Nazomeren

Iedere keer in de late zomer en herfst, als er een stormfront langs komt, gaat de temperatuur zo'n vijf graden naar beneden en wordt het vooral 's nachts een stuk koeler. Zo ook vandaag, na de grijze dag van gisteren worden we wakker met 15 graden! Dat klinkt misschien voor de Nederlanders heerlijk, maar voor ons is het even wennen!

Het is wel weer zo'n staalblauwe lucht, alsof de natuur gisteren is schoongewassen. Het is een genot om naar buiten te kijken en om de een of andere reden geeft dit weer meer energie. De kinderen voelen het ook, want ze zijn ontzettend stipt en voor achten (Saskia vertrekt steeds vroeger!) is het huis al leeg!

Rustig eet ik mijn ontbijt en geniet van de Starbucks koffie op het deck, dat nu nog in de zon ligt. Die is vandaag wel nodig, het is fris en ik twijfel of ik tijdens het loopje met Mary Ellen straks een jasje aan zal doen.

Maar bedenk me, dat we gauw genoeg warm gelopen zullen zijn. Mary Ellen begint wel met een jasje, maar nog geen 300 meter later doet ze het al uit. Dit weer is perfekt loopweer en de 3,5 mijl zijn zo voorbij.

Mary Ellen biedt me bij haar thuis een lekkere kop koffie aan. Het is chocola-frambozen smaak, heel erg lekker! We bespreken toekomstige reisjes naar New York, zij wil met haar oudste gaan en ik met Katja. Jammer, dat de meisjes drie jaar verschillen, anders zouden we samen kunnen gaan, vooral omdat Mary Ellen de stad niet kent en ik in ieder geval op Manhattan me als een vis in het water voel.

Thuis lijn ik Cosmo aan en neem hem mee Nottoway Park in. De Farmer's Market is vandaag gaande en ik zou er graag heen gaan, maar honden zijn niet toegestaan. Na het fitness trail neem ik Cosmo mee het dichte bos in. Het is hier zo mooi en stil, je zou niet weten, dat je midden in een stedelijk gebied loopt!

Mijn doel is om op "cardio" dagen tenminste tien kilometer te lopen en dat lukt me vandaag goed. Het is ook zo supermooi buiten! De dieren vinden dat kennelijk ook, want de chipmunks en eekhoorns zijn druk bezig hun wintervoorraad aan te leggen. Een havik roept naar ons van een hoge tak en blijft maar roepen! Cosmo geniet van alle luchtjes.

Maandag nodigde Claudia me uit voor een lunch bij haar thuis om mijn verjaardag te vieren. Zij woont in onze oude buurt van townhouses, dus minder dan vijf minuten hiervandaan.

Als ik aankom zie ik al een pluim van rook achter haar huis vandaan komen. Als Claudia de deur open doet begint ze met te zeggen, dat ze iets nieuws aan het proberen is. Ze heeft een kleine Weber grill en daarop liggen twee steaks. De rook, die eruit komt, is indrukwekkend! Dit is de eerste keer, dat ze met houtskool grilt.


De rook maakt mooie zonnestralen!

Maar de steaks smaken super en ik krijg er een tomatensalade met tomaten uit eigen (volks)tuin bij. Claudia en haar kinderen hebben een volkstuin in Nottoway Park, waar ze van alles verbouwen. Als toetje maakt ze een flourless brownie, super lekker!!!

Intussen zitten we in haar achtertuintje te genieten van het weer. We hebben van alles bij te kletsen, onze meisjes hebben dezelfde leeftijd, Abbey zit zelfs in Saskia's klas. Olivia, haar oudste, is super-intelligent en gaat voor scholen als Princeton, Yale en Columbia. Ze heeft het geluk een zeer rijke vader te hebben, die bij zulke namen zelfs niet knippert met zijn ogen.

Hoe anders gaat het hier toe! Katja is een heel ander kind, dan Olivia, maar zelfs Claudia is onder de indruk van het pakket, dat zij dit jaar heeft. Katja is gewoon zichzelf en zelf verzekerd daarin, iets, wat ik op die leeftijd niet van mezelf had kunnen zeggen!

Het is wel moeilijk om te blijven relativeren. Katja is omringd met leeftijdgenoten, die ouders hebben, die zonder blikken of blozen de duurste auto geven, de beste colleges betalen etc. etc. Dat komt terug in kleine dingen, zo is dit senior jaar op high school enorm duur! De $100+ kosten vliegen ons om de oren (jaarboek, foto's, graduation etc.)! Slik!

Het zal de lezers van dit blog duidelijk zijn, dat wij het ook niet bepaald slecht hebben, maar we moeten wel op onze financien letten. Aan de andere kant betekent deze rijke county ook heel goed onderwijs voor de kinderen. Het mes snijdt aan twee kanten.

In ieder geval hebben Claudia en ik heel wat te bepraten samen en de uren vliegen voorbij. Pas als Saskia om half vier op mijn mobieltje belt realiseer ik me, hoe lang ik hier al zit. Het is echt wel genieten zo met een oude vriendin (Claudia ken ik al 13 jaar, ze is mijn "oudste" vriendin hier in de VS).

Elkaar belovend, dat we niet weer zo lang eroverheen zullen laten gaan, nemen we afscheid. Het voelde werkelijk als een klein cafeetje in Frankrijk, daar op haar terras!

Inmiddels heb ik de tweede les voor de Creative Close Ups in mijn mailbox. Maar ik moet nog een foto inzenden voor les 1. Ik besluit een studie te maken van een fire hydrant en gelukkig komen daar een paar interessante foto's uit. Ik hoor graag, welke de voorkeur van mijn lezersgroep heeft, ik laat nog even niet weten, wat mijn inzending was:


Foto een: nog een gedeelte van de fire hydrant en gras zichtbaar



Foto twee: een spel met schaduw



Foto drie: nog een schaduwspel



Foto vier: close up compositie met kettinkjes

Tot een uur of vijf zit ik nog buiten, maar daarna wordt het waarempel te koud! Wah! Opeens kan ik zien, hoe we hier weer met de open haard aan zitten. Niemand, met wie ik spreek, is klaar voor de koudere temperaturen. Ik ook niet!

We eindigen de avond met kijken naar de World Poker Tour op het Travel Channel. Steve Wong uit Haarlem speelt ook mee! Leuk, een Nederlander (weliswaar van Aziatische afkomst)! En hij doet het nog goed ook!