En nummer drie is volbracht

Alweer is het al twintig graden als Rick me na ons ontbijt bij de metro afzet.  Net als gisteren besluit ik na wat twijfel mijn paraplu niet mee te nemen, ondanks dat er onweersbuien voor later vanmiddag worden voorspeld.

Terwijl ik in de trein zit krijg ik een sms-je van mijn gezelschap van vandaag dat hun bus er veel langer over deed dan gedacht en ze wat verlaat zullen zijn.  Dat komt mij wel goed uit, want dan heb ik even tijd om de toiletten in het Smithsonian kasteel op te zoeken.

Dit gratis krantje is interessant om onderweg te lezen

Heel veel verlaat zijn ze gelukkig niet, slechts een kwartiertje "te laat" komen ze uit het metrostation.  Ik maak kennis met J-M., S. en hun 14-jarige dochter A. en 11-jarige dochter M.  M. ziet om te beginnen het vele lopen niet zo zitten, maar zij loopt het snelst van allemaal!  Echt leuke meisjes zijn het ook weer.

Het is warm en ik vertel zoveel mogelijk in de schaduw.  Het is rustig bij de meeste monumenten.  Wel de nodige schoolgroepen in dezelfde kleur t-shirt, maar geen veteranen en nog weinig Amerikaanse toeristen.  Ik hoor wel af en toe Nederlands en ook Duits.

Via het Washington Monument komen we bij het vandaag bijna uitgestorven Tweede Wereldoorlog Monument aan.  Ik loop, nu ik het gevonden heb, ook nog even langs "Kilroy was here".  Dat vinden de kinderen ook wel leuk.  A. heeft recentelijk nogal wat Amerikaanse geschiedenis gehad op school zo te horen. 

Bij het Vietnam Memorial zijn we benieuwd waar de namen van de acht vrouwen staan.  We vinden er een zelf en ik vraag aan een vrijwilliger waar de rest staan.  Hij weet ze allemaal aan te wijzen en ook nog de jongste "naam" op de muur.  Deze jongen was vijftien en loog over zijn leeftijd.  Heel triest!

Na Lincoln op zijn troon te hebben bewonderd en het Koreaanse oorlogsmonument stoppen we even om water en versnaperingen te kopen bij het standje daar.  In de schaduw genieten de meisjes van respectievelijk een ijsje en een kop met vers fruit.

Dan lopen we naar het Tidal Basin.  Ook hier is het rustig en er staat een lekker briesje wat het een zeer aangename temperatuur maakt.  We bekijken de drie monumenten hier en dan is vooral M. heel blij om te horen dat het tijd is om naar de Old Ebbitt Grill te lopen. 

Daar staat onze tafel al klaar, hoewel er even verwarring is over welke tafel de onze is.  Mij maakt het nooit wat uit, maar Tony schijnt te denken dat ik altijd in dit gedeelte van het restaurant wil zitten. 

We genieten de airconditioning tot die koud aan gaat voelen.  Onze ober heeft besloten dat we genoeg brood moeten krijgen en brengt telkens nieuw.  Toegegeven, het is heerlijk brood en gaat ook telkens op!

Vandaag bestel ik de zalmburger, die altijd lekker is.  De anderen genieten zo te zien ook van hun keuzes.  De patat wordt goedgekeurd en de mayonnaise, die ik erbij heb gevraagd, ook.

Na een uur zijn we weer klaar om uit de airconditioning de warmte in te gaan.  We bekijken het Witte Huis van voren en achteren, wetend dat de president thuis is.  Daarom mogen we ook niet tot vlakbij het hek aan de achterkant komen.

Vervolgens lopen we langs Pennsylvania Avenue richting Capitool.  We gaan onderweg even de CVS binnen, want het blijkt dat EOS lip balsem heel populair is bij M.'s vriendinnen.  Hier zijn ze echter duurder (midden in de stad, natuurlijk) dan ze ze elders gezien hebben, dus we laten ze hangen.

Bij het U.S. Navy Memorial zien we een oefening van het drill team van de Naval Academy.   Het is leuk even te zien hoe dat hier in zijn werk gaat, vindt vooral J-M.  M. berekent intussen al hoeveel uur ze nog zullen hebben in het zwembad (wat in deze tijd van het jaar om zeven uur dichtgaat).  Heel begrijpelijk, want het is drukkend heet.

Als laatste gaan we, zoals gewoonlijk, de Library of Congress in.  We bekijken er ook weer de bibliotheek van Thomas Jefferson, want ik vind het belangrijk te laten zien hoe deze grootste bibliotheek ter wereld is ontstaan.

Eenmaal weer buiten zien we zwarte wolken zich samenpakken in het westen.  Niet veel later krijg ik een sms dat er een "severe thunderstorm warning" is voor Vienna.  Ik help nog even het juiste saldo op de Smartrip kaarten uit te rekenen.

Dan lopen we het perron op en de eerste trein is een Oranje lijn trein.  We stappen allemaal in en twee stations later neem ik afscheid, want zij moeten verder met de Groene lijn.  Saskia heeft zich opgeworpen om mijn chauffeuse te zijn vanmiddag.

Ze wacht al op me bij het Vienna station waar het gelukkig ook nog droog is.  Om ons heen ziet het er zeer dreigend uit, maar zoals wel vaker trekt het voornamelijk om ons heen.

Saskia heeft niet stilgezeten vandaag.  Niet alleen heeft ze haar laatste examen gemaakt (gelukkig goed) en alles nu uit haar kamer bij VCU verhuisd en is uitgecheckt, maar ze heeft ook meteen een zomerbaan gevonden bij Robeks.  Precies goed voor Saskia, want de meeste van hun smoothies en sappen zijn veganistisch.

Vanavond moet ze er meteen gaan trainen en daarvoor moet ze een khaki broek aan.  Die heeft Saskia natuurlijk niet dus we rijden meteen door naar Tysons Corner.  Bij American Eagle vindt ze twee broeken, een zelfs in de uitverkoop. 

Er is nog een hoop voor Saskia op toch naar Disney World gaan en ik hoop dat die doorgaat.  Na haar moeilijke eerste jaar op college wens ik zo voor haar om er even lekker met een vriendin op uit te gaan.  Hopelijk lukt dat met Delaney, die heeft tenminste ook een rijbewijs en is gewend lange afstanden te rijden.  Ik duim ervoor!

Mijn voeten gaan eenmaal thuis omhoog, in de afgelopen drie dagen heb ik meer dan 60000 stappen gezet, dubbel mijn gewoonlijke doel!  Als de komende twee dagen net zo gaan zal ik de 10000 in vijf dagen wel halen.  Gelukkig voelen mijn benen en voeten redelijk aan en daarvoor prijs ik mijn Teva sandalen!

Foto's van vandaag staan hier