Burke meer

Dankzij de honden van de buren, die Cosmo wakker maken, slapen we niet zo lang uit, als we wel zouden willen. Misschien maar goed ook, want er daagt alweer een perfecte zomerse dag! Ik blijf denken, dat dit vast de laatste is. Het is toch vrij ongewoon om zo achter elkaar 30 graden weer te hebben in september.

Rick vindt, dat het mijn verjaardagsweekend is (morgen ben ik officieel jarig, leeftijd wordt niet prijs gegeven) en biedt aan ontbijt te halen bij Starbucks. Met een nonfat, sugarfree caramel, triple shot grande latte en een van hun super lekkere turkey bacon, kaas en ei sandwiches komt hij terug. Dit is de gezonde versie van de Egg McMuffin en hij smaakt voortreffelijk!

Vanwege het prachtige weer willen we Cosmo meenemen de natuur in. Ik ben even heel erg uitgekeken op de straten om ons heen. Al bewegend vind ik het ook fijn mentaal nieuwe indrukken op te doen en ik weet zeker, dat Cosmo ook liever telkens nieuwe luchtjes heeft om aan te snuffelen.

Rick is nog nooit naar Burke meer geweest, een meer van 88 hectare met een trail van 4,5 mijl eromheen. Ik wil graag, dat hij het ziet, want hij wil graag met Kai gaan vissen en dit meer is daar perfect voor!

Na een rit door Old Town Fairfax van ongeveer 20 minuten draaien we het park in. Als Fairfax County ingezetenen hoeven we geen toegang te betalen. Het is vele malen drukker, dan ik het ooit door de week heb gezien, maar we vinden met gemak een parkeerplaats.


Het wordt een prachtige wandeling, vrijwel helemaal in de schaduw, wat belangrijk is, want het is toch weer flink warm, zeker voor Cosmo. We zien, dat je ook roeiboten kunt huren voor $16 per dag. In het water zonnen de schildpadden, ook iets nieuws voor Rick. En een jogger maakt ons attent op een enorme vis, die vlak langs de kant zwemt.


Na een uur en een kwartier hebben we de 4,5 mijl gelopen en heb ik van Rick een fan van dit meer gemaakt. Het enige nadeel ervan is, dat je er niet in kunt zwemmen. Verder is het ronduit prachtig en dichtbij!


Cosmo hield het allemaal goed vol en is thuis heerlijk uitgeteld. Zo moeten we het hebben! Na de lunch vertrekken de anderen om te gaan shoppen (hm, vraag me af voor wie?) en ik heb met Cosmo en de katten het rijk alleen.

Voor mijn fotografie opdracht loop ik rond om close ups te vinden van gewone objekten. Daarvoor kies ik de fire hydrant en het basketbalnet, maar ik ben niet blij met het resultaat. Ik besluit op de website te gaan kijken, wat anderen onder die categorie inzenden, hopend inspiratie op te doen. Ik heb nog tot woensdag de tijd, dus hopelijk gaat het allemaal lukken.

Als de anderen thuiskomen (met uitzondering van Katja, die moet werken) maken we gelijk weer rechtsomkeerts. We gaan de film "Mr. Bean's Holiday" kijken. Saskia's vriendinnetje Laura gaat ook mee, want die is een "Bean fan", maar Kai besluit tot mijn verbazing thuis te blijven.

Naarmate de film vordert begin ik hem gelijk te geven. Dit is meer een dvd film, dan een groot scherm film. Als je van Mr. Bean houdt (wij vinden Rowan Atkinson het einde) is de film onderhoudend. Maar ik moet toegeven, dat ik zo af en toe op mijn horloge kijk. Het is soms ook veel te voorspelbaar, wat er gaat gebeuren. Maar er zijn ook heel grappige momenten en het is zeker geen saaie film.

Halverwege gaat Ricks mobieltje. Het blijkt Katja te zijn en Rick blijft nogal lang weg, ik begin me al zorgen te maken. En terecht, want het blijkt, dat een van Katja's manager het rumoer doet rondgaan, dat zij denkt, dat Katja "high" op het werk verschijnt.

Reden voor dit "vermoeden"? Katja's ogen zijn wat rood! Nou ja! Haar ogen zijn rood, omdat ze contact lenzen draagt en aan het einde van de dag, wanneer ze naar haar werk gaat, zijn haar ogen daardoor vaak geirriteerd (wel iets, waar onze oogarts met Katja aan werkt).

In ieder geval is het allemaal enorm onprofessioneel! Katja krijgt dit te horen van een collega, die het weer van een andere collega heeft!!! Die manager houdt haar mening dus allerminst voor zich!

Aangezien Katja altijd direct van hier naar haar werk gaat zijn wij toch wel goede getuigen van het feit, dat er geen drugs in het spel zijn. Rick en ik zijn razend, want hier is een meisje, dat keihard werkt om een zo goed mogelijk profiel aan toekomstige scholen te overleggen en dan komt er zo'n "manager" dat even allemaal teniet doen! Het hoeft geen uitleg, dat we hier morgen zeker werk van gaan maken! Deze smet op haar naam heeft Katja allerminst verdiend.

Thuis zitten we met zijn vieren op het deck, terwijl Rick de kip en lam spiesjes grillt. We eten ze met gegrilde asperges en stokbrood. Het smaakt allemaal super en ik geniet enorm van het feit, dat we op 9 september nog in de warmte buiten kunnen eten.