Toerist in eigen stad met Kai

Rick is al vroeg uit de veren, het is tenslotte een werkdag voor hem.  Hij heeft al koffie voor mij gezet als ik opsta.  We kletsen even en dan vertrekt hij naar zijn werk.  Ik eet ontbijt en lees een en ander op de computer.

Onder anderen check ik of de Titan Arum bloem in de Botanische Tuin al bloeit.  Tot mijn verrassing is dat inderdaad het geval.  Kai heeft deze bloem ook in de gaten gehouden en enthousiast ren ik naar boven om hem het heuglijke nieuws te vertellen.  We nemen een bezoek aan deze bloem meteen op in ons plan voor vandaag.

Gauw begin ik aan een dubbele Max Capacity training met gewichten.  Sharon is deze week op vakantie naar het strand in Delaware, dus ik moet mijn eigen gewichtenroutines doen deze week.  Zo'n twintig seconden hard werken, tien seconden rust routine is dan heel goed want zo is er toch een soort "trainer".   Intussen kijk ik ook wat tv om het niet te saai te maken.

Na dat halve uur sporten spring ik onder de douche.  Kai doet hetzelfde en om kwart voor elf zijn we klaar om te vertrekken.  We lopen naar het metrostation en hebben het geluk dat de trein al klaar staat.  Veertig minuten later stappen we bij het Federal Center SW station uit.

Toegegeven stelde ik me het bezoek aan de Titan Arum bloem wat simplistisch voor.  Ik ken de United States Botanic Garden enkel heel rustig.  Deze bloeiende bloem is echter wereldnieuws, althans ik hoor dat hij ook op het Nederlandse journaal was, en natuurlijk staat er een flinke rij.

Helaas wel in de zinderende zon midden op de dag en Kai en ik gebruiken onze meegebrachte paraplu's als zonnescherm.  Gelukkig gaat het snel en na een kwartiertje mogen wij ook naar binnen.  Ik heb deze bloem natuurlijk al twee keer nog in de knop gezien, dus de grootte ervan verbaast me niet meer.  Het is wel de grootste bloem, die ik ooit gezien heb.

Het is zeker druk binnen, maar we kunnen tot dichtbij komen.  Kai wil geen foto samen met de bloem en ik eigenlijk ook niet.  Het ruikt inderdaad zeker niet lekker binnen, maar of dat de bloem of alle zwetende mensen zijn?  Ik kan niet zeggen dat ik meteen kokhalzend weer naar buiten wilde en zo zag ik ook niemand.  De stank ervan valt me erg mee.

In ieder geval hebben Kai en ik deze bijzondere bloem van dichtbij bekeken en gefotografeerd.  De laatste keer dat een van die planten hier in Washington bloeide was in 2007, dus bijzonder is het zeker.

Ons oorspronkelijke plan was om bij Zaytinya te gaan lunchen, althans, daar had ik Kai toe overgehaald. Maar met de wachttijd voor de bloem hebben we daar echt geen tijd meer voor.  Vlak naast de Botanische Tuin ligt het American Indian Museum met zijn lekkere Mitsitam restaurant, ook een favoriet.

Daar kiezen we ieder onze gerechten van de verschillende regio.  Ik heb mijn keuze al snel gemaakt, al staan vind ik het even moeilijk kiezen tussen de drie heerlijk klinkende koude soepen op het menu.  Het wordt uiteindelijk de koude erwtensoep met wat crabvlees.

Daarbij neem ik de ceviche, heerlijk!  Van de erwtensoep had ik nog wel meer gelust.  Die lijkt dan ook in de verste verte niet op de verschrikkelijk dikke erwtensoep, die ik uit Nederland ken!  Kai heeft de kip taco's, die hij ook lekker vindt. 

Na het eten nemen we de metro naar Metro Center en lopen om de hoek naar het Madame Tussaud museum.  Rick en ik zijn hier toen het pas opende eens geweest en vonden het de entree prijs niet waard, omdat er nog niet veel beelden stonden.  Intussen is het uitgegroeid tot een flink museum.

Alle presidenten van de Verenigde Staten zitten hier nu en dat zijn er nogal wat.  Kai en ik lezen alle informatie en zijn blij dat we meer dan een uur hebben genomen voor dit museum.  Veel weet ik al, maar ik leer nog wat leuke kleinigheidjes, vooral ook over presidenten, die heel wat minder of helemaal niet bekend zijn. 

Met Lincoln

Na de nodige foto's en alles gelezen te hebben is komen we in het niet presidentiele gedeelte.  We zien een aantal bekende acteurs en actrices, sportfiguren en als laatste media personen.  We vonden dit beiden een museum om aan te raden.  Voor mij ook goed om gezien te hebben, zodat ik mijn klanten erover kan vertellen.

Het lijkt hier net of Hillary me slaat ;)

 

We hebben nog ongeveer een half uur voor we Ford's Theatre binnen kunnen.  Het Hard Rock Cafe ligt daar vlak naast en we besluiten daar een koud biertje te gaan drinken.  Het is zo leuk dat Kai nu oud genoeg is om dat hier in de VS ook even te kunnen doen.  Binnen is het gezellig druk met vrolijke toeristen.

Het biertje leste de dorst goed en nu zijn we klaar voor ons volgende toeristje spelen van vandaag: een bezoek aan Ford's Theatre waar Lincoln werd neergeschoten.  Een aantal jaren geleden is het museum hierbij helemaal gerenoveerd en sindsdien moet je er kaartjes voor kopen.  Wij hebben kaartjes voor drie uur en sluiten ons in de rij aan.

Binnen krijgen we onze audio apparatuur en gaan dan naar beneden het museum in.  Daar leren we veel over de Burgeroorlog, maar ook over het gezin Lincoln.  Sommige dingen zitten nog vers in mijn geheugen na het zien van de film Lincoln.

Van de Lincolns

Na zo'n drie kwartier worden we gemaand het theater in te gaan.  Daar houdt een Park Ranger een heel interessant verhaal over de geschiedenis van het theater, de gebeurtenissen omtrent de moord op de president en hoe het allemaal verder ging met deze schouwburg, die nog steeds voorstellingen geeft.  Niemand zit echter meer op het balkon waar Lincoln en zijn vrouw zaten.

Onze kaartjes zouden ons ook nog toelaten tot het huis aan de overkant waar Lincoln op 15 april 1865 overleed.  Daar hebben we echter geen zin in.  Ik weet dat het meubilair daar niet meer het originele is (al is het wel uit de tijd van Lincoln) en we hebben dit huis beiden al een paar keer eerder van binnen gezien.

We lopen dus terug naar de metro, die er precies aan komt rijden.  Kai stapt in West Falls Church uit waar hij door Rick wordt opgehaald.  Ze gaan vanavond naar de Kia garage in Falls Church.  Ik rijd door naar Vienna en loop naar huis.

Rick en Kai verwachten laat terug te zijn en Saskia is aan het werk.  Ik haal voor mezelf de wakame soep en General Tso's surprise van Sunflower, het vegetarische restaurant.  Terugkijkend op een hartstikke leuke dag met Kai eet ik het op het deck op.

Meer foto's van vandaag staan hier