes, maar in de Senaat kwamen die ook niet te voorschijn. Het blijft moeilijk, want ik zou zo graag iemand anders dan Bush stemmen. Maar er komen heel veel persoonlijke dingen bij kijken en dat maakt de keus niet eenvoudig.
Gelukkig zijn er nog 9 maanden om mijn beslissing te maken! Net alsof mijn ene stem uitmaakt! Maar toch, ik vind het wel belangrijk. En als ik op iemand anders stem dan Rick, worden onze stemmen tegen elkaar afgestreept. Maar toch, maar toch.
We gaan lekker American Idol kijken, Katja en ik. Ik lees wel eens over de Nederlandse "Idols". Wij hebben een heel interessant jureringspanel hier, met een Engelsman, Simon Cowell, meedogenloos, maar heel amusant!
Naschrift: Lieberman heeft net aangekondigd niet verder te gaan in de presidentiele verkiezingen. Ik heb allerlei Nederlandse analyses over het waarom van zijn falen gelezen, maar nergens wordt volgens mij de realiteit genoemd: hij is Joods. Ik denk, dat de meeste Amerikanen geen Joodse president willen. Ja, religieuze discriminatie, maar ik denk toch wel reeel. Met alle troep in het Midden-Oosten lijkt mij dit ook geen goed idee. Ben ik dan een anti-semitist? Het liefst zou ik een president zien, die helemaal zoals ik denkt, maar ja, dat zal nooit zo zijn. Lieberman is wel degelijk gevoelig voor de Joodse lobby en terecht, het is menselijk. Maar voor een president van een land, dat zoveel van doen heeft met de conflictsituatie tussen Israel en de Palestijnen is dat toch zeker niet aan te raden. Het verbaast me, eerlijk gezegd, dat dat in de Nederlandse media absoluut nooit genoemd werd. De Amerikaanse media noemen het niet, maar dat is "politiek correct", van de Nederlandse media had ik meer verwacht.
Het is wel heel vervelend, dat de sneeuw dagen nu op zijn, want zoveel vrije dagen krijgen de kinderen al niet en een wintervakantie ook niet. Iedere sneeuw of ijs dag van nu af aan haalt een dag van hun vrije tijd af. Op een gegeven moment was de Superintendent zelfs van plan de Paasvakantie (1 week) aan te tasten ervoor. Dat gaf zo'n storm van protest (vooral van de Joodse gemeente), dat hij daar gauw van af zag, gelukkig.
Als er nog meer dan 4 dagen zijn, hakt het in op de zomervakantie. Alsof de kinderen in die paar extra dagen nog iets leren!
Vandaag weer een grote ronde van Democratische voorverkiezingen. John Edwards heeft volgens de prognoses in South Carolina gewonnen, dus hij blijft in de race. Ik mag hem ontzettend graag, hij heeft een jong gezin en zijn programma spreekt me aan. Helaas krijg ik dat gevoel bij Kerry niet. Die heeft mooie praatjes, maar in de Senaat kwamen die ook niet te voorschijn. Het blijft moeilijk, want ik zou zo graag iemand anders dan Bush stemmen. Maar er komen heel veel persoonlijke dingen bij kijken en dat maakt de keus niet eenvoudig.
Gelukkig zijn er nog 9 maanden om mijn beslissing te maken! Net alsof mijn ene stem uitmaakt! Maar toch, ik vind het wel belangrijk. En als ik op iemand anders stem dan Rick, worden onze stemmen tegen elkaar afgestreept. Maar toch, maar toch.
We gaan lekker American Idol kijken, Katja en ik. Ik lees wel eens over de Nederlandse "Idols". Wij hebben een heel interessant jureringspanel hier, met een Engelsman, Simon Cowell, meedogenloos, maar heel amusant!
Naschrift: Lieberman heeft net aangekondigd niet verder te gaan in de presidentiele verkiezingen. Ik heb allerlei Nederlandse analyses over het waarom van zijn falen gelezen, maar nergens wordt volgens mij de realiteit genoemd: hij is Joods. Ik denk, dat de meeste Amerikanen geen Joodse president willen. Ja, religieuze discriminatie, maar ik denk toch wel reeel. Met alle troep in het Midden-Oosten lijkt mij dit ook geen goed idee. Ben ik dan een anti-semitist? Het liefst zou ik een president zien, die helemaal zoals ik denkt, maar ja, dat zal nooit zo zijn. Lieberman is wel degelijk gevoelig voor de Joodse lobby en terecht, het is menselijk. Maar voor een president van een land, dat zoveel van doen heeft met de conflictsituatie tussen Israel en de Palestijnen is dat toch zeker niet aan te raden. Het verbaast me, eerlijk gezegd, dat dat in de Nederlandse media absoluut nooit genoemd werd. De Amerikaanse media noemen het niet, maar dat is "politiek correct", van de Nederlandse media had ik meer verwacht.
Monday, February 02, 2004
Groundhog Day, vandaag! Op 2 februari komt Punxsatawney Phil, de groundhog (een enorme bosmarmot), zijn hol uit. Als hij zijn schaduw ziet, zal het nog 6 weken winterweer zijn. Om 7:25 vanochtend zag Phil zijn schaduw en dus kijken we tegen nog eens 6 weken winter aan.
Er zit een heel ritueel en een hele geschiedenis achter Groundhog Day. Het gaat helemaal terug naar het Keltische midwinter festival "Candlemas", waarvoor in Duitsland een das werd gebruikt. Vanaf 2 februari 1886 komt "Phil" in Punxsatawney uit zijn hol. Er zit een hele officiele ceremonie aan vast. Hij blijft soms bijna de hele dag buiten voor hij zijn schaduw ziet. Maar meestal ziet hij hem meteen.
Vandaag werd zijn voorspelling door de omstanders met boe geroep begroet. Kennelijk ben ik niet de enige, die genoeg van de winter heeft!
Verder was er natuurlijk overal heel wat nageklets over de Superbowl en dan vooral over de mooi versierde borst van Janet Jackson. Vanuit officiele hoeken werd er alom geergerd en boos gereageerd. Maar op de radio werd er heerlijk over gegrapt en iedereen, die ik sprak, vond het ook maar een grap en al die officiele verontwaardiging erover overdreven.
Iedereen behalve een vrouw, die op de radio werd geinterviewd. Ze had de Superbowl in haar kerk (!) gekeken en was zeer geshockeerd door het voorval. Ook op de televisie waren het voornamelijk kerkgenootschappen, die er zo kwaad over waren.
TiVo, een service, waarbij je meteen een tv programma kan opnemen en terugdraaien, stelde een record aantal terugdraai pogingen vast. Ha ha, iedereen is zo geshockeerd, maar wilde het toch allemaal nog eens even goed bekijken!
Intussen wordt er ook hard gespeculeerd of het al dan niet opzettelijk was. Ik ben ervan overtuigd van wel.
Voor morgen hebben we een Winter Storm Warning, volgens het weerbericht moet het hard gaan ijzelen. Bah! Ik hoop, dat het net te warm blijkt en alleen regen wordt.
We kregen net een brief van het land Aruba om ons te bedanken voor ons bezoek vorige zomer en of we deze zomer terug willen komen. Ja graag! De foto's van de zomer kijk ik met graagte als ik hier weer eens zit te vertinnen.
Er zit een heel ritueel en een hele geschiedenis achter Groundhog Day. Het gaat helemaal terug naar het Keltische midwinter festival "Candlemas", waarvoor in Duitsland een das werd gebruikt. Vanaf 2 februari 1886 komt "Phil" in Punxsatawney uit zijn hol. Er zit een hele officiele ceremonie aan vast. Hij blijft soms bijna de hele dag buiten voor hij zijn schaduw ziet. Maar meestal ziet hij hem meteen.
Vandaag werd zijn voorspelling door de omstanders met boe geroep begroet. Kennelijk ben ik niet de enige, die genoeg van de winter heeft!
Verder was er natuurlijk overal heel wat nageklets over de Superbowl en dan vooral over de mooi versierde borst van Janet Jackson. Vanuit officiele hoeken werd er alom geergerd en boos gereageerd. Maar op de radio werd er heerlijk over gegrapt en iedereen, die ik sprak, vond het ook maar een grap en al die officiele verontwaardiging erover overdreven.
Iedereen behalve een vrouw, die op de radio werd geinterviewd. Ze had de Superbowl in haar kerk (!) gekeken en was zeer geshockeerd door het voorval. Ook op de televisie waren het voornamelijk kerkgenootschappen, die er zo kwaad over waren.
TiVo, een service, waarbij je meteen een tv programma kan opnemen en terugdraaien, stelde een record aantal terugdraai pogingen vast. Ha ha, iedereen is zo geshockeerd, maar wilde het toch allemaal nog eens even goed bekijken!
Intussen wordt er ook hard gespeculeerd of het al dan niet opzettelijk was. Ik ben ervan overtuigd van wel.
Voor morgen hebben we een Winter Storm Warning, volgens het weerbericht moet het hard gaan ijzelen. Bah! Ik hoop, dat het net te warm blijkt en alleen regen wordt.
We kregen net een brief van het land Aruba om ons te bedanken voor ons bezoek vorige zomer en of we deze zomer terug willen komen. Ja graag! De foto's van de zomer kijk ik met graagte als ik hier weer eens zit te vertinnen.
Sunday, February 01, 2004
De Patriots hebben met 32-29 gewonnen in een van de spannendste Superbowl, die ik gezien heb! Wat een wedstrijd! De party hier was zeer geanimeerd, want de helft was voor de Patriots en de andere helft voor de Panthers. En het aftrekken van Janet Jackson bikini topje was een hit bij de jongetjes ;). Deze wedstrijd liet zien, dat American football wel degelijk spannend kan zijn! Ik vond het zelfs zielig voor de Panthers. Als een team compleet verliest is het wat anders, maar deze teams waren zeer aan elkaar gewaagd.
Het blijft maar koud, wat een winter is dit! Ik kan me zo'n koude januari maand niet herinneren. En dat terwijl het begin januari zelfs nog 25 graden was!
Vanavond wordt de Superbowl XXXVIII gespeeld, altijd een groot evenement. Omdat wij in de basement een grootscherm tv hebben, hebben we een aantal buren en vrienden uitgenodigd voor een Superbowl party.
Gisteren heb ik hiervoor allerlei chips en dips gekocht: Frito's, Doritos, Ripples en salsa, spinazie en artichokken dip, crab en artichokken dip (artichokken zijn populair voor dips) en kaas dip. Verder zullen we bij Pizza Hut Buffalo kippenvleugeltjes en hun nieuwe "4 for all" pizza's bestellen, je krijgt dan 4 verschillende pizza's in een doos. Voor elk wat wils dus.
En dan football kijken! New England Patriots tegen de Carolina Panthers. Hopelijk wordt het een beetje spannend. Het leukste van de Superbowl zijn eigenlijk de reclames. Bedrijven betalen miljoenen om een plekje tijdens de wedstrijd te veroveren en wedijveren om de meest originele reclame.
Mijn voorspelling van de wedstrijd uitslag is 21-6 voor de Patriots. We zullen zien hoeveel daarvan uitkomt!
Football is een ontzettend commerciele sport. In zo'n wedstrijd worden specifieke pauzes gebouwd voor de reclames op tv. Je merkt dat heel erg, als je live zo'n wedstrijd gaat kijken. Maar het is ook, als je de regels eenmaal kent, een spannende sport.
Gistermiddag heb ik met een vriendin gewerkt aan de website van de ouderraad van de school van Kai en Saskia. Het is nog een heel werk want er zijn allerlei regels. Als het eenmaal klaar is, zal hij op de homepage van de school te vinden zijn. Helaas ziet die homepage (vinden wij) er niet erg professioneel uit, maar de "webmaster" wil van geen kritiek horen.
Vanavond wordt de Superbowl XXXVIII gespeeld, altijd een groot evenement. Omdat wij in de basement een grootscherm tv hebben, hebben we een aantal buren en vrienden uitgenodigd voor een Superbowl party.
Gisteren heb ik hiervoor allerlei chips en dips gekocht: Frito's, Doritos, Ripples en salsa, spinazie en artichokken dip, crab en artichokken dip (artichokken zijn populair voor dips) en kaas dip. Verder zullen we bij Pizza Hut Buffalo kippenvleugeltjes en hun nieuwe "4 for all" pizza's bestellen, je krijgt dan 4 verschillende pizza's in een doos. Voor elk wat wils dus.
En dan football kijken! New England Patriots tegen de Carolina Panthers. Hopelijk wordt het een beetje spannend. Het leukste van de Superbowl zijn eigenlijk de reclames. Bedrijven betalen miljoenen om een plekje tijdens de wedstrijd te veroveren en wedijveren om de meest originele reclame.
Mijn voorspelling van de wedstrijd uitslag is 21-6 voor de Patriots. We zullen zien hoeveel daarvan uitkomt!
Football is een ontzettend commerciele sport. In zo'n wedstrijd worden specifieke pauzes gebouwd voor de reclames op tv. Je merkt dat heel erg, als je live zo'n wedstrijd gaat kijken. Maar het is ook, als je de regels eenmaal kent, een spannende sport.
Gistermiddag heb ik met een vriendin gewerkt aan de website van de ouderraad van de school van Kai en Saskia. Het is nog een heel werk want er zijn allerlei regels. Als het eenmaal klaar is, zal hij op de homepage van de school te vinden zijn. Helaas ziet die homepage (vinden wij) er niet erg professioneel uit, maar de "webmaster" wil van geen kritiek horen.
CompUSA Coupon
Dagboek van het leven van een Nederlands-Amerikaans gezin in Noord-Virginia, vlakbij Washington DC
Mijn email
MSN adres
Previous Posts
- Back to School!
- Labor Day weekend
- Grotten en de Shenandoah
- Ernesto
- Old Town Alexandria
- De westkant van de Mall
- De oostkant van de Mall
- Michelle is hier!
- Het huwelijk van Lauren en Daniel
- Muskegon en de rit naar huis
Gerelateerde pagina's en reisverslagen
- Alles Amerika website
- Onze persoonlijke website
- Onze foto's
- Meer foto's
- En de nieuwste foto's
- Verslag van onze Zuidwest VS reis
- Verslag van onze New Orleans reis
- Verslag van onze reis naar Mexico
- Een ski weekend in West Virginia
- Valentijnsweekend in New York City
- Springbreak in Texas
- Autoreis naar West Michigan
- Reisverslag Noord-Californie, juli 2004
- Reisverslag Atlanta, juli 2004
- Reisverslag Aruba, augustus 2004
- Reisverslag New York City, Republikeinse Conventie
- Reisverslag Breckenridge, CO 2005
- Reisverslag Yellowstone NP 2005
- Paar daagjes zomers New York City 2005
- Reisverslag Aruba, augustus 2005
- Reisverslag Nederland, november 2005
- Reisverslag Orlando amusementsparken, april 2006
- Reisverslag Noordwesten, juni 2006
- Reisverslag Aruba, juli 2006
- Reisverslag Midden-Westen, augustus 2006
Archives
- 09/01/2003 - 09/30/2003
- 10/01/2003 - 10/31/2003
- 11/01/2003 - 11/30/2003
- 12/01/2003 - 12/31/2003
- 01/01/2004 - 01/31/2004
- 02/01/2004 - 02/29/2004
- 03/01/2004 - 03/31/2004
- 04/01/2004 - 04/30/2004
- 05/01/2004 - 05/31/2004
- 06/01/2004 - 06/30/2004
- 07/01/2004 - 07/31/2004
- 08/01/2004 - 08/31/2004
- 09/01/2004 - 09/30/2004
- 10/01/2004 - 10/31/2004
- 11/01/2004 - 11/30/2004
- 12/01/2004 - 12/31/2004
- 01/01/2005 - 01/31/2005
- 02/01/2005 - 02/28/2005
- 03/01/2005 - 03/31/2005
- 04/01/2005 - 04/30/2005
- 05/01/2005 - 05/31/2005
- 06/01/2005 - 06/30/2005
- 07/01/2005 - 07/31/2005
- 08/01/2005 - 08/31/2005
- 09/01/2005 - 09/30/2005
- 10/01/2005 - 10/31/2005
- 11/01/2005 - 11/30/2005
- 12/01/2005 - 12/31/2005
- 01/01/2006 - 01/31/2006
- 02/01/2006 - 02/28/2006
- 03/01/2006 - 03/31/2006
- 04/01/2006 - 04/30/2006
- 05/01/2006 - 05/31/2006
- 06/01/2006 - 06/30/2006
- 07/01/2006 - 07/31/2006
- 08/01/2006 - 08/31/2006
- 09/01/2006 - 09/30/2006
- Current Posts