Heel langzaam gaat het beter. Vannacht heb ik een stuk beter geslapen en dat maakt, dat ik, ondanks de nog steeds (flink) aanwezige buikkrampen, een stuk meer energie voel. Nog een dagje streng dieet en dan hoop ik, dat dit gedoe ook weer over is.
Als iedereen naar school en werk is vertrokken besluit ik een rustige wandeling met Cosmo te gaan maken. Zo krijg ik weer een beetje broodnodige beweging en hij ook. Het is zulk fantastisch weer, het is waarempel druk op straat met andere wandelaars, joggers en fietsers! Ik herken veel andere moeders, die de tijd weer hebben, net als ik, nu hun kroost weer op school zit.
We lopen ongeveer twee mijl en thuis wacht me een MSN berichtje van Petra. We kletsen eerst gezellig op MSN en dan aan de telefoon, terwijl zij haar eten kookt. In de tussentijd heb ik mezelf alweer met laptop naar het deck verplaatst.
Terwijl ik daar zit te kletsen zie ik zo een kolibri langsvliegen en even later nog eens. Ik bedenk me, dat het leuk zou zijn om voedsel voor ze neer te zetten, maar het is misschien al te laat in het jaar. Ze overwinteren niet in dit gebied, volgende zomer dus maar. Ik probeer het te fotograferen, maar hij vliegt veel te snel voorbij.
Zo zag hij er ongeveer uit
Net als ik heb opgehangen met Petra belt Christine. Of ik zin heb in een ziekenbezoek? Nou, daar heb ik zeker oren naar. Gelukkig voor haar is mijn ziekte"bed" een stoel op het deck!
We kletsen lekker en genieten van het prachtige weer. Totdat er wat minder welkom "wild" het deck op komt vliegen. Het is een soort wesp, die er precies zo uitziet, maar drie keer zo groot is!
Hij besluit agressief rond te vliegen en bij ons te komen kijken. We zijn allebei allergisch voor wespesteken en deze ziet er echt ontzettend vervaarlijk uit! Gauw vluchten we naar binnen en ziet Christine, dat het tijd is om naar huis te gaan.
Gelukkig is onze belager inmiddels ook verdwenen en ik eet mijn lunch weer buiten. Bij nader onderzoek op het internet bleek het een cicada killer te zijn. Die doodt dus letterlijk de cicades en is niet agressief, maar kan wel steken. Brrrr!!
De derde in het rijtje is een cicada killer (de middelste een gewone wesp en de onderste een cicade)
Na de lunch besluit ik even te gaan liggen en dan hoor ik opeens Katja en Kai thuiskomen. Oeps, heb ik zomaar bijna twee uur geslapen! Ik voel me deze dagen superlui! Er komt niets uit mijn handen. Hopelijk word ik morgen herboren wakker, want ik heb er meer dan genoeg van!
Om zes uur breng ik Kai naar Charlie. Hij is uitgenodigd om mee te gaan naar een Hootie and the Blowfish concert bij Wolftrap. Charlie's moeder verontschuldigt zich, dat het midden in de eerste schoolweek valt. Het had eigenlijk in augustus moeten plaatsvinden, maar toen was of Hootie of the Blowfish ziek. In ieder geval een leuk extraatje voor Kai.
Katja voelt zich intussen helemaal niet lekker. Geen wonder na het grote gebrek aan slaap, dat zij de laatste dagen heeft gehad! Hopelijk wordt ze niet echt ziek.
Hieronder nog wat foto's van het afgelopen weekend. Mijn oudste broer wil geen foto's van zijn kinderen op het internet, wat ik natuurlijk respecteer, vandaar alleen foto's van de volwassenen en mijn andere neefje en nichtje:
Het blijft zo'n knuffeltje!
Met oom Rick
De drie heren
Het huis van mijn zus en zwager, dat balkon in het dak is de luxe logeerkamer
Straatjes in Newburyport:
woensdag, september 05, 2007
Nog een rustig tuindagje
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
17 reacties:
Leuke foto's van je familie.
Hier heb ik een kolibrie bakje hangen, en af en toe zie ik er een. Ze zitten meer aan de bloemen te drinken.
Je zus woont mooi zeg! Nog gefeliciteerd met je 4-jarig jubileum.
Jeetje wat een beest zeg die mega wesp. Kan me voorstellen dat je naar binnen vlucht. Zou ik ook gedaan hebben.
Gr petra
toch nog altijd beterschap gewenst en niet te vlug terug herstarten anders herval je terug;-)
Mooie fotos van je familie maar ook precies wel een gezellig stadje daar hé;-)
Elk nadeel heeft zijn voordeel, Petra. Door die buikgriep zul je nu vast wel de vakantiekilo's weer kwijt zijn!
Hoop dat het nu echt over is!
Jeetje wat een enorm beest, die Cicade-killer! Ik zou er helemaal van in paniek raken. Ik heb al eens een hele tuintafel (inclusief alles dat erbovenop stond) omgegooid omdat ik werd belaagd door een wesp, moet je nagaan....
De foto's van het weekendje zien er erg gezellig uit! Leuk stadje ook!
Wat een akelige wesp, zeg! Ik ben niet bang voor die beesten, maar deze hoef ik ook niet op bezoek!
Leuke foto's van het familieweekendje. Wat een leuk plaatsje is dat toch, waar je zus woont. En een mooi huis ook!
Leuke foto's weer en wat is dat nichtje van je toch mooi!!!!
Die wesp zou mij ook gelijk naar binnen jagen en ik zou de deuren en ramen nog sluiten ook!!!
Wat een eng beest zeg, die cicada killer. De naam alleen al.
Gezellig dat Christine even kwam.
Wat een leuke foto's, die van de 3 heren is ook erg leuk.
Vandaag weer ietsje beter?
Liefs..
Ik kan me de gedachten van jouw broer over geen fotos op het internet helemaal voorstellen, en ik vind het soms heel eng hoeveel je over jezelf en je gezin vertelt.
Met anonieme commentaren kan ik niets. Als je het zo eng vindt, moet je niet meelezen. Blogs als dat van mij zijn er honderden, zo niet duizenden. Niets engs aan.
Je weet dat ik een tijdje getwijfeld heb of ik wel door zou moeten gaan met mijn weblog. Ik kreeg heel veel commentaar en vragen en begon enorm te twijfelen. Ik kan je zeggen dat ik nu heel blij ben dat ik niet ben gestopt. Die internetvriendschappen zijn me heel erg dierbaar.
Ik vraag me af op welke manier het kwaad kan als er een gewone nette foto van de kinderen op internet staat. Je zet hun naam en adres er toch niet bij.
Als je in het buitenland woont is het een van de beste manieren om familie en vrienden op de hoogte te houden. Leuke bijkomstigheid is het grote aantal vriendinnen en kennissen, dat ik erbij heb gemaakt sinds het begin van dit blog. En de heel intieme zaken krijg je hier echt niet te lezen ;).
Ik denk dat de anonieme reaktie mischien gericht was op het feit dat er tegenwoordig zoveel pedofielen het Internet afstruinen opzoek naar foto's van kinderen.
Zeker als ze dan ook nog eens ontbloot op de foto staan. Hiermee niet gezegd dat dit verkeerd is want het is iedereen z'n persoonlijke keuze en vrijheid om dit wel of niet tedoen. Maar mischien was dat de reden dat deze reaktie geplaatst werd??
Wilde dit toch even kwijt.
Met vriendelijke groet,
Melinda Hoogens
Dank je voor je commentaar, Melinda, en fijn, dat je dit niet anoniem gaf. Ik heb helemaal geen probleem met opmerkingen op mijn blog, die het niet compleet met mij eens zijn. Maar als die anoniem komen kan ik er niets mee.
Je opmerking over "ontbloot" zijn vind ik wel terecht en ik heb die foto, al vind ik het zelf nog steeds geen probleem, weggehaald. Inderdaad heeft iedereen hier andere gedachten over.
Het feit, dat ik dit blog in een taal, die de meeste mensen in dit land niet spreken, schrijf, heeft er ook mee te maken, dat ik minder bezorgd ben over alle internet gevaren. Het is een van de redenen, dat ik niet in het Engels schrijf.
Tja, wat zet je wel en wat zet je niet op Internet, ook ik ben vrij open en maak me er ook niet zo'n zorgen om.
Ik respecteer ieders keus en wil in elk geval wel even zeggen dat ik dagelijks geniet van je blog!
Groetjes,
Monique
Hele mooie foto's, men zal er waanzinig blij mee zijn denk ik. Ik heb ook geen moeite met van alles op het internet te zetten over mezelf behalve over mijn werk, dat doe ik niet omdat het dan mijn baan kan kosten.
Een reactie posten