Rick moet vroeg op en ik word uit een diepe slaap wakker. Ik voelde me vannacht niet lekker, misselijk en hoofdpijn en viel pas tegen de ochtend in slaap. Ik voel me dus nogal geradbraakt.
Gelukkig gaat Orion rustig naar buiten kijken en denk ik nog wat te doezelen. Maar opeens komt er een hels lawaai van buiten. Aan de overkant is men bezig een grote boom neer te halen. Wat een kabaal, zeg! Er is zeker geen slapen meer aan en met tegenzin sta ik op.
Rick heeft gelukkig de koffie al klaarstaan en ik maak een paar crackers met kaas en tomaat als ontbijt. Gisteren had ik gepland vanochtend na het ontbijt een gewichtenroutine te doen, maar ik besluit het beetje energie wat ik heb te bewaren voor vanmiddag.
Orion heeft wel veel energie en ik laat hem dus maar gauw uit. Dan maak ik me klaar om naar de stad te gaan. Gelukkig gaat Orion gewillig zijn bench in met een runderknie om op te knauwen.
Dit weekend heb ik de buren gevraagd hem halverwege de middag even uit te laten. Ik prijs me nog steeds enorm gelukkig met Lorraine en Patricia. Anders zou ik niet weten wat te doen, misschien had ik Orion dan net als Cosmo in de tuin gelaten.
Na tienen is het makkelijk parkeren bij de metro en mijn trein staat ook al klaar. Zonder oponthoud kom ik in de stad aan. Altijd zo'n andere wereld, het wemelt van de toeristen want het is op veel plaatsen Paasvakantie.
Bij het American Indian museum staat er dan ook een rij om naar binnen te gaan. Gelukkig valt het bij Mitsitam wel mee. Het duurt even voor ik mijn keuze heb gemaakt, want ik heb vandaag geen zin in ceviche, mijn gewoonlijke favoriet hier.
Er is van alles lekkers en uiteindelijk neem ik groene chili kip posole uit Midden-Amerika en een rivierkreeftjes soep uit het zuiden van de VS. Het smaakt me bijzonder goed, vooral de posole. Als ik klaar ben heb ik nog een uur voor ik mijn groep zal ontmoeten voor de rondleiding.
Dat breng ik door in de botanische tuin. Het buitengedeelte is weer geopend en een aantal planten bloeien. Het is een van de mooie tuinen midden in de stad waar je geen idee hebt dat je in een wereldstad bent.
Daarom ben ik wel wat nerveus, maar het zal vast goedkomen. Kennelijk hebben ze vanochtend ieder hun eigen ding gedaan, want ik zie hoe ze zich onderaan de heuvel verzamelen. Het zijn zes koppels dus makkelijker bij elkaar te houden dan twaalf individuen.
We maken kennis en ik stel me voor en vertel wat we zo ongeveer gaan bekijken. Iedereen wil dolgraag de Library of Congress in en ik besluit het erop te wagen, want officieel moeten groepen van twaalf of meer zich aanmelden en een rondleiding met een van hun gidsen doen. Ik ben van plan te zeggen dat ze geen Engels spreken als we worden gesnapt.
Maar er is geen haan die naar ons kraait. Ik doe mijn gewoonlijke rondleiding in dit gebouw. We beginnen met de grote leeszaal, bekijken de bibliotheek van Thomas Jefferson, de vijftiende eeuwse bijbels en eerste kaart van de VS uit 1784.
Als we Capitol Hill aflopen laat ik ook de roze dogwood (Cornus Florida) zien. Die boom, die een witte en roze versie heeft, is hier inheems. Ik vind de bloemen er altijd Japans uitzien, maar dat zijn ze dus niet.
Als de ober vraagt of alles goed was zeggen ze echter collectief "nee". De arme man kijkt verschrikt, maar moet lachen als een van hen medelijden heeft en zegt dat het door het verlies van hun club kwam. Ze komen uit West-Vlaanderen, dus Anderlecht is hun club.
We lopen verder langs het oudste katholieke kerkje uit de achttiende eeuw in dit deel van de stad. Opeens komen we weer in de mensen massa terecht en dat betekent dat we bij Ford's Theater aanbeland zijn. Hier vertel ik over die Lincoln noodlottige avond morgen 152 jaar geleden. Toen was het ook Goede Vrijdag, grappig weetje.
Via het lelijke FBI gebouw gaan we terug naar Pennsylvania Avenue. Onderweg komen we langs het stadhuis en zien zij het protest van hoeveel belasting de bewoners van de stad hebben betaald zonder stem in het Congres. "Taxation without Representation" staat al jaren onder de nummerborden van de stad. Ze willen staat worden, maar ik zie het niet gebeuren. Dan is het hele concept van een neutrale hoofdstad weg.
Via de achterkant van het Witte Huis lopen we naar de voorkant. Daar vertel ik allerlei weetjes over wat vroeger de "Presidential Palace" was tot Teddy Roosevelt het tot "White House" maakte. Hij had het goede idee dat het het huis van het volk is, maar ik denk dat Trump dat "presidential palace" zou prefereren!
Het wittige huis is waar bezoeken de staatshoofden logeren, het grijze gebouw de Old Executive building
Het Witte Huis is weer eens leeg, want Trump is voor de zoveelste keer naar Florida vertrokken
Hier eindigt mijn rondleiding en ik neem afscheid. Tegelijkertijd slaak ik een zucht van verlichting, want ik voelde me vanochtend niet lekker en het lukte toch en de groep was ook veel makkelijker dan verwacht.
Voor ik de metro opzoek loop ik naar Cosi voor een toiletbezoek. Het is zo fijn dat je zomaar een restaurant binnen kunt lopen om te plassen! Dan loop ik naar McPherson Square. Dit station is een van de laatste in de stad wat meestal volle treinen betekent.
Inderdaad zie ik een afgeladen Vienna trein en besluit eerst een trein de andere kant op te nemen. Bij het Smithsonian station stap ik weer uit en dan zo weer op een Vienna trein waar ik meteen een zitplaats heb.
Die heb ik nodig want oef, ik ben doodmoe! Rick belt of hij me op moet halen, maar ik heb de van geparkeerd. Net na half zeven ben ik thuis. We bestellen Grieks eten van Skorpio's, hun avgolemono soep is mijn absolute favoriet en de gyro smaakt ook prima.
Dan gaan mijn voeten omhoog en de tv aan. Ik ben zo blij dat ik die groepsaanvraag aan heb genomen! Het was een uitdaging, maar nu voel ik me goed dat het succesvol was. Misschien neem ik in de toekomst dus wel groepjes aan van onder de vijftien personen. We zullen zien.
3 reacties:
Nou is het toch nog meegevallen. Je hebt inmiddels in de jaren al zoveel kennis en ervaring opgedaan dat het gewoon niet mis kan gaan.
En dan is het toch heerlijk en tevreden thuiskomen bij je man die zorgt voor lekker eten en jij met de beentjes omhoog lekker kunt relaxen;-)
Een mooie rondleiding weer! Ik kan me er wel iets bij voorstellen
dat een groep je moeilijker lijkt. Als mensen ergens blijven staan
en je moet ze steeds roepen of zoeken, wordt het toch misschien
wat rommeliger (en vermoeiender). En als ze met zijn allen gaan
staan kletsen, krijg je een beetje een schoolklasidee. Maar aan
de andere kant: het zijn volwassenen en zeer geïnteresseerd, dus het
zal wel loslopen. Misschien juist wel heel gezellig.
En wat ziet jullie weersverwachting er goed uit! Gewoon zomer.
Wij vroegen ons toevallig vanochtend af hoe het zit met Goede Vrijdag in de VS.
Wordt er betekenis aan gegeven, zijn de kantoren open of dicht? Ben eigenlijk
wel benieuwd.
@Yvonne - Inderdaad, dat moet ik mezelf voorhouden. En die man is er een uit duizenden!
@Marion - Ja, dat wat jij beschrijft was mijn probleem de eerste keer dat ik een grotere groep had en gisteren ook wel een beetje. Wat Goede Vrijdag betreft is hier alles gewoon open en ik heb er in dit gebied nooit wat van gemerkt, maar Katja en Kevin hadden in New Jersey vrij. Het hangt dus van de regio af, kennelijk. Op Paasdag zijn veel winkels en sommige restaurants hier gesloten. Katja en Kevin hebben maandag ook vrij, hier in dit gebied is maandag een gewone dag.
Een reactie posten