Na alweer een heerlijke nacht sta ik om een uur of half negen op. Ik heb vandaag besloten beneden in het hotel te eten. Hun buffet kost $15, dus dat moet wel iets te bieden hebben, denk ik onterecht. Het is werkelijk het saaiste en kleinste buffet voor die prijs dat ik ooit heb gezien!
Met wat moeite vul ik mijn bord toch met vers fruit, een muffin (niet lekker!), grits, echt zuidelijk en meestal vind ik het lekker met Tabasco, maar deze grits zijn veel te waterig. Alleen het roerei kan er nog mee door. Morgen wordt het dit dus zeker niet!
Op de kamer doe ik een Max Capacity routine om de spieren wat los te krijgen en maak me dan klaar om op pad te gaan. Melanie heeft het erg druk vandaag en heeft gevraagd of ik de auto bij haar werk kan komen ophalen. Natuurlijk vind ik dat prima, ik vond het al bijzonder dat ze hem gisteren kwam voorrijden!
Melanie's kantoor ligt op een steenworp afstand van mijn hotel. Ze heeft een heel drukke baan en vertelde dat ze nauwelijks tijd heeft om zelfs lunch te eten. Zonde, want ze zit midden in het gezellige historische district van de stad.
Melanie brengt me de sleutel van de auto en ik stel mijn telefoon gps in op Middleton Place. Hier bevinden zich de oudste aangelegde tuinen in de Verenigde Staten. Het was ook tot na de Burgeroorlog een rijstplantages, zoals zoveel hier aan de South Carolina kust.
Rijst werd verbouwd met behulp van veel slaven en dus stortte de rijstteelt na de afschaffing van de slavernij compleet in. De eens zo rijke blanke planters verloren in sommige gevallen hun gehele vermogen. Wat moet het echter erg geweest zijn om hier slaaf te zijn! Niet alleen werden die mensen vaak slecht behandeld, maar de hele dag in dat water vol slangen en ander ongedierte te moeten werk, brrr.
Na de toegangsprijs betaald te hebben besluit ik er ook het koetsritje bij te kopen. Maria, met wie we gisteravond aten, vertelde dat het huis niet erg de moeite waard is. Aangezien dat ook weer extra kost en ik al heel wat achttiende en negentiende eeuwse huizen in onze omgeving heb gezien besluit ik me dat geld te besparen.
Het koetsritje is leuk en Ashley, de gids, een enthousiaste klets. Alleen vertelt ze eigenlijk meer over May en June, de paarden, die de koets trekken, dan de plantage zelf. Er lopen hier ook een aantal schapen, koeien, geiten en andere dieren rond. Het is dan ook populair voor schoolreisjes, zien we.
Het restaurant bij deze plantage staat heel goed bekend en het is lunchtijd, dus ik ga het uitproberen. Ik krijg een tafeltje aan het raam en zie bij het water een paar Amerikaanse krokodillen (alligators) liggen. Daar ga ik straks een foto van maken!
Als lunch bestel ik een kop she crab soep. Die is werkelijk heerlijk! Erbij heb ik een salade met peer, pecans en gorgonzola, ook zeer smakelijk. Het is allemaal duizend keer lekkerder dan mijn lunch van gisteren!
Na het eten loop ik naar het water en fotografeer de krokodillen en schildpadden, die liggen te zonnen. De krokodillen eten 's nachts en liggen nu warmte van de zon op te nemen. Hun lichaamstemperatuur moet 21 graden zijn om goed te kunnen eten. In de winter houden ze een soort winterslaap.
De tuinen bestaan verder uit verborgen tuintjes, rozentuintjes, een vroeger rijstveld dat nu een vijver is en meer. Ik loop er doorheen en zie ook hun enige overgebleven rijstveld, maar dat is nu slechts water, want de rijst is net geoogst. Wel zie ik boven de rivier een aantal bald eagles vliegen.
Na een uurtje heb ik hier wel gezien en rijd naar de volgende plantage, Magnolia on the Ashley. Bij Boone Hall gisteren zat alles in de toegangsprijs inbegrepen, maar bij deze twee plantages dus niet. Ik kies er weer voor het huis over te slaan. Het is zulk lekker weer met zo'n 25 graden dat ik buiten wil blijven. Wel koop ik een kaartje voor de tram door de natuur.
Daar krijg ik geen spijt van. Als ik hem vertel dat ik oorspronkelijk uit Nederland kom, zegt Rick, de gids, vertelt dat hij in Soesterberg heeft gewoon als militair. Hij vond het daar heel leuk, want ze mochten van Koningin Juliana niet op zondag vliegen, dus hadden ze altijd vrij. Grappig, natuurlijk was Paleis Soestdijk heel dicht bij die basis.
De tramtocht is ook erg leuk. We zien een enorm aantal krokodillen, sommigen echt enorm! Ook zien we een aantal prachtige vogels. Ik had helemaal niet verwacht zoveel wilde dieren te zien vandaag.
Dan gaan mijn voeten even omhoog in het hotel en ik zoek uit waar we vanavond zouden kunnen gaan eten. Melanie neemt even een pauze van haar werk en komt me ophalen om te gaan eten. We gaan vanavond naar Amen Street. Dat restaurant heb ik online gevonden en Melanie is er nog niet eerder geweest.
Het blijkt een goede keuze. We krijgen een tafeltje en al gauw is het restaurant ook vol. We nemen een oester "shooter", een oester in een klein glaasje met bloody mary, en hush puppies, want daar ben ik hier in het zuiden dol op, als voorafjes.
Als hoofdgerecht neem ik de scallops (St. Jacobsschelpen) met speklap, boerenkool en andere lekkere dingen. Het smaakt prima, maar is, zoals bijna alles hier in het zuiden, veel zwaarder dan ik gewend ben te eten. Melanie neem een salade met een plaatselijke gegrilde vis (black drum voor de kenners, ik heb er nog nooit van gehoord).
Wat "even" samen eten had moeten zijn worden maar liefst twee uren. We hebben dan ook zoveel te kletsen en ik weet weer helemaal waarom Melanie bijna 30 jaar geleden mijn beste vriendin was. We lachen wat af en er is zoveel herkenning. Ik ben heel blij dat we elkaar "hervonden" hebben. Hopelijk blijft het contact nu weer.
Bij het hotel nemen we afscheid. Melanie gaat nog terug naar haar werk om een deadline af te maken. We zullen elkaar morgen weer zien, want ik heb het merendeel van de dag nog hier in Charleston.
Foto's van vandaag staan hier
.
4 reacties:
Mooie foto's. Jammer dat je niet in Drayton Hall bent geweest, dat vinden wij een van de mooiste huizen.
Wat veel heb je weer gedaan in 2 dagen tijd. En wat veel plantages rondom die stad. Je hebt zeker mooie tuinen gezien. En dan heeft usa geen geschiedenis is zie hier weer oude datums langs komen.
Wat fijn dat je ook nog kon eten met je vriendin. Rick heeft je weer een prachtig kado gegeven.
Liefs Naomi
Zo te lezen heb je ook vandaag weer genoten, heerlijk! Wat fijn dat jullie elkaar weer hervonden hebben.
@Karla - Die heb ik bewust overgeslagen, we hebben hier ook een heel aantal van dat soort huizen. Ik was meer geinteresseerd in de actieve plantages.
@Naomi - Inderdaad, het was een super verjaarscadeau!
@Anja - Ja, ik hoop dat het contact nu weer beter blijft.
Een reactie posten