Memorial Day weekend

Zaterdag

Gisteravond laat zijn Katja en Kevin inderdaad aangekomen.  Nog net voor ik naar bed ging dus ik kreeg nog een knuffel van Katja.  Daarna ging iedereen meteen plat en dat was na middernacht.  Rick en ik slapen vanochtend dan ook lekker uit. 

Alleen Saskia is al weg als we opstaan.  Zij heeft een interview met een familie voor een mogelijk babysitbaantje.  Het is een goed idee van haar om te gaan babysitten, want zo verdien je een stuk meer geld dan met een baantje voor minimumloon.

Het weer is alweer schitterend.  Rick geeft me een kop koffie en een quesadilla en we eten buiten op het deck.  Het valt me op dat het kolibri buisje alweer bijna leeg is!  Hij of zij of beiden moeten wel vaak komen nu.

Terwijl we zitten te eten zie ik dat er een eerst van de grote bak drinkt en dan doorvliegt naar het buisje.  Ook het andere voederhuisje wordt druk bezocht tot vermaak van Zorro, die daar "thuis" nooit iets van ziet.  Gelukkig hangt het hoog genoeg dat de vogels niet door de katten gevangen kunnen worden.

Voor mijn 10000 stappen ga ik een uur op de elliptical "rennen".  Intussen lees ik en speel Word Feud en Trivia Crack.  Die laatste inmiddels in vier talen, want behalve Engels en Nederlands ook in het Spaans en Italiaans.  Kennelijk begrijp ik die talen goed genoeg, want bij beide spelletjes ben ik aan de winnende hand.  Echt sporten voor lichaam en brein is het dus.

Je wilt toch altijd kat zijn?

Inmiddels is het hele huis op, Rick heeft een fietstochtje erop zitten en we bespreken lunch.  Maar eerst moet de hele goegemeente douchen.  Ik vlucht naar boven, want het warme water is beperkt en mijn ervaring is dat jongeren nogal wat meer gebruiken dan wij.

Bijna 10000!

Als iedereen dan klaar is gaan Katja, Kevin, Rick en ik naar Viva Vienna.  Vandaag is daar de kermis en veel eetstandjes. Vorig jaar was het zelfs deel van Carnival Eats op Food Network.  Je kunt er dan ook van alles, zeker niet erg gezonds, krijgen.

Onze keuze valt op Al Nakheel, het plaatselijke Libanese restaurant.  Ik bestel de falafel in pita gerold, erg lekker!  De anderen bestellen shawarma's en kabobs.  Op de rand van een stoep eten we het in de schaduw op.

Terwijl we daar zitten komt onze overbuurvrouw Mel hallo zeggen en niet veel later onze vrienden Mary en David.  Het is enorm druk en dit is pas de eerste dag van drie dagen festival.  We kletsen gezellig bij, maar dan moet er nog iets heel slechts gegeten worden.  We zijn hier tenslotte op een kermis.

Alles kan hier gefrituurd worden

Er is een standje waar je van alles gefrituurd kunt kopen.  Van gewone dingen als aardappels en funnel cakes (een soort oliebol, maar dan dunner), maar ook augurken, een pindakaas met jam sandwich en verschillende chocoladerepen.  Ik bestel de Mars (hier Milky Way) reep gefrituurd en Katja en Kevin het chocolade chip koekjesdeeg.   Het smaakt heerlijk, maar wel (natuurlijk) heel zwaar!

Gefrituurde Milky Way (Mars), erg lekker!

We kijken nog wat rond bij de kermisattracties, maar vinden er niet veel aan.  Vroeger gingen de kinderen hier hele dagen heen, maar het is wel erg veel voor jongere kinderen en nu hebben ze daar dus geen interesse meer in.  We lopen dan ook terug naar de auto.

Rick en ik gaan het vlinderbankje dat ik heb besteld in elkaar zetten.  Online kreeg het goede recensies, behalve het in elkaar zetten.  Er zijn vier delen en ettelijke schroeven, lijkt zo makkelijk.  Maar dat blijkt het inderdaad niet!

Met veel bloed (ok, dat nog net niet), zweet en tranen (als je de zweetdruppels in mijn ogen telt) hebben we het meer dan twee uur later eindelijk in elkaar.  Dan ontbreekt nog steeds een schroef, maar het bankje zal zonder ook prima werken.  Mijn hemel, wat een slechte aanwijzingen!  We hebben het wel vijf keer weer uit elkaar moeten halen, maar nu ziet het er ook erg leuk uit.

Rick staat erop dat ik op mijn bankje poseer

De rest van de middag zitten we op het deck en genieten van het heerlijke weer en de vogeltjes.  De kolibri komt ook weer langs en ik neem een aantal foto's.  Ik kan het gewoon niet laten.  Saskia is intussen naar Lofty Salon geweest en heeft haar haar laten verbeteren door Taylor daar.  Het is nog steeds heel blauw, maar met een pony erbij ziet het er leuk uit.

Katja en Kevin gaan naar een barbecue feest hier in Vienna en willen daarheen gebracht worden, want ze zullen drinken.  Ik breng ze erheen en Rick gaat ze ophalen.  Wel goed dat ze van tevoren al besluiten dat ze dan liever niet willen rijden.

Rick en ik bedenken waar we willen gaan eten en onze keuze valt op Cafe Renaissance.  Daar zijn we alweer jaren niet geweest, maar we worden er als oude vrienden begroet door Saeed, de eigenaar.  We krijgen dan ook een leuk tafeltje aan het raam.

Saeed is Iraans, maar het restaurant heeft een sjieke Frans-Italiaanse keuken. Als voorafje neem ik de koude yoghurt komkommer soep en Rick de gerookte zalm.  Het smaakt ontzettend lekker! 

Onze kelner is Bulgaars en hoort mij Nederlands spreken met Rick. Hij vraagt welke taal dat is en introduceert ons dan aan de mensen aan de tafel achter ons.  Een van de mannen daarvan is ook Nederlands, hier sinds 1979 dus vier jaar vroeger dan ik.  Zo toevallig dat we net allemaal in dit kleine restaurant zijn!

Ons hoofdgerecht komt op enorme borden.  Ik heb de soft shell crabs almandine met groentes en Rick de filet mignon.  Zo ontzettend prima bereid en geserveerd is het.  Niet voor niets is dit restaurant nog steeds een van de sjiekste in Vienna.

Als dessert krijgen we vijf mini hapjes, precies lekker voor iets zoets.  Saeed geeft ons ook een gratis glaasje heerlijke port en we gaan weer zeer tevreden huiswaarts.  We besluiten dit restaurant weer vaker voor een romantisch etentje te bezoeken.

Zondag

Gisteravond werd het weer laat en hoezeer ik ook eerder op wilde staan, pas om half tien staan Rick en ik naast ons bed.  We horen in de verte het geronk van de motoren van Rolling Thunder al en haasten ons naar de afrit van de I-66 waar ieder jaar een enorme groep rijders de snelweg oprijdt.  De I-66 is daarvoor ook afgezet, heel indrukwekkend. 

Een leuke verrassing op onze stoep als we terugkomen, deze "beste vriendinnen" feetjes, die Annette me toestuurde.  Zo leuk!  Het feeendorpje groeit gestaag

We hebben echter te lang uitgeslapen, want we zien nog net de laatste motorrijders en dan opent de politie de wegen weer.  Onze overburen zijn er ook.  Van die buurman leren we dat het ieder jaar tussen 9 en 10 uur is.

Wij rijden Vienna in waar het Viva Vienna festival ook weer in volle gang is.  Het is dus druk, maar bij Panera en Starbucks valt het mee.  We nemen ook eten voor Katja en Kai mee, maar Kevin heeft de hele nacht overgegeven dus die wil niets.  Hij heeft waarschijnlijk voedselvergiftiging opgelopen tijdens zijn reis naar West-Virginia.  We hopen althans van harte dat het niet een besmettelijk virus is!

Buiten op het deck eten we ontbijt en daarna gaat Katja weer naar bed.  Ook zij was de halve nacht wakker door Kevins ziekte.  Intussen is hij een stuk beter, maar zijn beiden nog moe.  Ik doe drie kwartier op de elliptical en Rick maait het gras.

We hadden allerlei plannen vanmiddag met de kinderen, maar die gaan niet door.  Kai heeft werk, Saskia gaat bij het asiel met Bella, haar huisgenootje volgend jaar, naar kittens kijken en Katja en Kevin blijven liever rusten in de tuin.

Rick en ik gaan er dus samen op uit, want ik wil heel graag Rolling Thunder meemaken.  De afgelopen paar jaar waren we niet thuis met Memorial Day en ik vind het altijd een zeer indrukwekkend evenement.

Zodra we de stad inrijden staan we in de file, maar gelukkig kennen we genoeg garages en vinden er een vlakbij de parade.  Intussen is het ruim lunchtijd geweest dus Rick stelt voor dat hij eten gaat halen bij Paul, terwijl ik alvast ga kijken en foto's maken.

Gelukkig is de route van de motoren zo lang dat er geen rijen dik publiek staat.  Ik heb dan ook goed zicht op de rijders, vooral als ik tijdens een pauze oversteek.  De parade is al anderhalf uur gaande, maar de stroom motoren zal nog enkele uren doorgaan.

 

 

Rick komt een kwartiertje later met een heerlijk gerookte zalm pistoletje voor mij en een baguette met mozzarella en prosciutto voor hem.  We nemen beiden heel wat foto's en filmpjes en pas tegen drieen hebben we het wel gezien.

Thuis treffen we een weer helemaal betere Kevin en veel uitgerustere Katja.  We genieten van de tuin voor en achter het huis.  Ik wacht op de kolibri, die gelukkig ook weer komt.  Het is een vrouwtje heb ik inmiddels uitgevonden.  Hopelijk komt er ook nog een mannetje, want die zijn nog mooier.

Voor het avondeten gaan we naar de Lebanese Taverna, een van Katja's favoriete restaurants.  We krijgen de heerlijke pita's met knoflooksaus en Katja en ik delen de kibbeh nayeh, lamstartaar, en andere lekkernijen.  De anderen smullen ook, zo leuk om voor het eerst in lange tijd weer met zijn allen te zijn en Kevin is gewoon deel van de familie.

Na het eten gaat Saskia naar vuurwerk kijken bij Wolf Trap met Laura en haar familie.  Rick, Katja en Kevin gaan naar de bioscoop voor de 3D Mad Max film.  Kai en ik blijven thuis, Kai om te werken en ik ben gewoon te moe.  Net als in Nederland is dit ook een lang weekend voor ons.  Morgen is Memorial Day (dodenherdenking).

Foto's van Rolling Thunder staan hier

Foto's van de kolibri staan hier