Er zit een barst in de weersplaat. Alweer is het al tegen de dertig graden om kwart voor acht! Het belooft weer een warme rondleiding te worden vandaag, dus. Ik sla gauw een paar getoaste wafels en koffie naar binnen en dan brengt Rick me weer naar de metro. Erg fijn dat hij dat deze week iedere keer kan doen, ik moet er niet aan denken daar ook heen te moeten lopen!
Op het perron staan veel meer mensen dan gewoonlijk wat me doet denken dat er een probleem met de treinen is. Er wordt echter niets omgeroepen en ik heb ruim de tijd. Na een tiental minuten komt er dan eindelijk een trein aanrijden, terwijl ze meestal om de vijf minuten gaan in het spitsuur. Niks geen uitleg over de vertraging, echter. Gelukkig kan ik nog wel net een zitplaats bemachtigen.
Eenmaal op de Mall zoek ik het schaduwplekje van de metropaal weer op en wacht tot ik de familie van vandaag bespeur. Als ik om tien over half tien echter nog niemand heb gezien die daarop kan lijken, besluit ik ze maar eens te bellen.
Het blijkt dat de taxi ze niet bij de Mall uitgang, maar bij de andere uitgang van het station heeft afgezet. Geen probleem, dat is niet ver, dus ik loop erheen en maak kennis. Het zijn dit keer S. en J. en hun twaalf- en vijftienjarige dochter B. en B.
Natuurlijk zijn ze een beetje bezorgd of ze die hele rondleiding in de hitte vol gaan houden, vooral met de jongste. We bespreken de opties en dat is dan weer het fijne van een priverondleiding, die kan aangepast worden en rustpauzes ingelast waar nodig.
We beginnen weer met de monumenten. Er staat een lekker briesje bij het Tidal Basin, maar in het Jefferson Memorial voelen we hoe enorm vochtig het is. Na het rondje Tidal Basin pauseren we dan ook even in de schaduw bij het cafe bij het Lincoln Memorial. Alle vijf nemen we hun zomer "spritzer", drie perziksmaak en twee frambozen.
Na een kwartiertje zijn we weer wat uitgerust en gaan verder met onze tocht. Na het Koreaanse oorlogsmonument is het de beurt aan Lincoln. Iedereen heeft Night at the Museum 2 gezien, dus dit monument spreekt ook de kinderen aan.
Intussen bel ik ook Tony van de Old Ebbitt Grill om te vertellen dat wat later komen. "Ok, Honeybunny", krijg ik als antwoord en de waarschuwing vooral rustig aan te doen in deze hitte. Dat proberen we zeker.
Bij het Vietnam Monument is het helemaal snikheet. Die zwart granieten muur absorbeert natuurlijk alle hitte. We lopen daar dus maar gauw doorheen en laten S. zijn foto's nemen. Gelukkig geven de tamme eekhoorntjes ook kleine B. wat vertier.
Vanuit de schaduw bekijken we het Tweede Wereldoorlog Monument, terwijl S. de hete zon trotseert om te fotograferen. Intussen probeer ik te bedenken hoe we het vanmiddag kunnen gaan doen, want het is wel duidelijk dat vooral de jongste de hele wandeling langs Pennsylvania Avenue niet gaat volhouden.
Dan heb ik een idee wat ik met de ouders bespreek en die zijn daar helemaal voor te vinden. Het vergt nog minimaal wandelen en toch kunnen de belangrijkste gebouwen bekeken worden. Via de achterkant van het Witte Huis lopen we naar de Old Ebbitt Grill.
Daar staat onze tafel al klaar dankzij Tony. Dankbaar zijgen we neer op de bank en genieten van de koele airconditioning (die hier niet te koud staat, gelukkig). Ik weet al wat ik wil vandaag, de heirloom tomato salad met mozzarella. Die vond ik vorig jaar ook al zo lekker en staat weer op hun menu.
De anderen vinden ook allemaal dingen naar hun gading en iedereen is tevreden met zijn of haar keuze. Het gesprek tijdens de lunch is ook weer gezellig. Ook dit gezin gaat hierna door naar het westen. Ze hebben New York al gehad, ook heet, en vandaag dus Washington. Te weinig tijd hier, maar dat realiseren ze zich ook wel, geloof ik.
Na het eten gaan we de sauna, die Washington heet, weer in. We puffen nog even door een paar foto's voor het Witte Huis en lopen dan naar het McPherson Square metrostation. Daar help ik vier kaartjes naar Capitol South kopen.
Zo zien ze de gebouwen, zoals de FBI, langs Pennsylvania Avenue niet, maar maken wel een metrorit in Washington mee. Het is gewoon teveel lopen in deze hitte anders voor hen. Capitol South is vlakbij de Library of Congress.
Daar gaan dus even later binnen. Door de veiligheidscontrole en dan weer in de koelte, het is dan ook druk hierbinnen. Ook de leeszaal hier spreekt aan, want ze hebben de film National Treasure, Book of Secrets gezien. Er is gewoon ook zoveel te zien in dit gebouw, niemand verveelt zich hier.
Een bezoek aan Washington is niet compleet zonder langs het Capitool te gaan. Hier is echter weer bijna geen schaduw en het is vandaag denk ik wel het warmst van de afgelopen drie dagen. Ik vertel snel, er worden een paar foto's genomen en dan lopen we de heuvel af. Wel jammer, want gewoonlijk heb ik veel meer informatie te geven, maar het is niet anders.
Bij de Botanische Tuin gaan we toch nog even kijken of de stinkende bloem al open is. Dat is nog steeds niet het geval, maar spreekt wel tot de verbeelding van de tieners. Binnen "regent" het zelfs om het oerwoud waar deze bloem gewoonlijk in Indonesie groeit na te bootsen. Deze plant staat gewoonlijk niet in dit gebouw, maar is overgebracht uit de grotere kassen in Virginia.
Daarna loop ik nog mee naar het Air and Space Museum en neem dan afscheid. Ik loop terug naar de metro en bel eenmaal weer in Virginia Kai om te vragen of hij mij van het station kan halen. Hij komt weer eens in zijn eigen auto, die vrijwel helemaal door Saskia is overgenomen.
Kai krijgt binnenkort een nieuwe auto en Saskia houdt de zijne. Dat is enkel eerlijk, want Kai is net als ik enorm netjes en Saskia heeft er een potje van gemaakt in zijn auto. Zijn nieuwe auto zal ook een Kia zijn.
Thuis spring ik meteen onder de douche. Alles plakt, bah! Vanavond gaan Rick en ik naar The Best of Washington party van Washingtonian Magazine, dus ik doe mijn een paar maanden geleden gekochte gele cocktailjurk aan (achteraf ben ik daar heel blij om, want alle vrouwen hebben een jurk aan!).
Kai rijdt ons naar de stad en zet ons bij het evenement af. Daar laten we onze kaarten zien en krijgen een blauwe armband om. Het thema hier is duidelijk reizen. Iedereen, die er werkt heeft ouderwetse stewardess of piloot kleding aan en het decor is luchtballons en net alsof je in een treinstation bent. Erg leuk!
We halen drankjes en gaan dan genieten van alle hapjes. Rick en ik vinden dit soort evenementen altijd erg leuk, want je krijgt de kans om van veel goede restaurants kleine hapjes te proberen. Vanavond zijn er veel koude soepen, die ik superlekker vind. Ook veel vis en allerlei liflafjes, het wordt een heerlijke maaltijd.
Foto's van vandaag en gisteren staan hier.
3 reacties:
De panorama-foto's zijn echt mooi.
Groeten uit het nu ook warme en zonnige België.
Hilde.
@Hilde - Ja, ik heb een nieuwe app daarvoor en vind het leuk om die uit te proberen. Ik wil ook een keer het Capitool doen, maar het is daar telkens zo ontzettend heet, geen greintje schaduw te bekennen
Wat een hitte bij jullie zeg, ongelooflijk! Wij zitten op dit moment op Tortola, waar het erg aangenaam is. Ik vind het zelfs redelijk koel 's avonds, maar dat is niet erg. In Europa is op dit moment ook een hittegolf geloof ik! Het gele jurkje staat je heel goed Petra!
Een reactie posten