Dag 4 Grand Cayman: Snorkelen met een schildpad en een bijzondere maaltijd

Alweer ben ik heel vroeg wakker.  Ik blijf maar dromen dat ik moet verhuizen naar een heel klein en donker kamertje vanuit ons huis en dat er niemand, die me lief is, meer over is.  Ik denk dat het komt omdat ik me er zo van bewust ben dat dit voorlopig de laatste vakantie zo met zijn allen zal zijn.  Maar wie weet wat voor psychologische kronkels zulke dromen veroorzaken.

Om kwart voor acht zie ik dat Rick zijn telefoon aan het bekijken is en "mag" ik eindelijk ook opstaan.  Zo stil mogelijk kleden we ons aan en lopen dit keer de andere kant van 7 Mile Beach op.  Hier liggen een heel aantal hotels en we hopen er een restaurantje om te gaan ontbijten te vinden.

Dat vinden we bij Hemingway's, maar we hebben onze schoenen bij het hotel achtergelaten voor deze strandwandeling en zonder schoenen krijgen we geen bediening.  Nou, jammer dan, dat zijn dan twee betalende gasten minder voor ze.  Ik snap dat best als je binnen gaat eten, maar zo aan het strand?

Enfin, het is niet anders, we lopen verder tot het eind van het strand en zien dan wel twee cruise schepen liggen, een Disney en een NCL, maar geen restaurants.  We besluiten dan toch maar weer wat proviand in het cafe in het hotel te halen.

Dit keer kies ik de meergranen croissant met ham en kaas en natuurlijk weer de ijs Americano.  Rick neemt een wrap met ei en bacon.  In de blauwe en witte Adirondack stoelen aan het strand smullen we ervan.  Wat is het hier heerlijk zitten met een prachtig uitzicht! 

Kevin doet intussen de resort duikcursus en Katja is er toeschouwer bij.  Zo kan Kevin vanmiddag en morgenochtend ook met de anderen meeduiken.  Kai en Saskia lezen en zwemmen.  Ook Rick en ik verkleden ons gauw en nemen een frisse duik.  Het zeewater voelt vanochtend wat koeler aan dan de andere dagen.

We genieten van zwemmen, luieren en lezen tot het lunchtijd is.  De goegemeente heeft bepaald dat we toch weer bij Tortuga, het ene restaurant van het hotel, gaan eten.  Dat is lekker makkelijk, niemand heeft zin zich aan te kleden en moeite te doen.  Vrijwel allemaal kiezen we de veggie burger, die het lekkerste op het menu is.

Voor we het weten is het tijd om ons klaar te maken voor de duik/snorkel vanmiddag.  Kai is vandaag degene, die niet meegaat (gisteren Saskia).  Ik ben met nog iemand anders de enige snorkeler op de boot.  Er werd gewaarschuwd dat ik misschien niet veel zou zien, want het is tenslotte een duikboot, maar ik vind het sowieso leuk om mee te gaan en "mijn" duikers te fotograferen.

De Westin (ons hotel) vanaf het water

 

Na een korte introdructie van de dive masters wordt er uitgelegd hoe het allemaal zal gaan.  Rick, Katja en Saskia zijn de enige brevet duikers en mogen hun eigen gang gaan.  Het Wildlife Reef wordt aan hen uitgelegd en ik luister mee, want wil weten waar ik het mooiste zicht heb. 

Uiteindelijk volg ik de duikers en daar ben ik blij om, want opeens zie ik een van hen wijzen.  Daar moet iets te zien zijn. En jawel, het is zelfs een beschermde hawksbill turtle (karetschildpad vind ik online).  Die heb ik nog nooit eerder gezien.  Opeens zie ik Rick er ook heen zwemmen en fotografeer hem met de schildpad van boven.

Rick zwemt ook een heel stuk weg van de meisjes, die daar later weer boven water niet erg blij mee waren.  Ik kan nog wat langer met de schildpad meezwemmen en hoop dat hij of zij naar boven zal komen voor lucht.  Helaas is dat niet het geval en ik vind dat ik te ver van de boot ben en zwaai gedag naar de schildpad, die elegant verder zwemt.

De eerste duikers zijn ook alweer terug op de boot dus ik beeindig mijn snorkelavontuur.  Ik ben nu natuurlijk helemaal blij mee te zijn gegaan!  Rick vindt het ook erg leuk dat ik hem heb gefotografeerd met de schildpad. 

We zijn binnen de kortste keren terug bij het hotel, want de riffen liggen hier vlak langs de kust.  Rick en Saskia gaan terug naar de fotowinkel Cathy Church, want Saskia wil graag een onderwateromhulsel voor haar iPhone en Rick brengt de extra lens, die ik gisteren kocht, terug.  Ik heb hem niet nodig en vind mijn nieuwe cameraatje perfect.

De drie K's en ik genieten intussen van het zwembad.  Ik trakteer ze ook op een drankje.  Ik neem weer de El Matador, tequila, chambord, gemberbier en limoensap, moet ik onthouden.  Kai neemt een mudslide en de andere K's een Cayman lemonade.

Rick sms-t dat ze terug zijn en het is tijd om ons klaar te maken voor "date night".  Katja en Kevin besloten dat zij een avond samen wilden eten en dat leek Rick en mij ook erg leuk.  Kai en Saskia vonden het ook prima om met elkaar in een van de restaurants tegenover het hotel te eten.

Zo gezegd zo gedaan en Rick en ik wisten meteen waar we heen wilden.  In het Ritz Carlton hotel hier vlakbij zit namelijk Blue by Eric Ripert.  Die is chef van wat veel mensen het beste restaurant in New York noemen, Le Bernardin.

We rijden erheen, want zijn keurig gekleed.  Dit is de Ritz Carlton en natuurlijk ongeevenaarde service.  Het laat wel zien hoe rijk dit eiland is dat dit het grootste hotel hier is!  We worden naar Blue geleid en daar krijgen we een van de beste tafels met zicht over het hele restaurant.

Iedere keer als Rick en ik een bijzonder etentje hebben beginnen we met een kir Royale en zo ook weer vanavond.  Dan kunnen we kiezen uit drie menu's, zes gangen prix fixe, zeven gangen prix fixe of zelf kiezen uit vier gerechten, waarvan een een dessert.

De bediening hier is fantastisch, een van de serveerder Portugees dus we kletsen even over Europa, tja, het verbroedert.  We krijgen heerlijke broodje en boter en een amuse bouche, die echt net zo lekker als al het andere eten is.

Rick en ik hebben voor het vier gangen menu gekozen.  Het lijkt ons meer dan genoeg en we kunnen zelf kiezen wat we lekker vinden.  Rick heeft ook liever wat vlees in plaats van alleen maar vis.  Het ene na het andere voortreffelijke liflafje komt onze kant op.  Dit maal zou ik zo morgen nog eens willen eten! De foto's zeggen het hopelijk helemaal. 

De lekkerste tonijn met foie gras!

Rog met champignon bouillon

Al te gauw is het allemaal op en gaan we terug naar het hotel.  Katja en Kevin hebben kreeft gegeten bij Deckers en hebben moeite een taxi te vinden.  Rick en ik hebben teveel wijn op om nog te rijden dus ze moeten dan maar lopen. Voor we het weten staan ze voor onze neus, want het bleek heel dichtbij te zijn.

Ook Kai en Saskia hebben genoten van hun eten dus helemaal goed.  Morgen is de laatste dag hier met Katja en Kevin en we beginnen al vroeg met een duik/snorkel uitje.  De tijd gaat weer veel te snel, maar de herinnering blijft (welk liedje was dat ook alweer? Ramses Shaffy?).

Foto's van vandaag staan hier.