Een verlate prom en lekker zwemmen

Zaterdag

Van mijn voornemen om net als gisteren eens wat vroeger op te staan komt vandaag niets.  Mijn bed is veel te lekker en mijn dromen veel te leuk!  Pas om kwart over negen denk ik er eens over op te staan wat ik een kwartier later dan ook maar doe. 

Saskia is allang vertrokken naar haar SAT examen en Rick en ik wachten met spanning af hoe het deze keer gegaan is.  We eten ontbijt op het deck en nemen daar ruim de tijd voor.  Het is weer zo'n heerlijk zomerse dag.

Zin om naar de sportschool te gaan heb ik niet en waarom zou ik ook met mijn eigen apparaat boven?  Ik besluit het vandaag bij een interval van een half uur te houden.  Het is ook wel erg warm boven vlak onder het dak van de garage, dus dat is genoeg getranspireer.  Bovendien hoop ik  vanmiddag een stuk te gaan zwemmen.

Op zaterdagochtend is er in Vienna een kleine boerenmarkt (ik heb me net laten vertellen dat er in buurstadje Falls Church een veel grotere is waar ik ook graag eens heen wil).  Het is aardbeienseizoen en ik heb enorme zin in verse aardbeien zonder alle pesticiden.  Bovendien gaan we vanavond barbecuen en hopen we daar ook onze groente voor te vinden.

Helaas blijkt het vrijwel einde seizoen voor de aardbeien te zijn.  De meesten zien er overrijp uit en een van de verkoopsters zegt dat ze nog het beste zijn voor jam of gelei.  Ja, dat moet je niet tegen ondergetekende zeggen want dat betekent kookwerk en ik ben van alles, maar geen keukenprinses.

Wel vinden we een lekker vers bosje groene asperges voor vanavond.  Rick had ook graag kersen gewild, maar die zijn pas over een paar weken rijp horen we bij een van de standjes.  Terwijl Rick allerlei gratis advies voor zijn geraniums, pepers en pompoenen krijgt van de Fairfax Master Gardeners, zie ik toch nog een bakje aardbeien dat er erg lekker uitziet en koop het.

Bij Whole Foods halen we de rest van ons avondmaal en proeven allerlei lekkers.  Het is ook lunchtijd en we bestellen sandwiches.  De mijne op meergranenbrood met ham en heel veel groentes.  Thuis genieten we buiten van de lunch.  De aardbeien zijn net snoepjes zo zoet en Rick heeft zijn kersen toch nog bij Whole Foods gevonden.

Saskia komt terug van de vier uur lange zit voor de SAT.  Ze vindt dat het veel makkelijker ging dan vorige keer, vooral het wiskunde gedeelte.  Hopelijk heeft ze haar score dan ook flink verbeterd.  Zo niet dan kan ze het in de herfst nog eens proberen, maar hopelijk blijkt dat niet nodig.

Met dit weer lonkt het zwembad wel heel erg.  Rick wil nog wat dingen thuis doen, maar belooft later ook te komen.  Ik ga met mijn Hawaii boeken weer naar de overkant van de straat.  Wat een luxe is het toch om zo dicht bij te wonen. 

Vandaag is het gezellig druk en ik moet even zoeken naar een vrije stoel bij een parasol.  Die vind ik vlak bij naaste buurvrouw Lorraine.  Dat is gezellig, want Lorraine is een leuke klets en Chris, die ik sinds Kerst niet meer heb gesproken, komt er ook bij. Daarom ben ik blij dat we naar een buurtzwembad gaan en geen zwembad in de tuin hoeven te hebben.  Dat sociale vind ik erg leuk.

Chris en Lorraine gaan naar huis als om kwart voor drie de fluit gaan voor de kinderen onder de 15 om uit het water te komen.  Dat is een wet hier in Virginia, ieder uur moeten die kinderen een kwartier het water uit.

Nu het zwembad dan vrijwel leeg is, besluit ik banen te gaan trekken.  Dat is wel echt even doorkomen, oei!  Het neemt een hele baan voor het lekker aanvoelt, maar met deze warmte kunnen mijn spieren dat gelukkig wel hebben.  Ik zwem binnen het kwartier 20 banen, dus een halve kilometer.  Ik wil opwerken naar een kilometer of zelfs een mijl deze zomer. 

Net als ik het zwembad uitkom zie ik Rick aan komen lopen.  Hij springt ook even in het water, maar is er ook gauw weer uit.  Inderdaad is het nu nog wel echt even doorkomen.  Maar met hard zwemmen voelt het al gauw lekker.

 

Het ultieme zomergevoel!

We blijven nog een uurtje en dan gaat Rick naar Safeway om spullen te halen voor Saskia's feestje vanavond.  Ik ga nog een keer naar Whole Foods om een bakje olijven van de olijfbar te halen en spinazie en vruchten voor Saskia.  Dan zijn we klaar voor de feestavond van de tieners.

Gisteravond hebben Saskia en haar vrienden dus de prom gemist, maar vanavond wordt het hun avond en die gaat voornamelijk hier plaatsvinden.  Boven zijn de meisjes hard bezig met make up, haar en lange jurken.  Alleen Aoife heeft voor een (ook mooie) kortere jurk gekozen.

Terwijl zij bezig zijn maak ik boutonnieres voor Saskia's Lawrence and Laura's Matt.  Rick heeft paarse anjers gekocht daarvoor en ik knip een paar takjes groen van de struik voor ons huis.  Gelukkig hebben we groen ijzerdraad en zo ziet het er redelijk uit (lang niet zoals die van Kaylee van de bloemist, maar ook een stuk minder duur).

De ouders komen ook langzamerhand binnendruipen om foto's te nemen. Om half zeven is iedereen zo ongeveer klaar en is het tijd om foto's te nemen van de dames.  Ik moet zeggen dat ze er alle vijf heel knap uitzien.  Soms vind ik de jurken minder, maar dit keer staan ze allemaal erg mooi.

Langzamerhand komen de jongens ook, Saskia's vriend Lawrence met drie anderen mee.  De meesten zijn in tuxedo's gekleed (rokkostuum?), erg mooi en sjiek.  Meer foto's volgen en dan komt de limousine voorrijden. 

 

Zo'n lieve foto vind ik dit

Dit is een Mercedes busje gehuurd door de ouders van een van de jongens, en de chauffeur ervan is erg vriendelijk.  Hij heeft zelf een high schooler dus wij voelen ons veilig de tieners aan hem toe te vertrouwen.

Ze gaan in Washington eten bij een sushi restaurant en daarna iets doen daar.  Ik raad foto's bij het Witte Huis aan, maar Saskia maakt daar een raar gezicht bij dus dat zal hem niet worden.  Later horen we dat ze naar Georgetown zijn gegaan, ook een goede keuze.

Als de limo vertrokken is gaan Rick en ik aan ons avondeten werken.  Het wordt gegrilde mais, groene asperges en voor Rick kipfilet en voor mij een moot zalm.  Het is weer smullen buiten.  Na het eten blijven we nog heel lang buiten zitten.  Het is zo lekker met een briesje en de vuurvliegjes zijn er ook weer.

Net als wij weer binnen zijn hoor ik de garagedeur opengaan.  Het groepje is terug en gaat de basement in waar Rick en ik allerlei lekkers en drinken neer hebben gezet.  Als chaperones blijven Rick en ik op, want er was even sprake van logerende jongens en dat vinden wij teveel van het goede.

Zondag

Op een gegeven moment kon ik echt niet meer opblijven en ben na middernacht naar bed gegaan.  Om twee uur werd ik wakker van Rick, die eindelijk ook zijn bed op kon zoeken na de jongens naar huis gebonjourd te hebben.  Ze hebben in ieder geval een leuk feest gehad, duidelijk, met hot tub en wel. 

Na de late nacht slapen wij maar liefst tot tien uur uit.  Aan de overgebleven auto's te zien zijn er nog drie meisjes hier, inclusief Saskia, die allemaal nog in diepe rust liggen.  Laura en Aoife zijn na het feest naar huis gegaan hoor ik later van Serena. 

Wij halen ons gewoonlijke Starbucks ontbijt met dit keer een kalkoenspek, kaas en eiwit sandwich voor ons beiden.  Mijn ijs Americano drink ik vast, terwijl Rick bij Home Depot lijm voor een buis, die in de basement is gesprongen en een flinke plas water achterliet, koopt.

We ontbijten verder op het deck en daarna doe ik voornamelijk buiten mijn 100-10 routine weer eens.  Daar krijg ik het zo warm van dat ik besluit voor de voorspelde regen komt baantjes te gaan trekken.  Als ik bij het zwembad kom, begint het net te druppen, maar er is geen donder, dus we mogen gewoon blijven zwemmen.

Om te beginnen ben ik van plan net als gisteren twintig baantjes te zwemmen, maar het gaat zo lekker dat ik er dertig van maak.  Na die dertig voel ik dat er nog wel tien banen inzitten en na veertig banen heb ik mijn eerste kilometer dit seizoen gezwommen.  Ik dacht wat meer daar naartoe te moeten werken, dus ben helemaal trots op mijn lichaam.

De zon is weer tevoorschijn gekomen intussen en ik blijf nog even opdrogen.  Na een uurtje begint mijn maag te rommelen en ga ik huiswaarts.  Onderweg kom ik Serena tegen en we kletsen nog eens na over hoe mooi onze kinderen en hun vrienden er gisteravond uitzagen.  Opeens waren ze ook zo volwassen!

 Rick wil graag de nieuwe Elevation Burger in Vienna gaan uitproberen voor de lunch.  Hun vegetarische burger vind ik ook erg lekker, daarom ga ik graag met hem mee.  Ik bestel mijn burger zonder broodje in sla gewikkeld met champignons, tomaat, hun speciale saus en jalapenos.  Rick neemt zijn burger ook in sla met al het heets dat ze op hun menu hebben staan. 

We delen ook een kleine portie van hun superverse frietjes.  De grote aardappels worden in reepjes gesneden en in olijfolie gebakken.  Alleen is het een veel te grote portie voor mij, maar met zijn tweeen erg lekker bij de burgers.

In The Fresh Market naast het restaurant gaan we avondeten voor vanavond uitzoeken.   Het worden filet mignons (in zulke hompen gesneden dat ik niet weet of ik zelfs de kleinste die ik kies wel op ga kunnen). Daarbij verse witte asperges waarvan we benieuwd zijn hoe ze op de barbecue gaan smaken.  Ik heb ze zo nog nooit op, maar Rick heeft een recept gevonden.  Rozemarijn met zeezout broodjes zullen het maal compleet maken.

We zijn alweer een tijdje niet naar de bioscoop geweest en Rick en ik willen Epic graag zien.  Wij houden van geanimeerde films, niet alleen vanwege de inhoud, maar ook vanwege de animatie zelf waar Rick altijd al erg in is geinteresseerd.  In ieder geval vinden we dit een leuke film en heel goed gedaan.

Thuis maken we de asperges klaar en Rick hoopt dan het onweer voor te zijn met grillen.  Helaas heeft Moeder Natuur andere plannen en net als Rick de asperges op de barbecue heeft gelegd gaan de hemelsluizen compleet open en vliegen de bliksemschichten ons om de oren.  We besluiten de maaltijd dan maar uit te stellen en de asperges weer van de grill te halen.

Natuurlijk is arme Cosmo ook weer compleet zenuwachtig.  Iedere keer probeer ik het Thundershirt toch maar weer, maar merk er geen verschil mee.  Mijn hemel wat kan het hier toch tekeer gaan!

Wij nemen dan maar de lekkere olijven en hummus en pita's, die ik gisteren kocht, als borrelhapje.  Eindelijk wordt het wat droger en waagt Rick het er weer op.  Het wordt een lekkere maaltijd, filet mignon moet van mij "rare" of eigenlijk bijna rauw en Rick maakt hem precies goed.  Ook de gegrilde asperges, met olijfolie, dille, kerriepoeder en cayenne peper, zijn erg lekker.

Nog even wat tv kijken en dan lonkt ons bed weer na de korte afgelopen nacht.  Wat zal de komende week weer brengen?  Ik verbaas me er altijd over hoe snel de tijd gaat als januari en februari eenmaal voorbij zijn!  We zijn alweer bijna halverwege het jaar!

Foto's van de feestavond gisteren staan hier.