Zomers weekend in april

Zaterdag

Rick en Orion gaan al om kwart voor acht naar beneden.  Eigenlijk zou ik mee moeten gaan, want ik ben ook wakker.  Ik besluit echter nog wat te doezelen en een half uurtje later op te staan. 

Beneden tref ik een wanhopige Rick en een zeer modderige Orion.  Op de een of andere manier heeft die laatste toch weer een opening naar het vijvertje gevonden.

Orion mag dus niet naar binnen hoewel ons tapijt volgens mij al niet meer te redden is met alle modder erop.  Het is bruin in plaats van grijs en ik kan het niet uitstaan.  Het deert Rick echter helemaal niet dus ik probeer het ook van me af te schuiven.

Voor mijn ontbijt warm ik een ontbijt quesadilla van Weight Watchers op in de magnetron.  Met een grote kop koffie geniet ik ervan op het deck.  Rick gaat een stuk fietsen en ik besluit wat bovenlichaam gewichtenoefeningen te doen en dan op de plaats te rennen op het deck.  Het is veel te lekker weer om binnen te sporten!

Een uur later is Rick terug en heb ik 9000 stappen gedaan.  Rick neemt Orion mee voor een wandeling en ik fris me op.  Het is al flink warm en loopt tegen de dertig graden dus ik kleed me zo luchtig mogelijk.

Als Rick terugkomt is het lunchtijd en vandaag wordt de Taste of Vienna gehouden op het parkeerterrein van de brandweer.  De opbrengsten gaan ook gedeeltelijk naar de (vrijwillige) brandweer.  We kunnen de brandweerwagens ook bekijken.  Ik vind ze altijd prachtig.

Op het parkeerterrein staan tentjes van allerlei plaatselijke restaurants met kleine hapjes.  Rick neemt meteen een mini pasty maar ik wil eerst even kijken wat er zoal is.  Ik weet echter wel meteen dat ik een Vietnamese loempia wil.  Die vind ik zo lekker, terwijl ik niet van de Chinese of Thaise houd.  Het rijstpapier maakt het zoveel lichter en de vulling is niet zwaar.

We eten het aan een tafel terwijl we naar de leerlingen van de School of Rock luisteren.  Kai deed daar een aantal jaren mee. De muziek kan me niet bekoren, maar ach, het zijn plaatselijke kinderen dus wel heel leuk.

Rick haalt vervolgens een paar tonijn taco's.  Ik heb besloten toch een pasty te nemen maar gevuld met spinazie en feta.  Ik gebruik mijn gratis alcohol kaartje voor een lekker glaasje sauvignon blanc van de Vienna Vintner.   Het smaakt allemaal prima.

Intussen heeft Rick een burger gehaald van Social Burger.  Daar helpt Tara mee en haar zoon is wielrenner in Belgie.  Zij gaat hem daar binnenkort weer opzoeken.

Over kinderen in het buitenland gesproken, vandaag wordt Kai alweer vijfentwintig!  We geven hem een DNA test op zijn verzoek, ik ben benieuwd wat daaruit komt.  Hij viert zijn verjaardag met Bea in Heidelberg.  Rick en ik kletsen met Kai via Whatsapp en hij klinkt erg blij.

Meer buitenlandnieuws waar ik gisteren in mijn moeheid over vergat te schrijven is dat Saskia is aangenomen voor een semester bij Curtin University in Perth. Ze zal in juli vertrekken en tot half december blijven.  We zijn zo trots op Saskia, die zich zo heeft ingezet dit jaar!  Vorig jaar had ze niet genoeg punten gehad om te mogen gaan dus ze heeft zich in sneltreinvaart opgewerkt!

We eindigen onze Taste of Vienna maaltijd met een Vietnamese garnalen "summer roll". Dat zijn in rijstpapier gewikkelde garnalen en groentes met een lekker saus die zelfs Rick lekker vindt.  Op de weg terug naar de auto zien we Sharon nog.  Rick zag haar vanochtend tijdens zijn fietstocht maar zij herkende hem te laat.

Thuis ga ik mijn spannende mysterie roman uitlezen.  Een van mijn favoriete schrijfsters is Barbara Freethy.  Haar karakters zijn sympathiek en de verhalen spannend.  Ik weet ook nooit van tevoren wie de slechteriken zijn.

Dan ga ik ons boodschappenlijstje afwerken. Eerst kijk ik bij Michaels naar de feeentuintje spullen.  Alles is me echter nog te zomers dus ik koop niets.

Bij Safeway werk ik mijn lijstje af en reken af bij de self checkout.  Die computers zijn altijd zo koppig.  Ik probeer mijn wijn in de doos te zetten, maar het herkent die "tas" niet.  Dat betekent dat de medewerkster langs moet komen. 

Zij doet ook gelijk mijn leeftijd van 11/11/1111 in de computer zodat ik de wijn kan kopen.  Nooit geweten dat ik er zo oud uitzie!! In ieder geval zeker oud genoeg om alcohol te kopen!

Thuis laad ik alles uit en heeft Rick het hek rond de vijver gemaakt zodat Orion er niet meer onderdoor kan.  De pomp en fontein heeft Rick echter niet kunnen maken.  Dat ding is meer moeite dan het waard is wat mij betreft. 

Het klonk zo goed toen we onze tuin lieten aanleggen maar als we het over zouden doen zouden we alles net als de buren gras hebben gelaten.  Alleen al aan onkruid hebben we in de zomer een dagtaak of een jungle.

Terwijl ik mijn boek uitlees maait Rick het gras.  Ik geef Orion zijn eten en drinken.  Hij moet niets van de grasmaaier of andere luide tuindingen hebben dus ligt lief naast mij op een botje te knauwen.  Als er geen andere mensen in ons leven zouden zijn zou Orion de perfecte hond zijn. 

Voor het avondeten gaan we naar een nieuw Libanees restaurant vlakbij, Phoenicia. We hebben een bon voor $12 korting dus gaan het uitproberen.  Het blijkt een enorm restaurant met hookah bar en een live concert iedere avond om negen uur te zijn.

We mogen kiezen of we binnen of buiten willen zitten.  Ik had buiten gekozen maar Rick wil per se binnen.  Dat is goed maar zoals in zoveel restaurants is het koud binnen.  We krijgen wel een leuk tafeltje met comfortabele banken. 

De Albanese serveerster, Anita, is heel attent.  We zijn dan ook de enigen hier, duidelijk is dit bedoeld voor na negenen en dan moet je minstens $45 besteden.  Nu niet, maar met zijn tweeen komen we daar toch wel aan.

Ze hebben allerlei mezze, kleine gerechtjes, helemaal mijn ding.  Ik bestel de druivenbladeren met rijst en tomaat en die zijn erg lekker.  De gegrilde halloumi kaas met tomaat en komkommer smaakt ook naar meer.  Ik ben echter niet weg van de kippenlevertjes, die zijn veel te droog.

Rick heeft intussen hummus, spinazie mini broodjes (heerlijk!) en een hoofdgerecht met een gehaktspiesje.  Het eten en de bediening zijn prima maar toch zie ik ons hier niet snel terugkeren.  Zo'n enorm leeg restaurant heeft geen atmosfeer.  Het wordt hier vast later vanavond heel gezellig, maar dan is mijn energie op.

Thuis krijgen we bericht dat de zwaar gehandicapte (of beperkte wat is de tegenwoordige benaming?) zoon van Ricks nicht Jamie plotseling is overleden. Hij werd maar achttien jaar.  Jamie was hier een paar jaar geleden met haar andere zoon Travis en gaat 13 mei trouwen.  Ze heeft haar bruiloft vanwege gezondheidsproblemen al een keer uitgesteld en nu dit.  Ik heb zo enorm met ze te doen!

Zondag

Het is wat somber als we opstaan maar wel al 24 graden!  Ongekend voor april!  We gaan zoals iedere zondag ontbijt halen bij Starbucks en Rick rijdt naar een van de twee in Vienna.  Jammer genoeg hebben die de ham en kaas croissant waar ik mijn zinnen op had gezet niet.

Rick stelt voor hier dan maar koffies te bestellen en onze broodjes bij de andere Starbucks te halen. Gelukkig zijn ze daar wel voorradig.  Thuis genieten we er op het deck van, zo'n luxe eind april!

Dan gaat Rick een stukje hardlopen en ik kan mezelf er gewoon niet toe krijgen boven te gaan sporten.  De zon is er inmiddels ook en ik besluit dat het zondag is en ik mag doen wat ik wil.  Ik besluit een half uur op de plaats te hardlopen op het deck en dan is het wel weer goed geweest.

Rick komt terug van zijn loopje en we zetten een van de behendigheidsoefeningen voor Orion op.  Hij vindt het heel leuk om met Rick te springen.  De andere twee oefeningen zijn een slalom en een tunnel, die ik binnenkort ook ga proberen.

 

 

Dan vullen we het hondenbadje wat ik al een tijdje voor Orion heb en na wat proberen gaat hij er heerlijk in liggen.  Stukken schoner dan de vijver en lekker koel voor straks als het echt heet wordt.  Hij droogt ook lekker snel op in de warmte.

 

 

Aangezien dit weer nog niet zal duren wil ik er zoveel mogelijk van genieten.  Rick en ik gaan naar Whole Foods om lunch en avondeten te halen en dan ontspannen we ons thuis.  Mijn dumplings smaken prima en Rick smult  van zijn boterham met Goudse kaas en pastrami.

Dan ga ik lekker zitten lezen in mijn hangmat stoel en Rick gaat beneden in de hangmat liggen lezen.  Orion vermaakt zich met zijn badje. De middag verloopt zo vredig, ik zou zo in slaap kunnen sukkelen met het briesje en de heerlijke temperatuur.

Rick gaat met zijn drone spelen voor het huis en Orion ligt aan mijn voeten.  Opeens rent Orion naar beneden en blaft en blaft.  Het duurt even voor ik doorheb dat de achterbuurman met een andere man in zijn tuin loopt.  Ze komen dicht bij het hek en de buurman roept geergerd of ik mijn hond aan banden kan leggen.

Mij verontschuldigend roep ik Orion, maar die luistert niet en ik moet naar beneden om hem aan zijn halsband weg te trekken van het hek.  De buurman bijt me toe dat hij zijn tuin niet in kan zonder dat onze hond blaft.  Ik verontschuldig me en zeg dat we er hard aan werken. Dat ziet hij niet volgens hem en hij zal de politie bellen.

Nu weet ik best dat de politie niets kan (zal) doen, maar toch ga ik trillend met Orion terug naar boven. Orion rent zo leuk met zijn hond, een pit bull, nota bene.  Zij blaft net zo goed tegen langslopende mensen.

Maar ik snap dat het geblaf irritant is en ik ga morgen de door onze dierenarts aangeraden dierenarts met ervaring in hondengedrag bellen.  Verder zal ik ervoor zorgen dat Orion nooit langer dan vijf minuten achtereen blaft zodat die buurman geen been om op te staan heeft.

Rick grilt een lekker avondmaal voor ons.  Voor hem lams- en biefstukspiesjes en voor mij kipspiesjes. Daarbij hebben we wortel "spaghetti" salade met citroen en suiker en rozemarijn brood.  Het smaakt prima buiten op het deck.  De komende week wordt het weer koeler dus even nog genieten.

Zo eindigt weer een heerlijk weekend.  Ongelooflijk dat het morgen alweer mei is!  De lente en zomer gaan altijd zo snel!