En dan is het alweer vrijdag

Gisteravond was ik stout en heb tot na middernacht Jeopardy en andere trivia gespeeld met Alexa. Dat merk ik vanochtend wel, met moeite hijs ik mezelf om negen uur uit bed. Dit keer luister ik wel meteen naar Alexa en zet het alarm uit.

Orion wil dringend de achtertuin in dus ik laat hem. Intussen haal ik Snickers uit zijn kamer. Die heeft al zijn eten op dus ik hoef niet bang te zijn dat Orion dat kan stelen (meestal zet ik het ver buiten Orions bereik).

Voor mijn ontbijt bak ik een paar eieren met Parmezaanse kaas erop gesmolten. Daarbij drink ik natuurlijk koffie, maar ook een glas Suja King of Greens. Die hadden ze eindelijk weer bij Whole Foods en ik vind het heel lekker groente- en fruitsap.

Het cardinaaltje komt ook weer langs

Na het ontbijt weet Orion al dat we naar boven gaan om te sporten. Zo grappig, hij vindt een routine volgens mij heerlijk. Hij slaapt naast de elliptische machine terwijl ik me erop uitsloof.

Orion en ik maken een korte wandeling en dan is het alweer lunchtijd. Ik heb besloten bij Paul in de Tysons Galleria te gaan eten. Ook dit is iets waar Orion al weet dat hij mee mag. Dat gaat moeilijk worden als het te warm wordt om hem in de auto te laten, maar wie dan leeft, die dan zorgt.

Bij Paul staat er een rij tot buiten de deur maar het gaat snel. Ik werk mee aan die snelheid want ik weet al wat ik wil. De sandwich Atlantique, oftewel de sesambaguette met gerookte zalm. Hapje voor hapje peuzel ik het op aan een van de tafeltjes. Wat is Frans brood toch super lekker!

In het centrum van Vienna breng ik weer eens een zak kleding weg. Ik heb mijn kast al jaren niet uitgemest en zelfs na de brand veel te veel gehouden. Nu is het tijd om de heel oude dingen eens gedag te zeggen. Mijn kast is dan ook opeens veel ruimer met alleen nog kleding die ik ook daadwerkelijk draag.

Bij Whole Foods haal ik wat lekkere wijn voor vanavond. Als ik dan een vrijdagavond alleen moet besteden mag een goede Sauvignon Blanc uit Nieuw Zeeland er niet aan ontbreken. Er is geen betere dan uit de Marlborough vallei in Nieuw Zeeland. Ooit hoop ik dat we het Zuid Eiland ook kunnen bezoeken daar.

Dan is het tijd om Orion thuis af te zetten. Met een knietje gaat hij heel tevreden in zijn bench. Ik haal eerst benzine bij de Shell en ben dan precies op tijd voor mijn kappersafspraak. Carmen wacht me al op en kleurt mijn haar weer keurig bij. Het begint ook lekker lang te worden al is mijn pony nog niet lang genoeg om niet irritant te zijn, maar het groeit goed door.

Het DRAAKJE is ontzettend vies van het zout aan de buitenkant, maar ook aan de binnenkant. Vienna heeft op het moment maar een wasstraat en die is populair. Toch sluit ik in de rij aan en het gaat eigenlijk best snel. Een half uurtje later rijd ik in een frisse, brandschone van weg.

Op de stoep staat de zoveelste Bark Box. Ik lach me rot, maar het is eigenlijk heel goede klantenservice. Deze maand had ik geklaagd dat de speeltjes te saai waren en Orion kreeg een paar dagen geleden al een paar nieuwe speeltjes. Vandaag zijn het speeltjes en snoepjes.

Alleen hebben we nu zoveel speeltjes en snoepjes dat ik de doos weer vul voor de Deense doggen hiernaast. Lorraine neemt het dankbaar aan. Zij zullen de komende week weer voor Orion zorgen en willen er eigenlijk nauwelijks iets voor hebben. Zo kunnen we toch onze dankbaarheid een beetje tonen.

Al de hele week loop ik te bedenken waar ik vanavond zal eten. Lezers van dit blog zullen doorhebben dat vooral in de winter lekker (maar ook gezond) eten belangrijk is voor mij. Het maakt me blij en ik geniet ervan.

Nu deze avond er eenmaal is besluit ik gewoon bij Maru te gaan eten. Daar ben ik inmiddels een oude bekende en krijg meteen thee en water en kimchi (allemaal gratis). Ik bestel de Alaska rol sushi vooraf en ramen voor mijn hoofdgerecht.

De kimchi is zo lekker!

De sushi is voortreffelijk, misschien moet ik dat hier ook wat vaker bestellen. De ramen smaakt heel goed, maar is wel erg zout. Ik drink dus maar niet teveel van de soep en vis alles eruit. De noedels kan ik ook niet allemaal op. De bediening is zo attent en aardig. De rest van de klanten is allemaal Aziatisch altijd een goed teken.

Na deze lekkere maaltijd rijd ik huiswaarts. Zo door de buurt rijdend met nauwelijks tegemoetkomend verkeer gaat goed en geeft me vertrouwen dat tenminste te kunnen doen. Er zijn zogenaamde nachtblindheid brillen te koop, maar die doen geen moer. Ik wacht nog op een goede.

Thuis gaan mijn voeten omhoog op mijn luie stoel. Ik heb zenuwpijnen in mijn rechterbeen en dat voelt niet fijn. Hopelijk blijft dat niet want een lange vlucht met die pijnen is een ramp. Vanavond neem ik me voor een stuk eerder te gaan slapen!