Heerlijk rondleidingsweer

Vandaag heb ik de enige rondleiding van deze week te boek staan.  Als ik met Cosmo naar buiten stap is het zelfs een beetje aan de koele kant.  Heerlijk, dat wordt eindelijk eens niet als een verzopen rat door de stad lopen!

Na mijn ontbijt en koffie zet Rick me bij de "Kiss and Ride" van de metro af.  Daar staat het perron vol en wordt er omgeroepen geduld te hebben, want de volgende trein komt "zo".  "Zo" is natuurlijk relatief, want dat duurt nog een minuut of tien.  Ik denk de afspraak van half tien nog net op tijd te gaan halen. 

Eenmaal weer bovengronds op de Mall bij het Smithsonian station zie ik mijn gezelschap van vandaag meteen.  Ik maak kennis met de Belgische K. en H.. Later als we langs een Le Pain Quotidien lopen, hoor ik dat ze uit Ninove komen waar ze vertellen dat de bakkerij van hun brood (voor Belgie dan) ligt.  Interessant weetje vind ik dat.

Na mijn verhaal over de vroege geschiedenis van de stad lopen we richting Capitool.  Het is koel genoeg om vandaag weer met Capitol Hill te beginnen.  Voor we daar naar boven lopen zijn zij ook wel geinteresseerd de "stinkbloem" bij de US Botanic Garden te zien.  De Titan Arum is alweer dicht en uitgebloeid, maar nog steeds een indrukwekkend gezicht.  Ik heb de bloei van deze bloem nu wel uitgebreid meegemaakt in ieder geval.

Na de nodige foto's lopen we door naar het Capitool.  Daar zijn zowel de Senaat als het Huis van Afgevaardigden in sessie.  Waarschijnlijk hard aan het werk om volgende week of de week daarna op zomerreces te kunnen gaan. 

Zoals altijd maakt de Library of Congress grote indruk.  K. merkt op dat het geen straf moet zijn hier meerdere keren per jaar te komen.  Dat is het inderdaad zeker niet!  Ik ontdek nog steeds nieuwe spreuken en schilderingen. 

Via Pennsylvania Avenue en het Newseum met zijn vijftig voorpagina's uit iedere staat een lopen we naar de hoek met 7th Street.  Daar slaan we af om door Chinatown te lopen.  Dat is altijd opeens een heel andere sfeer met winkels en restaurants. 

Veel Chinees is er niet meer, behalve de boog en tekens op de winkelborden.  Oh, en ja, er zijn nog een aantal Chinese restaurants, maar hoe lang die nog zullen blijven is de vraag.  Ik zie dat een ervan al is vervangen door een Vapiano.

Langs de Madame Tussaud en het Ford's Theatre waar ik beiden nu uit eigen recente ervaring over kan vertellen en het FBI gebouw lopen we terug naar Pennsylvania Avenue.  Op Freedom Plaza zien we een stil protest tegen het uitzetten van immigranten, ik neem aan illegale. 

Intussen loopt het tegen twaalven en is de Old Ebbitt Grill onze volgende stop.  Zodra we door de draaideur lopen zien we een flinke rij staan.  Dat zal nog even duren voor wij aan de beurt zijn.  Na een paar minuten ziet Tony mij echter en zegt hem te volgen.  Onze tafel blijkt al klaargezet te zijn!  Ik vind het heel bijzonder om bij dit enorm drukke restaurant zo'n voorkeurbehandeling te krijgen. 

Vandaag zijn we eensgezind in onze bestelling.  Op aanraden van de serveerder kiezen we alle drie de Alaska zalmsalade met watermeloen, feta, frisee salade, balsam azijn en olijfolie.  Dat blijkt een heel goede keuze te zijn, heel lekker en licht.

Na de lekkere maaltijd zetten we onze tocht door de stad voort.  Het kerkje van de presidenten is de volgende attractie.  Dit is een goed voorbeeld van een laat 18e eeuws, begin 19e eeuws coloniaal kerkje.  Lincoln kwam hier ook vaak en zat dan niet in de gewoonlijke presidentiele bank, maar achterin en vertrok voor het einde van de dienst.  De rest zat altijd in bank 54, de "President's" Pew.

Voor het Witte Huis zien we Concepcion weer met haar protest tegen nucleaire wapens en Israel, haar tweeendertigste jaar hier.  Waar je maar zin in hebt!  Vroeger werden ze nog weleens gearresteerd, nu is het meer een toeristenattractie dan een serieus protest, hoewel zij dat laatste vast nog steeds wel denkt.

Vandaag mogen we ook tot dicht bij de achterkant van het presidentsonderkomen lopen.  Daarna beginnen we aan de monumenten.  Daar is het een stuk drukker dan vorige week.  Het is dan ook werkelijk een heel stuk aangenamer om hier rond te lopen, al is de temperatuur nog steeds dertig graden.  Het is veel minder vochtig en er staat een aangenaam briesje.

Na de oorlogsmonumenten en het Lincoln Memorial steken we over naar het Tidal Basin en het Martin Luther King Jr. Memorial.  Alleen is de "Berg van de Wanhoop" vandaag afgesloten en moeten we van de zijkant het monument inlopen.  Dat is omdat er eindelijk begonnen is de controversiele uitspraak aan de linkerkant van het beeld weg te halen. 

We lopen verder rond het Tidal Basin door het Franklin Roosevelt Memorial en dan naar de laatste "tempel" voor Thomas Jefferson.  Het loopt al tegen vieren als we langs het Bureau of Engraving and Printing en Holocaust Museum teruglopen.  Bij 14th Street neem ik afscheid, want zo lopen zij terug naar hun hotel. 

Bij de andere ingang van het Smithsonian station dan vanochtend neem ik de trein terug naar huis.  Eenmaal bij East Falls Church bel ik Kai om te vragen mij van het station te halen.  Als ik in Vienna aankom komt hij net aanrijden.  Ik krijg zo een kort ritje in zijn nieuwe auto waar hij de koning te rijk mee is.

Het is zulk heerlijk weer dat ik op het deck ga computeren.  Meestal blijf ik na een warme rondleiding liever in de airconditioning, maar vanavond voelt het buiten zo lekker dat ik er zelfs in zou kunnen slapen.  Helaas vinden de muggen dat ook.  Gelukkig is er Off!, zonder zou ik niet buiten kunnen zitten.  Ik zag vandaag in de stad ook weer mensen met enorme muggebulten op hun benen, gemene beestjes zijn het.

Een lekker koud glas rose op het deck geeft het ultieme zomergevoel

Rick komt thuis met kabobs van Friends.   Rick, Kai en ik eten lekker buiten aan tafel.  Het is gewoon koel voor hier, met zo'n 28 graden.  Van dit weer kan ik met volle teugen genieten.  Al kan ik goed tegen de hitte, vorige week was een beetje teveel van het goede!

Foto's van vandaag staan hier