Oei, ik word om zeven uur helemaal in de knoop wakker! Gelukkig heb ik mijn Icy Hot mee en ik spray me ermee vol. Dat helpt wel wat en anderhalf uur later, als Katja sms-t dat ze hierheen vertrekken kan ik mezelf redelijk uit bed hijsen.
Rick gaat ontbijt halen bij Panera en ik maak me langzaam, met de nadruk daarop, klaar om te gaan sporten. Op dagen als vandaag is dat extra nodig en daarom ben ik dubbel blij in dit hotel te logeren. Bij mijn schoonvader is er geen sportgelegenheid in de buurt en buiten is het veel te koud.
Na het ontbijt vertrekt Rick naar Grand Rapids om Katja en Kevin van het vliegveld te halen. Intussen sneeuwt het licht (later horen we dat er op de weg, die zij namen een ongeluk met wel veertig auto's plaatsvond vanwege gladheid!). Ik loop naar beneden voor weer een uur op de elliptical. Ik ontdek ook de sauna van het hotel, maar die moet je zelf aanzetten en ik heb er vandaag geen tijd voor. Misschien morgen, al betwijfel ik het.
Als ik weer helemaal opgefrist en klaar ben sms-t Rick dat ze er bijna zijn. Niet veel later lopen Katja en Kevin de kamer binnen. Ik ben zo blij ze weer te zien!
Iedereen heeft trek en mijn schoonvader luncht nooit dus als eerste rijden we naar de overkant naar The Lake House waar Rick en ik woensdagavond ook aten. Ook vandaag smaakt het weer heerlijk. Ik heb een kop groentesoep en een warme salade met een spiegelei, spinazie, rucola en boerenkool o.a.
We zitten te praten als ik in de verte op het Michigan Meer enorm hoge golven meen te zien. Mijn schoonvader bevestigt dat die inderdaad een meter of drie hoog zijn. Dat willen we natuurlijk van dichterbij bekijken!
Met zijn vieren rijden we naar het meer. We trotseren de ijskou en lopen tot dichterbij de vuurtorens. Het voelt als -7 met de keiharde wind! Ik ben er nog het best op gekleed en zelfs ik ben helemaal verkleumd als we terug bij de auto zijn! Mooie foto's maakt het wel, maar goed voor mijn fibromyalgie is het niet.
Rick en zijn vader vertrekken naar Carol om alvast op te zetten voor het feest vanavond. Katja, Kevin en ik hebben een paar uurtjes rust. Ik geniet heel erg van het uitzicht over het meer. Vooral de luchten zijn vandaag prachtig! Het sneeuwt niet meer en de zon komt op veel plekken net door de wolken stralen.
Om half zes vertrekken we naar de hal waar het feest gehouden zal worden. Daar zijn Ricks vader en Carol al, Rick heeft eerder geholpen alles op te zetten. Langzaam druppelen de gasten binnen en Rick speelt via zijn Jambox de muziek, die zijn vader hem gegeven heeft.
Door Facebook ken ik de familie van Ricks kant vrij goed dus het is altijd weer erg leuk elkaar te zien na vele jaren. Katja en Kevin maken kennis met deze en gene en vermaken zich zo te zien ook prima.
Het eten is simpel en echt Amerikaans, bbq varkensvlees, bakcd beans (bruine bonen in zoete saus en bacon), hot dogs en andere worstjes, aardappelsalade en rauwkost. Maar wat ik het lekkerst vind zijn uncle Jim's kaaskoekjes. Zijn vrouw is overleden aan borstkanker en sindsdien zet hij zich enorm in voor de strijd tegen kanker. De koekjes hebben de vorm van een lintje en zijn lekker pittig, want hij heeft er cayenne peper in gedaan. Sommigen schrikken daarvan, want men is hier niet gewend aan pittig, ik vind ze heerlijk!
Ricks vader heeft uitdrukkelijk gevraagd om niets feestelijks en dat kan natuurlijk niet. We nemen een stuk van zijn verjaardagstaart en doen er acht kaarsjes op, voor ieder decennium een. En dan zingt toch de hele zaal op volle borst "happy birthday" voor hem. Volgens mij vindt hij dat stiekem toch wel erg leuk.
We praten gezellig met de vele tantes en ooms, een aantal ervan willen ons graag komen bezoeken. Nou, helemaal prima, zeg ik, zeg maar wanneer. Een tante is net weduwe geworden en zij lijkt het meest geinteresseerd, dus daar ga ik werk van maken, want het is zo'n lief iemand.
Met de zus van Ricks moeder, die we sinds mijn schoonmoeders dood in 2001 niet hebben gezien
Op de uitnodiging stond van 18 tot 21 uur en Rick en ik dachten dat het feest wel langer zou duren. Maar nee, om 21 uur heeft iedereen afscheid genomen en helpen wij met opruimen. Met zijn zessen is dat heel snel gepiept, want veel was het niet. Het was heel gezellig en Ricks vader heeft duidelijk genoten. Nogmaals hoop ik ook zo te zijn op mijn tachtigste!
Lekker dansen met zijn jongste zus, die een jaar of vijftien jonger is
Rick zet mij bij het hotel af en rijdt dan door naar het huis van zijn vader. Ik haal een glaasje wijn bij de bar en ga lekker op bed ontspannen. De wind huilt nog steeds om het gebouw, Kevin vond het ook al zo'n spookachtig geluid. Een paar gasten konden vanavond niet komen omdat de wegen onbegaanbaar waren, maar wij hebben enkel een paar sneeuwbuien gezien.
Foto's van Lake Michigan vandaag staan hier
3 reacties:
Zo te lezen een leuk feest voor je schoonvader, fijn dat ook jullie zo genoten hebben.
Hier was het ook koud vandaag, er stond een gure wind. Gisteren hadden we een regendag,
Je hebt dus niets gemist.
Fijn dat het feest geslaagd was. En altijd leuk omdat het toch een soort reunie is.
Grappig dat je schrijft dat Amerikanen niet zo van pittig houden. Jaren geleden had ik een Amerika presentatie incl. Amerikaans buffet. Degene die de avond presenteerde was Amerikaanse en waarschuwde mij voor de chicken wings want die waren erg pittig. Ik kon er niets pittigs aan ontdekken :)
@Anja - Nee, dat zag ik al op de webcam. Ziet er volgende week ook nat uit :(
@Petra - Ik ken ook wel Amerikanen (Rick!) die heel graag heel pittig eten, hoor, maar ik ben altijd verbaasd hoe sommige mensen een beetje peper al te pittig vinden en die waren er dus vrijdagavond.
Een reactie posten