Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, juni 19, 2016

Verdrietige Vaderdag

Zaterdag

Al heb ik heerlijk geslapen, het kost me toch wat moeite uit bed te komen. Pas tegen negenen waag ik me naar beneden.  Rick is daar allang en heeft mijn koffie al klaar staan.  Als ontbijt bak ik weer een eitje en vul een bakje fruit met een beetje slagroom.


Het is zoals we hier zeggen "picture perfect" weer, 25 graden en volop zon.  Ik geniet van de kleuren en vogelgezang op het deck, maar moet ook weer bewegen.  Rick gaat een stuk fietsen en ik naar boven op de elliptical.

Tijdens mijn uur cardio kijk ik naar de voetbalwedstrijd tussen Belgie en Ierland.  Onze Ierse vriend zal niet blij zijn met het 3-0 verlies.  Het is een goede wedstrijd en de tijd gaat snel.  Ik ben zoals altijd opgelucht als het uur erop zit.

Saskia vertrekt naar haar werk bij Whole Foods.  Ik zoek de douche op en als ik weer beneden kom is Rick ook terug.  Het is Vaderdagweekend en ik laat Rick kiezen wat hij wil doen en eten.  Voor de lunch kiest hij Baja Fresh.
Nu ben ik geen enorme fan van Tex-Mex eten, maar hun Baja style garnalen taco's zijn wel erg lekker.  Maistortilla's, die ik liever heb dan tarwetortilla's, met goed gekruide garnalen en veel groentes. Rick heeft de "Amerikaanse" taco's, die met sla en kaas en de andere tortilla's worden geserveerd.  Buiten op het terrasje genieten we van onze maaltijd.
Safeway ligt hiernaast en we hebben een aantal dingen nodig. Ik kijk eens bij hun kazen en zie dat de gewone Goudse kaas hier niet uit Nederland komt, maar ze hebben wel Old Amsterdam en Beemster.  De prijzen zijn echter idioot met $17 per pond! Dat kan veel beter bij andere ketens in de buurt!

Rick wil de rest van de middag met zijn auto spelen. Ik overweeg naar het zwembad te gaan, maar ik weet dat het water me te koud is.  Ik besluit dus een paar uur rustig op het deck te gaan zitten.  Ik heb toch veel pijn dus de energie ontbreekt me ook.  Ik zit klaar met mijn fototoestel en neem weer eens kolibriefoto's en een leuke foto van Cosmo.
 

Aan het einde van de middag rijden we naar Tysons Corner.  Daar genieten we een biertje bij T.G.I.Friday's en dan gaan we naar de bioscoop.  Voor mij is het Finding Dory nummer 2, dit keer in IMAX 3D. Voor Rick is het natuurlijk helemaal nieuw.

Ook de tweede keer geniet ik weer van de film.  Het lijkt zelfs wel of hij sneller voorbij is dan gisteren.  Alweer gaan de meeste mensen meteen na afloop weg, maar ik denk dat er meer blijven zitten dit keer voor het absolute einde.  Echt doen als je naar die film gaat! Het is weer een echte Disney film, leuk voor zowel jong als oud.

Intussen heeft Rick bedacht dat hij graag bij BJ's wil eten. Helemaal goed, we nemen plaats aan hun bar en bestellen de kip dumplings om te delen.  Ik neem een jalapeno komkommer margarita, lekker en het helpt wat met mijn pijnen.

We kijken naar de Copa America wedstrijd tussen Argentinie en Venezuela, die Argentinie ruim wint met 4-1.  Als "hoofdgerecht" bestel ik twee voorafjes, de ahi poke, rauwe tonijn en avocado, en de gevulde champignons. Rick neemt de bisonburger, die er ook goed uitziet. Het smaakt allemaal zeer goed.

Thuis gaan de voeten omhoog en hoop ik morgen minder pijn te hebben. Vaderdag is een dubbele dag voor mij. Maar ik ga me erop concentreren het zo leuk mogelijk te maken voor Rick.

Zondag

Voor zijn Vaderdag ontbijt wil Rick gewoon naar Starbucks.  Prima, ik bestel een venti ijs Americano met hun spinazie foldover.  Saskia wil graag een soya latte en met zijn drieen eten we op het deck.

Gisteren zei Rick al dat hij het vreemd vond dat Meike niet uit de kamer waar de katten 's nachts slapen kwam.  Hij en Saskia gaan naar beneden om haar en Snickers uit de kamer te laten en niet veel later roept Rick mij dat het niet goed zit.

Hij heeft een heel zielig miauwende Meike in zijn armen, die als hij haar neerlegt blijft liggen en duidelijk pijn heeft.  Haar ogen staan ook niet goed, het is duidelijk dat ze flink ziek is.  Ik vind dat haar pootjes ook koud aanvoelen.

Gelukkig heeft onze dierenarts een 24-uurs dierenziekenhuis en daar kunnen we meteen terecht.  Arme Saskia is helemaal overstuur en ik heb moeite mijn tranen in te houden.  Ik denk dat we allemaal wel voelen wat er moet gebeuren straks.

Bij het ziekenhuis wordt Meike mee naar achteren genomen en even later worden we een behandelkamer ingeroepen.  Een heel vriendelijke dierenarts vertelt dat ze Meike heeft onderzocht en dat ze een hartruis heeft, waarschijnlijk problemen met haar nieren en haar temperatuur is veel te laag wat de dokter doet denken dat haar organen het aan het opgeven zijn.

Ze vertelt dat ze heus wel allerlei testen kunnen gaan doen, maar dat ze ernstig betwijfelt dat ze Meike's leven nog kunnen verlengen.  Ze laat ons de beslissing maken haar in te laten slapen, maar het is wel duidelijk dat dat de raadgeving hier is.  

Verdrietig nemen we niet veel later afscheid van Meike.  Ze sluit haar oogjes als we haar aaien, maar laat eigenlijk al geen teken van herkenning of wat ook zien.  Saskia en ik kunnen het niet aan erbij te blijven tot haar hart stopt, Rick wil dat wel altijd.

Zachtjes huilend wachten we in de wachtkamer tot Rick naar buiten komt.  Dan is het ook echt gebeurd, heel plotseling is onze lieve Meike er niet meer.  Ik kan me niet meer goed houden en loop gauw naar buiten zodat ik niet luid huilend in de wachtkamer ben.

Een andere kattenliefhebster komt net haar auto uit en vraagt of ik ok ben.  Ik antwoord dat we net afscheid hebben moeten nemen van onze lieve poes.  Ze komt op me af en geeft me een heel lieve omhelzing.  En zo sta ik op de schouder van een complete vreemdelinge te huilen!  Ze zegt dat ze zelf ook weet hoe het is om een "furbaby" te verliezen. Echt heel spontaan en aardig.
Meike 1/4/2001-19/6/2016

Rick en Saskia komen ook naar buiten en we hebben allemaal hoofdpijn.  Rick rijdt door de drive thru van de McDonald's om drinken te kopen om ibuprofen mee door te slikken.  We zijn allemaal zo aangedaan en Facebooken ook met Katja (die nog steeds ziek is) en Kai.  Beide oudsten vinden het vreselijk dat ze geen afscheid van Meike hebben kunnen nemen.

Het is zo onwerkelijk om thuis te komen zonder onze vrouwtjespoes, die bij ons kwam wonen toen Saskia vijf was.  Vijftien jaar is Meike geworden, een goede leeftijd voor een poes, maar voor ons gevoel te vroeg van ons weggenomen.  We hopen dat haar broer Snickers niet teveel problemen heeft met haar gemis. Wij hebben nu alleen nog mannelijke huisdieren, merkt Saskia op.

Mijn broer uit Canada belt toevallig en dat is een fijne afleiding.  We hebben heel wat bij te praten en terwijl ik praat loop ik rond.  Zo krijg ik toch nog wat stappen op deze rare en verdrietige Vaderdag.  Ik ben zo blij zo'n goede relatie met mijn broer en zus te hebben!

Rick maait intussen het gras en dan stelt hij voor lunch te gaan halen.  Saskia heeft nog geen trek en ik ook niet veel, maar een avocado BLT van Manhattan Bagel smaakt me eigenlijk toch wel goed.  Rick heeft een wrap van Jersey Mike's.  Het is zulk lekker weer, we zitten op het deck.  Ook omdat ik iedere keer als ik de leuning van mijn stoel zie weer die leegte voel dat Meike daar nooit weer zal liggen.

Saskia krijgt gelukkig steun van haar vriendin Laura, want de dood van Meike treft haar enorm. Zij was oorspronkelijk haar poes en ze is vrijwel met haar opgegroeid.  De andere twee kinderen laten ook regelmatig weten dat ze bedroefd zijn, vooral Katja, die nog flink ziek is.  Wat zou ik graag dichterbij haar wonen om haar te steunen.

Voor Vaderdag zouden we eerst naar een bierfestival in de buurt gaan, maar Rick heeft daar geen zin meer in.  In plaats daarvan gaat hij liever naar het zwembad.  Dat vind ik ook prima en we brengen er een paar uur door.  Het water is mij te koud om helemaal in te gaan, maar Rick neemt wel een duik.

Intussen krijgen we van over de hele wereld en uit de buurt lieve berichtjes over het verlies van Meike.  Dat doet toch enorm goed.  Al proberen we toch van de dag te genieten, bij mij is er de hele tijd een huilgevoel en ik merk dat Rick ook geemotioneerder is dan gewoonlijk.

Thuis gaat Rick zijn auto verder programmeren.  Christine belt om haar steun te betuigen over Meike. Voor we het weten zitten we meer dan een uur aan de telefoon!  Ik hoop zo dat hun dochter hier in de buurt werk vindt, dan bestaat er een kans dat ze terug hierheen verhuizen.

Ricks keuze voor zijn Vaderdag maal wordt Dogfish Head Alehouse.  Dit is een microbrouwerij met bieren, die Rick lekker vindt (en hij niet alleen, het is er altijd druk).  Wij nemen plaats aan de bar en delen een bord calamari, erg lekker.

We toasten ook Meike, een van de liefste katten, die we ooit hebben gehad.  Rick merkt op dat ik meer huilde met haar, dan met Sushi.  Hij maakt gauw duidelijk dat het geen wedstrijd om meer huilen is en dat snap ik wel.  Sushi was lief, maar echt Katja's poes, Meike lag iedere avond naast mij te spinnen.  Ik ga haar enorm missen.

Als hoofdgerecht neem ik de bulgogi taco's en de handgemaakte chips.  De taco's zijn werkelijk heerlijk!  De chips niet zo, veel te hard, al maakt een beetje mayonnaise veel goed. Rick probeert een aantal biertjes en geniet van een biefstuk.

Thuis geven Saskia en ik Rick zijn cadeautjes.  Ik heb een onkruidbrander voor hem, iets waar hij geen idee van had, maar zo blij mee is dat hij er bijna meteen mee aan de gang wil.  Saskia heeft de nieuwste Asterix voor Rick, die ik ook wil lezen.

Zo eindigt een heel andere Vaderdag dan we verwacht hadden.  Het laat maar weer zien dat we van alles moeten genieten zolang het er nog is.  Ik ben blij Meike veel gefotografeerd te hebben, zodat ik haar lieve snoetje niet zal vergeten.

28 reacties:

Becs zei

Tijdens het lezen van je blog heb ik gewoon een brok in mijn keel. Wat verschrikkelihk moeilijk voor jullie. Veel sterkte!

Corry zei

Zit ik hier heel hard te huilen om je blog!! Moet ontbijten en werken. Maar nu even niet!!! Veel sterkte lieve Petra. Dat kan er ook nog wel bij. Crappy vaderdag en dan moet Meike inslapen. BRRRRRR!! Soms....😘😘😘😘😘😘😘

Wentje zei

Een dikke hug uit Nederland!

Anoniem zei

Heftig. Jammer en ook een begrijpelijke keuze om Meike in te laten slapen.
Heel veel sterkte.

Susan

Sonja zei

Wat heb je het mooi beschreven, zo triest dat je afscheid moest nemen van Meike. maar er was geen keuze.
Lief van die vreemde dame om een hug te geven. Ik zit overigen heel hard te janken.
Sterkte !

Tineke zei

Wat naar dat jullie Meike zo plotseling moesten laten inslapen, maar wel fijn dat ze niet ziek hoefde te zijn ; sterkte toegewenst.
Gelukkig heb je ook een goede band met je broer en zus en fijn dat jullie weer even konden bijpraten.
Duimen dat de dochter van je vriendin een baan in de buurt van Washington dc vindt en zij terug verhuist.
Is Katja al de hele periode ziek ,enige weken geleden berichtte je er ook al over? Zo vervelend als ze dan toch relatief ver weg woont.
Onze dochter en gezin landen eind juli in ons land en komen hier weer wonen en werken; wat ook altijd de planning was; wij zijn heel blij zoals je zult begrijpen.

Wilma R zei

Met tranen in mijn ogen heb ik je blog gelezen....blojft altijd moeilijk om afscheid van een huisdier te nemen....heel veel sterkte met het verlies en gemis van Meike...hoop dat Rick toch nog een beetje van zijn vaderdag heeft kunnen genieten...

Anoniem zei

Wat een mooie beschrijving van het afscheid van Meike.
Het moeilijkste aan het hebben van huisdieren. Het went nooit.
Heel veel sterkte, Bea

Anja L. zei

Afscheid van een huisdier blijft een vervelend iets. Ik blijf er wel bij maar mijn man niet, dan zit je daar alleen met een kat die een spuitje heeft gehad, brullen hoor!
Gelukkig heb je heel veel foto's gemaakt. Sterkte voor jullie allemaal.
Wat kan Rick dan allemaal programeren aan de auto?
Ik ben blij dat ik vandaag moet werken want ze voorspellen zowat een zondvloed aan regen vandaag, ik hoop dat jullie beter weer hebben.
Fijne maandag!

Anoniem zei

Heel veel sterkte. Meike heeft allicht een goed leven bij jullie gehad. Maar inderdaad: het went nooit, afscheid moeten nemen. Hopelijk vindt Saskia ook snel veel troost.

Anoniem zei

Zit hier ook met tranen in de ogen,om het afscheid van Meike,ken dat gevoel,
zelf ook al enkele keren mee gemaakt,ook zo,n zelfde zwart witte als Meike,
die ik als baby kreeg en met moedermelk heb groot gebracht en heb moeten laten inslapen,
toen ze 10 was.Je hecht je enorm zo,n lieve kat.
Heel triest,wens jullie allen veel sterkte toe.

liefs Joke

Jurgen de Bruin zei

Heel veel sterkte is alles wat ik kan zeggen.

Carla zei

Ik ben een trouwe lezer van je blog (geniet elke keer weer van je verhalen) en reageer eigenlijk heel weinig.... Maar nu wil ik je toch even sterkte wensen met het verlies van Meike. Je weet dat het kan gebeuren, maar dan zo onverwacht. Dat doet nog meer pijn dan waneer je het een beetje aan had zien komen. Ik had ook een poes die altijd op de rugleuning van mijn stoel lag. Naar de dierenarts met wat ik dacht een blaasontsteking, maar ook einde verhaal. Blaas en nieren vol met kanker.....dus ik weet hoe het voelt. Niet fijn! Nogmaals heel veel sterkte!

Anoniem zei

Dat gevoel is zo intens, dat ken je echt alleen als je zelf huisdieren hebt gehad. sterkte 💛
Marjon

Anoniem zei

Met tranen in mijn ogen heb ik je blog gelezen. Vreselijk van Meike. Ik herken het want wij hebben in februari afscheid moeten nemen van onze kat. Ook hij had het aan zijn nieren. Katten zijn zo goed in het verbergen van pijn, en dat is voor baasjes heel lastig. Ik wens jullie heel veel sterkte! Sandra Lindt

Anoniem zei

Hi Petra,
Wat triest van Meike! Maar ze heeft volgens mij een prachtig leven gehad, maar afscheid nemen doet altijd pijn, ondanks dat je weet dat het er ooit op een dag aan zit te komen.

Ik heb 9 jaar geleden afscheid moeten nemen van mijn 2 Jack Russells met slechts 3 maanden tussenpozen. Ze zijn 17 jaar geworden en volgens mijn dierenarts (die mee stond te huilen met mij) was dat een zeer respectabele leeftijd.

Veel sterkte,
Groetjes
Evelyn

Anoniem zei

Niet leuk en intens verdrietig om zo plotseling afscheid van Meike te moeten nemen.
Wat zal je haar gaan missen.

Ook ik had datzelfde gevoel toen mijn kat zo ziek werd. De dierenarts kon gelukkig thuis komen.Na een intens onderzoek werd het me ook wel duidelijk dat ik hem moest
laten inslapen. Kreeg wel support van Mike die snel was gekomen. Ben er wel helemaal bij gebleven, heb hem zelfs in zijn handdoek gewikkeld en bij de dierenarts in de auto gelegd. Zij zou het verder voor me afhandelen.
Na al die jaren mis ik Moppie nog steeds. Geen kat die je tegemoet komt als je thuis komt, die gezellig naast je op de bank ligt en stiekum eten van je bord wil stelen.
Ik wens je veel sterkte Petra.
Big Hug,
groetjes Wil

Sandrah zei

Zo intens verdrietig. Het is precies zoals een andere lezeres schreef: dit gevoel ken je alleen als je huisdieren hebt of hebt gehad... Heel veel sterkte!

Sandra

Ann zei

Oh jee echt niet fijn... veel sterkte !

Anoniem zei

Sterkte met het verlies van Meike. Altijd triest om een huisdier te verliezen, zeker als ze al zolang bij jullie is.

Greet(aa forum)

Marion2 zei

Ach, wat een vreselijke domper op wat een mooi weekend had moeten worden.
Ik voel met je mee, want ik weet hoe het is om een huisdier te verliezen.
Een kleine troost is dat ze een mooi en lang leven heeft gehad. Veel sterkte!

Irene zei

Veel sterkte met dit grote verlies.

Lieve groet, Irene

Charlotte zei

Zoals zoveel anderen hierboven al hebben geschreven heb ik ook met tranen in mijn ogen je blog zitten lezen. Afscheid nemen van een huisdier doet pijn. Heel veel sterkte ermee!

Liefs,
Charlotte

Christa Goes zei

Sterkte!

Christa Goes zei

Sterkte!

Petra zei

@Allemaal - Heel hartelijk bedankt voor de lieve reacties op het heengaan van onze lieve Meike! Ik waardeer het enorm!

Ron zei

sterkte Petra en rest van de Familie natuurlijk... Zoals mijn kleine meid zegt... ze is nu in de poezenhemel... altijd spelen ;-)

Anoniem zei

Wat sneu dat jullie Meike moesten laten inslapen.
Veel sterkte.