Inpakdag

Vandaag staat er letterlijk niets op het programma, behalve inpakken voor mij.  Ik heb morgen een rondleiding en weet dat ik daarna erg moe zal zijn, dus wil al zoveel mogelijk gedaan hebben.

Om te beginnen slapen we allemaal, behalve Rick, uit.  Rick gaat zelf ook wat later naar zijn werk en ik sta net op als hij afscheid komt nemen.  "The orb shines!" (De schijf schijnt) zegt hij enthousiast, doelend op de zon, en inderdaad kan het geen mooier weer zijn voor midden juni.

Het is zo'n andere lente dan vorig jaar geweest.  Veel koeler en ook met meer regen, al valt die hier altijd met heel veel in korte tijd.  Vandaag is het genieten van perfect weer, zonnig, warm en zonder al te veel luchtvochtigheid.  Mijn spieren zijn er meteen al blij mee.

Na mijn ontbijt en administratie afgewerkt te hebben, de aanvragen voor rondleidingen komen met regelmaat binnen op het moment, ga ik naar boven voor een uur op de elliptical trainer.  Ik ben helemaal in het David Baldacci boek, als zijn andere boeken net zo spannend zijn ben ik een fan!

Na een interval en nog wat langer om de tienduizend stappen vol te krijgen is het alweer lunchtijd. Maar eerst wil langs Whole Foods om een nieuw pakje JetZone te kopen.  Net als met Nederland is het tijdsverschil met Hawaii voor ons zes uur.  Hopelijk herinner ik me de pillen in te nemen.

Kai heeft in Duitsland genoten van bananennectar en wil kijken of die hier ook te verkrijgen is.  En jawel, hij vindt een fles van een Belgisch merk.  Het is echt wel zo dat vrijwel alles hier te krijgen is, behalve natuurlijk mijn favorieten, verse haring en Hollandse garnalen (grijze garnalen voor de Belgen).

Voor onze lunch gaan we naar Noodles & Company.  Ik ben bang na de vakantie mijn favoriet Garden Pesto Saute niet meer te vinden en bestel dat dus.  Net daarna zie ik dat dat gerecht kennelijk erg populair was, want de asperges erin hebben plaatsgemaakt voor gegrilde mais en het zal de hele zomer op het menu staan.  Kai neemt de Indonesian peanut saute, die alleen de pindasaus gemeen heeft met de Indonesische keuken.

We eten onze lunch op hun terrasje en met de mais is de Garden pesto saute net zo lekker.  We kunnen er niet over uit hoe lekker het weer is.  Ik kan merken dat Kai Duitsland mist, maar hopelijk vindt hij het ook weer leuk om hier te zijn. 

Thuis pak ik mijn tassen in voor zover dat gaat.  Saskia en Lawrence gaan naar het zwembad en even overweeg ik daar ook heen te gaan.  Maar geloof het of niet, het is me te koel!  Er staat wat wind en het is "maar" 27 graden.  Ik zoek de hangmat op en lees verder in mijn boek.  Een uur of drie later is dat dan ook uit.  Wat een thriller is Absolute Power!

Cosmo heeft intussen wel een wandeling verdiend, maar tot mijn verbazing is hij daarin niet geinteresseerd.  We zijn nauwelijks onze straat uit, als hij al terug wil keren.  Even later wordt duidelijk waarom. 

 

Nog maar weer een bloemenfoto

Onze buren hebben hun vuilnis vroeg buiten gezet en daarin vindt Cosmo iets wat hem zeer aantrekt.  Mijn droom van een perfect gehoorzame hond is allang vervlogen en in dit geval rent Cosmo dan ook vrolijk van mij weg.  Grrrr!!!

De belofte van een snoepje in zijn Kong lokt Cosmo weer naar binnen.  Hopelijk heeft hij niets schadelijks voor hem uit die vuilnis gegeten!  Het is echt een flinke deugniet soms!

Rick is inmiddels ook thuis en stelt voor naar Glory Days Grill te gaan voor het avondeten.  Daar krijgen we het laatste open tafeltje op het niet roken terras.  We bestellen drankjes en ik neem hier altijd de crabcake met zoete aardappelfrietjes en gestoomde groentes. 

Op een gegeven moment komt de serveerder langs en hoort Kai en mij Nederlands spreken.  Hij is oprecht verbaasd ons een andere taal te horen spreken en zegt dat hij absoluut niet had geweten dat ik buitenlands was, toen ik bestelde.  Altijd een leuk compliment, natuurlijk, de eerste jaren hier kreeg ik constant de vraag waar ik vandaan kwam, nu vrijwel nooit meer.

Van Nederlandse klanten krijg ik ook vaak het compliment dat ik na dertig jaar nog accentloos Nederlands spreek.  Ik denk dat ik in beide talen wel een licht accent heb, maar kennelijk alleen merkbaar als je er echt op let. 

Als Kai Duits spreekt, hoor ik ook geen accent, maar ik ben natuurlijk ook geen Duitse.  Zijn Nederlandse achtergrond helpt natuurlijk wel met het kunnen uitspreken van bepaalde klanken, die Rick onbekend zijn.   Blijft mijn interesse houden, die talen.

 

Het mannetje in de maan