Gezellige lunch met Nederlandse internetkennissen

Of het Katja's matras is of wat, maar ik heb veel pijn als ik wakker word.  Katja hoor ik bezig en zij vertrekt naar haar werk.  Ik hoef niet vroeg op en draai me nog een paar keer om hopend me toch wat beter te voelen bij het opstaan.

Zoals altijd is dat ook wel het geval, want eigenlijk is blijven liggen juist funest.  Ik maak koffie en wafels en bessen als ontbijt en geniet daar op mijn gemakje van.  Dan douche ik en net als ik de deur uitloop sms-t Katja waar ik blijf.

De afspraak was dat ik haar een latte zal komen brengen, maar daar hadden we geen tijd voor afgesproken.  Gauw stel ik mijn GPS in op het adres van haar cardiologenpraktijk.  Vlakbij heeft Katja me Taylor Sams gewezen om de koffies te halen.

De GPS stuurt me ergens middenin een woonbuurt en zegt dan dat ik gearriveerd ben.  Gelukkig heb ik nog een andere app, die laat zien dat ik toch wel dichtbij ben.  Het duurt nog even voor ik het cafe heb gevonden.  Ik bestel een vanille latte voor Katja en een ijs groene thee voor mezelf, aangezien ik al heel wat koffie opheb bij het ontbijt.

Dan is het weer even zoeken voor ik het juiste medische gebouw heb gevonden, want het maakt deel uit van een ziekenhuiscomplex.  Eindelijk loop ik om een uur of half elf bij Katja's werk binnen.  Zij neemt de latte dankbaar in ontvangst en zegt dat "haar" dokter me ook graag zou ontmoeten, maar hij is net met een patient.

Aangezien ik geen haast heb blijf ik wel even wachten.  Het duurt en duurt echter maar en Katja komt zeggen dat hij vaak lang neemt met patienten.  Ik neem dan toch maar afscheid, want ik heb een lunchafspraak.

Terug in het appartement laat ik Django gauw uit.  Dan rijd ik naar Ocean Grove waar ik met twee Nederlandse dames, die hier in de omgeving wonen, heb afgesproken te gaan lunchen.  Het blijkt een schattig badplaatsje met kleurige Victoriaanse huisjes te zijn. 

Om de een of andere reden had ik half een in gedachten, maar als ik even sta te wachten bedenk ik me dat het een uur was.  Ik besluit even wat naar de winkeltjes te kijken.  Dit is vlakbij Katja's appartement en zo leuk!  Ik sms haar hier zeker snel eens heen te gaan.

Als ik weer terug bij het restaurant ben zie ik Aleida zitten. Ik herken haar van haar Facebook foto.  We maken in persoon kennis en vragen dan een tafeltje voor drie.  Niet veel later arriveert Toos ook en die heeft een fles wijn bij zich, een mens naar mijn hart!

Gisteravond zei ik het al tegen Katja; New Jersey is als een ander land.  Je kunt niet zelf je benzine tanken, je moet wijn in een aparte winkel kopen en in veel restaurants wordt er geen alcohol verkocht, maar kun je gewoon je eigen fles wijn meebrengen, die ze dan openen en in hun glazen serveren.

Het wordt een heel gezellige lunch.  Alle drie wonen we al decennia in de VS en het gesprek verloopt half Engels, half Nederlands.  Ik bestel de tonijnsalade en de anderen fish and chips.  Het smaakt allemaal even goed, vooral met het glaasje rose van Toos erbij.

Pas na tweeen nemen we weer afscheid. Erg leuk dat zij op mijn vraag wie er vandaag wilde lunchen reageerden.  Weer een leuke internet ontmoeting! 

Terug in Neptune City haal ik een blije Django op.  Katja heeft Shark River Park aangeraden om met hem te gaan wandelen.  Het is zo'n tien minuten rijden verderop en Django gaat met liefde mee in de van.  Het is zo'n schat van een hond, heel expressief.

We lopen in het park een aantal paden en langzaamaan krijg ik mijn tienduizend stappen bijeen.  Het is hier inderdaad prachtig en heel stil.  Ik kom maar een paar anderen tegen.  Hier in New Jersey is de natuur wat later dan de onze en alles heeft nog die mooie lichte groene lentekleur.

 

Ongeveer tegelijk met Katja kom ik thuis.  Zij verkleedt zich en dan rijden we naar Target. Daar speel ik de lieve moeder en geef haar een aantal topjes en een groter dekbed voor haar en Kevin.  Ik koop zelf ook een paar van hun t-shirts, voor $5 kun je het niet laten!

Ook vanavond willen we weer een drankje drinken aan het water bij 9th Ave Pier.  Alleen staat er een koude wind en we zitten te rillen aan de bar!  Gelukkig doen ze de verwarmers aan, maar na een biertje hebben wij het wel gezien.  Het is hier zoveel koeler dan bij ons!

Voor het avondeten gaan we naar The Mill at Spring Lake Heights.  Dit restaurant ligt aan een meertje en we krijgen een tafeltje aan het raam.  Het eten is lekker.  We delen crabcakes en Katja neemt de prix fixe, die met calamari komt.  Hun brood is ook zeer smakelijk.

Als hoofdgerecht heb ik de zalm met zoete aardappel, spinazie en venkelpuree.  Erg lekker!  Katja's viscrepes zien er ook goed uit.  Mijn portie is redelijk, maar die van haar te veel dus ze neemt de helft mee naar huis in een "doggy bag".  We delen nog de chocolade creme brulee, die met haar prix fixe komt en hebben dan heerlijk gegeten. 

Op de terugweg laat Katja me nog even de prachtige huizen in Spring Lake zien.  En ja, ook vanavond hebben we het over haar hypothetische bruiloft.  Er is niets in de nabije toekomst, maar ik kan merken dat ze er toch aan aan het denken zijn. 

Grappig dat iedereen uit mijn vorige blog meteen de conclusie trok dat ze spoedig gaan trouwen.  Ze wonen samen en kennen elkaar al jaren dus logisch is toch denken aan de volgende stap in een jaar of twee, drie.  Rick en ik trouwden na anderhalf jaar, maar de tijden zijn anders, ik las laatst dat er ook in de VS nu minder getrouwd wordt (en het aantal religieuzen neemt ook drastisch af).

Morgen ga ik dus weer huiswaarts.  Rick en Kevin komen morgen ook weer terug van hun reizen.  Het waren een paar leuke dagen met mijn oudste!