Voortzetten van mijn "staycation"

Saskia is al vertrokken als we opstaan, maar voor ons doen staan Rick en ik op tijd naast ons bed. Rick werkt vanochtend van huis uit tot hij naar het vliegveld moet vertrekken.  Na een ontbijt samen op het deck vertrekt hij naar de basement en ik naar boven.

Daar doe ik een uur op de elliptical, al wordt dat wel even onderbroken om afscheid van Rick te nemen.  Hij gaat tot donderdag naar St. Louis dus Saskia en ik zijn de komende twee nachten weer alleen met de dieren.  Al moet Saskia tot later vanavond werken, ik vind het toch wel heel gezellig dat zij er ook is.

Als ik klaar ben met sporten neem ik meteen mijn douche en rijd naar Columbia Animal Hospital.  Hier hebben we nog maar net iets meer dan een week afscheid moeten nemen van Meike en ik ben hier om de afdruk van haar pootje op te halen. 

Dit is een gratis service, die ze bieden, en voor ons de eerste keer.  Ik ben aangenaam verrast hoe mooi het gedaan is met Meike's naam en het jaartal waarin ze overleed.  Ik moet bij het zien ervan wel mijn tranen weer terugdringen.  Wat was ze toch een lief poesje en haar pootafdrukje is zo klein. 

Op de terugweg sla ik linksaf met een groen licht enkel voor linksaf slaan.  Een oudere dame slaat rechtsaf met een rood licht (mag hier als de weg vrij is) en rijdt zo mijn baan in!  Ik kan nog net een ongeluk voorkomen en ze kijkt me aan alsof ik fout was!  Met bonkend hart rijd ik verder en kom zonder kleerscheuren thuis.

Daar lijn ik Cosmo aan voor zijn wandeling.  We zijn de cul de sac echter nog niet uit als Saskia thuiskomt.  Vanuit haar auto roept ze naar Cosmo en die wil prompt terug naar huis. Het is toch warm en vochtig en niet zijn favoriete wandelweer.

Saskia heeft een paar uur voor ze naar haar werk moet en vraagt of we naar Whole Foods kunnen gaan.  Prima, zij krijgt daar 20% korting en dat scheelt flink. Ik koop gelijk ook tomaatjes en augurk voor een salade voor mezelf als deel van mijn lunch.

Ricks vader heeft Rick een bakje van zijn superlekkere zalmdip meegegeven en die smeer ik op crackers.  Met de tomaatjes salade is het een heerlijk zomerse lunch.  Saskia eet de hare en maakt zich dan klaar voor haar werk.

Als zij vertrekt loop ik naar het zwembad.  Daar tref ik Chris al lezend aan.  Ik sleep een parasol naar beneden en ga naast haar liggen lezen.  Eindelijk heb ik een flutromannetje gevonden dat lekker wegleest.  Kennelijk ben ik op het moment niet voor de zwaardere lectuur.

Het is inmiddels 31 graden en het voelt weer alsof we op vakantie in eigen buurt zijn.  Een "staycation" noemen de Amerikanen dat.  Ik maak zoveel mogelijk gebruik van deze rondleidingloze dagen, vanaf half juli wordt het erg druk.

Als Chris gaat zwemmen doe ik dat ook.  Het gaat lekker vandaag en ik trek dertig banen, ofwel 750 meter.  Dan voel ik me wel echt moe dus vind het genoeg geweest.  Chris zwemt nog zeker drie kwartier langer door.  Voor ik zover ben duurt nog even, maar ik heb natuurlijk ook vanochtend al gesport.

Intussen zie ik op de radar onweersbuien steeds dichter bij komen.  Als ik echt donkere wolken boven de bomen, die het zwembad omringen, uit zie komen zeg ik Chris gedag en loop huiswaarts.  Het duurt nog tot na mijn douche voor het noodweer losbarst, maar dan dondert en bliksemt het lijkt wel vlak boven ons hoofd.  Ik ben blij dat ik er ben voor Cosmo.

Altijd weer zeer vermakelijk, die eekhoorns, voor Flapjack, maar ook voor mij

Als het weer droog is, net zo plotseling als het begon, ga ik eten.  Ik heb besloten aan de sushi bar van Yama sashimi en wat sushi te gaan eten.  Ik begin met een spinazie salade en terwijl ik die eet komt een bekend gezin naast me zitten.  We kletsen even gezellig bij.  Dat is een van de redenen dat ik het leuk vind om in een restaurant aan de bar te eten, het voelt minder alleen.

Na een heerlijk dinertje haal ik het nog net thuis voor de volgende zondvloed losbarst.  Zo is de radar helemaal schoon, zo plenst het opeens. "Pop up" buien noemen ze dat en het gaat zo tekeer dat de satelliet tv uitvalt!  Ik ben benieuwd hoeveel centimeter Mickey op ons deck vanavond geregistreerd heeft!

Saskia moet tot tien uur werken en ik zal wachten tot zij thuis is voor ik naar bed ga.  Hoewel, al die beweging heeft me moe gemaakt.  We zullen zien.